Bloggang.com : hasyfamillie : ความรักในวันนั้น...

ความรักในวันนั้น...

ความรักในวันนั้น เป็นความรักครั้งแรกที่เกิดขึ้นในชีวิต
ที่นอกเหนือจากการได้รักครอบครัว
ผู้ชายคนนั้น... เป็นคนที่ทำให้แนนรู้สึกแปลกๆ แค่ได้อยู่ใกล้ก็สุขใจ...

ความรักในตอนนั้นเป็นความรักจริงๆ "ก่อนที่จะรู้จักตัวเอง"
รู้เพียงแค่ว่า.. ได้รักไปแล้ว รักโดยที่รู้แค่.........รัก ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าวันนึง ความรัก จะจบลง และไม่เคยคิดว่ามันจะจบลง..

แนนเคยบอกใว้แล้ว ว่าเวลาที่แนนรัก แนนรักหมดตัว ในตอนนั้นแนนไม่เคยระวังเลย ว่าวันนึง แนนจะเจ็บปวดกับความรัก

พี่หนุ่ยกับแนนเข้ากันได้ดี ครอบครัวแนนกับเค้าก็รับรู้ว่า "เราคบกัน" เรามักจะไปไหนมาไหนด้วยกันเสมอ และแนนในตอนนั้น ก็อายุประมาณ 17 ปี พี่หนุ่ยแก่กว่าแนนปีสองปีเองมั้ง เรารู้จักกันไม่นาน เเละเพราะเพื่อนแนน เค้าจึงสนิทกับแนนได้ แนนจำได้ว่า แนนมีความสุขนะ ตลอดเวลาที่ได้อยู่กับเค้า

แต่ไม่นานนัก แนนก็เริ่มรู้ว่า เวลาของแนนที่มันควรจะเป็นของแนนได้หายไป แนนในตอนนั้นก็เป็นแค่เด็กหญิงคนนึง ที่อยากใช้เวลาในบางช่วงกับเพื่อนๆ ซึ่งมีทั้งชายและหญิง แนนพยายามที่จะปลีกตัวเองออกจากเค้า เพียงเพราะว่าแนนเเค่ต้องการเวลาบางช่วงกับเพื่อนของแนนแค่นั้นจริงๆ (ซึ่งแนนก็สงสัยว่า เค้าไม่มีเพื่อนเหรอ ถึงได้มาอยู่กับแนนได้ตลอด

แต่ว่าไม่ได้ถาม...) แนนรักษาน้ำใจเค้าด้วยการโกหก ซึ่งมันเป็นสิ่งที่แนนไม่อยากทำเลย แต่ในวันนั้น แนนรู้แค่เพียงว่า แนนควรจะรักษาน้ำใจคนที่แนนรัก การโกหกจึงเป็นทางออกทางเดียวที่แนนคิดได้ (ฉลาดไหม๊คะ

)

แนนมีเพื่อนคนนึง เป็นผู้ชายที่ค่อนข้างอ่อนแอ (ตอนนี้เค้าคงมองความเป็นไปของเพื่อนๆทุกคนที่เค้ามีอยู่ บนท้องฟ้าที่ไหนซักแห่งในโลก...) ทุกครั้งที่พี่แกทะเลาะกับแฟนเค้ามา ก็มานั่งแหกปากให้แนนฟัง ถ้าแนนช่วยได้ แนนก็ช่วย ช่วยไม่ได้ ก้ฟังเฉยๆๆ ทั้งที่ไม่ใช่เรื่องอะไรของตัวเอง แต่ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น แนนก็ไม่เคยทิ้งเพื่อนของแนนเลย ซักคนเดียว

ที่แนนพูดถึงเพื่อนคนนี้ เพราะเค้าเป็นสาเหตุที่ทำให้ความรักของแนน จบลง
คนที่แนนรัก เข้าใจว่าแนนมี "กิ๊ก" (แน่ะ

ใช้ศัพท์วัยรุ่นด้วยอ่ะ เขินวุ้ย

)

แนนแค่อยากได้ความเชื่อใจจากคนที่แนนรัก ซึ่งตอนนั้น เค้ามั่นใจความรู้สึกตัวเองมากมาย

ว่าแนนต้องเป็นอย่างที่เค้าคิด จิงๆแนนไม่รู้หรอกว่าเค้าไปได้ยินอะไรมาจากบรรดาเพื่อนๆตัวเเสบของเค้า แต่แนนแค่อยากให้เค้าเชื่อใจแนนก็แค่นั้นแหล่ะ แนนเลยไม่พูดอะไรไป เพราะคิดว่าถ้าแนนยิ่งพูด เด๋วปัญหาจะยิ่งใหญ่โต

แต่การไม่พูดของแนนก็ยิ่งทำให้เค้ามั่นใจมากขึ้นว่าสิ่งที่เค้าคิดเป้นเรื่องจริง (แน่ะ เอากะเค้าดิ่

)
หลังจากที่โดนคาดคั้น แนนตอบเพียงแค่ว่า มันไม่ใช่อย่างที่พี่หนุ่ยคิดนะ เค้าว่าแนนโกหก เอ๊า อยากให้โกหกนักใช่ไหม๊ .. ได้เลย แนนจัดให้ พอถามมา แนนก็ตอบว่า เออ ทีนี้ก็เป็นเรื่องซิ่คะ โกรธแนนเป็นฟืนเป้นไฟ เอา อีตอนพูดความจริง ไม่เชื่อ

พอโกหก เชื่อเป็นตุเป็นตะ

( เวงกำ มีงี้ด้วยวุ้ย) แนนจำได้ว่าแนนโดนตบ แต่มันไม่เจ็บเท่ากับที่เค้าไม่เชื่อใจแนนหรอก

ความรักในตอนนั้น เวลานั้น ทำให้แนนรุ้ว่า แนนควรต้องทบทวนอะไรใหม่แล้วหล่ะ นอนคิดอยู่สอง - สามวัน ก็คิดออก โดยที่ไม่ได้ปรึกษาใคร ว่าแนนควรจะหยุดซะที
แนนหวังกับความรักครั้งนั้นมาก เพราะเป้นครั้งแรกในชีวิต นอกเหนือจากความรักที่เค้าสอนให้แนนได้รู้จัก เค้ายังสอนหลายๆสิ่งหลายๆอย่าง ที่แนนไม่เคยได้รู้จัก ให้กับแนนด้วย

และในหลายสิ่งนั้น มีสิ่งหนึ่งที่แนนจะต้องจดจำไปตลอดชีวิต (มะต้องมาถามเลย มะบอกหรอก ว่าอารัย แบร่

)

แนนเจ็บปวดกับความรักในวันนั้นมาก แต่เพราะเค้ามองดูอยู่ แนนจึงต้องทำทุกอย่างให้เค้ารุ้ว่าแนนแข็มแข็ง..

จริงๆแนนไม่ค่อยติดอยู่กับอะไร นานๆหรอก ในสายตาชาวบ้านนะ แต่เมื่อแนนได้อยู่คนเดียว............ แนนก็รู้ว่าแนนหลอกคนอื่นได้ แต่แนนหลอกตัวเองไม่ได้เลย .........ไม่ได้เลยจริงๆ

เราเลิกกันโดยที่ไม่ค่อยเคลียร์นัก เรียกว่า จบแบบไม่สวยงามเลยแหล่ะ แต่วันนี้ เราสองคนได้คุยกันแล้ว เราต่างก็มีครอบครัว และเราก็ได้กลับเป็นเพื่อนกัน.. .. อีกครั้ง

แนนไม่รู้หรอกว่า สำหรับคนอื่น จะจดจำความรักกันยังไง.. แต่สำหรับแนน เค้ายังคือสิ่งที่ดีที่สุดในชีวิต ที่แนนได้พบเจอ และได้อยู่เคียงข้างในช่วงเวลานึง
ช่วงเวลานั้นก็ยังอยู่ในความรู้สึก และความทรงจำของแนนเสมอ มันเป็นช่วงเวลาที่มีความสุขที่สุด ที่เด็กหญิงอายุ 17-18 พอจะมี..
ความรักในครั้งนั้น สอนอะไรให้แนนหลายๆ อย่าง ทุกครั้งที่มองย้อนกลับไป มันทำให้แนนรู้ว่า...

เราไม่ควรหวังอะไรจากคนที่เรารักเกินไป (ข้อนี้ สำหรับเค้า) และ...
ไม่ควรรักษาน้ำใจ ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอะไรก็ตาม(ข้อนี้สำหรับแนน)

วันนี้เราเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันไปแล้ว แนนได้แต่หวัง ว่าเพื่อนของแนนคนนี้ จะรู้จักรักให้เป็น...(ไม่ใช่แบบหน้ามืด เหมือนเมื่อก่อน

) แนนเชื่อนะ ว่าบทเรียนที่เกิดขึ้นในชีวิตทุกๆบท จะถูกกลับนำมาเป็นข้อย้ำเตือน ให้คนเราระมัดระวังทุกการกระทำในชีวิตมากขึ้น
ยิ่งผิดพลาดมากเท่าไหร่ ในอดีต ก็จะยิ่งทำให้ คนคนนั้นมีข้อผิดพลาดน้อยลง ในปัจจุบัน...

คุณไม่จำเป็นต้อง เจ็บปวด หรือ โกรธแค้น อดีตของตัวเอง เพราะถ้าคุณเป็นคนไม่มีอดีตเลย..
.. คุณจะไม่มีวันเป็นคนได้อย่างสมบูรณ์ แค่เก็บมันเอาใว้ นึกถึงมันบ้างในบางโอกาส มันไม่เคยทำร้ายคุณ นอกจากคุณจะทำร้ายตัวคุณเอง(นั่นคือการกลับไปทำสิ่งที่ผิดพลาดอีกครั้ง ซึ่งเคยเกิดขึ้นมาแล้ว...)

ชีวิตมันเป็นของคุณ และอดีต ก็เป็นแค่บทเรียนที่หาซื้อไม่ได้ตามท้องตลาด .........ก็แค่นั้น

สุดท้าย....ขอให้พี่หนุ่ยมีความสุขกับครอบครัวตลอดไป..

Create Date : 29 กรกฎาคม 2549

Last Update : 8 มกราคม 2550 0:03:05 น.

4 comments

Counter : 407 Pageviews.

แวะมาทักทายค่ะ...อยากอ่านมากเลย แต่ไม่มีเวลา
รีบไปทำงานค่ะ...เย็น ๆ จะแวะมาใหม่นะคะ

Have a nice day kha...

โดย: ratchy69

วันที่: 31 กรกฎาคม 2549 เวลา:7:04:01 น.

ขอบคุณมากนะคะที่เข้ามาแวะ ขอให้สนุกกับการทำงานวันนี้นะคะ

โดย: แนนค่ะ (hasyfamillie

) วันที่: 1 สิงหาคม 2549 เวลา:13:21:32 น.

อ่านแล้วให้บทเรียนมากมายค่ะ

โดย: ปลายฟากฟ้า

วันที่: 11 สิงหาคม 2549 เวลา:4:04:55 น.

ขอบคุณมากค่ะ คุณปลายฟากฟ้า แนนเองก็ทำให้มันเป็นบทเรียนค่ะ ซึ่งในตอนแรกทำยากเย็นเหลือเกิน เเละก็รู้ว่าเมื่อเจ้บปวดครั้งไดผ่านไป เท่ากับเราโตขึ้นอีกนิด และแข็มแข็งขึ้นอีกหน่อย ....... หวังว่าทุกคนจะเเข็มแข็งเหมือนกัน....ใช่ไหม๊คะ คุณปลายฟากฟ้า

โดย: hasyfamillie

วันที่: 13 สิงหาคม 2549 เวลา:1:58:25 น.