|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 | |
|
|
|
|
|
|
|
39 weeks คลอดแล้วจ้า
คลอดแล้วจ้า แวะมาส่งข่าว เล่าประสบการณ์หน่อย
เมื่อวันที่ 20 มิ.ย. น้ำเดินตอนแปดโมง ตื่นจากที่นอนเพราะรู้สึกมีน้ำอะไรไหล พอไปห้องน้ำกางเกงเปียกหมดเหมือนฉี่เลย ก็พอจะเดาได้ว่าอะไร เลยโทรไปหาหมอที่ฝากไว้ หมอบอกว่ามาโรงบาลเลย แล้วก็ไม่ต้องทานอะไรเลย เผื่อผ่า อีฟก็เอ้อระเหยลอยชาย เพราะรู้ว่าอีกนานกว่าจะคลอด ไปถึงโรงบาลตอนเที่ยงพอดี ๆ ไปถึงก็เข้าไปห้องคลอด หมอตรวจปากมดลูกเปิดประมาณ 1 เซ็น หมอให้ยาเร่งคลอด แล้วก็น้ำเกลือ ระหว่างรอมีน้ำออกมาตลอด ไม่มีอาการอะไร ไม่เจ็บไม่ปวด ไม่รู้ร้อนรู้หนาว นอนฟังเตียงข้าง ๆ ร้องโอย ๆ ทำให้ไม่อยากคลอดเองซะแล้ว สี่โมงหมอมา ปากมดลูกเปิดเท่าเดิม หัวเด็กไม่ลงเชิงกราน เพราะที่บอกไว้คราวก่อนว่ามีสายรกพันคอ หมอเลยบอกผ่าเลยแล้วกันอีฟก็เออ...ดี ๆ ไม่อยากเป็นแบบเตียงข้าง ๆ เหมือนกัน
สี่โมงโดนเข็นไปห้องผ่าตัด อีฟต้องดมยาสลบเนื่องจากเป็นวันอาทิตย์ เจ้าหน้าที่บล๊อคหลังไม่มี หรืออย่างไรไม่ทราบ เข้าไปก็กลัว ๆ เหมือนกัน แต่คิดว่าเป็นไงเป็นกัน อีกไม่นานก็จะได้เห็นหน้าลูกแล้ว นอน ๆ ให้เค้าทำไปเหอะ พอเค้าบอกจะให้ยาแล้วนะคะ หลังจากนั้นก็ไม่รู้อะไรอีกเลย รู้สึกอีกทีมีคนเรียกให้ตื่น เราก็ถึงได้รู้สึกตัว แต่รู้ว่ามีอะไรอยู่ในปากอึดอัดมาก แล้วเค้าก็เอาออก แล้วก็เข็นออกมาห้องพัก ตอนนั้นรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นผัก เป็นปลา ใครจะจับทำอะไร ท่าไหน ก็ไม่รู้แล้ว ไม่สามารถทำไรได้แม้แต่พูด ก็ไม่มีเสียง เนื่องจากไอ้ท่อที่ใส่เข้าไปในปาก ทำให้เจ็บคอมาก แล้วหมอก็ให้เลือดมาอีกหนึ่งถุง เนื่องจากอีฟเป็นเลือดจาง หลังผ่าซีดมาก หมอเลยให้เลือด
ออกจากห้องผ่าตัดได้สี่ชั่วโมงโรงพยาบาลก็เอาลูกมาให้เลี้ยงเลย ขอบอกว่าตอนนั้นพอเห็นลูกว่าปลอดภัย สมบูรณ์ดี ก็ไม่สนใจอะไรอีกแล้ว เพราะตัวเองยังจะเอาไม่รอด นมก็ไม่ได้ให้ ลูกก็ไม่ได้จับ มีคนมาเยี่ยมมากมาย แต่ก็คุยกะใครไม่ได้ เนื่องจากไม่มีเสียง แถมมีเสมหะอีกด้วย ทำให้อยากไอมาก เวลาไอทีเจ้าพระคุณเอ้ย เจ็บแผลอย่าบอกใคร
คืนแรกนอนเหงื่อออกเป็นน้ำ เหมือนร่างกายกะลังต่อสู้กะบาดแผล พอวันที่สอง ก็ยังเจ็บอยู่แต่ก็ดีขึ้น เอาสายน้ำเกลือแล้วก็สายปัสสาวะออก ตอนนี้แหละเวรสุด ๆ ต้องเดินไปห้องน้ำเอง พอลุกครั้งแรก เลือดออกมาตามขาสยองมาก มันคือน้ำคาวปลานั่นเอง หลังจากนั้นก็พยายามเดินเรื่อย ๆ จะได้หายไว ๆ พอวันที่สามก็ดีขึ้น เริ่มลุกไปอาบน้ำ สระผม เพราะนอนจมเหงื่อมาสองคืน เหม็นมาก ๆ วันที่สี่ก็ได้กลับบ้านเลย อีฟคิดว่าตัวเองฟื้นตัวเร็วมาก ตอนนี้กลับมาอยู่บ้านแล้ว ก็เลี้ยงลูกได้สบาย ๆ มีเจ็บแผลตอนลุกขึ้นนั่ง ลุกขึ้นยืน แต่ก็ไม่มากมายอะไร
อยากบอกแม่ ๆ ที่จะคลอดแบบผ่าว่าไม่มีอะไรน่ากลัว ใครที่กังวลก็ไม่ต้องกังวลนะคะ ยังไงซะเราก็ต้องผ่านมันมาให้ได้คะ
Create Date : 25 มิถุนายน 2553 |
|
12 comments |
Last Update : 25 มิถุนายน 2553 22:15:20 น. |
Counter : 2014 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: เกว IP: 173.21.156.104 25 มิถุนายน 2553 23:21:01 น. |
|
|
|
| |
โดย: emma IP: 71.192.48.73 26 มิถุนายน 2553 1:07:24 น. |
|
|
|
| |
โดย: Oujang 26 มิถุนายน 2553 16:01:42 น. |
|
|
|
| |
โดย: แม่น้องฟ้าใส (มามี๊ตัวกลม ) 27 มิถุนายน 2553 14:46:43 น. |
|
|
|
| |
โดย: shogun (baby_shogun ) 28 มิถุนายน 2553 18:40:37 น. |
|
|
|
| |
โดย: แม่ฮาริส IP: 125.25.7.130 29 มิถุนายน 2553 13:22:39 น. |
|
|
|
|
|
|
|