ฮอนโนลูลู..............เมืองหลวงแห่งรัฐฮาวายและมหานครแห่งแปซิฟิค

สวัสดีอีกครั้งครับ

วันนี้แสงตะวันก็ส่องแสงเรืองรองอีกครั้งเผยให้เห็นฟ้าอันสดใสอีกวันหนึ่ง แต่ช่วงเวลาแห่งวสันตฤดูก็ยังไม่มีทีท่าจะสิ้นสุดและไม่รู้อีกเหมือนกันว่าในบางวันที่ฝนทิ้งช่วงอากาศจะกลับมาร้อนอบอ้าวอีกหรือไม่ เมื่อเป็นเช่นนี้ ไม่รู้หลายคนรู้สึกเหมือนผมหรือเปล่าว่ายามใดที่รู้สึกถึงความร้อนที่มาสัมผัสผิวกายในฤดูนี้ ถ้าได้หยิบภาพท้องทะเลที่ได้ไปเยือนขึ้นมาดูทีละภาพ ทำให้รู้สึกคลายร้อนลงได้ไม่มากก็น้อย

ผมเองทำเช่นนี้เป็นประจำ จนอยากจะถือโอกาสนี้นำพาภาพแห่งความประทับใจที่ได้มีโอกาสกลับไปเยือนรัฐฮาวาย ประเทศสหรัฐอเมริกาเป็นครั้งที่สองมานำเสนออีกครั้งหนึ่ง

หมู่เกาะฮาวาย ดินแดนที่เปรียบดั่งเพชรเม็ดงามกลางมหาสมุทรแปซิฟิคที่มหาอำนาจในอดีตต่างแย่งชิงอยากครอบครองเป็นเจ้าของดินแดนแห่งนี้ จนท้ายที่สุดรัฐฮาวายก็หลายมาเป็นแผ่นดินอเมริกัน ร่วมกับมลรัฐอื่นอีกห้าสิบรัฐและเติบโตจนกลายมาเป็นมลรัฐอันมั่งคั่งแห่งภาคพื้นแปซิฟิคในปัจจุบัน...


เคยได้ยินผู้คนกล่าวว่าฮาวายไปครั้งเดียวเที่ยวไม่ทั่วคงจะไม่ไกลเกินความเป็นจริงนัก ผมรู้สึกเช่นนั้นเมื่อได้ประสบกับตัวเอง จนต้องหวลกลับไปเยือนดินแดนแห่งนี้อีกครั้ง ไปเก็บเกี่ยวสิ่งที่ยังไม่ได้มีโอกาสเข้าไปสัมผัสและไม่ได้กระทำในการเดินทางไปเยือนครั้งก่อน


ครั้งนี้ก็อีกเช่นกันที่เป็นผลพวงจากการเดินทางไปปฎิบัติภาระกิจที่ประเทศสหรัฐอเมริกาเป็นเวลานานในช่วงรอยต่อแห่งศักราชที่ผ่านพ้นมา ได้มีโอกาสใช้ช่วงเวลาที่ว่างเว้นจากภาระกิจเดินทางไปเยือนมลรัฐที่ห้าสิบที่ล้อมรอบไปด้วยมหาสมุทรอันกว้างใหญ่แห่งนี้


สิ่งที่แน่นอนที่สุดเมื่อพูดถึงฮาวาย คนส่วนใหญ่ต้องนึกถึงนครฮอนโนลูลูเป็นอันดับแรก เนื่องจากมหานครที่ทอดยาวอยู่ทางตอนใต้ของเกาะโออาอูซึ่งเป็นหนึ่งในหมู่เกาะฮาวายแห่งนี้เป็นศูนย์กลางของการท่องเที่ยวรัฐฮาวาย


ไม่ว่าในแง่ของการเดินทาง การคมนาคม ที่พัก ย่านการค้า ย่านธุรกิจจนถึงการท่องเที่ยวในท้ายที่สุด ทำให้ได้ยินว่าคนจำนวนไม่น้อยเข้าว่าสถานที่สองแห่งนี้คือที่แห่งเดียวกัน แต่อย่างไรก็ตามผมคิดว่าคงจะไม่ผิดนักถ้าจะกล่าวว่าฮอนโนลูลูคือฮาวายและฮาวายคือฮอนโนลูลู


ในการเดินทางกลับไปเยือนรัฐฮาวายหนนี้ ภาพของนครฮอนโนลูลูเมืองหลวงแห่งรัฐที่มีประชากรหนาแน่นที่สุดก็ยังคงเป็นเช่นนั้น โฮโนลูลูมีความหมายในภาษาฮาวายว่า "สถานที่แห่งความสงบ" ซึ่งก็คงไม่ไกลความจริงเท่าใดนักหากมองในแง่ความเป็นอยู่และการใช้ชีวิตของผู้คนที่เป็นอเมริกันชนในดินแดนที่เต็มไปด้วยสิทธิเสรีภาพ


หากมองในแง่การท่องเที่ยวคงจะไม่ใช่อย่างที่เป็น เพราะที่นี่เป็นดินแดนที่ทะเลไม่เคยหลับใหลมีกิจกรรมท่องเที่ยวเกือบตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมงแม้ในยามค่ำคืน ด้วยเหตุนี้เอง ที่แห่งนี้จึงเป็นศูนย์กลางของศิลปกรรมและวัฒนธรรมของดินแดนแห่งภาคพื้นมหาสมุทรแปซีฟิคที่เป็นจุดหมายของนักเดินทางที่มีทะเลในใจทุกเวลา


และที่เหนืออื่นใดที่แห่งนี้เป็นที่ตั้งของหาดไวกิกิ ชายหาดขนาดใหญ่ที่เป็นที่รู้จักของนักท่องเที่ยวที่มีทะเลในหัวใจและหลงใหลกีฬาชายหาดและกีฬาทางน้ำโดยเฉพาะกระดานโต้คลื่นอันลือชื่อ


นอกจากนี้หาดไวกิกิยังเป็นศูนย์รวมของโรงแรมที่พักบนเกาะแห่งนี้ โรงแรมส่วนใหญ่ตั้งอยู่บนถนนเรียบชายหาดเพียงไม่กี่ก้าวจากโรงแรมที่พักก็สามารถสัมผัสกับหาดทรายและสายลมเย็นแห่งท้องทะเลได้แล้ว

นอกจากโรงแรมที่พักแล้วแหล่งจับจ่ายสินค้าชื่อดังก็ยังตั่งอยู่บนหาดไวกิกิด้วยเช่นกัน เรียกได้ว่าที่นี่มีทุกสิ่งทุกอย่างที่นักท่องเที่ยวต้องการไม่ว่าจะเป็นแห่งจับจ่ายซื้อหาสินค้า โรงแรมที่พักระดับแนวหน้าตลอดจนสถานที่ท่องเที่ยวและสถานบันเทิงต่างๆ สิ่งเหล่านี้จึงเป็นคำตอบว่าทำไมที่นี่จึงเป็นจุดหมายอันดับต้นๆ ของนักเดินทางจากทั่วทุกมุมโลก

แต่สิ่งหนึ่งที่เป็นเอกลักษณ์ของที่แห่งนี้คงหนีไม่พ้นการเล่นกระดานโต้คลื่น กีฬาทางน้ำที่ได้รับความนิยม ที่นี่จึงเป็นศูนย์กลางการเรียนรู้การเล่นกระดานโต้คลื่น ภาพนักท่องเที่ยวเดินถือกระดานโต้คลื่นติดกายเป็นประจำจึงเป็นภาพที่พบเห็นจนชินตาบนชายหาดแห่งนี้


ไม่ว่าจะหันมองไปทางใดก็สามารถแลเห็นได้ไม่ยากถึงความเป็นเมืองใหญ่ที่เต็มไปด้วยความเจริญ มีการคมนาคมที่สะดวกสบาย ไม่ว่าจะเดินทางโดยรถยนต์ส่วนตัวหรือรถขนส่งสาธารณะล้วนแล้วแต่ได้รับความสะดวกสบายไม่ยิ่งย่อนไปกว่ากัน


ส่วนการเดินทางที่สะดวกและได้รับความนิยมในหมู่นักท่องเที่ยวคือการใช้บริการรถโดยสารสาธารณะที่เรียกว่า Trolley ที่มีอยู่ด้วยกันสามสายคือสายสีแดง สีเขียว และสีชมพู คลอบคลุมพื้นที่แทบจะทุกตารางนิ้วของฮอนโนลูลู

การนั่ง Trolley เที่ยวชมรอบๆเมืองฮอนโนลูลูเป็นทางเลือกที่นักท่องเที่ยวส่วนใหญ่ที่เดินทางมาที่นี่ครั้งแรกไม่ควรพลาด อย่างน้อยก็เป็นการแนะนำตัวทำความรู้จักกับสถานที่ให้ดียิ่งขึ้น ได้เห็นสถานที่ที่น่าสนใจต่างๆ ที่ไม่ควรพลาด เป็นภาพรวมของการวางแผนเดินทางตลอดเวลาที่พำนักอาศัยอยู่ในมหรนครแห่งนี้


สำหรับผุ้ที่เดินทางมาเยือนนครแห่งนี้ครั้งแรก แน่นอนว่าทุกภาพที่เห็นล้วนแล้วแต่เป็นส่ิ่งแปลกใหม่ที่ประจักษ์แก่สายตาทั้งสิ้น


ไม่ว่าจะเป็นภาพท้องถนนหนทางที่มีรถราวิ่งคนละฝั่งกับบ้านเรา


สิ่งปลูกสร้าง สำนักงาน ตลอดจนอาคารบ้านเรือนที่ดูแปลกตา


แหล่งศูนย์กลางทางธุรกิจตลอดจนผังเมืองที่สวยงามห้อมล้อมด้วยทัศนียภาพของภูเขาและท้องทะเล


แต่ในส่วนลึกก็อดที่จะคิดถึงเมืองไทยไม่ได้จริงๆ คำกล่าวที่ว่าอยู่ที่ใดไม่สุขใจเท่าบ้านเรายังเป็นความจริงเสมอ คือสิ่งที่ผมมิอาจปฏิเสธในทุกครั้งที่ต้องเดินทางจากบ้านเกิดเมืองนอน


ธุรกิจท่องเที่ยวที่ฮอนโนลูลูเติบโตขึ้นทุกปี ไม่ว่าจะเป็นธุรกิจโรงแรมที่พัก แหล่งจับจ่ายซื้อสินค้า แหล่งท่องเที่ยวทางประวัติศาสตร์และวัฒนธรรม รวมถึงการชมทิวทัศน์รอบๆเมือง ที่สวยงามคงความโดดเด่นของเมืองชายทะเลแห่งนี้


นอกจากชายหาดอันสวยงามหลายแห่งในหมู่เกาะฮาวายแล้ว ฮาวายยังเปี่ยมไปด้วยแหล่งท่องเที่ยวทางธรรมชาติอันโดดเด่นไม่แพ้ที่แห่งใด
โดยเฉพาะที่เกาะโออาฮูแห่งนี้มีสถานที่หนึ่งถ้าใครมาเยือนรัฐฮาวายแล้วไม่ได้มาเที่ยวชมถือว่ามาไม่ถึงจริงๆ ที่แห่งนั้นก็คือ ไดมอนด์เฮด


ในการเดินทางกลับไปเยือนฮาวายครั้งนี้ ผมตั้งใจว่าจะต้องพิชิตยอดปล่องภูเขาไฟ ไดมอนด์เฮดให้ได้ ผมจึงเลือกที่จะพักที่โรงแรมที่อยู่ไม่ไกล และสามารถเดินเท้าจากโรงแรมได้ ผมจึงเลือกพักที่โรงแรม พาร์ค ชอร์ว ไวกิกิ แห่งนี้ครับ


ห้องพักขนาดไม่ใหญ่มากนักแต่ด้วยความที่เวลาส่วนใหญ่ไม่ได้อยู่ในห้องพักจึงไม่เป็นปัญหามากนัก


จากที่พักผมเดินไปตามเส้นทางที่เริ่มจากทางราบและมีความลาดชันขึ้นเรื่อยๆ ทิวทัศน์สองข้างทางคือภาพชุมชนที่อาศัยอยู่บนพื้นราบเบื้องล่างที่พำนักอาศัยอยู่บนพื้นที่แห่งนี้มาช้านาน


ที่จริงแล้วเส้นทางนี้เป็นเส้นทางสัญจรของยวดยานที่วิ่งขึ้นไปชมความงามของไดมอนด์ เฮดรวมถึงเป็นเส้นทางเดินรถสาธารณะไปยังสถานีฐานของปล่องภูเขาไฟแห่งนี้ด้วยเช่นกัน




แต่ในวันนั้นผมเลือกที่จะเดินเท้าเหมือนกับนักท่องเที่ยวอีกจำนวนมากที่ต้องการซึมซับบรรยากาศตลอดสองข้างทางอย่างเต็มที่ ประกอบกับอากาศก็ไม่ร้อนมากมีสายลมเย็นๆพัดมาเป็นระยะทำให้ไม่รู้สึกเหนื่อยแม้แต่น้อย ผมเดินเท้าผ่านเส้นทางที่มีการเจาะอุโมงผ่านภูเขาไปยังสถานีฐานซึ่งเป็นจุดเริ่มต้นของการเดินเท้าขึ้นสู่ยอดเขาเป็นระยะทางราว 1.5 ไมล์


ในไม่ช้าก็มาถึงสถานีฐานซึ่งเป็นจุดเริ่มต้นของการเดินขึ้นเขาอย่างจริงจังไปตามเส้นทางที่จัดทำไว้สำหรับเดินเท้าขึ้นจุดชมวิวบนยอดเขา จากสถานฐานต้องเสียค่าผ่านประตูสำหรับการเดินทางเท้าหนึ่งเหรียญ



และสำหรับผู้ที่นำรถส่วนตัวขึ้นมาต้องชำระค่าจอดรถอีกห้าเหรียญ โดยมีที่จอดรถจัดไว้ให้อย่างกว้างขวาง


นักท่องเที่ยวบางส่วนนั่งพักให้หายเหนื่อยหลังจากเดินเท้ามาไกลพอสมควร พร้อมกับชมทิวทัศน์รอบๆสถานีฐานไปด้วย ผมเองก็ใช้เวลาดื่มด่ำบรรยากาศตรงนี้สักระยะหนึ่งก่อนออกเดินทางขึ้นสู่จุดชมวิว


รอบๆ สถานีฐานมีทัศนียภาพที่งดงามของฐานปล่องภูเขาไฟเป็นทัศนียภาพที่งดงามดูแปลกตาไปอีกแบบที่ไม่เคยพบเห็นในบ้านเรา


จากนั้นการเดินเท้าขึ้นสู่ยอดเขาจึงเริ่มต้นขึ้น ไปตามเส้นทางทีมีการก่อสร้างพื้นทางเดินอย่างดีในช่วงแรก ระยะทางจากจุดนี้ไปถึงยอดเขาราวเกือบสองกิโลแบบค่อยชันขึ้นเรื่อยๆ เดินกันจนเหงือซึม ควรจะเตรียมน้ำดื่มไปด้วยจะดีมาก


ตลอดเส้นทางที่มีความลาดชัดขึ้นเรื่อยๆ ภาพของปากปล่องภูเขาไฟก็เริ่มปรากฎชัดแก่สายตา แต่ช่วงท้ายจะเป็นทางเดินที่มีหินขรุขระไปตลอดเส้นทางที่ลัดเลาะไปตามขอบปล่องภูเขาไฟที่สามารถมองเห็นได้แค่เอื้อม


ตลอดเส้นทางความสวยงามก็เพิ่มขึ้นตามระดับความสูง ทิวทัศน์จากมุมสูงเผยให้เห็นการเจริญเติบโตของเมืองใหญ่


เมื่อเดินมาใกล้ถึงช่วงสุดท้าย รอบกายผมยามนี้มีแต่ทิวเขาน้อยใหญ่ ภาพทิวเขาจรดท้องฟ้าครามทำให้รู้สึกราวกับตัวเราขึ้นไปอยู่บนขอบโลก


การเดินขึ้นเขาในช่วงสุดท้ายจะส่องเดินลอดเข้าอุโมงอีกราวห้าสิบเมตรก่อนที่จะเดินขึ้นบันไดอีกราวเจ็ดสิบกว่าขั้นสู่ขอบปล่องภูเขาไฟซึ่งเป็นจุดสูงสุดที่มีความสูงราวสองร้อยเมตร เป็นที่ตั้งของฐานทหารตั้งแต่สมัยสงครามโลกครั้งที่สอง ปัจจุปันใช้เป็นฐานเรด้าของรัฐบาล


จากจุดสูงสุดบริเวณปากปล่องภูเขาไฟซึ่งเป็นที่ตั้งของจุดชมทิวทัศน์ 360 องศาที่สวยงามของเกาะโออาฮู จากขอบปล่องภูเขาไฟมองลงไปเบื้องล่างภาพที่เห็นทำให้ผมหายเหนื่อยในทันที เป็นภาพที่ชัดเจนของการเป็นมหานครแห่งแปซิฟิคที่ล้อมรอบไปด้วยทะเลสีครามแห่งนี้ ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเหตุใดที่นี่จึงเป็นศูนย์กลางการท่องเที่ยวในหมู่เกาะฮาวาย


ไดมอนด์เฮด คือ ปากปล่องภูเขาไฟขนาดใหญ่ที่ดับสนิทไปแล้วกว่าหลายหมื่นปีก่อน กลับผุดขึ้นมากลางเกาะโออาฮูอย่างน่าประหลาด
และได้กลายสภาพเป็นปากปล่องภูเขาไฟอันเขียวชอุ่มอุดมสมบูรณ์ ซึ่งถูกธรรมชาติรังสรรค์ได้อย่างลงตัว


ที่มาของชื่อเรียกขานมาจากเหตุการณ์ที่มีนักเดินเรือชาวอังกฤษเดินทางมาถึงที่นี่เพื่อขุดหาเพชรอันล้ำค่า แต่ไม่ปรากฎหลักฐานว่ามีการขุดค้นพบเพชรที่นี่แต่อย่างใด แต่ถึงกระนั้น ชื่อเรียกก็ยังคงอยู่จนถึงทุกวันนี้


และแน่นอนว่า ด้วยทัศนีภาพที่งดงามเช่นนี้ จึงมีนักท่องเที่ยวเดินเท้าขึ้นเขาชมวิวกันบนปากปล่องภูเขาไฟอย่างไม่ขาดสายในแต่ละปี ภาพที่เห็นเบื้องหน้าทำให้ผมหมดข้อสังสัยเลยว่าทำไมไดมอนด์ เฮดจึงได้รับการยกย่องให้เป็นแลนด์มาร์คของฮอนโนลูลู




หลังจากชื่นชมความงามอยู่บนนั้นจนได้เวลาอันสมควรผมเดินลงจากยอดปล่องภูเขาไฟโดยใช้เส้นทางเดิม ทิวทัศน์ที่แลเห็นระหว่างเส้นทางกลับลงมาเบื้องล่างยังคงบ่งบอกความยิ่งใหญ่ของมหาสมุทรแปซิฟิคอยู่เป็นระยะ หากวันใดมีโอกาสกลับมาเยือนรัฐฮาวาย ผมสัญญาว่าจะกลับมาที่ไดมอนด์ เฮดอีกทุกครั้ง


ระหว่างทางเดินกลับสู่ที่พักลอดผ่านอุโมงค์ที่เจาะผ่านขอบปล่องภูเขาไฟ ภาพทุกภาพที่ได้มีโอกาสได้สัมผัสด้วยสายตา จะยังเก็บไว้ในความทรงจำเป็นประสบการณ์ที่ยากจะลืมเลือน


กลับลงมาสู่ความงดงามบนพื้นราบเบื้องล่าง คราวหน้าจะพาไปท่องมหานครฮอนโนลูลูกันครับ อย่าลืมติดตามนะครับ

อำลาด้วยภาพสุดท้าย


ขอบคุณทุกท่านที่แวะมาเยี่ยมชม ทักทาย พูดคุยและเป็นแรงใจเสมอมา

Create Date : 15 กันยายน 2557 Last Update : 15 กันยายน 2557 10:16:57 น. Counter : 3759 Pageviews.		29 comments
Share Tweet