สวัสดีค่ะ พี่อิงค์ ยังจำน้องคนนี้ได้ไหมเอ๋ย ......
คิดถึงพี่อิงค์กับพี่เอ๋ จังเลยค่ะ วันนี้เปิดบล๊อกมาเจอพี่อิงค์ โอ้โหดีใจมาก เพราะว่าตั้งแต่เราส่งเมลล์ตอบไปมาหลังจากนั้นก็ไม่ได้คุยกันอีกเลย และตอนนี้พี่อิงค์กับพี่เอ๋สบายดีไหมค่ะ ฝากบอกพี่เอ๋ด้วยนะค่ะว่าช่วยกลับมาทำอาหาร หรือเล่าเรื่องในญี่ปุ่นให้ฟังด้วยนะค่ะ

ตอนนี้ขั้นตอนของน้องคนนี้ก็ได้ใบพำนักและนะค่ะคิดว่าจะไปภายในเร็วนี้ค่ะ

ยังไงแล้วจะหลังไมล์ไปคุยด้วยนะค่ะ

สวัสดีค่ะ ไม่รู้ว่าคุณอิงค์จะยังพอจำเราได้หรือเปล่า แต่ก็ดีใจมากคะ ที่ได้อ่านบล๊อคของคุณอิงค์อีกครั้งอ่านบล๊อคของคุณอิงค์ที่ไรก็มีแต่ความสุข^^
บริษัทที่คุณอิงค์ทำอยู่เขาดีมากๆเลยค่ะ ไม่ทิ้งพนงและยังดูแลอย่างดี ^^ แล้วบริษัทที่คุณอิงค์ไปทำ เขาจะให้พนง ทั้งหมดอยู่ที่ญีปุ่นอีกนานหรือเปล่าค่ะ

PS.เห็นแล้วก็อยากไปทำงานที่ญีปุ่นบ้าง(แบบว่าอยากไปอยู่ใกล้ๆแฟนคะ ^^)แต่ภาษาญีปุ่นก็ยังกระท่อนกระแท่น(แอบอาย) ขอถามได้ไหมค่ะ คือ ถ้าเราไปอยู่ญีแต่ภาษาญีปุ่นไม่เก่งจะหางานในญี่ปุ่นลำบากมากหรือเปล่าค่ะ...ขอบคุณค่ะ

ปลื้มใจเห็นสาวไทยหน้าหวานอย่างอิงค์เป็นคนสู้งานค่ะ ขอให้ทำในส่วนของตัวเองให้ดีที่สุดก็แล้วกันนะจ้ะ เป็นกำลังใจให้

โห พี่อิงค์หายไปนานมากจริงๆ แต่ยังไงภู่ก็ยังคอยมาตามการอัพเดทเรื่องราวอยู่เนืองๆ กลับกลายเปงดีหลังน้ำท่วม ได้เปงล่าม งานที่รัก แถมได้เจอคนไทย ดูอบอุ่น หนุกหนานมากเลยนะคะ มีโอกาสได้ไปอยู่โน่นจริงจังเมื่อไหร่ ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ ตอนนี้วิ่งในไลน์โรงงานในไทยไปก่อนละกัน อิอิ 宜しくお願いしますね

ขอแสดงความยินดีกับน้องอิงค์เรื่องงานด้วยนะคะ
บริษัทเค้าดูแลพนักงานดีมากเลย จัดหาที่พักให้
แถมมีคุณพี่สาวมาทำงาน ได้เป็นเพื่อนกัน

คุณแฟนใจดีมาก เค้าคงเข้าใจว่างานนี้เป็นโอกาสพิเศษ
ยังไงขอให้ได้อยู่ใกล้กันในอนาคตค่ะ

ภาพถ่ายออกมาแล้วดูมีชีวิต น่ารักดีจัง





เมื่อคุณยิ้ม.........โลกทั้งใบ ก็ยิ้มไปพร้อม ๆ กับคุณ



อยากให้คุณมีความสุขและยิ้มได้ ทุกวันทำการของหัวใจ

มีใจมาให้...แทนคำขอบคุณจ๊ะ

สุขสันต์วันพิเศษสุด ๆ อีกวันหนึ่่งในเดือนแห่งความรัก






*~..แวะมาทักทายจ๊ะ..ขอให้มีความสุข สดใส..หัวใจเบิกบาน..~*

วันสุดท้ายของเดือนแห่งความรัก
คนโสดก็ยังโสดต่อไป
เพราะครูภาษาไทย สอนแต่ สระอิ,สระอา, สระอุ, สระอู
แต่ไม่ยอมสอนให้เรา .. "สละโสด"

..HappY BrightDaY..

หายไปนานเลยน่ะค่ะ คุณอิงค์ คิดถึง ๆ ๆ ...จากผมสั้น ตอนนี้ผมยาว กลายเป็นสาวหวานอีกแบบไปเลย

อิจฉาจังเลย ที่มีโอกาสได้ทำงานในประเทศที่เราไปอยู่และได้ทำงานกับคนไทย เหมือนได้อยู่ใกล้ ๆ บ้านเลยเน๊าะ...

เก่งจริงนะตัวแค่นี้แอบอ่านและชื่นชมมานานแล้วค่ะ

สวัสดีค่า คิดถึงอิงค์จังเสมอจ้า

หายไปทำงานนี่เอง รักษาสุขภาพด้วยนะจ๊ะ

คิดถึงคะคุณอิงค์หายไปนานเลย
กลับมาอัพแล้ว อิอิ

ดีใจที่ได้อ่านบล็อกของพี่สาวคนสวย ตอนนี้พี่สบายดีไหม? ทำงานอยู่ที่ไหนหรอครับ ไม่รู้ว่าพี่อิ้งค์ จะลืมพวกเราหรือยัง แต่พวกเราจะไม่มีวันลืมพวกพี่ๆที่ใจดีทุกคนแน่นอนครับ
เอโคโน่ 312

อ่าวพีสาว!...ผมก็นึกว่าใครสบายดีป่าวครับตัวผมเองเป็นส่วนหนึ่งที่ไปทำงานที่ญี่ปุ่นครับผมพี่อิงเป็นอย่างไรบ้างสบายดีป่าว...คิดถึงวันเก่าๆจังเลยหวังว่าสักวันพี่อิงคงได้มาดูแลพวกผมอีกนะครับสุดท้ายขอบคุณนะครับที่ดูแลพวกผมเป็นอย่างตลอดระยะเวลาที่อยู่ญี่ปุ่นผมมีความสุขมากเลยถึงกับรักญี่ปุ่นเลยแหละขอให้พี่มีความสุขมากนะคร๊าฟดูแลสุขภาพด้วยบ๊ายบายคร๊าฟ...........

แปลกใจมากที่จู่ ๆ ก็มาเจอบล็อกของพี่อิงค์ จำหวานได้มั้ย Tostem Lixil ที่ Hisai ไง บริษัทนี้ได้ให้ความทรงจำที่ดี ๆ กับหวานมากมายเลย รักบริษัทนี้มาก แต่สุดท้ายก็ต้องออกเพราะร่างกายรับงานหนักไม่ได้ทรุดโทรมลงมากกับการกู้น้ำท่วมหลังกลับมาไทย ตอนนี้มาทำที่อมตะซิตี้ วันก่อนเจอพี่เอ๋ เซอร์ไพรซ์สุด ๆ มีถ่ายรูปส่งให้พี่ด้วย พี่คงเห็นแล้ว ว่าง ๆ จะแวะมาเยี่ยมที่บล๊อกพี่อีกนะ

Sek.นะครับคิดถึงมากเลยจากที่อยู่ไปทำงานที่Hisaiและคิดถึงเพื่อนที่นั้นด้วยบ่กโย่งซังด้วนะครัอิงค์