- - มันมิใช่.."สมการคัดค้านสูตร"
- - ต้องถอดรูจ..อยากเย็น..ถึงเห็นค่า

- - แค่คนหนึ่งเคยรักงามพักตรา
- - ถึงเวลาก็ชัง..มิยั่งยืน

- - มันมิใช่.."สัจธรรมดังคำบอก"
- - จึงล่อหลอกเหตุผลกับคนอื่น

- - ยอมขึ้นศาล..ให้เขา..ปรับเอาคืน
- - ดีกว่าช้ำกล้ำกลืน..คืนหัวใจ

................. ..................

สวัสดีนะจ่ะ อิอิ

- - เมื่อมิใช่.."เนื้อคู่"ไว้ชูชื่น
- - อย่าหยิบยื่น.."ข้อหา"เอามาให้
- - เจ็บส่วนหนึ่ง.."ยอมหยิ่งแล้วชิ่งไกล"
- - เจ็บส่วนใหญ่..ถูกกระทำ...ดั่ง"จำเลย"

.............. ................

เจ็บบางครั้งทั้งใจไม่หายเจ็บ
แต่ยังเก็บงำไว้ไม่เปิดเผย
มาทายทักเพื่อนเก่าเศร้าเหมือนเคย
มาละเลยห่างร้างเสียตั้งนาน

ไปอยู่ไหนไม่เห็นจะทายทัก
ลืมเพื่อนรักคนเก่าดังกล่าวขาน
หรือลืมเรื่องทักกันเมื่อวันวาน
เห็นว่านานจึงบากหน้าเข้ามาตาม
......................
สวัสดีครับน้องฟาร์

- - รักมิเข้าใจรัก..เลยสักนิด

- - รักมิคิด..ห่วงหา..ก็น่าเฉย

- - รักกลับหาเรื่องร้อน..มาซ้อนเกย

- - รักเจ้าเอย...บดบังแถมรังควาน

................

.........คิดถึง."เทียรี่".เน๊อะ...........

ขอบใจนะจ่ะ อิอิ

ต่อกรพี่ ๑๐๐๐ แล้วหาย..ตอบใหม่นะคะ

เจ็บบางครั้งทั้งใจไม่หายเจ็บ
แต่ยังเก็บงำไว้ไม่เปิดเผย
มาทายทักเพื่อนเก่าเศร้าเหมือนเคย
มาละเลยห่างร้างเสียตั้งนาน

ไปอยู่ไหนไม่เห็นจะทายทัก
ลืมเพื่อนรักคนเก่าดังกล่าวขาน
หรือลืมเรื่องทักกันเมื่อวันวาน
เห็นว่านานจึงบากหน้าเข้ามาตาม......พี่ ๑๐๐๐

- - พี่หน้าใหญ่..หน้ายักษ์..หรือน่ายื้อ
- - ต้องแบกถือ..ลำบาก..น้องอยากถาม
- - เมื่อสงกรานต์พี่หาย...ไม่ได้ความ
- - กระทู้ยามน้องเศร้า...มันเหงาจัง

- - อัพบล๊อคสาม-สี่หน...ไร้ผลรับ
- - พี่ไม่กลับมาดู...ผู้ผิดหวัง
- - พอวันนี้ได้ที...พี่เสียงดัง
- - ไม่รอฟัง..ต่อว่า...น่าน้อยใจ

- - ไม่มาหา..ช้าชัก...แต่..รักนะ
- - คิดเลยละ..ไม่สนแต่หนไหน?
- - เป็นลูกโทนคนเดียวเหลียวหาใคร?
- - จะเยื่อใยเท่าพี่...ไม่มีหร๊อก


(แซว..แค่นี้ก่อนนะคะ...พี่ชาย..ชื่อนาย ๑๐๐๐)

........................

สวัสดีค่ะ คุณฟาร์





ภาพ : พวงทองเถา
โดย : tiensongsang


ดอกเหลืองอร่ามแท้...................ลำเพา
เช่นดั่งพวงทองเถา....................ช่อนี้
งามประดุจนงเยาว์.....................ผิวผ่อง
เกินกว่าใครจักลี้.......................ห่างได้ไฉนฤา

^___ ^ คิดถึงๆ

โอ้บล็ิอกบ้านนี้ ถูกใจนัก
แวะมาพัก มาพิง แอบอิงเรื่อย
บางครั้งเหนื่อย ก็หายไป แต่ไม่ลืม


ฝันดีนะคะ อิอิ

ลืมบอกไปว่า ชอบผู้หญิงที่นอนก่ายหน้าผากมากเลยย อิอิ

แวะมาทักทาย....ในยามดึกครับน้องฟาร์ทักเสร็จทายว่า...อะไรเอ่ย

สวัสดีค่ะคุณฟาร์คนเก่ง เป็นกวีฝีปากคมเฉือนกันไม่ลงเลยนะคะ ระหว่างคุณฟาร์กับคุณ 1000 โต้ตอบกันได้อย่างเฉียบคม (ชอบอ่านมากเลยละ) เก่งอย่างนี้ต้องให้ดอกไม้และโหวตค่ะ ฮิฮิ

โหวตแล้วจ้า

สวัสดีค่ะ คุณฟาร์

ขอเวลาแต่งกลอนก่อนนะคะ55++

มีความสุขมากๆค่ะ

ฝากให้......คุณ ดอยสะเก็ด

- - ก่อนนอน.."คิดถึง"เธอ - -
......ตื่นก็เพ้อ..ทุกวี่วัน.......

- - เธอคือ..คนสำคัญ - -
..หรือผูกพัน..แต่บรรพ์มา..

- - หรือเรา..ติดนิยาย - -
สร้างลวดลาย..ของเธอหว่า ?

- - แถมรางวัล..ผูกสัญญา - -
.....จึงตรึงตรา..เฝ้าอาวรณ์.....

- - เคยเที่ยวดอยสะเก็ด - -
แต่ไม่เด็ด..เหมือนเธออ้อน

- - คืนนี้..นะบังอร - -
เขียนต่อตอน.."น่าน กับ มาย"

- - คืนก่อน..นอนไม่หลับ - -
นอนคว่ำ-กลับ-มานอนหงาย

- - โกรธน่าน..หรือโกรธนาย - -
......เขียนนิยาย...ค้าง ๆ คา......

- - คืนนี้...ให้แก้ต่าง - -
(ปิดช่องว่าง...ให้หน่อยน่า)

- - ยู้ฮู..........ดูลีลา - -
กล้าพรรณา...หรือพันลำ

(...wow!! ...เริ่มมี"ขนม"..มาเกี่ยวข้อง ไปดีก่า...)

ไหงกลอนเศร้านัก...พี่สาว

มามะ...มากินขนมดีกว่า

โอ้โฮ เขียนกลอนได้ไพเราะจับใจ ว่องไว เข้ากับเรื่องและลึกซึ้งมากจริงๆคุณฟาร์คนเก่งของเรา สงสัยจะเป็น "ศรีปราชญ์" กลับชาติมาเกิดแหงมๆ ว่าแต่เรื่อง "ขนม" น่ะหมายถึงอะไรเอ่ย ไม่เข้าใจ (โง่ไง) ถ้าช่วยเฉลยก็จะขอบคุณยิ่ง เขียนมาบ่อยๆนะ วันดีคืนดีจะมีรางวัลพิเศษที่ไม่ใช่ขนมให้เจ้าค่ะ อยากได้เป่า? ฮิฮิ

๕/๕/๒๕๕๔

ถึง..ดอยสะเก็ด.....ที่รัก

- - อย่าชมนักซี่...อายเค้าาาาาว
- - กลอนของฟาร์..เหมือน"ลำตัด"มิได้ไพเราะเท่าที่ชม..นะคะ
- - แต่ก็มีความสุขมากกกกกก.....ที่ชื่นชอบ
- - ที่ฟาร์แต่งที่บล๊อคคุณ..น่าจะเป็นกาพย์ฉบัง ๑๑ นะ
- - ด้นไปเรื่อยๆ..ตามประสา.."นิ้วไว+ใจเร็ว"
- - กาพย์นั้น..ลงท้ายว่า "พันลำ"..คือกรรมวิธีของการดูดกัญชา
- - ขอไม่อธิบายนะคะ...เพราะต้องใช้ของและภาพประกอบ อิอิ
- - คำว่า"ขนม"....เป็นการเรียก"กัญชา"..แบบรู้รู้กันค่ะ
- - หนูดอยสะเก็ด...อย่าลืมหาแถวเชิงดอย...(หรือหลังเขา)..
- - ให้นายน่าน....ย้อมใจคืนนี้ด้วยน๊าาาาา
- - จะได้ไม่เสียของ......

...อ้าวววว....เค้าเป็นนักเขียนอยู่ดีดี..มีพระเอกเป็นสุภาพบุรุษ
- - ฟาร์มาชวนให้เรื่องราวเปลี่ยนไปไหมนี่????
....."ขอโทษนะ".....ที่รัก

สวัสดีน้องฟาร์มาทักหน่อย
ในใจคอยถามหาว่าอยู่ใหน
จะเดินยืนนอนนั่งย่างเยื้องกาย
จะไปใหนไม่อยากไกลไปห่างฟาร์

คนกลอนเก่งท่าทีกวีศิลป์
ทั่วทุกถิ่นเขาชมก็สมค่า
พันวัตต์กวนต่อกลอนจึงอ้อนมา
ตามถามหาชวนฟาร์ไปต่อกลอน

- - สวัสดียามเช้า...ค่ะชาวบล๊อค
- - คงจะน๊อค-จะหน่าย..นอนก่ายหมอน
- - ตื่นเถิดหนา..ฟาร์เจ้ามาเว้าวอน
- - เอื้ออาทรกันหน่อย..ช่วยอ่อยใจ

- - ถึงหน้าที่การงานจะบานเบอะ
- - แต่การเจอะหน้าจอ..แก้ท้อได้
- - ศิลปินบินเดี่ยวใช่เดียวดาย
- - ช่วยบรรยายให้ฟัง...ฟาร์-ยัง-รอ

................

อรุณสวัสดิ์คนดีคนขี้อ้อน
คนจัดจรมาทักทายหน่ายไหมหนอ
คิวไม่ว่างหรือนี่มีคนออ
งั้นไม่รอค่อยมาใหม่ได้ไหมเออ

ต่อกร..พี่ ๑๐๐๐

- - เหตุไฉนดวงจู๋?...มิรู้จบ
- - น้องมาพบ-พี่มาพัก..ไม่ยักเพ้อ
- - พี่มาหา-น้องมาหาย..มิวายเจอ
- - ต่างละเมอคนละช่วง..อดล่วงเกิน

- - เยี่ยมบ้านพี่ฟังเพลงเก่า..แสนเหงาจิต
- - เหมือนบินติดกรงใจ..ทำให้เขิน
- - หว่านเสน่ห์เล่ห์รมย์ให้ชมเพลิน
- - เกือบบังเอิญ...มีใจ..ให้ผู้ ๑๐๐๐

........ .........

โกฟาร์ฟาร์ เอ๊ะหว่า ไหงต้องบอก
จะไปนอก หรอกหรือ คือที่ถาม
หรือกลุ้มกลิ่ม ลิ้มโรย โปรยยิ้มตาม
เหมือนนางงามได้ตำแหน่งแห่งเมืองไทย

หรือจะโก อินเตอร์ เฮ้ย..ดีหรือ
หรือจะยื้อ ไม่ยื้อสิ จึงติใส่
ออกแนวไล่ ส่งให้ ไปไกลไกล
แม่ทรามวัย เอาไงแน่ แม่บอกที

โกฟาร์ฟาร์ ฟาร์ฟาร์โก โม้หรือเปล่า
ฟังเรื่องราว เง็งกลุ้ม อยากอุ้มหนี
ไปกันเถอะ เราสองคน จนวาที
ไปกันดิ ไปไกลโข นะโกฟาร์ฟาร์

55555555

สวัสดีค่ะ กระต่ายมาเยี่ยมไก่
นำดอกไม้ มามอบให้ เพื่อคลายเหงา
เห็นไก่เงียบ กระต่ายหงอย เป็นรอยเงา
เห็นไก่เศร้า กระต่ายสร้อย เป็นรอยใจ..



จากกระต่ายธาตุไม้--ถึง--ไก่ธาตุลมจ้า

มาส่งขนม...จริงๆจ้า

ต่อกร...คุณมังตรา..

- - มิได้เป็น"กุสุมา"...มังตราเอ๋ย
- - อย่ายั่วเลยคนดี..ถ้ามิกล้า
- - เจ้าร้อยลิ้นรินฉ่ำร่ำสุรา
- - แค่แวะมาทายทัก..ใช่รักลง

- - ถ้ามังตรา..มีใจไว้เพียงหนึ่ง
- - คงแทะทึ้งดูดดื่มจนลืมหลง
- - เห็นแต่ความเจ้าชู้..มิรู้..ปลง
- - กี่อนงค์...นายครวญเย้ายวนใจ?

- - เป็นนักรบ-นักรัก..เว้นวรรคบ้าง
- - เจ้าใช้มือแต่ละข้าง..จับปลาใหญ่
- - พอหลุดแล้วหลุดเล่า..เจ้าก็ไป
- - แล้วเมื่อไร?....จะประคองทั้งสองมือ

...............หมั่นไส้...............

....................

มันมิใช่.."ครั้งเดียวที่เกลียวขาด"
พิศวาสหม่นไหม้..เพราะใจน้อย
ฟ้าสลัวมัวหม่น..ของคนคอย
เริ่มทะยอยน้ำไหลนัยนา

มันมิใช่.."ออเซาะหวังเกาะเกี่ยว"
แต่รักเดียวยากแท้จะแลหา
ผิดที่ฉัน..ชอบดื้อถือสัญญา
หรือบัญชาจากสวรรค์ให้ขวัญครวญ

มันมิใช่.."ความรักครั้งใหญ่หลวง"
จมอยู่ห้วงหวงหึง..คะนึงหวน
เมื่อเธอปิดจิตใจกลัวใครกวน
ก็ไม่ควร...เหยียบย่ำ...ให้ตำตา

*************

หากหลายครั้งเชือกเกี่ยวแล้วเกลียวขาด
จึงต้องโซ่พิศวาสไม่ขาดหนา
โซ่เส้นโตล่ามรั้งทั้งกายา
คล้องโซ่มาที่ภูเขาหรือเสานะ

มาแจมสนุกๆค่ะ

เป็นนักรบ-นักรัก..เว้นวรรคบ้าง
เจ้าใช้มือแต่ละข้าง..จับปลาใหญ่
พอหลุดแล้วหลุดเล่า..เจ้าก็ไป
แล้วเมื่อไร?....จะประคองทั้งสองมือ


ใครว่าใช้ มือคล้อง ประคองข้าง
เราใช้หว่าง หัวใจ เป็นไซถือ
ใช้ความดี ที่ติดอยู่ เป็นคู่มือ
ใช้ความซื่อ ไม่ล่วงล่อ ไว้ต่อใจ

ใช้ความสัตย์ ทั้งหมดมี เป็นที่ส่ง
ความใหลหลง ตัวเจ้า โถมเข้าใส่
ความจริงแท้ แน่มั่น ไม่หวั่นใคร
จึงจับได้ หัวใจจิต คนคิดงาม

แต่บุญมา วาสนา ไม่หนุนเกื้อ
แม่งามเรื่อ ทิ้งไป พาใจหวาม
ให้หวาดกลัว เป็นปมด้อย สุดคล้อยตาม
ทุกโมงยาม มีแต่เศร้า โปรดเข้าใจ

- - ถ้าแม้นเชื่อ..เธอสักนิด..คงคิดชอบ
- - นี่ถือลอบ-แห-อวบ-ชวนหมั่นไส้
- - พกคำหวาน..หว่านทั่ว..โปรยมั่วไป
- - นานเท่าไร?..ที่ทน..มิบ่นเลย

- - อ้างรักชอบ..คนใกล้..ไม่อยากว่า
- - แถมใจกล้า..ให้ชื่อ..แม่สื่อเฉย
- - มิเคยซึ้ง..น้ำใจ..เหรอนายเชย?
- - คนคุ้นเคย..แอบชอบ..อยู่รอบตัว

- - สายไปแล้ว..คนดี..ใจนี้เจ็บ
- - มันกลืนเก็บ..เจ็บจำ..ที่ทำมั่ว
- - มิคิดเหลือ..เผื่อใจ..เหมือนใยบัว
- - อย่าหวั่นกลัว..หมายย้อน..แค่อ้อนคำ

มันมิใช่.."ครั้งเดียวที่เกลียวขาด"
พิศวาสหม่นไหม้..เพราะใจน้อย

ฟ้าสลัวมัวหมอง..มองคนคอย
เห็นร่องรอยน้ำไหลในดวงตา

มันมิใช่.."ออเซาะหวังเกาะเกี่ยว"
แต่รักเดียวยากแท้จะแลหา

ผิดที่ฉัน..ชอบดื้อถือสัญญา
หรือบัญชาจากฟ้ามาให้ครวญ

มันมิใช่.."ความรักครั้งใหญ่หลวง"
อยู่ในบ่วงห้วงหึง..คะนึงหวน

เมื่อเธอคิดปิดใจกลัวฉันกวน
ก็ไม่ควร...เหยียบย่ำ...ให้ตำตา