บันทึกเดินทางข้ามปีที่คุนหมิง-ลี่เจียง-แชงกรีล่า..หน้าสอง<>..ลึ่เจียง..<>
โปรแกรมเดินทางวันนี้เราจะเดินทางต่อไปลี่เจียง
.เส้นทางเราจะเป็นแบบนี้
การที่ต้องบินแต่เช้าเที่ยวบินแรกทำให้ต้องตื่นแต่เช้ามืดยังไม่เห็นแสงสว่าง พระอาทิตย์ที่นี่จะขึ้นประมาณ 7 โมงกว่าๆ ดังนั้นนอกจากพระอาทิตย์ยังไม่ขึ้น ห้องครัว ร้านค้ายังไม่เปิด อาหารเช้าของคณะเราวันนี้จึงเป็น อาหารกล่อง ตอนแรกเห็นก็ยิ้มหวานคิดว่ายังไงซะก็น่าจะเป็นข้าวผัดง่ายๆ แต่..แต่..มันคือ แอปเปิ้ล+สาลี่แคระ(ลูกมันเล็ก)+ขนมปัง 1 ก้อนและน้ำขวด
T_T
บันทึกหน้าสอง <>
ลี่เจียง
<>
Dec 31,2011
เสร็จภาระกิจอาหารเช้า เราก็ขึ้นเครื่องใช้เวลาเดินทางประมาณ 1 ชั่วโมงก็ถึงลี่เจียง
จากคำบอกเล่า ... ลี่เจียงเป็นเขตการปกครองที่ประกอบด้วยส่วนที่เป็นเขตเมืองและเขตชนบททางตะวันตกเฉียงเหนือของมณฑลยูนนาน สาธารณรัฐประชาชนจีน มีจำนวนประชากรราว 1,100,000 คน เป็นเมืองที่เป็นที่ตั้งรกรากของชาวน่าซี มาตั้งแต่สมัยโบราณ
หลังจากเมืองลี่เจียงประสบภัยแผ่นดินไหวครั้งใหญ่ในปี 2539 ทำให้เมืองถูกทำลายเป็นพื้นที่ถึงหนึ่งในสาม แต่ต่อมาฝ่ายปกครองส่วนท้องถิ่นรับภาระหน้าที่ในการพัฒนา อนุรักษ์ ตัวเมืองโบราณที่มีอายุกว่า 800 ปี สายน้ำใสบริสุทธิ์ที่ไหลผ่านเมือง และอาคารบ้านเรือนโบราณอายุนับร้อย ๆ ปี รวมทั้งวิถีชีวิตผู้คนให้ยังคงดำเนินไปเหมือนเช่นอดีต จึงได้รับการจัดเป็นเมืองมรดกโลกโดย UNESCO ในปี 2540
<>
The Valley of Jade Dragon Snow @LIJIANG
<>
สถานที่แรกที่เราไปเมื่อมาถึงลี่เจียงคือ...หุบเขาหิมะมังกรหยก... มีความสูงเหนือระดับน้ำทะเลโดยเฉลี่ย 4,000 เมตร เนื่องจากมียอดเขา 13 ยอดเรียงต่อกัน มีลักษณะคล้ายมังกร และโดยที่อดีตจะเป็นภูเขาที่มีหิมะปกคลุมตลอดทั้งปี จึงมีชื่อเรียกว่า...ภูเขาหิมะมังกรหยก...
แต่เราพบว่า...จะด้วยการเปลี่ยนแปลงของโลกหรือดวงของเรากันนะ... วันนี้อากาศดีท้องฟ้าใสแจ๋ว อุณหภูมิน่าจะติดลบหรือประมาณ 0 องศา ขนาดน้ำในลำธารเป็นน้ำแข็ง เรียกว่าหนาวสุดสุด พอมองไปยอดเขาเราแทบไม่เห็นหิมะ...โชคไม่ดีซะละมั๊งเรา
>>...มองเห็นยอดเขาไกลๆ ไม่ค่อยมีหิมะ...<<
>>
น้ำในลำธารเป็นน้ำแข็ง...<<
>>
กระเช้าลอยฟ้า...<<
จะขึ้นไปที่ยอดเขาจุดที่สูงราวๆ 4506 เมตรจากน้ำทะเล เราต้องนั่งเคเบิ้ล คาร์ ใช้เวลาประมาณ 15-20 นาที ตื่นเต้นเหมือนเล่นเครื่องเล่น ทิวทัศน์ระหว่างทางผ่านป่าสนมีหิมะประปราย...น้อยมากๆ พอเริ่มไต่ระดับสูงขึ้นต้นสนเริ่มมีน้อยลง และสุดท้ายก็เหลือเพียงสันเขา อ๊ากกก
หิมะหายไปไหนหมดดดด....เศร้าจริงๆ
>>
หนาวเย็นกับหิมะหยิบมือ
<<
บนที่สูงอากาศหนาวเย็นมาก อุปกรณ์ต้องพร้อมโดยเฉพาะรองเท้ากันลมได้และหมวกที่สามารถปิดหูได้ เพราะลมแรงเป็นระลอกๆ พัดความเย็นมาทีหนาวเย็นจนเจ็บหู แถมต้องค่อยๆเดินและสูดลมหายใจลึกๆ ถ้ารีบจะหายใจไม่ทันหน้ามือพาลเป็นลม บางคนต้องถือขวดอ๊อกซิเจนติดตัวเรียกว่าเดินไปปั๊มไปกันเลยทีเดียว
หิมะมีน้อย(มากกก) ไม่มีสกี จึงได้แค่หยิบหิมะมาโปรยเล่นเอาบรรยากาศ...เด็กๆสนุกสนานกันดี แต่ผู้เฒ่าสู้ความเย็นไม่ค่อยไหว จ้ำร้อยเมตรถ่ายภาพได้พอประมาณก็ต้องเผ่นหาที่กำบัง...
>>...ชมวิวทิวทัศน์ก่อนกลับ...<<
<>
Jade Dragon Village @LIJIANG
<>
ลงจากภูเขา(ไม่มี)หิมะมังกรหยก เราไปทานอาหารกลางวันแล้วแวะที่...อุทยานน้ำ... อุทยานน้ำมังกรหยกเป็นที่รวมสายธารน้ำบริสุทธิ์ที่ไหลลงมาจากการละลายของหิมะบนภูเขาหิมะมังกรหยก บริเวณอุทยานน้ำหยก มีการสร้างเขื่อนน้ำตกเห็นเป็นส่วนน้ำ 3 ชั้น น้ำใสสะอาดมากๆ
>>
น้ำใสไหลเย็นเห็นตัวปลา...<<
>>
เก็บ(ภาพ)ดอกไม้ ดอกหญ้าก่อนกลับเช่นเคย
<<
จากอุทยานน้ำ เย็นนี้เราก็จะไปย่ำเมืองโบราณมรดกโลก และนับถอยหลังคืนข้ามปีกันที่นี่... เขาว่าแสงสียามค่ำคืนของเมืองโบราณลี่เจียงสวยงามมาก แล้วเราจะเก็บภาพความงามยามค่ำคืนได้แค่ไหนนะ
ยังสงสัย
.
<>
Dayan Ancient Town @LIJIANG
<>
เมืองโบราณลี่เจียงมีชื่อทางการว่า เมืองเก่าต้าเหยียน (Dayan Ancient Town) ความมีสเน่ห์ของเมืองอยู่ที่ความผูกพันธ์ึพึ่งพาของคนกับสายน้ำที่ไหลผ่านกลางเมืองมาหลายร้อยปี รอบๆเมือง สภาพบ้านเรือนยังคงสภาพบ้านโบราณแม้จะดูออกว่ามีการบูรณะใหม่แต่ก็ยังมีความเป็นเอกลักษณ์
ในบริเวณเมืองโบราณ พื้นถนนเป็นหินเก่า สองข้างทางเดิน มีต้นหลิวโบกปลิวตามสายลมสวยงาม มีคูคลองและมีสะพานอยู่รอบๆเมือง แม้ไม่มีเรือวิ่งไปมาแต่ก็ได้รับการขนานนามว่า เวนิสแห่งตะวันออก สายน้ำลำคลองรอบเมืองมีระบบการจัดการอย่างดี แยกน้ำดีและน้ำทิ้งอย่างมีระบบ ชาวเมืองได้ใช้น้ำจากลำคลองรอบๆเมืองนี้ในการดำรงชีวิต
สังเกตว่าทุกซอกทุกมุมสะอาดตา ไม่มีการทิ้งขยะเกลื่อน ในคลองมีปลาสีสวยอาศัยอยู่ด้วยแสดงว่าน้ำสะอาดจริงๆ บรรยากาศยามเย็นร่มรื่น เย็นสบายออกหนาวนิดนิดสำหรับคนเมืองร้อนอย่างเรา
>>
สายน้ำ และบรรยากาศยามเย็น
<<
>>
แสงสียามค่ำคืน...<<
.
แสงสียามค่ำคืนงดงามเข้าบรรยากาศเทพนิยายจีนชวนหลงไหลจริงๆ สิ่งหนึ่งที่ดูจะขัดตาขัดใจนักท่องเที่ยวอย่างเราเล็กน้อยคือร้านค้า ซึ่งมีมากมายดาษดื่นเกินความจำเป็น รวมไปถึงบรรดาร้านอาหาร บาร์และร้านคาราโอเกะ ที่แฝงตัวอยู่ในมุมต่างๆ แม้จะตกแต่งร้านให้เมียงมองเหมือนโรงเตี๊ยมในหนังจีนโบราณ แต่เสียงเพลงป๊อบจากเหล่านักเที่ยววัยรุ่นทำให้หวลคิดถึงเครื่องดนตรีจีนโบราณขึ้นมาในทันใด หรือเป็นเพราะมีบรรยากาศโรงเตี้ยมก็ต้องมีจอมยุทธร่ำสุรา...หรือนี่จะเป็นสิ่งดึงดูดนักท่องเที่ยวอย่างหนึ่ง... หรือจะเป็นเพราะวันนี้เป็นวันต้อนรับปีใหม่ตามสมัยนิยม...ก็เป็นได้
ราตรีสวัสดิ์ และสวัสดีปีใหม่...ลี่เจียง
คืนนี้เราจึงหลับไปพร้อมกับเสียงพลุ เพลงป๊อบ และเสียงกู่เจิ้ง (ในฝัน) พรุ่งนี้ต้องตื่นแต่เช้า...เราจะไปแชงกรีล่ากันละ...
I_sabaidee @ Jan 01,2012
Create Date : 15 มกราคม 2555 |
|
21 comments |
Last Update : 15 มกราคม 2555 22:22:33 น. |
Counter : 5946 Pageviews. |
|
|
|