ยามป่วยเจ็บนอนซมระบมไข้
ช่างยากไร้ส่วนสัดจะตัดพ้อ
เหมือนดั่งกรรมค้ำจุนเป็นทุนรอ
หัวใจพอเต้นได้..แค่ร่ายกลอน

ชีวิตเหมือนแขวนเล่นบนเส้นด้าย
เกิด.แก่.เจ็บเหลือตายช่วยผันผ่อน
ชีวิตนี้วุ่นวายายคล้ายละคร
อยากจะนอนพักยาวสักคราวนึง

สวัสดียามคึครับ



ไม่ต้องกลัว พี่อ้าง ดอกนางเอ๋ย
พี่ไม่เคย สักนิด ให้คิดหนัก
รักจริงแล้ว ทิ้งยาก ลำบากนัก
ใจพี่ภักดิ์ ถักทอ ง้อคนดี

สวัสดีค่ะ คุณฟาร์
..ทรนง..เหมือนกันเลยค่ะ


พูเอาดอกลำดวนมาฝากค่ะ





สีเหลืองทองเรื่อเรื้อง............รัศมี
ประดุจแสงสุรีย์...................เฉิดฟ้า
ลำดวนกลีบดอกสี...............เหลืองอร่าม
อวดประกายเจิดจ้า...............ผ่องล้ำผกางาม

จะฝากฝัน ฝากใจ ไปไหนเล่า
จะฝากเงา หรือตัว กลัวเผ่นหนี
จะฝากทุกข์ ฝากท้อ ขออย่ามี
จะฝากใจดวงนี้ ให้ใครกัน

เรื่องเจ็บไข้ ธรรมดา อย่าทุกข์โศก
เรื่องของโรค เวียนวน จนผกผัน
เรื่องหนาวร้อน อ่อนใจ ไปทุกวัน
เรื่องชีวิต เรานั้น มันขึ้นลง

ชีวิตเหมือนแขวนเล่นบนเส้นด้าย
เกิด.แก่.เจ็บเหลือตายช่วยผันผ่อน
ชีวิตนี้วุ่นวายายคล้ายละคร
อยากจะนอนพักยาวสักคราวนึง

..........................................
แม้นได้ทำตามใจได้ผ่อนพัก
ถ้ายาวนักหลายคนเขาบ่นถึง
อย่าให้รอพ้อนักพักรำพึง
คนคิดถึงเขายังคงนั่งรอ

รอน้องฟาร์ว่าตื่นขึ้นมาทัก
จนแก่หงักแล้วใครจะไหวหนอ
ขาก็ก่องย่องย่างหลังก็งอ
ให้พี่รอก็รีบตื่นขึ้นมาคุย
.............................................
กลอนกวนๆ สวัสดีน้องฟาร์

ปรับเพียงนิด พิศชะม้าย ชายตาหวาน
มองเพียงผ่าน ม่านสลัว มัวเลือนร้าง
สิ่งหนึ่งนั้น ควันสีเทา ผ่าวกลบกาง
แค่ม่านบาง บังใจ ให้พร่าเอง


อาจจะมีอะไรบางๆขวางตากระมังคะ คุณฟาร์ ..


มาเยี่ยมคุณฟาร์ค่ะ ..
ขอโทษด้วยนะคะ หากล่วงเกินความรู้สึกของคุณฟาร์

โดย: เกสรผกา วันที่: 28 มีนาคม 2554 เวลา:21:20:03 น.

ปรับเพียงนิด พิศชะม้าย ชายตาหวาน
มองเพียงผ่าน ม่านสลัว มัวเลือนร้าง
สิ่งหนึ่งนั้น ควันสีเทา ผ่าวกลบกาง
แค่ม่านบาง บังใจ ให้พร่าเอง.....(คุณเกสรผกา)

ฝากสัมพันธ์วรรณกวี..นารีหวาน
สื่อผสานหมดทุกข์..สุขชิบเป๋ง
ขอแวะเวียนเพียรกานท์ร่วมบรรเลง
มิต้องเกรงใจเลย..อยากเชยชม

ฟังแต่ชื่อยื้อแย่ง..อยากแข่งแข
ได้เหลียวแลต่อกร..อ้อนผสม
อย่าหวั่นกลัวมัวหมอก..เสียงหลอกลม
ที่พร่างพรม..พวงมาลัยใช่ใจจริง

แค่หยอกยั่ว...ตัวตนคนเรียบร้อย
กลัวเจ้าคล้อยตามกลอนว่าอ้อนหญิง
ยังเหลือสิทธิ์คิดคาด..ถูกพาดพิง
อย่าประวิง..เลยนะ..ช่วยละ-วาง

* ยินดีที่คุณเกสรผกา...มาเยี่ยมเยียนนะฮะ

จะฝากฝัน ฝากใจ ไปไหนเล่า
จะฝากเงา หรือตัว กลัวเผ่นหนี
จะฝากทุกข์ ฝากท้อ ขออย่ามี
จะฝากใจดวงนี้ ให้ใครกัน

เรื่องเจ็บไข้ ธรรมดา อย่าทุกข์โศก
เรื่องของโรค เวียนวน จนผกผัน
เรื่องหนาวร้อน อ่อนใจ ไปทุกวัน
เรื่องชีวิต เรานั้น มันขึ้นลง....(คุณsita)

ยิลแต่ชื่อลือร่ำ..มิซ้ำที่
บทกวีอ่อนไหว..จนใครหลง
เสมอต้นชนปลาย..มิคลายคง
นวลอนงค์ติดตามด้วยน้ำใจ

แต่หวั่นตัวกลัวเข็ม..เล่มที่ฝาก
แม้ว่าอยาก..พร่ำเพ้อมีเธอใกล้
ดั่งต้องมนต์ปนหลง..ไปตรงใด
อ้างห่วงใย..ตีสนิท..แล้วฉีดยา

* คุณพยาบาลขา...อักเสบคอดีขึ้นมากแล้วฮะ
* แต่อักเสบสะโพก...มียาตัวไหน?จะตามมาฉีดให้ไหมคะ?

การล้มหมอนนอนเสื่อ..น่าเบื่อมาก
เริ่มทานยาก..เดินยาก..ต้องลากขา
มิรู้วัน..รู้คืน..ตื่นขึ้นมา
ต้องทานข้าว-ทานยา-ครบอาการ

เหมือนดังถูกมอมยา..ตาละห้อย
เปิดคอมฯบ่อยโดนว่า..แบบทหาร
มีชีวิต-ออก-เข้า-เจ้าโรงบาล
ทุกวันวาร-ลมหายใจ-กลายเป็นยา

อากาศร้อน-หรือหนาวเราไม่รู้
มัวอุดอู้ซ่อนเร้น..มิเห็นฟ้า
ยินว่าลมแรงจัด..ที่พัดพา
มิใช่แรง..ปรารถนา..ของหัวใจ

o ขออย่าแค่ฝากเรียงร้อยถ้อยความสู่
หากเอ็นดูกล่าวถ้อยไว้ใส่คำขาน
เรียงร้อยมากมาเถิดนะนงคราญ
ใจเบิกบานคุณถามมา"ฟ้าคอยจันทร์ " o

เครื่องดื่มร้อนๆสำหรับคนป่วยค่ะ
หายเร็วๆนะคะ...

แวะมาราตรีสวัสดิ์ครับน้องฟาร์

มองตะวัน ลับลา จากฟ้ากว้าง
บนเส้นทางไร้แสง แห่งเดือนฉาย
แต่ยังมี นีออน อ่อนเรียงราย
ไม่มีดาวประกาย ฉาบฉายนวล

เย็นสายลม พรมพลิ้ว ยังหวิวแว่ว
เสียงเจื้อยแจ้ว ปักษิน คืนถิ่นหวน
เป็นดังเสียง ทายทัก ฝากคำครวญ
หยอกเย้ายวน ตราตรึง คิดถึงจัง.....


สวัสดี ตอนค่ำมืดค่ะ คุณโกฟาร์ฟาร์
ขอบคุณที่แวะทักทาย สม่ำเสมอนะคะ..

จะไม่ฝืนกลืนกล้ำหรือพร่ำพรอด
ใครคือยอดปรารถนาในความฝัน
เมื่อเลิกคบทบทวนรันจวนจันทร์
ความผูกพัน...จบลง..แค่ตรงกลอน

เคยเอ่ยอ้อนวอนไว้ไร้สัมผัส
เมื่อบอกปัดก็จบ..ลบสังหรณ์
มิเคยปรายชายตา..ให้อาวรณ์
คนปากบอนหน้าบึ้งไร้ซึ่งใจ

จะไม่ฝืนกลืนกล้ำแบบพร่ำเพื่อ
เพราะมิเหลือไมตรีกวีไหว้
อย่าบิดเบือนเฉือนเฉียดเมื่อเกลียดใคร
เหตุผลใยใส่ความ..คุกคามกัน

ยากที่จะหาใครรู้ใจเราจริงๆ


สวัสดีครับ

..
สวัสดียามค่ำครับ


รักมีเกิด-มีดับ-มีสับเปลี่ยน
รักมีเรียน-มีรู้-ดูสดใส
มีชื่นชู้-เชยชม-ระทมใจ
มีห่วงใย-ห่วงหา-และอาทร

รักเป็นเกมส์-แข่งขัน-ประชันคู่
รักเป็นครู-ดูด้วย-ช่วยสั่งสอน
บ้างผลัดตก-หลงทาง-กลางสาคร
ไม่อาจย้อน-สัมพันธ์-ฝันละลาย

บล๊อคคนเดียวที่ต้องการหายไปแล้วววววววว

ผมจะอยู่กับใคร อ่ะ ??

รักหน่อยนะ..

ติดใจจึงตามมาหาที่นี่
หวังว่าพี่มีเยื่อใยให้ห่วงหา
ประทับใจในนามพี่ go far far
ขอพี่ยาเมตตาน้อง..ประคองใจ

เมื่อฉันทุกข์ขมขื่นแบบฝืนอยู่
ยากจะกู่หรือกร่นให้คนหา
ยิ่งซานซมล้มละลายไร้เงินตรา
ยากจะมีคนศรัทราเอื้ออาทร

เพราะฉะนั้น..ฉันจึง..ทรนง
ท่ามกลางดงหัวเราะร่าหน้าสะหลอน
พะยุงขายืดยัน..แบบสั่นคลอน
ทุกขั้นตอนจะยืนหยัด...พิกัดเดิม

เมื่อลงทุน..ธุระกิจ..แล้วผิดพลาด
รู้รสชาดช่ำชอง..ต้องมองเพิ่ม
ประสบการณ์ผ่านวัยเอาไปเติม
แม้นซ่อมเสริมเพิ่มทุนต้องหมุนเวียน

แต่ลงทุนความรักแล้วพลั้งผิด
ก็หมดสิทธิ์ตัดพ้อทั้งข้อเขียน
มีที่ไหนเปิดสอน..ขั้นตอนเรียน
จะพากเพียรเกียรตินิยมมาชมเชย

เมื่อลงทุน..รักกิจ..แล้วผิดพลาด
ไร้อำนาจวาสนาหน้าตาเฉย
จะดั้นด้นปรนเปรอ..ดั่งเธอเปรย
ไม่เพิ่มเลยดัชนี...ชี้ชะตา

www.youtube.com/watch?v=2ftQBQtotCw&nofeather=True


.....ชีวิตฉัน...คลับคล้าย...ในละคร......

ยัง.ล้ำค่าเสมอ..เมื่อเผลอคิด
ยัง.หงุดหงิดเสมอ..ที่เผลอเห็น
ยัง.น้อยใจหน้าตา..เธอชาเย็น
ยัง.จะเป็นอยู่บ้างเมื่อห่างมา

ดี.ที่ไม่ผูกมัดจึงคัดออก
ดี.ถ้าหลอกอีกนาน..คงพาลบ้า
ดี.บังเอิญเคยสนิท..จำติดตา
ดีเสียกว่า...ไม่เจอแล้วเอออวย

ดี แบบนี้คนดีคงมีโชค
ดี ไม่โศกรีบให้ไปซื้อหวย
ดี เลขดีมีไหมได้ช่วยรวย
ดี ได้ช่วยให้สุขสมอารมย์ดี

สุข แล้วคงลืมลาเพราะว่าสุข
ทุกข์ คนทุกข์เข้าครองจึงหมองศรี
หม่น ทำไมหม่นใจไม่เข้าที
ใจ เรานี้มิต้องหมองใจไป

..............
สวัสดีน้องฟาร์

ขอบคุณค่ะที่แวะไปเม้นท์ให้ ได้เข้ามาอ่านกลอนที่นี่แล้วรู้สึกว่าของเราจิ๊บๆไปเลย 5555 แต่ก็ไม่เป็นไร สู้ๆ

สวัสดีค่ะ คุณฟาร์






กลีบขาวสะอาดแท้...............กาหลง
เอ่ยชื่อให้งวยงง...................จิตน้อง
ประดุจดั่งพะวง.....................เวียนว่าย
ให้หนึ่งใครร่วมพ้อง...............แต่นี้ถวิลหา

สวัสดียามค่ำครับ


ที่.เคยพบ สบตา พาหวั่นไหว
ที่.ดวงใจ เคยบอก หลอกให้หวย
ที่.ให้ซื้อ ตัวตรง คงหวังรวย
ที่.สุดสวย พาช้ำ น้ำตานอง

รัก.สุดกู่ สุดไกล สุดสายตา
รัก.นำพา ให้พี่ มีแต่น้อง
รัก.รำพัน ฝันไว้ ได้ครอบครอง
รัก.สำรอง อกหัก เพราะรักเธอ

ซ่อนใบหน้าบนหมอนด้วยกลอนรัก
ซบอิงพักตร์ทุกครา..น้ำตาไหล
ช่างขมขื่นคืนค่ำ..ร่ำพิไล
ยิ่งหนาวใจทุกครั้ง..เมื่อฟังกลอน

หนีอารมณ์ส่วนลึก..เมื่อนึกหยิ่ง
ซ่อนทุกสิ่งกำซาบบนคาบหมอน
ต่อหน้าคนทนอย่าง..นางละคร
ทุกขั้นตอน..เจ็บช้ำ..แต่ทำลืม

อากาศร้อน มาเยือน ถึงเดือนห้า
เดือนเมษา ร้อนนัก รักของพี่
จะหารัก คลายร้อน ก่อนเคยมี
รักน่านี้ ดีนัก รักร้อนร้อน