|
ปีศาจจิ้งจอกเงิน@โยโค คุราม่า@
|
|
|
|
| | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
| 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
| 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
| 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
| 27 | 28 | |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Tributes to My Love: How can i get closer to you?
คุณเคยหลงรักใครสักคนจากการคุย MSN ไหม
ผมคนนึงล่ะ
ยอมรับว่าเจอเข้าเต็มๆ กับตัวเองก็ครั้งนี้
กว่าจะรู้สึกตัวว่าเป็นเอามากก็ตอนที่มานั่งคิดถึงเธอได้ทั้งวัน
ทั้งที่เธอเองไม่ได้ทำอะไรให้ผมเลยด้วยซ้ำ
จากที่ก็แค่รู้สึกดี กลายเป็นชอบ จากชอบเฉย ๆ ก็เป็นชอบมาก ๆๆๆๆ ...
ความรู้สึกดีๆ ที่มีให้เธอนับวันมีแต่จะเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ
วันที่เธอบอกว่าชอบคนในบอร์ดที่เธอออกจะชื่นชม ผมก็แอบเอาใจช่วย ถึงจะรู้สึกผิดหวังเล็ก ๆ ก็เถอะ
วันที่เธอผิดหวังเพราะคนๆ นั้น ผมเองก็รู้สึกแย่ไปด้วย
แปลกนะ...ทั้ง ๆ ที่น่าจะดีใจ แต่กลับเป็นว่าผมอยากเห็นเธอมีความสุขมากกว่า
แต่ถึงผมอยากจะบอกสิ่งที่อยู่ภายในใจกับเธอยังไง
ก็ยังมีหลายสิ่งที่รั้งผมเอาไว้ไม่ให้ก้าวขาขยับเข้าไปใกล้เธอได้อย่างที่ใจต้องการสักที
หนึ่ง...คือใครบางคนที่ทำให้ผมเหนื่อยใจมาตลอดนับแต่รู้จักกันเมื่อกลางปี
ทว่าผมก็ได้คำตอบกับตัวเองไปแล้ว และผมเลือกที่จะ "ตัด" สิ่งนี้ออกไปเพื่อจะได้ก้าวขาออกเสียที
แต่เธอเองก็ทำให้ผมสะดุดด้วยคำพูดที่ไม่รู้ว่าพูดขึ้นมาเพื่อกันท่าผมเอาไว้หรือเปล่า
ถ้าไม่แน่ใจก็ไม่ต้องเล่าอะไรก็ได้กับ แล้วบอกในฐานะอะไรล่ะคะ
สอง...คนในฝันของเธอเองนั่นแหละที่เป็นตัวรั้งผมเอาไว้อีกแรง
ถึงแม้ว่าในวันนั้นระหว่างเธอกับเค้ามันดูจะเป็นไปไม่ได้ เพราะเค้าเองไม่มีท่าทีตอบรับอะไรเลย
จนทำให้เธอปวดใจสักพักนั่นแหละ
แต่ถึงยังไงเค้าก็ยังอยู่ตรงนั้น อยู่ในมือถือ อยู่ใน MSN และมีโอกาสพบเจอกันได้ค่อนข้างง่าย
ใครจะกล้ารับประกันว่าสักวันเค้าจะไม่หันมาชอบเธอเข้า
ซึ่งถ้ามันเป็นอย่างนั้น...ผมเชื่อว่ายังไงเธอก็ต้องเลือกคนที่ตัวเองหวังเอาไว้มากกว่าคนอื่นอยู่แล้ว
สาม...สุภาษิตฝรั่งกล่าวเอาไว้ว่า "The postman always rings twice"
ครั้งหนึ่งเธอเคยเลือกที่จะเลิกกับแฟนที่คบกันมานาน เพื่อที่จะหันไปหาใครคนนั้นที่เธอชื่นชม
แล้วเราเองล่ะ...เป็นอะไรกัน...ต่อให้ได้คบกัน...ทำไมสักวันมันจะเกิดเรื่องแบบนั้นขึ้นอีกไม่ได้
และสี่...ไม่มีอะไรแย่ไปเท่ากับเราทำตัวเองให้แย่หรอก...ใช่ไหมล่ะ
อาจเพราะทั้งปี2547ที่ผ่านมาเจอแต่ความผิดหวังซ้ำแล้วซ้ำอีก
เพิ่งจะรวบรวมเศษหัวใจที่แตกยับไม่มีชิ้นดีได้ไม่เท่าไหร่
ก็เจอความผิดหวังที่หากเป็นยามปกติจะไม่สะเทือนอะไรเลยซ้ำเข้าไป
ตามด้วยความเหนื่อยใจระดับมาสเตอร์พีซที่เจอมาแทบจะตลอดนับแต่เดือนมิถุนาเป็นต้นมา
ไหนจะมีชีวิตที่วุ่นวายและไม่ค่อยลงตัวเอาเสียเลย
มันทำให้หัวใจของผมอ่อนแอลงไปเยอะ
และผมก็กลายเป็นคนกลัวความผิดหวังอย่างร้ายกาจไปเสียแล้ว
วันที่ 1 ธันวา ดูเหมือนอะไรๆ มันจะแย่ลงไปถนัดใจ
ไม่รู้ว่าหลายๆ สิ่งที่เธอพูดออกมาเพื่อจุดประสงค์อะไร
หรือเพื่อจะกดดันผม หรือแค่อยากให้ผมเอ่ยอะไรออกไปสักอย่างให้เธอได้รู้ว่าจริงๆ แล้วคิดอย่างไร
ที่ผมรู้หลังจากวางสายไปในคืนนั้นก็คือ ไม่ได้การแล้ว
ก่อนที่ทุกอย่างจะพังลงไปเพราะความกลัวไม่เข้าท่าของตัวเอง
ก่อนที่ทุกอย่างจะสายเกินไปไม่มีโอกาสได้บอกความในใจกับเธอ
ถึงแม้บอกไปแล้วจะต้องผิดหวังหากเธอปฏิเสธ(ณ เวลานั้นผมยังคิดว่ามีโอกาสสูงมากอยู่)
ถึงเวลาแล้วที่จะต้องลองก้าวขาไปข้างหน้าดู
ตัดทุกสิ่งที่ไม่เกี่ยวข้องออกไปทั้งหมด
ถอดหน้ากากที่ใส่ไว้ขู่ให้โลกกลัวออกไปเสียด้วย
ถามใจตัวเองเบาๆ อีกทีก่อนจะก้าวเดิน
คำตอบที่ได้คือ "เธอ" คนเดียวนั่นแหละ
| Create Date : 15 กุมภาพันธ์ 2548 |
| Last Update : 15 กุมภาพันธ์ 2548 13:11:39 น. |
|
7 comments
|
| Counter : 334 Pageviews. |
 |
|
|
| โดย: สวยตั้งแต่เกิด IP: 61.90.50.43 วันที่: 15 กุมภาพันธ์ 2548 เวลา:13:42:30 น. |
|
|
|
| โดย: สวยตั้งแต่เกิด IP: 61.90.50.160 วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2548 เวลา:10:13:51 น. |
|
|
|
โดย: ฮิปโปปาร์ตี้  วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2548 เวลา:22:00:55 น. |
|
|
|
| โดย: ใสแจ๋วแหว๋ว วันที่: 18 กุมภาพันธ์ 2548 เวลา:1:24:05 น. |
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
ก็แล้วทำไมจะไม่ขัดเล่า..
อยู่ดีๆจะเล่าเรื่องที่ไม่อยากเล่ามาตั้งนาน..
ก็ไม่เข้าใจนี่นาว่าทำไมอยู่ดีๆถึงอยากพูด..
แต่ก็อ่ะนะ..
:)