 |
|
|
 |
 |
|
|
| | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 |
| 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
| 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
| 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
| 28 | |
|
|
| |
|
 |
|
|
|
GT200 : เมื่อความจริงเป็นสิ่งน่ากลัว
GT200 : เมื่อความจริงเป็นสิ่งน่ากลัว
เครื่องตรวจจับวัตถุ GT200 กลายมาเป็นประเด็นที่สังคมพูดถึงในช่วงเดือนที่ผ่านมา เมื่อ ผศ.ดร.ว่าที่ ร.ต.เจษฎา เด่นดวงบริพันธ์ ได้ออกมาจุดประเด็นเรื่องประสิทธิภาพการทำงานของเครื่อง GT200 ว่าเป็นไปไม่ได้ตามหลักวิทยาศาสตร์ แน่นอนทางฝ่ายรัฐซึ่งเป็นลูกค้าของ GT200 ได้ออกมาตอบโต้เรื่องนี้ทันที ไม่ใช่แค่รัฐเท่านั้น คนในสังคมจำนวนมากก็เห็นคล้อยตามว่าควรจะยังใช้ GT200 ต่อไป แม้ว่าจะมีผลพิสูจน์แล้วว่าเครื่องมือชนิดนี้ใช้ไม่ได้ก็ตาม
นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เกิดเรื่องทำนองนี้ในประเทศไทย เรามีคนที่เชื่อว่าน้ำส้วมเป็นน้ำศักดิ์สิทธิ์ เชื่อว่าน้ำหมักขยะสามารถรักษามะเร็งได้ เชื่อว่านาธานไม่ได้โกหก ฯลฯ แม้ในหลายๆ กรณี จะมีการพิสูจน์ด้วยวิธีการทางวิทยาศาสตร์และเหตุผลแล้วว่าไม่เป็นความจริง แต่ก็ยังมีคนที่พร้อมจะเชื่อในสิ่งเหล่านั้นอยู่ดี ทำไมถึงเป็นเช่นนั้น?
ในภาพยนตร์เรื่อง The Matrix มีฉากหนึ่งที่มอร์เฟียส ได้ยื่นยา 2 เม็ดให้นีโอพระเอกของเรื่องเลือก เม็ดสีแดงหากนีโอต้องการออกไปพบโลกแห่งความจริง ขณะที่เม็ดสีฟ้าหากนีโอยังต้องการอยู่ในโลกสมมติ Matrix ต่อไป แล้วถ้าเป็นคุณ คุณจะเลือกเม็ดไหน?
เราอาจเลือกเม็ดสีแดง เพราะเราก็อยากจะรู้ว่าโลกแห่งความเป็นจริงเป็นอย่างไร แต่ในทางกลับกัน ถ้าหากเรารู้ว่าความจริงเป็นอย่างไรแล้ว เราจะยังคงเลือกเม็ดสีแดงอีกหรือไม่ หากโลกแห่งความเป็นจริงไม่รื่นรมย์ ไม่สวยงาม ไม่สบาย เต็มไปด้วยลำบาก ไม่เหมือนที่คิดไว้ เรายังจะอยากวิ่งไปหาโลกนั้นอีกหรือไม่ หรือว่าเราจะเลือกเม็ดสีฟ้าแทน ทนอยู่ในโลก Matrix ต่อไป ที่ถึงแม้จะไม่จริง แต่ก็สบายและ ดูเหมือนจะมีความสุข กว่าโลกแห่งความจริง
อาจเพราะนีโอไม่รู้ว่าโลกแห่งความจริงเป็นเช่นไร หรืออาจเพราะนีโอเป็นพระเอก เขาจึงได้เลือกเม็ดสีแดง แต่เราไม่ใช่นีโอ ไม่ใช่พระเอก และเรารู้ว่าความจริงเป็นเช่นไร ยาเม็ดสีฟ้าจึงอาจเป็นสิ่งที่เราต้องการมากกว่าเม็ดสีแดง เราพอใจกับการอยู่ในโลกสมมติมากกว่า เพราะเรารู้ว่าแท้จริงแล้ว เราไม่ได้แข็งแกร่งพอที่จะต่อสู้กับความโหลดร้ายในโลกแห่งความจริงได้
ในชีวิตจริง ถ้าเป็นไปได้ ก็คงไม่มีใครอยากอยู่กับเรื่องโกหก ทุกคนอยากอยู่กับความจริงทั้งนั้น แต่หลายครั้งความจริงบางอย่างก็โหดร้ายเกินกว่าที่เราจะรับได้ ยิ่งในสังคมยุคปัจจุบันที่มีการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว และมีการแข่งขันที่เพิ่มมากขึ้น โดยที่ผู้แข่งขันไม่อยู่สถานะที่เท่าเทียมกัน ผู้แพ้มีแนวโน้มจะกลายเป็นผู้แพ้ตลอดกาล สิ่งเดียวที่พวกเขาจะยังมีชีวิตอยู่ได้ก็คือการหลอกตัวเองอยู่ในโลกมายาที่สร้างขึ้น แม้จะไม่ใช่เรื่องจริง แต่อย่างน้อย เรื่องเหล่านี้ยังพอเป็นเครื่องบรรเทาความเจ็บปวดในชีวิตจริง และยังพอจะเป็นความหวังให้เรายังพอมีชีวิตอยู่ต่อไปได้
เราเชื่อการใบ้หวย เพราะเราอยากรวย ซึ่งในชีวิตปกติของเรา ดูจะเป็นเรื่องที่เป็นไปได้ยากมาก
เราเชื่อน้ำหมักขยะ เพราะเราอยากหายจากโรคมะเร็ง ซึ่งไม่มีทางรักษาหายได้ ด้วยการเทคโนโลยีการแพทย์ปัจจุบัน
เราเชื่อนาธาน เพราะเราอยากเห็นคนไทย สามารถโกอินเตอร์ไปเล่นภาพยนตร์ฮอลลีวู้ดได้ เพื่อแสดงให้เห็นว่าเราไม่ได้ด้อยกว่าเขา
เราเชื่อ GT200 เพราะเราอยากเห็น 3 จังหวัดชายแดนภาคใต้สงบ เราพร้อมที่จะยอมรับอะไรก็ตามที่ดูเหมือนจะนำเราไปถึงจุดนั้นได้
เราเชื่อ....
อันที่จริง รัฐเองอาจรู้อยู่แล้วว่า GT200 ไม่ได้มีประสิทธิภาพอย่างที่กล่าวอ้างไว้ แต่อย่างน้อยสำหรับรัฐแล้ว การมีมันไว้ก็ดีกว่าไม่มี เพราะแม้มันจะไม่สามารถช่วยหาระเบิดได้ แต่มันก็ส่งผลต่อทางจิตใจ ทำให้อุ่นใจ ทำให้เชื่อว่าเราสามารถปลอดภัยจากการถูกวางระเบิด และทำให้เชื่อว่าสามารถช่วยให้เราแก้ปัญหาภาคใต้ได้สำเร็จ การคงอยู่ของ GT200 จึงอาจเป็นอีกเพียงเรื่องหลอกตัวเองของรัฐเรื่องหนึ่งของรัฐ เหมือนอย่างที่เคยหลอกตัวเองว่าปัญหาภาคใต้ไม่ใช่ปัญหาใหญ่ หลอกตัวเองว่าปัญหาส่วนใหญ่เป็นเรื่องยาเสพย์ติด หลอกตัวเองว่าโจรใต้เป็นโจรกระจอก ฯลฯ
บางทีที่รัฐกลัวการออกมาจุดประเด็นเรื่อง GT200 อาจเพราะรัฐอาจกลัวว่าหากมีการพิสูจน์แล้วพบว่าไม่สามารถใช้การได้จริง ภาพลวงตาที่รัฐสร้างขึ้นหลอกตัวเองจะพังทลายลง รัฐอาจกลัวที่ต้องเผชิญหน้ากับความจริงที่ว่า ถึงที่สุดแล้วรัฐอาจไม่ประสิทธิภาพในการจัดการปัญหาที่ดีพอ
วิทยาศาสตร์อาจสามารถพิสูจน์ได้ว่า GT200 เป็นเครื่องมือลวงโลก แต่วิทยาศาสตร์ก็อาจไม่สามารถทำให้ความจริงนี้เป็นสิ่งที่รัฐยอมรับได้ ในเมื่อเป็นรัฐไทยและคนในสังคมเองที่มองความจริงในเชิงลบและมองมันในแง่ลบมาโดยตลอด ยิ่งพยายามให้ความจริงมากเท่าไหร่ พวกเขาก็จะยิ่งวิ่งหนีความจริงมากขึ้นเท่านั้น ทางเดียวที่พอจะทำให้พวกเขากล้ารับความจริง ก็คือการทำให้ความจริงไม่ใช่เรื่องยากลำบากเกินไปสำหรับพวกเขา หากโลกแห่งความจริงเป็นโลกแห่งความรื่นรมย์ โลกแห่งความสุข ไม่โหดร้ายกับพวกเขา ไม่ทำให้พวกเขาต้องเป็นผู้แพ้ ต้องเป็นคนจนไปตลอด เมื่อนั้นพวกเขาก็จะไม่อยากอยู่ในโลกแห่งความลวงอีกต่อไป
บางทีแล้ว การที่จะทำให้รัฐยอมรับปัญหา GT200 ก็ได้ ก็อาจอยู่ที่การทำให้รัฐเชื่อว่า ถึงไม่มี GT200 รัฐก็ยังสามารถแก้ปัญหา 3 จังหวัดชายแดนภาคใต้ได้
หมายเหตุ : บทความชิ้นนี้เขียนลงวารสารเม็ดเลือดแดง ซึ่งเป็นวารสารที่นักศึกษาคณะรัฐศาสตร์ ธรรมศาสตร์ ร่วมกันทำขึ้น
| Create Date : 10 กุมภาพันธ์ 2553 |
| Last Update : 27 กุมภาพันธ์ 2553 16:02:10 น. |
|
1 comments
|
| Counter : 675 Pageviews. |
|
 |
|
|
|
|
|
| เซียวเล้ง |
 |
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
