ชีวิต 1 ปีใน Bay Shore, New York, USA ของ aupair ตัวน้อยๆ
 
กันยายน 2549
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
 
21 กันยายน 2549
 
 
Part 12# เมื่อวานนี้เด็กชั้นเป็นอะไรไปเนี่ย

20 กันยายน 2549

เมื่อวานนี้พาเด็กไป YMCA มา ไปเข้าคลาส Y-Tots มีวันอังคาร กับวันศุกร์ ตอน 9.30 น. ส่วนวันจันทร์เป็นคลาสว่ายน้ำตอน 11.00 น.

ปรากฏว่ายังไม่มีรถค่ะ อิชั้นก็ต้องซิ่งรถเข็นเด็กไปตั้งแต่ 9.00 น. ทำเวลาได้ดีมาก 25 นาที ขนาดซิ่งนะเนี่ย ไกลโคตร ครั้งก่อนตอนไปสำรวจเส้นทางใช้เวลาไป 40 นาที ทำลายสถิติอย่างแรง ด้วยความที่สงสัยว่า ตรูมาผิดทางหรือเปล่าฟะ ไม่เห็นเจอซักที ว่าจำทางดีแล้วนะ

ไปถึงคลาส เจ้าโทนี่ก็ยังไม่ชิน ไม่ยอมร่วมกิจกรรมกับคนอื่น พอตอนปล่อยให้เล่น ก็เล่นคนเดียว ไม่เหมือนสาวน้อยอีกคน อายุ 14 เดือน เข้ากับผู้อื่นได้ทันที แถมทำท่าว่าจะปิ๊งหนุ่มเราซะอีก ก็ตอนท้ายคลาสนะสิ ตามโทนี่แจเลย จนครูแซวว่าสงสัยปิ๊งหนุ่มเราซะแล้ว พอจบชั่วโมง ยังแซวสาวน้อยซัลช่าเลยว่า ลาแฟนหรือยังจ๊ะ หวังว่าศุกร์นี้คงดีขึ้นนะ

พอเลิกคลาสตอน 10.15 น. เราก็ยังไม่อยากให้หลับ อยากให้ไปหลับที่บ้าน เพราะเดี๋ยวนี้ให้นอนแค่วันละครั้งเท่านั้น ก็โตแล้วนิ ดันผล๋อยหลับตอน 10.30 น. ซะได้ เข็นๆ อยู่ดีๆ ขวดน้ำล่วง เราก็บอกไปว่า Tony not nice ที่ไหนได้ชะโงกหน้าไปดูหลับซะงั๊น เราก็นึกว่าปาขวดทิ้ง ทุกทีไม่เคยนี่หว่า

แถมระหว่างทางกลับบ้านเราก็มัวแต่คิดว่า วันนี้จะทำไรเป็นอาหารกลางวันกะอาหารเย็นดีว๊า คิดไปคิดมา เลี้ยวผิดทาง ขาดไปนึงล็อค เลี้ยวเข้าไปได้ซัก 500 เมตร เริ่มคิดได้ เอ๊ะ ทำไมไม่เห็นทะเลสาบซะทีฟะ ทุกทีต้องเห็นตั้งแต่ทางเข้าแล้วนี่หว่า เวรกรรม มัวแต่คิดเมนูเพลิน

แต่พอมาถึงบ้านตอน 11.00 น. เท่านั้นแหละ แค่เปิดประตูโรงรถ ตื่นซะงั๊น ยังไม่ทันเปิดประตูบ้านเลย (เวลาเปิดประตูบ้านจะมีเสียงเตือน ให้รู้ว่ามีคนเข้ามานะ ดังพอตัวเลยละ) เอานมให้กินก็ไม่หลับ จนเย็นเลยละ

ทีนี้พอตอนห้าโมงเย็นเราก็กินข้าวเย็น เตรียมตัวไปเรียนใช่มะ เจ้าตัวแสบก็จะให้อุ้มนั่งตักด้วย เหมือนตอนกินข้าวเย็น ที่ร้องให้แม่อุ้ม แม่ก็อุ้ม อาหารกระจัดกระจายเลย เนื่องจากชอบช้อน ส้อม มีดมากๆ แต่เราไม่อุ้มอะ แค่ดูเฉยๆ กินข้าวไปด้วย ก็จะแย่อยู่แล้ว ขืนให้อุ้มอีก งานหนักแน่ตรู

พอเราไม่อุ้มใช่มะ เดี๋ยวนี้ชอบกรีดร้อง แบบประมาณว่าจะขาดใจตายแล้ว แต่ถ้าทำท่าสนใจเข้าไปหา ก็จะเงียบ แต่เราไม่อยากให้ติดนิสัยร้องไห้ เพื่อให้ตามใจอะ ก็เลยปล่อยให้ร้องไป แต่เห็นว่าอยู่ตรงไหน

นอนร้องอยู่ระหว่างเส้นคาบเกี่ยว ห้องครัวกับห้องนั่งเล่น นอนคว่ำหน้าเลยนะ เราก็เหล่ๆ ดู ยังมีชีวิตอยู่ดี 555 ให้ร้องไป จะได้รู้ว่าน้ำตาไม่ได้ช่วยอะไรเลย (ทำยังกะอกหัก เวร)

พอประมาณ 17.25 น. เราก็ได้ยินเสียงเหมือนเวลาหลับแล้วหายใจแบบมีน้ำมูก ก็เลยย่องไปดู ปรากฏว่าหลับค่ะ หลับทั้งน้ำตา เห็นก็แต่ภาพเธอ เอ๊ย ไม่ใช่ หลับทั้งน้ำตาคาหน้าเลย เราก็แอบถ่ายรูปไว้ ก็เล่นหลับคาพื้นขนาดนั้น ไว้โชว์โฮส

เราก็เลยจับมาวางนอนหนุนหมอนในห้องนั้งเล่น เพราะยังไม่มีใครกลับมา เผื่อต้องพาไปส่งเราเรียนด้วย ก็เช็ดหน้าเช็ดตาทำลายหลักฐานซะ อิอิ

พอ Carolyn กลับมา เราก็บอกเนี่ย โทนี่ไม่ยอมนอนนะ มานอนตอน 17.25 น. แถมร้องไห้เรียกร้องความสนใจก่อนด้วย แต่ชั้นไม่ได้เข้าไปทันทีหรอกนะ ร้องไปแป๊บนึงก็ผล๋อยหลับไปเนี่ย

Carolyn ก็ทำหน้าแบบเครียดๆ แล้วมันจะตื่นตอนกี่โมงฟะเนี่ย ก็กลัวกันว่าจะตื่นตอนเที่ยงคืนแล้วไม่ยอมนอน เราก็บอกว่าน่าจะทั้งเหนื่อย ทั้งหิว Carolyn ก็เลยเอานมให้กิน แล้วก็จะอุ้มไปนอน ตอนนี้ John กลับมาละ พออุ้มเท่านั้นแหละ ร้องไห้ต่อเลย ที่นี้ก็เหมือนเด็กมันงอแงมากๆ อะ แบบเหมือนวันนี้เกิดอะไรขึ้นเปล่าเนี่ย

เราก็แบบ เอาแล้วไงตรู แต่มันก็แปลกนะ วันนี้ทั้งวันก็อารมณ์ดี ยกเว้นที่เอาแต่ใจแต่เราไม่ตามใจ ซึ่งก็เป็นเรื่องปกติ ก็บอกไปว่าไม่มีอะไรอะ เมื่อเช้าก็ยังอารมณ์ดีอยู่ จนร้องไห้หลับไปนั่นแหละ

แถม John กลับมาตอน 18.00 น. กลับมาก็ถามว่า วันนี้ได้เล่นเนตตอนกลางวันหรือเปล่า (เราก็นึกว่าแอบมาเช็คเผื่อเราเผลอตอบว่าเล่น ก็ Carolyn ไม่ให้เล่นตอนทำงาน บอกว่ามันไกลโทนี่เกินไป ห้องคอมพ์อยู่ชั้นใต้ดินอะ เด็กนอนชั้น 2 แต่อิชั้นก็ไม่เคยเล่นตอนทำงานนะคะ) ก็เลยเล่าให้ฟังคร่าวว่า ที่ไทย ตอนนี้มีเหตุการณ์ไม่สงบนะ มีการปฏิวัติ อาจเกิดความรุนแรง เราก็เหรอๆ เดี๋ยวกลับมาตอนเย็นชั้นจะเช็คข่าวดู (ทำไมตรูไม่รู้เรื่องไรเลยฟะ จะให้รู้ยังไงอะ เห็นแต่หน้าเด็กทั้งวัน)

แล้วยังลืมอีกว่าเรามีเรียนตอนวันนี้ตอน 18.00 น. เราก็ไม่อยากบอก เห็นว่ากำลังเครียด จน Carolyn ต้องถามว่าเรียนกี่โมงนั่นแหละ John ถึงนึกได้ ขอโทษขอโพยใหญ่ เราก็ว่าไม่เป็นไร ก็รีบบึ่งรถไปอย่างเร็ว ฝนก็ตก ไม่อยากจะบอกว่าไม่ต้องรีบก็ได้นะ ยังอยากมีชีวิต ฮา ระหว่างทางก็คุยเรื่องโทนี่ไปด้วย ว่าวันนี้เป็นไรไปหว่า

ตอนนั่งเรียนไป ก็เครียดไป เค้าจะคิดว่าตรูไปทำไรลูกเค้าเปล่าฟะ เครียดเหมือนกันนะเนี่ย ก็เด็กมันร้องซะ

พอขากลับ John มารับ ก็ถามไปว่าโทนี่เป็นไงบ้าง John ก็บอกว่าหลับไปแล้วละ ตื่นมาร้อง แล้วก็ให้นมกินไป ก็เลยหลับอีกรอบ

John ก็บอกว่าเนี่ยเค้าอยากให้นอนวันละรอบ ตอนกลางๆ ของวันนะ อาจจะเริ่มตอนช่วง 11.00 - 13.00 น. ก็ได้ เค้าลองแล้วตอนไปพักร้อนที่ Cape cod ได้ผลนะ บางวันนอนได้ตั้ง 3 ชม.

ถ้าโทนี่นอน มันก็เป็นผลดีต่อเธอด้วยนะ เธอจะได้พักด้วยไง (ชั้นก็อยากอยู่) เค้าก็บอกว่าต้องพยายามอย่าให้หลับในรถเข็น (เวลามันคาบเกี่ยวช่วงที่นอนพอดี) แต่เค้าก็เข้าใจว่าตอนเด็กอยู่ในรถเข็นมันดูลำบาก เดี๋ยวคุยกะ Carolyn อีกที เอ่อ เครียดอีกรอบ Carolyn จะว่าไงบ้างฟะ

แต่พอมาถึง คุยกันก็โอเค ไม่เครียดไร ก็แค่บอกว่าต้องพยายามให้โทนี่ใช้พลังงานตอนเช้าเยอะๆ ให้เหนื่อยๆ แล้วก็ให้หลับข้างบน อย่าให้หลับในรถเข็น จะได้นอนยาวๆ เค้าก็บอกว่าเข้าใจว่าลูกเค้านอนอยาก เธอต้องหาวิธี เพื่อแก้ปัญหาเองให้ได้นะ เราก็อืม ได้ เดี๋ยววันศุกร์ชั้นจะลองแวะห้องสมุดหลังจากกลับจากคลาสละกัน จะได้กระตุ้นให้ตื่น แล้วมาหลับที่บ้าน

หลังจากคุยเรื่องเครียดๆ กันไปแล้ว ก็มาต่อกันด้วยเรื่อง
John นี่ วันนี้เธอพลาด Deal or No Deal นะ ได้ตั้ง 700,000 ดอลล์แนะ เราก็ว่า โหย เยอะกว่าเมื่อวานนี่ เมื่อวานได้ 600,000 กว่าเอง เหอๆ


Create Date : 21 กันยายน 2549
Last Update : 21 กันยายน 2549 7:58:28 น. 0 comments
Counter : 277 Pageviews.
Share

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 
 

grapekmitl
Location :
Bay Shore, New York -- กรุงเทพฯ United States

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]

มาใช้ชีวิตเป็น aupair ใน Bay Shore, New York 1 ปี ก็อยากจะบันทึกเก็บไว้กันลืม ถ้าไม่ขี้เกียจนัก ก็จะมาเล่าต่อ ปกติไม่เขียน Diary เลยอะ แบบว่า...
[Add grapekmitl's blog to your web]

 
pantip.com pantipmarket.com pantown.com pantip.com pantipmarket.com pantown.com