ใบไม้ร่วงปี 2008 กรุงโตเกียว และ Johannes Vermeer

พอเห็นวันว่างปุ๊บ ก็รีบเมล์ไปชวนเพื่อนที่ไม่ได้เจอกันร่วมปี
ไปดูภาพเขียนของ Johannes Vermeer กัน

อืม .. ชอบ
ภาพเค้านิ่ง ๆ เรียบ สวยจัด
ภาพเขียนแท้ ๆ
การจัดองค์ประกอบภาพ เส้นสายตา จุดโฟกัส
เหมือนถ่ายจากกล้องถ่ายรูปปัจจุบันเลย


The little street


โดยเฉพาะการผสมสี แสงที่เหมือนกัน ที่ตาเราเห็นได้ธรรมชาติเลย
Vermeer ทำได้ยังไง สร้าง ผสมสี ไล่แสง ได้เหมือนกับของธรรมชาติ
ตา+สมอง+การใช้มือ ของเค้า เห็น และ สะท้อนออกมาได้ชัดเจนจริง


Lady writing a letter
(ภาพนี้ของจริงสวย สวยจนขนลุก)
เห็นแล้ว อยากรู้ข้อความในจดหมาย
ไม่รู้ว่าเกิดความรู้สึกอย่างเรารึเปล่า .. อะไรไม่รู้ทำให้รู้ว่า
ผู้หญิงคนนี้ กำลังมี "ข่าวดี" อยู่ใช่ไหม

สไตล์จะแตกต่างจากศิลปินฝรั่งเศส (อย่างเช่น โมเน่ต์ Monet)
ที่จะสวยฟูฟ่า หรูหรา
นางแบบของ Vermeer จะสวยเรียบ มีชีวิตอยู่จริง
แค่นั่งนิ่ง มองมาเฉย ๆ "แววตา" ลักษณะท่าทาง
กลับชวนสงสัย ถึง อารมณ์ ความนึกคิด ความรู้สึกของผู้คนในภาพ
การวางองค์ประกอบที่ ทิ้งค้าง แฝงบอกอะไรไว้

นางแบบคนหนึ่ง จากภาพของ Vermeer คล้ายกับ โมนาลิซ่า ของดาวินชี่


Girl with a pearl earrings

จนแอบคิดว่า ใช่ ผู้หญิงคนเดียวกันรึเปล่า !!

อิ่มเอมเสร็จ เพื่อนก็ชวนไปต่อที่ ห้องสมุดเยาวชน
มีแสดงหนังสือการ์ตูน วัตนกรรมเด็ก สมัยก่อนสงคราม
สนุกกับการได้เปิดหูเปิดตา กันไป

ท้องหิวก็แวะกินมื้อเที่ยง ของ ห้องสมุดนั่นแหละ
เป็น ห้องกระจกแก้ว ข้างนอกเป็นสวนญี่ปุ่น จัดไว้สวยมาก
แทบไม่มึคนเลย สงบ เผลอให้คิดว่า
ทำไมคนเราต้องไปแออัด แย่งกันไปอยู่ ในที่ที่ โคตร จะไม่สวย
ไม่น่าอยู่เอาเสียเลย
เสียดาย ที่สวย ๆ กว้างขวาง สบายตา สบายใจเหล่านี้
เมื่อวานที่เจอ มีเราที่อายุน้อยที่สุดแล้วมั้ง
นอกนั้นก็ ราว ลุง ป้า ตา ยาย กันแล้ว

ไปหอศิลป์ & มื้อเที่ยง เรียบ เรียบ กับ เพื่อน*
กลายมาเป็น วันดี๊ ดี วิเศษมากของเรา
กับเพื่อนนั้น แม้ในบทสนทนาที่แสนเรียบง่าย
แต่เรากลับเข้าใจ รู้ความเป็นไปของกันและกัน

แค่วันนี้ .. เรามาเป็นเพื่อน ไปชมภาพโปรดด้วยกัน
ปัญหาที่มี ไม่ต้องระบายให้ฟังเป็นคำพูด แต่รับรู้กันได้
แค่มีเพื่อน .. คุยเรื่องราว จับสาระไม่ได้
.
.
แต่รู้ไหม เธอรู้จักเรา ดีที่สุด
เธอรู้ว่า .. บ้านเรารก เพราะเราไม่ทำ งานบ้าน
เธอรู้ว่า .. เราเอารูปถ่ายสมัยก่อนด้วยกัน ไว้ที่ไหนไม่รู้ หาไม่เจอแล้ว
เธอรู้ว่า .. เราไม่ได้ไปจิบุลิมิวเซียม แต่กลับไปเดทกับแฟน
เธอรู้ว่า .. เราทำอาหารอร่อย (แต่ไม่ค่อยทำ)
ทั้ง ๆ ที่เราไม่เคยมีโอกาสทำให้เธอกิน

เราต่าง .. อยากเจอ อยากถาม เรื่อง "ส่วนตัว" ได้ เหมือนแต่ก่อน
เราต่าง .. รู้ว่า หลังจากการร่ำลาครั้งนี้ คงอีกนานกว่าจะได้ "เจอกันอีก"
เราต่าง .. รู้ว่า ไม่ว่าเมื่อไหร่ก็ตาม

- คิ ด ถึ ง คุ ณ ทุ ก วั น -

Create Date : 01 พฤศจิกายน 2551		5 comments
Last Update : 5 พฤศจิกายน 2551 6:04:09 น.
Counter : 487 Pageviews.
Share Tweet