"เธอไม่จำเป็นต้องรักฉัน... แต่ฉันจำเป้นต้องรักเธอ"
Group Blog
 
 
มกราคม 2551
 
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728293031 
 
8 มกราคม 2551
 
All Blogs
 
เมื่อได้งานที่ร้านไอติม...

นานแล้วที่ไม่ได้เข้ามาอัพบล้อก ทิ้งใว้ให้ร้างมาตลอด กับปีที่ผ่านมา....
ไม่ได้หนีหาย หรือเพราะขี้เกียจหรอกนะคะ แต่ภาระที่เข้ามามากมายเหลือเกิน
ทำให้ต้องจัดการกับเรื่องที่หนักหน่วงก่อน ตอนนี้เรื่องเหล่านั้นก็ยังคงอยู่ แต่ว่าต้องปล่อยวางเผื่อเรียกกำลังตัวเอง ก็เลยมาบอกเล่าให้เพื่อนๆได้รับรุ้ ว่ายังคงอยู่ค่ะ....อิอิ

ปีที่แล้วที่หายหัวไปซ้านาน...เนื่องจากว่าได้ทำงานที่ร้านไอติมแห่งหนึ่งค่ะ ร้านไอติมแห่งนี้ สอนอะไรหลายอย่างกับแนนมาก นำมาปรับใช้ก็หลายเรื่อง และมีโครงการที่จะกลับไปเปิดร้านไอติมที่เมืองไทยเองด้วยนะคะ ซึ่งแน่นอนว่าแรงจูงใจมาจากร้านไอติมที่ว่าแห่งนี้แน่นอนค่ะ.....


ทุกครั้งที่ไปสมัครงานที่ไหนก็อยากจะอยู่ให้ทน ให้นานนะคะ เพราะว่าอย่างที่ทุกคนรู้กันดีไม่ว่าจะคนที่อยู่ในประเทศหรือต่างประเทศก็ตาม ว่า.... การที่เราได้งานแล้วต้องเรียนรู้ที่จะเป็นงานมันใช้เวลานานพอสมควร เพราะฉะนั้นเมื่อได้งานแล้วก็ไม่อยากจะออก แต่ก็มีหลายล้านเหตุผลที่ทำให้เราทนที่จะทำงานไม่ได้...

แนนก็เป็นอีกคนที่รักงานที่ตัวเองทำมาก ไม่ใช่รักเพราะเจองานที่ตัวเองอยากทำ แต่รักเพราะงานที่ทำจะได้ออกมาดี.....
แต่ที่ทำให้อยู่ไม่ได้ มาจากเพื่อนร่วมงานเนี่ยแหล่ะ อันนี้ข้ามดีกว่าค่ะใว้คุยกันคราวหน้า เพราะว่าอยากจะเล่าเรื่องที่ร้านไอติมให้ฟัง...

ร้านไอติมร้านนี้ที่แนนทำงาน อยู่ห่างจากบ้านของแนนประมาณ 22 ก.ม ซึ่งแนนต้องขับรถไปทำงานเอง ไม่เท่าไหร่ เหยียบประมาณ 20 นาทีก็ถึงบ้าน....
เวลาเข้างานจะเป็นช่วงบ่าย ร้านจะเปิดตอน 11 โมงเช้า แต่ตัวเเนนจะเข้างานคือ บ่ายตรงหรือบ่ายสอง ตอนแรกที่ไปทำก็คิดว่ามันสนุกดี แต่อยู่ไปนานๆก็เริ่มที่จะรู้ว่าเรารักงานนี้แม้มันจะเหนื่อยมาก (รักที่ว่าไม่ใช่พยายามรักงานที่ตัวเองทำเพื่อให้มันออกมาดีนะ แต่รักเข้าไปแล้วจิงๆๆ...... )

เหนื่อยเพราะตั้งแต่เข้างานเนี่ยยืนตักไอติมขาย ขายไปจนถึง 4 ทุ่ม 4 ทุ่มคือเวลาร้านปิดค่ะ เก็บล้างอีกกว่าจะเสร็จ 5 ทุ่มกว่า บางทีเกือบขับรถกลับบ้านไม่ไหวนะ เหนื่อยมากที่สุดเลย แต่ที่ทำมาได้เรื่อยเพราะรักทุกอย่างที่นั่นค่ะ ไม่ว่าจะเป็น การตักไอติมขายลูกค้า จัดจานที่ลุกค้าสั่ง ชิมไอติมรสชาติใหม่ เคี่ยวคาราเมล ปั้นหนมปังแล้วต้ม หรือแม้แต่กวนแป้งแล้วทอดใว้กินคู่กับไอติมที่ลูกค้าสั่งเป็นจานๆอ่ะค่ะ ทอดทีเป้นร้อยแผ่นนะ แต่สนุก....มาก
เพื่อนร่วมงานน่ารักมากๆๆ สอนๆๆๆคนที่ไม่เอาถ่านอย่างแนนตลอด จนวันนี้ทุกคนบอกว่า เธอทำได้ทุกอย่างจิงๆๆ ..... ปลื้มจายยยยยยยยยย

มาดูกันค่ะว่างานที่ทำเนี่ยเป็นแบบไหน แนนจะเล่าตั้งแต่แนนเข้างานเลยนะคะ..

13.00 เข้างาน เปลี่ยนชุดเป็นฟร์อมที่ทำงานแล้วก็มาขายหน้าร้าน

15.00 ไปล้างจาน (ทุก 2 ชั่วโมงจะสลับกันค่ะ อีกคนไปล้างจาน อีกคนไปตักขาย)

17.00 มาขายต่อ บางทีลูกค้าน้อย ก็จะไปเช็ดกระจกตู้ไอติม หรือช่วยกันเก็บล้าง ในกรณีที่หน้าร้านอยู่ได้คนเดียวค่ะ

18.00 เริ่มไปช่วยเค้าจัดจานค่ะ ช่วงนี้ลูกค้าจะเข้ามานั่งในร้านค่ะ สั่งกาแฟ หรือแบบชุดมาทานค่ะ ...

เริ่มเวียนค่ะ ล้างจานมั่ง เช้ดตู้มั่ง ตักขายมั่ง จัดจานมั่ง ไปจนถึง 21.00
หลังสามทุ่มเราจะเริ่มเก็บล้างค่ะ ถ้าลุกค้าน้อยนะคะ แต่ถ้าลุกค้าเยอะจิงๆ เราก็เก้บล้างกันหลังร้านปิดค่ะ

ไอติมที่ร้านมี 20 กว่าชนิค่ะ ไปวันแรก ลุกค้ายืนรอจนไอติมที่แนนตักละลาย คนขายมัวแต่หาค่ะ อิอิ (ก็มานเยอะอ่ะ )

ดูเหมือนไม่เหนื่อยนะคะ เหมือนไม่มีอะไรจะทำ บางคนเค้าคิดอย่างนั้นนะ แต่ว่าลองมาทำเถอะค่ะ จะได้รู้ว่าจิปาถะมากๆค่ะ เพราะลุกค้าก็งี่เง่าเยอะเเยะค่ะ แล้วร้านเนี่ยก้ต้องสะอาดอยู่ตลอดค่ะ ต้องคอยเช้ดเพราะบางทีเราตักไอติมอาจจะกระเด็นเปื้อนตรงนุ้นตรงนี้ อันนนี้พอว่างปุ๊ปตามเช้ดกันค่ะ เหมือนเป็นงานที่จับฉ่ายนะคะ แต่ว่าเพื่อนร่วมงานอยู่กันแบบพี่น้องค่ะ ใครเหนื่อยก็ขอไปพักค่ะ ช่วงที่แนนพักฟื้นหลังผ่าตัด เพื่อนๆดูแลดีมากค่ะ คอยถามไถ่ตลอด ทำให้รุ้สึกว่ารักงานที่นี่ค่ะ รักเพื่อนด้วยค่ะ...

แล้วงานนี้ก็ดีตรงที่จะเปิดช่วงเข้าหน้าร้อน และปิดช่วงเข้าหน้าหนาว ระยะเวลาทำงานก้ ปลายเดือนกุมภาพันธ์ ไปจนถึง ต้นเดือนตุลาคมค่ะ ประมาณ 7-8 เดือนต่อปี
หน้าหนาวหิมะตก แนนก็นอนเปิดพุงอยุ่บ้านค่ะ อิอิ

มองเห็นร้าน เห็นการบริหารแล้ว ทำให้รุ้สึกว่าอยากทำที่บ้านเรา ซึ่งบ้านเราเป็นเมืองร้อนอ่ะนะคะ น่าจะเปิดได้ตลอดปี แต่ว่าแนนอยากทำให้มันเป็นร้านกาแฟและขนมด้วยค่ะ อาจจะเเบ่งเป้นโซนๆไปค่ะ อยู่ที่นี่ยังมีเวลาได้เรียนรุ้อีกเยอะแยะค่ะ กะว่าอีก 3-4 ปีก็จะลงไปทำที่เมืองไทย (ถ้าถึงตอนนั้นความฝันยังไม่เปลี่ยนไปนะคะ )


สุดท้าย อยากฝากถึงเพื่อนที่กำลังหางาน และที่ได้งานแล้ว(แล้วคุณรู้สึกไม่ชอบงานที่คุณทำอยู่...)
เราคงหางานที่เรารักจิงๆไม่ได้ แต่แนนเชื่อค่ะว่าคุณสามารถจะรักงานที่คุณทำได้ ลองมองในมุมที่คุณเคยมอง แต่คิดกลับกัน แนนเชื่อค่ะว่าคุณจะหาส่วนที่ดีของงานคุณเจอ ลองทำใจให้รักเค้าซักนิดนะคะ.....
เพราะบางที ถ้าเราใช้ใจลงไปร่วมด้วย(ไม่ว่าจะกับอะไรก้ตามค่ะ) สิ่งนั้นจะออกมาดีเสมอ...... แล้วคุณก็จะเป็นคนที่มีความสุขที่สุดค่ะ....

ขอให้สนุกกับการทำงานในทุกๆวันนะคะ .........


Create Date : 08 มกราคม 2551
Last Update : 8 มกราคม 2551 3:30:22 น. 4 comments
Counter : 424 Pageviews.

 
ขอบคุณค่ะสำหรับคำแนะนำดีๆ
ขอให้มีความสุขค่ะ


โดย: นก IP: 77.185.15.201 วันที่: 8 มกราคม 2551 เวลา:4:31:06 น.  

 
ยินดีด้วยนะคะ น่าสนุกจังค่ะ ทำร้านไอติม ฟังแล้วเหมือนจะไม่หนัก หรืออาจจะหนักแต่น้อยกว่าของดิฉันแน่เลยค่ะ


โดย: KungGuenter วันที่: 8 มกราคม 2551 เวลา:4:50:06 น.  

 
น่าสนุกจัง..
ทำงานเหนื่อย แต่ก็เป็นประสบการณ์..และได้ตังค์นะ ขอให้ enjoy คะ


โดย: หมีน้ำแข็ง วันที่: 8 มกราคม 2551 เวลา:6:06:19 น.  

 
คุณนก ด้วยความยินดีค่ะ ขอให้มีความสุขเช้นกันค่ะ

คุณ KungGuenter สนุกค่ะ ทั้งเหนื่อยทั้งสนุก ขอให้มีความสุขกับการทำงานนะคะ

คุณ หมีน้ำแข็ง สนุกค่ะ.....ได้ประสบการ์ณใช่ค่ะ ได้มาเยอะค่ะ และที่สำคัญอบ่างที่คุณว่าค่ะ ได้ตังค์ อิอิ
ขอให้มีความสุขกับการทำงานเช้นกันค่ะ

ขอบคุณค่ะที่เข้ามาเยี่ยม..... แล้วแนนจะแวะไปหานะคะ.


โดย: hasyfamillie วันที่: 10 มกราคม 2551 เวลา:2:54:00 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

hasyfamillie
Location :
MOELLERSDORF Austria

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




อย่าดูถูกความรักของฉัน....
เพราะในวันที่ผิดหวัง เธอลุกขึ้นยืนได้
เพราะความรักจากฉัน.... จำใว้


Friends' blogs
[Add hasyfamillie's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.