ความรักก็เหมือนกับต้นไม้ ความรักของผมก็คงเหมือนต้นไม้ ต้นรักต้นแรกของผม ผมปลูกมันขึ้นมาเมื่อครั้งยังเป็นเด็กน้อย ขาดประสบการณ์ จึงถูกใครสักคนที่เค้ารู้ดีกว่าถอนมันออกไป หัวใจผมเกิดหลุมเป็นครั้งแรกในชีวิต แล้วผมกลับนำเมล็ดพันธุ์ใหม่มาปลูกในหลุมเดิม ก็ยังดีกว่าให้สวนหัวใจมันว่างเปล่า คิดง่ายๆ ในเวลานั้น เพียงไม่นานผมก็รู้ว่านี่มันไม่ใช่ต้นรักที่ผมต้องการ ผมฟันมันทิ้งอย่างไม่ใยดี ถามว่าเจ็บไหม...ไม่เลยสักนิด เวลาต่อมาผมไปเสาะหาเมล็ดพันธุ์ใหม่มาปลูกไว้ริมรั้ว เพื่อที่จะเห็นมันไม่เติบโตเสียที ทั้งที่ผมพยายามรดน้ำทุกวัน จนในที่สุดก็เบื่อ...เลิกรด พลันต้นไม้ริมรั้วกลับเติบโตอย่างรวดเร็วราวกับมันรอเวลามานานแล้ว แต่มันสายไป...ผมไม่ใส่ใจมันอีกแล้ว ปล่อยมันโตขึ้นแล้วก็เหี่ยวแห้งที่ตรงริมรั้วนั้นแหละ แล้วผมก็ได้เจอกับต้นไม้อีกต้น ต้นที่ผมคิดว่ามันคือต้นที่เหมาะสมกับสวนหัวใจของผมมากที่สุด ต้นที่แผ่กิ่งก้านสาขาและหยั่งรากลึกที่สุดด้วยเช่นกัน แน่นอน...วันที่มันถูกถอนออกไปจากสวนหัวใจ เกิดหลุมที่ลึกกว่าเดิมหลายเท่านัก ผมพยายามจะกลบฝัง และพยายามจะหาต้นรักแบบเดียวกันนี้ต้นใหม่ให้จงได้ ยังไม่ทันจะได้กลบหลุมดีนัก ผมกลับพบต้นรักต้นใหม่ งดงามแต่ไม่ใช่ในแบบเดิม ในที่ที่ห่างไกลออกไป ถึงแม้จะนับเวลารวมที่ได้ไปรดน้ำแค่ 13 วัน ต้นรักต้นนั้นกลับเติบโตและสวยงามขึ้นอย่างน่าประหลาดใจ ผมทนเดินทางไกลเพื่อไปดูแลต้นรักต้นนี้แค่ปีกว่า จึงเลิกเสีย...ด้วยเหตุผลของความห่างไกล ผมกลับมากลบหลุมที่เกิดจากต้นรักต้นก่อนหน้านั้นเสียที นานน่าดูกว่าผมจะกลบหลุมนั้นได้ ผมเฝ้ารอเวลาจนได้มาเจอเมล็ดพันธุ์ใหม่อีกครั้ง ผมเพาะเมล็ดนั้น...ทำทุกอย่างให้มันเติบโตขึ้นมาให้จงได้ แต่มันกลับไม่งอก บนพื้นที่ว่างข้างๆ นั้นกลับพบต้นไม้ต้นเล็กๆ ต้นหนึ่ง มาจากไหนไม่รู้ มันเติบโตขึ้นแต่ผมก็ไม่ใส่ใจเท่าไหร่นัก ยังไม่หยุดเสาะหาเมล็ดพันธุ์ใหม่ เมล็ดที่ 2 ... เมล็ดที่ 3 ... จนแล้วจนรอดไม่มีเมล็ดใดเลยจะงอกงามขึ้นมา กลับมีเพียงต้นไม้ต้นนี้ต้นเดียว ผมไม่ได้ชอบนักหรอกในตอนแรก ไม่ใช่ต้นไม้แบบที่ผมต้องการนี่ แต่มันกลับกลายเป็นต้นที่ผมชอบมากขึ้นเรื่อยๆ โดยไม่รู้ตัว ผมตัดสินใจลืมการเสาะหาต้นไม้ต้นใหม่ ดูแลมันจนกลายเป็นต้นรักต้นใหญ่มาก และอยู่กับสวนหัวใจผมมากว่า 5 ปี... ............... ความรักของผมก็คงเหมือนต้นไม้... อุตส่าห์เพาะปลูกต้นรักจนเติบโตงอกงาม ฝังรากลึก แผ่ขยายกิ่งก้านเต็มพื้นที่หัวใจ ยอมรับว่าตอนที่มันอยู่ ผมเองไม่ได้ประคบประหงมมันสักเท่าไร แต่ระยะเวลาตั้งนานขนาดนั้น ทำให้ต้นรักมันใหญ่มากพอ ความผูกพันธ์ที่มีให้มันมากพอจะทำให้ผมไม่คิดหาต้นใหม่มาปลูกอีกแล้ว แต่แล้วจู่ๆ ต้นรักต้นนั้นก็ถูกถอนออกไป ไม่สิ...ถูกกระชากออกไปต่างหาก สวนหัวใจผมสะเทือนอย่างรุนแรง พร้อมกับเกิดหลุมลึกกว่าครั้งไหนๆ หัวใจผมหายไปครึ่งหนึ่ง เศษหัวใจจำนวนไม่น้อยเลยที่ติดไปกับรากไม้ เศษรากไม้เองก็ไม่ใช่น้อยเช่นกันที่ยังคงเหลืออยู่ที่ก้นหลุม แรกทีเดียวผมเฝ้าแต่พยายามไปตามเอาต้นไม้ต้นเดิมกลับมา แต่ก็พบว่ามันกลายเป็นของของคนอื่นไปเสียแล้ว ซ้ำยังโดนเจ้าของคนใหม่เค้าเอาผลมาปาไล่เสียอีกต่างหาก กลับมามองเศษรากไม้ตรงก้นหลุม หวังลมๆ แล้งๆ ว่ารากเล็กๆ เหล่านั้นอาจจะงอกเป็นต้นใหม่ได้ มันอาจยังพอมีหวัง ผมนั่งตากฝนจมอยู่กับความคิดว่าจะทำอย่างไรให้ได้ต้นรักต้นเดิมกลับมา รากไม้ก็เหี่ยวแห้งลงไป แต่ก็นั่นแหละนะ เย็นชาอย่างผมหรือจะปล่อยให้เรื่องอะไรมาทำร้ายตัวเองนานขนาดนั้น เอาเถอะ อย่างน้อยที่สุดตอนนี้มันอยู่กับคนที่ต้องการมันจริงๆ แล้วนี่นะ ผมลุกขึ้นอีกครั้ง หยิบรากไม้ตรงก้นหลุมทิ้งไปจนหมดไม่เหลือ กลบหลุมเสียแต่วันนั้น ปิดหูจากเสียงผู้คน เปิดตาออกให้กว้าง แล้วเริ่มเดินหน้าอีกครั้งหนึ่ง ขอบคุณ"บัวไร"สำหรับแรงบันดาลใจในบางส่วนนะครับ   Create Date : 31 มกราคม 2548 9 comments Last Update : 31 มกราคม 2548 3:10:06 น. Counter : 377 Pageviews. Share Tweet

ขอแนะนำให้รักกับเมล็ดฝนแทน.. ต้นรักจะได้ชุ่มฉ่ำหัวใจ   โดย: ~cherry cheerleader~ 31 มกราคม 2548 7:03:48 น.

แวะมาดูคนอัพบล็อกตอนหงุดหงิด.. มีต้นไม้ต้นใหม่แล้วนี่นา.. อย่าเมินมันบ่อยนักซี่.. เดี๋ยวก็เฉาตายไปอีกต้นหรอกอ่ะ :'(   โดย: แมลงสาบเทวีราชินีกะจั๊ว 31 มกราคม 2548 11:02:47 น.

ต้นไม้ร่มรื่นน่าร่มเย็นอยู่เย็นสบาย   โดย: ตุ๊กตารอยทราย 1 กุมภาพันธ์ 2548 3:38:49 น.

แวะมาซะยังงั้นอีกแล้ว.. คิดถึงคนปลูกต้นไม้จัง อิอิ   โดย: แมลงสาบเทวีราชินีกะจั๊ว 1 กุมภาพันธ์ 2548 10:48:39 น.

ยังไงซะคุณก็มีต้นไม้ต้นใหม่แล้ว หวังว่าคุณจะใสใจดูแลเป็นอย่างดีนะคับ อย่าปล่อยให้มันเฉาตายอีกล่ะ เราจะคอยเอาใจช่วยนะคับ^^'' (อย่าให้เหมือนผมที่ไม่มีโอกาสได้เอาใจใส่ดูแลต้นไม้ต้นนั้นอีกต่อไปแล้ว เพราะต้นไม้ต้นนั้นได้จากไปตลอดกาลแล้วล่ะคับ ไม่ใช่เพราะถูกถอนออกไปนะคับ เพียงแต่ต้นไม้ต้นนั้นไม่ได้อยู่ในโลกนี้อีกต่อไปแล้ว) แต่สำหรับเราแล้ว ต้นไม้ต้นนั้นจะเป็นยังคงอยู่ในใจผมตลอดไปนะ(อิจฉา!!)   โดย: คิดถึงต้นไม้ที่จากไปตลอดกาล IP: 203.150.233.178 5 กุมภาพันธ์ 2548 20:09:01 น.

จอมขี้เกียจ!! ยี้..~@>_<@~   โดย: สวยซะอย่างใครจะทำไม:P IP: 61.90.50.20 7 กุมภาพันธ์ 2548 12:35:02 น.

เออ ดีแล้ว   โดย: กู้อีจู้ (กู้อีจู้ ) 30 กรกฎาคม 2548 19:15:39 น.

รักหยกจัง.. อยู่กะอั้มนะ^^   โดย: อั้ม IP: 58.8.10.235 1 กันยายน 2548 23:13:08 น.

ถ้าเป็นคุราม่าละก็ฉันจะเชื่อมั่นว่าต้องเลือกเมล็ดพืชได้ดีค่ะ   โดย: คุราซึนะ IP: 125.24.1.125 31 มกราคม 2549 10:50:50 น.