Sinking in the Rain...

กี่ปีแล้วนะ ที่ไม่ได้เล่นน้ำฝน
ความทรงจำเก่าๆ นั้นเลือนลางเหลือเกิน

วันเก่าๆ ที่ฝนตกโปรยปราย
เสียงคุณแม่ห้ามออกไปเล่น
ภาพของเด็กๆ ที่วิ่งแบบไม่ฟังเสียง
และสภาพมอมแมมที่กลับมา ...

เครื่องซักผ้าคงเอาไม่อยู่


ความทรงจำช่วงนั้นยังสดใส อ่อนวัย
ความชุ่มฉ่ำของสายน้ำที่ผ่านร่างกาย
แลกกับไข้หวัดที่มักมาในวันรุ่งขึ้น
พร้อมกับคำเยาะเย้ยของคนที่ยังแข็งแรงอยู่

แต่กระนั้น ความสุข ความสนุก ก็ยังเย้ายวนใจ
ให้เหยียบย่างออกไปนอกบ้านทุกครั้งที่มีเสียงเรียก

" ... ฝนตกแล้ว เล่นกันๆๆๆๆ ... "



ปีนี้ เหมือนมาย้ำเตือนความหลัง
ฝนเทมามากกว่าทุกปี
แม้หมดแล้วซึ่งเสียงเรียก
แต่ก็ยังก้าวย่างออกไปรับน้ำฝน
... อย่างกระตืนรือร้น และว่องไว


ก็แหง๋ ล่ะ ท่วมซะถึงครึ่งแข้ง
แท็กซี่ก็ไม่มี เดินก็ไม่ได้ ทางเท้าได้หายไป
และแล้ว ก็ได้ลุยน้ำ ย่ำฝนอีกครั้ง



นาน นาน ที ก็สนุกดีเหมือนกันนะ
เด็กน้อยที่ยังแอบอยู่ในใจเริงร่า

และที่ยังคงเหมือนเดิม ... ป่วยอีกแล้ว









ขอขอบคุณคุณผู้ชายใจดี กับคุณผู้หญิงน่ารัก
ที่มีน้ำใจ ให้คนแปลกหน้า (และคุณพ่อหน้าแปลก 555)
ติดรถลงกลางทาง จากสถานีรถไฟฟ้าใต้ดิน ลาดพร้าวค่ะ


ดีใจ ที่น้ำใจไมตรี ยังหลั่งมาสร้างความชุ่มชื่นในหัวใจ
ไม่ต่างกับความชุ่มฉ่ำที่ได้จากสายฝนในค่ำคืนของเมืองแห่งเทพ

Create Date : 28 กันยายน 2549 Last Update : 28 กันยายน 2549 18:32:32 น. Counter : 700 Pageviews.		5 comments
Share Tweet