สิบเอ็ดเดือน หนูใกล้จะเป็นเด็กขวบแล้ว สิบเอ็ดเดือนแล้ว เดือนนี้แม่เพิ่งรู้ว่าลูกแม่เป็นขาแด๊นซ์มาก จากเดือนที่แล้วเธอโยกตัว ตบมือ เวลาได้ยินเพลง เดือนนี้เธอเต้นกระจายมาก มีทั้งส่ายหัวซ้ายขวา ยืนเกาะโต๊ะ แล้วย่อขาขึ้นลง แหม๋ มันส์จิง ๆ ลูกเอ๊ย..... แล้วเดือนนี้ก็พูดมากด้วยนะ พูดไม่เป็นภาษาหรอก แต่ออกเสียงตลอดวัน ยิ่งถ้าคุยตอบด้วย เอ็นจี้ก็ยิ่งคุยใหญ่ เดือนนี้ไปหาหมอฉีดยา ร้องแป๊บเดียวตามเคย ร้องตอนเค้าฉีดเสร็จแล้ว คือพอนึกได้ว่าเจ็บก็เสร็จพอดี เดือนนี้หนัก 9 กิโลแล้ว ฟันซี่ล่างขึ้นมาอีกซี่นึง ด้านซ้ายถัดจากฟันคู่ล่างที่มีอยู่ก่อน เดือนนี้เอ็นจี้กินข้าวไม่มากเหมือนเมื่อก่อน อาจเป็นเพราะแม่ไม่ได้บดละเอียดแล้ว จะให้กินข้าวหุงแฉะ ๆ หน่อย เดี๋ยวนี้เอ็นจี้เริ่มกินอาหารได้ทุกชนิด คือเวลาพ่อกะแม่กินอะไร เอ็นจี้ก็ขอกินด้วยเสมอ พ่อกับแม่ก็จะป้อนให้เป็นชิ้นเล็ก ๆ เอ็นจี้ก็กินได้ทุกอย่าง เดี๋ยวนี้เห็นป่าป๊ากินอะไรไม่ได้เลย รี่เข้ามาขอกินด้วย ไม่ให้ก็ทำเสียงดัง อื้ออ้า แต่กับแม่ไม่ค่อยทำเพราะแม่ไม่ค่อยให้ เอ็นจี้ก็จะรู้ว่าแม่ไม่ให้ แต่ป่าป๊าให้ตลอด แม่ก็บอกแล้วว่าอย่าทำให้เสียนิสัย แต่ป่าป๊าสงสารลูก เห็นลูกอยากกินก็ให้ตลอด แม่เริ่มไม่ค่อยอยากไปไหนกะเอ็นจี้สองคนเพราะเอ็นจี้ไม่ชอบนั่งรถเข็นซะแล้ว นั่งได้ไม่นาน ต้องเอาออกมาอุ้มบ้าง แม่ก็อุ้มไม่ไหวถ้าไปกันสองคน เลยต้องรอไปไหนพร้อมป่าป๊า เพราะเวลาเอ็นจี้ไม่อยากนั่งรถเข็น ป่าป๊าจะได้เป็นคนอุ้ม เวลานั่งรถเข็นตอนนี้จะลุกขี้นนั่งอย่างเดียว ไม่นอนเหมือนเด็กเล็ก ๆ แล้ว เวลาวางให้นอนก็ลุกขึ้นนั่งเลย แม่เลยต้องปรับเบาะให้นั่งตลอดตอนนี้ แม่เลยซื้อรถเข็นใหม่เป็นรถเข็นก้านร่ม เล็กดีสะดวกเวลาไปไหนมาไหนดีด้วย แล้วเดี๋ยวเราจะกลับเมืองไทยกันสองคนแม่จะได้เอาไปใช้ที่เมืองไทยสะดวกดี จะว่าไปเรื่องไปเมืองไทยนี่ทำให้แม่กังวลมาก เพราะไปกันสองคน แล้วเอ็นจี้ก็ไม่ใช่เด็กเล็ก ๆ เหมือนตอนขามาแล้ว ตอนมาที่นี่อายุสามเดือนครึ่ง นอนหลับมาตลอดทาง ไม่กวนเลย แถมมีป่าป๊ามาด้วย ตอนนี้จะกลับไปไทยเอ็นจี้ก็โตแล้ว นอนบนบาสิเน็ตคงไม่ได้แล้วมั้ง แล้วก็ชอบร้องเสียงดังเวลาตื่นมากลางดึกด้วย แม่หละกลัวจะไปกวนคนอื่นเค้า เอ็นจี้เริ่มชอบคุยกะคนแปลกหน้า เวลาไปข้างนอกก็มองคนนู้นคนนี้ตลอด ถ้าเค้าเล่นด้วยก็จะเล่นเลย บางทีเค้ายื่นมือมาขออุ้ม เอ็นจี้ก็อ้าแขนไปกะเค้าเลย ใครทักก็ยิ้มให้ ยื่นมือให้เค้าจับ ทำเสียงอื้ออ้าตลอด แหม เฟรนลี่จิง ๆ ลูก แม่ก็หมดห่วงเพรา ตอนกลับไทยจะได้ ยอมให้ยายและญาติพี่น้องอุ้ม ตอนแรกแม่หละกลัวเอ็นจี้ไม่ให้ใครอุ้ม ไม่เล่นกะใคร กลัวคนแปลกหน้า เพราะเอ็นจี้อยู่แต่กะแม่กะป่าป๊า แต่ตอนนี้หมดห่วงแล้ว แม่จะได้ฝากหนูไว้กะยาย แล้วไปเที่ยวบ้าง อิอิ.... เอ็นจี้ยังนอนดูดนิ้วไม่หาย แม่ว่าจะให้เลิก แต่ก็สงสาร เห็นลุกดูดแล้วเอ็นจอยมาก เลยปล่อยไปก่อน   Create Date : 03 กรกฎาคม 2554 3 comments Last Update : 3 กรกฎาคม 2554 18:18:20 น. Counter : 8158 Pageviews. Share Tweet

สาวสวยจะขวบแล้ว...   โดย: Watrin&Uro 24 กรกฎาคม 2554 20:56:24 น.

น่ารักจังเลย โตวัยๆ น่ะค๊าา สาวน้อย   โดย: Jub_ka_Jib 4 สิงหาคม 2554 11:03:28 น.

Weather isnt the only parameter for controlled burning. If communities nearby (or even sometimes far away) are hurting because of wildfire, follow their lead. Stay in touch, but dont be pushy. //magdalenabus.tk/page/burning-mouth-syndrome-treatment-clonazepam/   โดย: BernHeize IP: 163.172.136.205 20 พฤษภาคม 2562 8:17:43 น.