หนูเริ่มหัดอ่านเมื่อไหร่ดี เด็กเล็ก ๆ จะชอบหนังสือภาพ( wordless picture book) มากค่ะ เพราะแกสามารถแต่งนิทานเองได้เป็นเรื่องเป็นราวทั้งที่ยังอ่านหนังสือไม่ออก โดยจินตนาการไปตามรูปภาพที่แกเห็นนั่นเองค่ะ หนังสือภาพที่ดีนั้นไม่จำเป็นต้องสีฉูดฉาด เพียงแต่เป็นภาพลายเส้นง่าย ๆ แต่มีรายละเอียดที่จะสื่อกับเด็กได้โดยยกเอาสิ่งที่เด็กคุ้นเคยมาดำเนินเรื่อง เด็กเขาจะพยายามสังเกตุ คาดเดา และรวบรวมความคิดแต่งเป็นเรื่อง ได้ฝึกภาษา และภาคภูมิใจ เพราะคราวนี้แกเป็นคนเล่าให้คุณแม่ฟังบ้างแล้วล่ะ แล้วแกก็อยากจะอ่านซ้ำและต้องแต่งคำพูดกันใหม่ โดยมีการปรับปรุงคำพูดให้ดีขึ้นเรื่อย ๆ เป็นที่ชอบอกชอบใจของผู้เล่าเลยล่ะค่ะ ลูกสาวคนโตตอนนี้ย่าง 7 ขวบ เริ่มอ่านหนังสือได้ดีแล้วค่ะ แกสามารถอ่านวรรณกรรมของเด็ก 8-10 ขวบได้สบาย ทั้งที่ตอนอายุ 4- 5 ขวบ เด็กคนอื่นในโรงเรียนที่เร่งเรียนสามารถอ่านบทเรียนกันได้แล้ว แต่แกยังอ่านได้แค่คำที่เห็นบ่อย ๆ และคำง่าย ๆ ส่วนลูกสาวคนเล็กตอนนี้ 4 ขวบ a-z ยังไม่คล่องเลยนะคะ แต่ดิฉันมิได้เร่งลูกแต่อย่างใด เพราะเชื่อว่าวันหนึ่งแกก็จะเหมือนพี่สาวที่ดิฉันไม่เคยเร่งเช่นกันค่ะ อีกทั้งดิฉันยังเห็นด้วยกับข้อความจากปกหลังของหนังสือ "สู่ความเป็นมนุษย์ ผู้สร้างสรรค์" ของโจน ออลมอน แปลและเรียบเรียงโดย จันทร์เพ็ญ พันธุ์โอสถ ใจความว่า... "พ่อไม่แน่ใจ... ในประโยชน์ของการหัดอ่านหนังสือ ซึ่งเป็นเรื่องธรรมดาในเมื่อพ่อเป็นครู...ดิฉันแน่ใจเช่นนั้น พ่อเห็นว่าทันทีที่เด็กรู้ว่าสามารถหาข้อมูลได้จากหนังสือ เด็กก็จะเลิกใช้สติปัญญาของตัวเองในการสังเกต ความจำและคิดไปเสีย ด้วยเหตุนี้ดิฉันจึงถูกปล่อยให้ใช้การสังเกต ความจำ และการคิดหาเหตุผลอยู่อีกนานหลังจากที่เพื่อนรุ่นราวคราวเดียวกันอ่านออกเขียนได้กันหมดแล้ว" ซิลเวีย ทาวน์เซนต์ วอร์เนอร์ เขียนเกี่ยวกับบิดาของเธอใน Scenes of Childhood เรามาดูตัวอย่างเล่มที่เรามีกันดีกว่าค่ะ เรื่อง "Pancake for breakfast" โดย Tomie DePaola ค่ะ ดิฉันไม่ได้ถ่ายรูปมาทุกหน้านะคะ แต่จริง ๆ เป็นเรื่องราวของเด็กฝรั่งมากกว่า แต่ดีอยู่ที่ว่าการทำแพนเค้กนั้น ๆ เด็ก ๆ พอจะคุ้นชินกันอยู่บ้างค่ะ ลูกก็จะเล่าว่าแกล้างหน้าแปรงฟันและอยากกินแพนเค้ก หนังสือแสดงให้เห็นถึงความลำบากในการหาส่วนผสมแต่ละอย่างมาค่ะ โดยเริ่มที่เตรียมแป้ง ไข่หมด ต้องไปเก็บไข่ในเล้าไก่ ว๊า นมก็หมด ต้องไปรีดนมวัว หนังสือก็จะดำเนินเรื่องราวไปตามขั้นตอน(sequencing) เช่น ทำเนย และซื้อเมเปิ้ลไซรัปค่ะ ยิ่งไปกว่านั้นรูปภาพง่าย ๆ ยังสามารถสื่ออารมณ์ต่าง ๆ ให้เด็ก ๆ เห็นและสัมผัสได้ค่ะ ทั้งมีความหวัง เหนื่อย ตกใจ เศร้า ประหลาดใจ และสุขใจค่ะ แม้ในเด็กโตก็สามารถใช้รูปภาพหรือหนังสือภาพในการฝึกการเขียนได้ค่ะ เพราะเด็กส่วนใหญ่จะติดขัดตั้งแต่การคิดเค้าโครงเรื่อง การที่เรามีภาพให้ทำให้เด็กสามารถลื่นไหลไปคำพูดโดยไม่ติดที่เค้าโครงเรื่องนั่นเองค่ะ ขอขอบคุณ bg สวย ๆ จากเพื่อน ๆ ในบล็อกแก๊งค์ค่ะ   Create Date : 27 พฤษภาคม 2551 19 comments Last Update : 9 กรกฎาคม 2551 17:46:11 น. Counter : 1002 Pageviews. Share Tweet

กำลังจะเข้ามาเม้นท์ตั้งแต่ห้าทุ่มเมื่อคืนแล้วค่า ดันฝนตกไฟดับ หนังสือภาพนี่ตอนเด็ก ลิตช์ไม่มีค่า แต่น้องชายเรียนคาทอลิค เห็นมีนำมาใช้สอน ซึ่งอย่าว่าแต่เด็ก เลยค่ะ ลิตช์ยังชอบหยิบมาดูบ่อย ๆ แล้วก็มองตามภาพว่าเรื่องเกี่ยวกับ อะไร เหมือนตอนเด็ก ๆ ที่เราจินตนาการ แล้วก็พูดคนเดียว ถึงไม่มีหนังสือภาพ แต่ลิตช์ก็ได้เรียนการวาดภาพ ได้นำความคิด ที่อยู่ในจิตใ่จนำเสนอออกมาเป็นภาพวาดคะ โตมาถึงรู้ว่าช่วยทำให้มีสมาธิดี... คุณเค็นเป็นคุณแม่ที่ใส่ใจ และสนใจใน พัฒนาการของลูกอย่างนี้ ลิตช์เชื่อว่า ลูกสาวทั้งสองของคุณเค็นต้องโตขึ้นเป็นเด็ก ที่ฉลาดแน่ ๆ เลยค่ะ...   โดย: ลิตช์ (Litchi ) 28 พฤษภาคม 2551 19:39:54 น.

จองเล่มนี้ต่อเลยค่าแม่เค็นขา555 พูดจริงนะคะ ขวัญเชื่อแบบที่คุณเค็นว่าเช่นกันค่ะ ไม่ต้องเร่งรัด เด็กพร้อมเมื่อพร้อม และสำคัญคือเกิดแรงบันดาลใจเอง แล้วทุกอย่างก็ไปโลด จริงๆ ขวัญเคยเอาหนังสือภาพไปให้เด็กๆแต่งเรื่องค่ะ บอกว่าแม่ขวัญเล่ามาเยอะละวันนี้ให้หนูช่วยกันเล่าให้แม่ขวัญฟังบ้าง เด็ก5ขวบเล่าได้แค่ประน กริยา กรรม ใคร ทำอะไร ที่ไหนจบค่ะ มาช่วยกันสร้างสรรค์เด็กไทยให้มีความคิดสร้างสรรค์กันดีกว่า บ้านเราจะได้เจริญซ้าทีเนาะ   โดย: แม่ขวัญค่ะ IP: 118.172.96.240 28 พฤษภาคม 2551 23:45:57 น.

กำลังจะตอบเม้นท์คุณลิตช์ ฝนตกไฟดับเหมือนกันเลยค่ะ เลยเป็นภาระกิจที่ต้องกระทำให้สำเร็จ(ต้องใช้สำนวนหนังเสียหน่อย จะได้เข้ากับท้องเรื่องในบล็อกคุณลิตช์) ขอบคุณมากนะคะคุณลิตช์ นอกจากจะได้สมาธิแล้ว สัมผัสได้ค่ะว่าคุณลิตช์ได้ปัญญามาด้วยค่ะ เล่มนี้เอาขึ้นหิ้งไว้ค่ะคุณแม่ขวัญ ก็มีแต่คนที่เชื่ออยู่แล้วนะคะ ถึงจะเข้ามาบล็อกนี้ ตอนเค็นคุยกับคุณครูหลายท่านแกหาว่าเค็นไม่ไว้ใจในฝีมือของแกค่ะ เลยต้องบอกศาลากันไปค่ะ   โดย: chinging 29 พฤษภาคม 2551 0:24:23 น.

ขอบคุณสำหรับคำอวยพรนะคะ ขอให้มีความสุขสมหวังเช่นกันนะคะ อบอุ่นมากๆเลยค่ะสำหรับบ้านบล็อคแก็งค์ ขอบคุณอีกครั้งนะคะ   โดย: ปาณฟ้า 31 พฤษภาคม 2551 16:50:38 น.

เป็นเรื่องราวที่นำมาเเบ่งปันได้น่ารักมากมายค่ะ... เอ๋ทำภาพประกอบ...ต้องดูและอ่าน(ในเเบบที่เด็กอ่าน)หนังสือพวกนี้ตลอดเลย เค้าว่าคนเป็นเเม่....จะเข้าถึงการใช้หนังสือเเบบนี้กับลูกได้อย่างรวดเร็ว... อันนี้เค้าว่าเป็นความสามารถที่คนโสดลอกเลียนไม่ได้ด้วย...55 เอ๋เเนะนำบล๊อกของชุมชนหนังสือเด็กให้คุณchinging www.babybookbooks.bloggang.com เป็นเเหล่งคนทำ คนใช้ คนอ่าน คนรัก คนชอบ หนังสือสำหรับเด็กค่ะ... ขอบคุณที่เเวะไปเยี่ยมกันค่ะ   โดย: กาแฟดำไม่เผ็ด 31 พฤษภาคม 2551 20:26:39 น.

อ้าว..พิมพ์เกินต้องเป็น www.babybooks.bloggang.com ค่ะ   โดย: กาแฟดำไม่เผ็ด 31 พฤษภาคม 2551 20:31:10 น.

ขอบคุณค่ะคุณปาณฟ้า ขอบคุณคุณเอ๋เช่นกันค่ะ ดีใจจังที่คุณเอ๋ชม เคยตามไปบล็อกที่คุณเอ๋แนะนำแล้วค่ะ งั้นถือโอกาส add blog ไว้แล้วนะคะ เผื่อใครอยากตามไปจะได้ตามไปง่ายขึ้นค่ะ   โดย: chinging 2 มิถุนายน 2551 20:23:20 น.

ปลูกความคิดต่อค่ะ มารับรดน้ำต้นไม้ของตัวเองค่ะ จินตนาการสำคัญค่ะ ถ้าเราตัดทอนจินตนาการ ก็เท่ากับเป็นการห้ามไม่ให้ฝันว่า อยากเป็นอะไร อยากทำอะไร (และฝันต่อว่าต้องทำแบบไหน อย่างไรจึงจะได้เป็นได้ทำ หรือคือการหาเหตุและผลนั่นเอง) และเป็นการลดความมุ่งมั่นความมั่นใจในตัวเองของเด็กลงค่ะ ขอบคุณ สำหรับน้ำรดต้นไม้ค่ะ   โดย: jarumard IP: 124.121.19.2 3 มิถุนายน 2551 1:01:08 น.

ยินดีค่ะคุณจารุมาศ อยากจะให้น้ำไหลรินแต่ทำวิบวับไม่เป็นค่ะ ว่าว่าง ๆ จะหัดทำ ไม่ได้หัดเสียทีค่ะ ขออนุญาตรั้งไว้ว่าสิ่งที่เรามุ่งมั่นนั้นเป็นสิ่งดีอย่างแน่นอนด้วยนะคะ   โดย: chinging 3 มิถุนายน 2551 12:52:37 น.

หนังสือภาพสร้างจินตนาการได้เยอะเลยนะคะ แวะมาเยี่ยมค่า   โดย: อัญชนา 3 มิถุนายน 2551 13:01:22 น.

โดย: chinging 3 มิถุนายน 2551 18:53:04 น.

อิอิอิ ชม ซะ มี้ อาย เยยย รูป มัน เบลอ ก้าบ เยย สวย อืมมมมมมมมมม มี้ จบ Child Psychology ก้าบ ถ้า น้อง ม่าย แพ้ ขน ม๋า จา ดี มั่ก ถ้า เลี้ยง ก้าบ เค้า จา รู้ จัก กาน แบ่ง ปัน กาน ยอม กาน รัก คน อื่น เค้า จา ยอม ม๋า มาก กว่า คุน พ่อ คุน แม่ ม๋า เปน สื่อ กลาง ด้าย ดี ก้าบ แต่ ต้อง เลือก พัน ม๋า หั้ย เข้า กะ เดก ก้าบ   โดย: dogamania 7 มิถุนายน 2551 1:46:43 น.

เห็นด้วยทุกประการเลยค่ะคุณมี้น้องเอม แต่ความขี้เกียจมันมีมากกว่า คงต้องรอน้องสักสิบขวบ แบบรับผิดชอบเองเป็นส่วนใหญ่ได้แล้วค่อยว่ากันค่ะ   โดย: chinging 9 มิถุนายน 2551 15:58:57 น.

สวัสดียามดึกครับ แวะมาอ่านเรื่องราวน่ารู้ครับ   โดย: ก๋า เก็กเสียง (กะว่าก๋า ) 9 มิถุนายน 2551 23:09:43 น.

โดย: chinging 10 มิถุนายน 2551 11:13:36 น.

ขอบคุณที่ไม่ลืมกัน ตอนเด็กเคยอ่านเรื่องเยาว์วัยที่แสนสุข เรื่องแปลครับ ตอนนี้ยังอยากจะอ่านอีกครั้ง   โดย: ลุงแมว 10 มิถุนายน 2551 22:49:46 น.

ไม่เคยอ่านเลยค่ะ สงสัยต้องหามาอ่านบ้างแล้ว ขอบคุณนะคะที่แวะมาเยี่ยมค่ะลุงแมว   โดย: chinging 11 มิถุนายน 2551 12:37:09 น.

ลิงค์ ตามมาเรื่อย จากบ้านเรียนไทย บ้านดลแดน จนมาเจอ บล็อกนี้ อ่านแล้วเหมือนได้เพื่อนร่วมอุดมการณ์ ร่วมทาง สำหรับคนเป็นแม่อย่างเราจังค่ะ ลูกสาวยังเล็กเหมือนกัน เพิ่งหัดทำ blog กับเค้าอยู่ที่ //fasuaysai.multiply.com/   โดย: แม่จ๋า IP: 58.8.197.52 12 มิถุนายน 2551 11:43:21 น.

ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ คุณแม่จ๋า ว่าง ๆ จะแวะเข้าไปเยี่ยมที่ multiply นะคะ เผื่อจะช่วยเติมความมั่นคงในอุดมการณ์ให้เค็นบ้างค่ะ เพราะอุดมการณ์รวนเรตามฤดูค่ะ วันนี้จะไปต่างจังหวัด เสาร์อาทิตย์ไม่เปิดคอมฯ กว่าจะเจอกันก็วันจันทร์นะคะเพื่อน ๆ ที่แวะเข้ามาเยี่ยมบล็อก   โดย: chinging 12 มิถุนายน 2551 13:11:58 น.