เมษายน 2550

1
2
3
4
5
6
7
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
23
24
25
26
27
28
29
30
 
 
8 เมษายน 2550
could we fight ... the change?
จะมีใครสามารถการันตีความสัมพันธ์ได้บ้าง
สามารถบอกได้ว่า เราจะคบกันสองปีนะ ปีที่สามซื้อบ้าน ปีที่สี่แต่งงาน ปีที่ห้ามีลูก
ปีที่สามสิบ early retire ปีที่สามห้า ไปปลูกบ้านบนเขาอยู่กันสองตายาย
ให้บอกน่ะคงบอกได้ แต่ทำได้หรอ มันจะเป็นอย่างนั้นได้ง่ายๆ เลยหรือ
แล้วถ้ามันไม่เป็นอย่างที่คิดไว้ล่ะ ถ้ามันเกิดอะไรขึ้นมาระหว่างปีเหล่านั้นล่ะ

จะมีใครไหมที่ต้านทานการเปลี่ยนแปลงได้บ้าง



ในความคิด การสร้างความสัมพันธ์เป็นความยินยอมที่จะใช้เวลาส่วนตัวร่วมกัน
เป็นความสมัครใจของทั้งสองฝ่ายที่จะประกอบกิจกรรมต่างๆ ร่วมกัน
บางทีก็เกินสองฝ่าย เป็นสามฝ่าย สี่ฝ่าย สิบฝ่าย แล้วแต่ว่าเวลามันลงตัวกันแค่ไหน

ทั้งนี้ ก็คงมีเรื่องของเวลามาเกี่ยวข้องเสมอ เหมือนใช้เวลาเป็นการลงทุนในความสัมพันธ์
ใส่ต้นทุนไปมากๆ อย่างชาญฉลาด ทำให้ได้ความสัมพันธ์ที่ดี มั่นคง ยาวนานกลับมา

กลับมามองในมุมกลับ ต้นทุนต่างๆ ที่ลงไป เวลาที่เคยมีให้กันเป็นระยะเวลานาน
หากเวลาที่ลงให้กันทุกวันๆ เกิดลดลง ทั้งๆ ที่ความรู้สึกไม่เปลี่ยนแปลงล่ะ
เวลาลดลงเพราะมีความรับผิดชอบอื่นๆ เข้ามา เวลาลดลงเพราะมีความสำคัญอื่นๆ เข้ามา

เวลาที่ลงไปแล้วแต่แรก จะไม่เหลือค่าเลยหรือ


เคยถามรุ่นพี่ ที่ทิ้งสาวที่คบกันกว่าหกปีไปแต่งงานกับสาวที่รู้จักกันไม่กี่ปีว่า

หกปีที่ผ่านมามันไม่เหลืออะไรเลยหรือ

คำตอบน่ากลัวกว่าที่คิด

อือ ไม่เหลือ


อย่างนี้สิ่งที่เราลงทุนลงแรงไป มันจะได้อะไรกลับมาล่ะ
สิ่งที่เคยบอกไว้ กับสิ่งที่เป็น ไม่ได้เป็นสิ่งเดียวกันอีกต่อไป
จากคำตอบที่ได้ นำไปสู่คำถามใหม่ว่า

อย่างนี้ ความรัก มันก็หมดจริงๆ น่ะซิ มันก็หมดไปตามกาลเวลาใช่ไหม แล้วแต่งงานจะช่วยอะไรล่ะ

พี่คนเดิมตอบว่า

ความรักมันหมดแหละ และการแต่งงานก็ไม่ได้ guarantee อะไรด้วย
แต่ ... แต่ความรักจะเปลี่ยนไปเป็นอย่างอื่น เช่นความผูกพัน ความเอาใจใส่ และความเป็นเพื่อนที่รู้ใจกัน


คำตอบที่ได้ประมวลเข้ากับคำที่คุณพี่ที่เคารพเคยบอกไว้ก่อนกลับ จึงได้ข้อสรุปว่า

love is like a flower, it only blooms once.
one love, one flower. no more, no less.
enjoy the blossom as long as it last, as it will never reappear.

afterward, the flower will wilt, or will give fruit,
depends on the affort of both people.
the fruit may grow and produce seeds,
and the flowers will reborn...

one could put the afford to make things change to one's liking.
if it does not, well, what are you going to do.
you have given your best shot so let leave the faith in God's hand.



it might be the only way to fight the change...



Create Date : 08 เมษายน 2550
Last Update : 8 เมษายน 2550 23:03:29 น.
Counter : 418 Pageviews.

10 comments
  
จริง ดังนั้นผู้หญิงหลังแต่งงานไม่ควรปล่อยตัวให้อ้วนเป็นตุ่ม
หรือปล่อยเนื้อปล่อยตัว กลายเป็นอีเพิ้ง ไม่งั้นผู้ชายหนีหมด
ผูกพันธ์แค่ไหน ก็ไม่ไหวจ๊ะ

ปล.ขออภัยที่พูดตามความจริง
โดย: หมาร่าหมาหรอด วันที่: 8 เมษายน 2550 เวลา:23:16:11 น.
  
งงรุ่นพี่ ทิ้งสาวที่คบกันกว่าหกปีไปแต่งงานกับสาวที่รู้จักกันไม่กี่ปีทั้งที่บอกว่าความรักต่อแฟนคนเดิมได้เปลี่ยนไปเป็นอย่างอื่น เช่นความผูกพัน ความเอาใจใส่ และความเป็นเพื่อนที่รู้ใจกัน

แล้วมันก้อยังเลิกกับเขา งั้นเหรอ
โดย: หมาร่าหมาหรอด วันที่: 9 เมษายน 2550 เวลา:7:26:06 น.
  
คนมันหมดรักแล้วจะทำไงได้

น่าเห็นใจคนโดนทิ้งจัง
โดย: รู้สึกแปลก วันที่: 10 เมษายน 2550 เวลา:10:52:40 น.
  
เพราะอยางนี้ถึงไม่อยากเอาตัวไปยุ่งกับเรื่องรักๆใคร่ๆ แค่ฟังเรื่องของคนอื่นก็อึดอัดในใจยังไงชอบกล
โดย: เหวียนสีเทียนจุ้น วันที่: 11 เมษายน 2550 เวลา:15:02:23 น.
  
- ไม่มีใครบอกอนาคตได้ แน่นอน
- ไม่มีใครสามารถ ประกัน ความสัมพันธ์ได้แน่นอน

แต่ชีวิตคนทุกคน มีความเสี่ยง ถามคนที่ไม่เคยถูกหวย เค้าก็จะบอกว่า หวยไม่ดี แต่ก็ยังเล่น ไปถามเจ้ามือหวย เค้าก็บอกว่าดี เพราะเค้ามีกำไร

ดังนั้น คนที่จะประกันความสัมพันธ์ ได้คือตัวคุณเอง
มั่นใจตัวเองก็ทำได้ ไม่มั่นใจทำไม่ได้

โดย: loser IP: 124.121.20.133 วันที่: 14 เมษายน 2550 เวลา:0:50:11 น.
  
.......
...
...............
...



.............

......... ปกติไม่เคยคิดเข้าบล้อคใครเลย เนื่องด้วยรำคาญการโหลด..กะจึ๊ก ๆๆๆๆๆ.. กว่าจะได้ดู ได้อ่าน วันนี้ลองเข้ามาเยียม..โหลดไม่นานอย่างนี้ พอได้ๆ..

.......
..






...........
....





.
โดย: คีรีบูนปีกบาง IP: 203.156.115.230 วันที่: 16 เมษายน 2550 เวลา:12:36:40 น.
  
มันไม่แปลก หรอกที่ จะไม่ "ไม่เหลือ" อะไรเลย เคยเห็น เคยเจอ ...

มันก็เท่านั้นแหละ ลงทุนไรไป บางครั้ง ได้กลับมาน้อย มาก มันอยู่ที่ความรู้สึกคนรับ.....

ผ่านมันไปด้วยกันนะ สู้ๆๆ ( ชริ ตัวเองยังเอาไม่รอด ^)

ปล.. คิดถึง นะ ...
โดย: nicky IP: 58.10.198.109 วันที่: 16 เมษายน 2550 เวลา:20:24:07 น.
  

บางทีความรักมันสิ้นเปลืองอะไรหลายๆอย่างเหมือนกันในบางที..

เหมือนไฟที่ลุกอยู่บนเชื้อฟืน.. ไฟที่ถ้าร้อนแรงมากไปก็ไหม้ทุกอย่างที่อยู่รอบๆ

ถ้าริบหรี่ก็พาลจะดับลงทุกที


เสร็จแล้วส่วนที่ยากมันก็คือ การที่จะค่อยๆประคับประคองให้ไฟนั้นติดอยู่ได้ต่อไป.. อยู่ได้นานๆ
ถ้าคนที่ช่วยกันเติมเชื้อเพลิง เข้าใจวิธีรักษา ช่วยกันไม่ปล่อยให้อีกคนพยายามอยู่คนเดียว


ปัญหาคือตอนนี้จุดไฟไม่ติดน่ะสิ เหอๆ

โดย: ปิงปอง IP: 203.151.15.242 วันที่: 17 เมษายน 2550 เวลา:14:58:00 น.
  
ที่ใดมีรัก ที่นั่นมีทุกข์
โดย: ผ่านมาเห็น IP: 210.4.147.41 วันที่: 23 เมษายน 2550 เวลา:14:58:33 น.
  
Just saw your page -_-'

See? nothing is forever,but once you are changed,hopefully the changing will make you are happier.

For me,I think I'm happier today after the big changing that almost killed me a while ago.

So sorry that I still want to see "the others's changing" ,then I might be happy to see that they are changed too. I can wait 30-40 yrs ,still want to know whenever they got hurt like me.

Sound like I'm a bad person? Yup,I admit that I'm a normal human.

I just want to see how the karma works :) How the action will be the reaction,you know what I meant?

I'm just waiting to see the thing happen in their life ,like I 'm watching some kind of the soap opera in the TV.


We'll see,my dear.

Hope you don't get mad that I reply you so late :) moving again after the Europe trip.
โดย: koranut IP: 66.27.127.171 วันที่: 15 สิงหาคม 2550 เวลา:18:42:05 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

cocoa butter
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]