ดับไฟในดวงจิต
มีเรื่องคิด ทั่วคุ้ง-ยิ่งฟุ้งซ่าน ทั้งงานบ้าน งานเมือง เรื่องเคืองขุ่น ดั่งเรือน้อย ลอยแพ เหลือแต่ทุน หวังค้ำจุน ศาสดา เป็นอาภรณ์
นับหนึ่งสอง สามสี่ แต่ที่ปาก ใจยังอยาก ดื้อรั้น ประชันสอน คิด.คิด.คิด. จนเก่ง กระเตงนอน แต่.ไม่รู้ สักตอน.จะเท่าทัน
จิตจึงไร้ ความสงบ ที่จบสิ้น ยังดีดดิ้น ว่าสุข ทุกข์กระนั้น คิดถึง พ่อ-แม่-ครู-อาจารย์-ทุกวารวัน สถิตสวรรค์ ชั้นใด ดลใจที
Create Date : 27 พฤษภาคม 2554 |
|
16 comments |
Last Update : 27 พฤษภาคม 2554 7:11:55 น. |
Counter : 602 Pageviews. |
|
|
|
|
- - รู้....คือตรากำหนดใช่กดขี่
- - รู้....เพื่อตัดบั่นคิด..ให้จิตดี
- - ธรรม..วจีให้จบ.สงบลง