วันนี้ ... ที่เงาะไม่อยู่ [โหมดเศร้าและคิดถึงจับใจ] 9 เดือนแล้วนะที่เงาะจากไป บอกตรงๆ ว่ายังไม่เลิกร้องไห้คิดถึงเลยนะเงาะ เลี้ยงหมามาเป็นสิบๆ ตัว มีเงาะเป็นตัวแรกที่มีอาการชัก+เป็นมะเร็ง ปลาย ต.ค. 2552 อยู่ๆ เงาะก็มีเม็ดแดงๆ ปูดมาข้างลำตัว (ขอเรียกว่าทับทิมกรอบ) ก็ล้างแผลเองอยู่ 1 อาทิตย์ ไม่มีวี่แววว่าเจ้าเม็ดทับทิมกรอบจะดีขึ้น เลยพาไปหาหมอ ตัดชิ้นเนื้อไปส่งแลบ แล้ว 1 อาทิตย์ต่อมา คุณหมอโทรมาบอกข่าวร้าย ว่าเป็นเนื้อร้าย วันนั้น...สมองประมวลผลช้า ยังอึ้งๆ แต่ก็ร้องไห้กัน ว่าทำไมหมานิสัยดีๆ แบบเงาะต้องมาเจอโรคใจร้ายแบบนี้ กลัวไปหมด กลัวเงาะจะเจ็บปวด ทรมาน จากคนที่ไม่ทำกับข้าว ก็มาเริ่มทำให้เงาะทาน (เป็นเกียรติไหมล่ะ) ง่ายๆ ต้มสารพัดผักใส่ปลา ใส่ไก่บด สลับกันไป ไม่ต้องปรุง ไม่ต้องเน้นรสชาติอร่อย เลยมั่นใจว่าทำได้ (เพื่อเงาะจะได้อยู่กับพวกเรานานๆ) ทานกับข้าวกล้อง ตอนนั้นยังคิดว่าเงาะจะอยู่ได้อีกกี่เดือนนะ ทั่วๆ ไปเงาะดูปกติ จนช่วง ก.ค. 2553 เงาะเริ่มมีอาการชัก เล่นเอาเราขาอ่อน ทำอะไรไม่ถูกเลย ขาอ่อนจรงๆ ยืนไม่อยู่เลย แล้วเงาะก็ชักทิ้งระยะ 2 อาทิตย์บ้าง 3 อาทิตย์บ้าง ก็มียาฉีดเข้าทางทวารที่คุณหมอให้ติดตู้เย็นไว้ สุดท้าย ต.ค. 2553 เงาะชักยาวนาน ต่อเนื่อง ไปอยู่ CCU 5 คืน การรับรู้ของเงาะเหมือนเดิมนะคะ วันที่พากลับบ้าน ดูเงาะมีความสุข ที่ได้เจอลูกๆ แต่เงาะเดินไม่ได้แล้ว ช่วงนั้นเป็นช่วงที่เครียด+เหนื่อยกันมาก ปวดหลังมากเพราะต้องคอยป้อนน้ำ พลิกตัวให้เงาะ ขนาดน้ำหนักลดมาเหลือ 20+ แล้วก็ยังหนักมาก เพราะเงาะเป็นหมาตัวเมียที่ืถือว่าตัวใหญ่ (อ้วนปริ 555) ดูแลเงาะ จนช่วงวันที่ 18 ต.ค. 2553 เงาะไม่รับรู้อะไร นอนนิ่ง ให้น้ำเกลืออย่างเดียว จึงพาไป ER อีกครั้ง ให้ยาลดสมองบวม ซึ่งคืนนั้นคุณหมอบอกว่าเงาะแทบจะหมดหวังแล้ว และเหมือนว่าเงาะได้สูญเสียการมองเห็น หมอยังไม่รู้ว่าเงาะจะฟื้นขึ้นมาหรือไม่ หากไม่...เงาะก็อาจจะไม่พ้นคืนนั้น แม้จะทำใจไว้แล้ว แต่ตอนที่ได้ยินคุณหมอแจ้ง เหมือนโดนกระชากของที่เรารักออกอกแรงๆ ร้องไห้โฮทันทีโดยไม่ได้อายใครรอบข้าง กอดคอกับพี่ร้องไห้ อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด อย่างน้อยถ้าเงาะไม่ไหวแล้ว เงาะก็ไม่ต้องทรมาน แต่เงาะฟื้นค่ะ กลับมารับรู้ได้เหมือนเดิม แต่แววตาการมองของเงาะเปลี่ยนไป เงาะจ้องที่จุดๆ นึงแบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ซึ่งเพิ่งมาทราบว่าจริงๆ แล้ว เงาะมองไม่เห็นแล้ว แล้วกลับมาบ้านได้ 1 วันที่เงาะรับรู้ มีสติ ทานอาหารได้ แต่แอบงับมืออ้อมตอนที่ป้อนอาหารด้วย หลังหลังจากนั้นเงาะก็ไม่รับรู้อีกเหมือนเคย เลยไปรับน้ำเกลือจากคลินิคใกล้บ้านมาให้เงาะ และตกลงว่าคงไม่ยื้อเงาะไว้แล้ว เช้าวันที่ 20 ต.ค. 2553 เงาะก็จากพวกเราไป มั่นใจว่าหนูเงาะของพวกเราต้องเป็นนางฟ้าอยู่บนสวรรค์ เพราะเงาะนิสัยดีมาก ไม่เคยรังแกใคร เงาะอยู่ในใจพวกเราทุกคนเสมอนะ คิดถึงตลอดเลยจริงๆ สุดท้ายพวกเราก็ได้ดูแลเงาะอย่างดีที่สุดเท่าที่จะทำได้ รักเงาะมาก(มากกว่าที่เคยคิดว่าเราจะรักหมาตัวนึง) เงาะเป็นสมาชิกในครอบครัว ถ้าชาติหน้ามีจริงๆ เค้าขอภาวนาให้เงาะมาเป็นครอบครัวเดียวกันจริงๆ นะ เงาะ @ รพส. เกษตร วันที่กลับมาจาก รพส. เกษตร วันสุดท้ายของเงาะ ฝังเงาะไว้ในสวน เวลาใครเดินไปตรงนั้นก็ต้องเรียกเงาะกันทุกที ไม่รู้เจ้าหมูเงาะ จะได้ยินพวกเรารึเปล่านะ   Create Date : 16 กรกฎาคม 2554 3 comments Last Update : 16 กรกฎาคม 2554 13:01:48 น. Counter : 1442 Pageviews. Share Tweet

เสียใจเรื่องเงาะด้วยนะคะ ป้าเน็ทก็เสียแมว ชื่อนู๋กริ๊ด ไปเมื่อ 2 มค.ปีนี้เองค่ะ เขาจะอยู่ในใจเราตลอดไปค่ะ...   โดย: phanet 17 กรกฎาคม 2554 20:21:54 น.

เสียใจด้วยนะคะ RIP น้องเงาะ   โดย: Maganda 22 กรกฎาคม 2554 18:10:05 น.

ขอบคุณค่ะคุณป้าเน็ท และคุณ Maganda น้องเงาะเป็นนางฟ้าบนสวรรค์ค่ะ   โดย: Kimso 28 กรกฎาคม 2554 6:59:32 น.