BlogGang.com : : ChadChad : NavyFrog Trail Challenges 2019. ปี2 The Reverse ภาคต่อ(4)

NavyFrog Trail Challenges 2019. ปี2 The Reverse ภาคต่อ(4)

ภาคต่อ(4) NavyFrog Trail Challenges 2019. ปี2 The Revrse.

ระยะทางครึ่งหลังเหลืออยู่ราว11-12กม.
ลักษณะเส้นทางวิ่งที่เหลือผมจำได้เกือบทั้งหมด โดยรวมคือเป็นทางลงเขาซะส่วนมาก และทางราบที่วิ่งลัดเลาะตามป่ากระถิน ทางฝุ่นสลับกับทางดำที่ชำรุดอยู่ ทำให้ได้วิ่งยาวๆบ้างในบางช่วง แต่ก็ต้องระมัดระวัง เพราะปีที่แล้วผมสะดุดเถาวัลย์ลงวัดพื้นป่ากระถินมาแล้ว
ช่วงนี้มีโหนเชือกลงหน้าผายาวๆอยู่จุดหนึ่ง แต่เป็นหน้าผาโล้นไม่มีป่า
พื้นเป็นดินแทบไม่มีโขดหิน
แม้จะเป็นหน้าผาที่ยาว แต่ก็เป็นจุดโหนเชือกลงที่ง่ายและเร็วที่สุดแล้ว
ผ่านจุดนี้มาได้ใช้เวลาไม่นานก็ขึ้นถนนดำที่ชำรุดอยู่
วิ่งยาวๆ สลับเดิน บางช่วงดูเปลี่ยวๆ วิ่งมาคนเดียว เพราะคนอื่นเลือกที่จะเดินมากกว่าวิ่ง หรือบางคนสภาพมันบังคับว่าเดินได้อย่างเดียว

เว้นทางถนนดำชำรุด ผมจำได้ว่ามันใกล้ถึงจุด Check point สุดท้ายก่อนลงหาดเพื่อเข้าเส้นชัย ยิ้มในใจว่า กูใกล้จบแล้ว จำได้แม่นว่า มันคือเส้นทางวิ่งของปีที่แล้ว วิ่งตรงไปอีกไม่กี่ร้อยเมตรก็จะถึงจุด Check point สุดท้ายแล้ว

... ใจหายแว๊ปปปป....มีทหารกลุ่มหนึ่งยืนดักที่กลางถนนบอกให้เลี้ยวขวาขึ้นไปอีกนิดหนึ่ง

แม่เจ้าโว้ย...ยังมีทางเขย่ง แถมเนินขึ้นยาวๆๆๆๆๆๆๆ ราว1กม ระดับความชัน 45องศา ให้อีก สภาพเป็นทางลูกรัง นึกถึงบันไดเลื่อนขึ้นสถานี BTS ยาว แม้แต่ยืนเฉยๆให้มันเลื่อนพาตัวเราขึ้นก็ยังปวดขา ขาชาเลย
สภาพทางดินปนหินกรวด ถ้าเป็นรองเท้าธรรมดา ดอกยางไม่มีดีก็มีลื่น
ค่อยๆก้าวเท้าย่องไต่ขึ้นไปเรื่อยๆ ไม่เร่ง ไม่รีบ เพราะก้อนเนื้อที่ต้นขาเริ่มส่งไลน์มาเตือนว่า ตะคริว จะ อัพโหลดแล้ว ได้แต่ภาวนาว่า อย่าเพิ่งส่งตะคริวมาตอนนี้เลย
โชคยังดีที่สภาพของพื้นที่ สัญญาณอ่อน ตะคริวยังอัพโหลดไม่ขึ้น

ล่าเนินไต่ระดับเขาอยู่สักพักใหญ่
เมื่อไต่ถึงจุดสูงสุดแล้ว ต่อไปก็เป็นขาลง แต่ให้ลงกลางป่า มันก็งานยากอยู่ดี
ออกจากป่ามาได้ ก็กลับเข้าทางดำ แต่เป็นขึ้นแบบซึมๆ เดินไปง่วงไป เพื่อหวังจุด Check point สุดท้าย

ดีใจเหมือนได้เข้าเส้นชัย ผ่าน Check point สุดท้ายแล้วก็เดินลงมา ลง ลง และก็ลง มีทหารในเครื่องแบบ4นาย
ยืนปิดทางดำอีกแล้ว ยกมือบอกทางให้เลี้ยวขวาเข้าป่าข้างทางอีกแล้ว

ครั้งนี้ผมถึงกับทรุดลงไปนั่งคุกเข่าต่อหน้ากลุ่มนายทหาร ผมไม่ได้อ้อนวอนพี่ทหารท่านหนึ่งเอ่ยถามว่า "ไหวไหม?" ในมือถือกระป๋องอันหนึ่ง
เขย่าๆ
ผมยังอยู่ในท่านั่งคุกเข่ากดปลายเท้า ...ตอบไปว่า ขอเวลาแป๊ปหนึ่งครับ
สักพักหนึ่งผมพยุงตัวลุกขึ้น บอกกับพี่ทหารไปว่า พี่ครับขอสเปรย์ที่หน้าขาทั้ง2ข้างครับ
ความเย็นของสเปรย์ที่ซึมผ่านผิวหนังเข้าสุ่กล้ามเนื้อต้นขา มันทำเอาชาและตรึงกล้ามเนื้อป้องกันไม่ให้ ตะคริวทำอัพโหลด

ผมยกมือไหว้ขอบคุณแล้วเดินเข้าป่าตามเส้นทาง ไม่นานก็ผ่านป่าออกมาอีกฝั่ง เป็นลานโล่งๆ ข้างหน้าคืออ่าวไทย มองเลาะไปตามชายหาดราว1.5กม เห็นแสงไฟแว๊ปๆๆ จากซุ้มเส้นชัย แต่มันช่างเป็นระยะที่ไกลยิ่งกว่า 11กม ที่เพิ่งผ่านมา

จุดที่ยืนอยู่คือหน้าผา เส้นทางสุดท้ายคือไต่เชือกลงหน้าผา แล้ววิ่งลัดเลาะป่าและย่ำทรายบนชายหาด ชมซากเศษชิ้ยส่วนผลผลิตของมวลมนุษย์ชาติที่คลื่นพัดพามากองเกยไว้บนพื้นทรายที่ชายหาด

ใจมันอยากวิ่งล้อคลื่นเข้าเส้นชัยแบบเท่ห์ๆ แต่ขามันรู้ถึงสภาพของกาย จึงเดินจงกรมชมคลื่นเข้าสู่เส้นชัย

06:26:35 เป็นเวลาที่ทำได้ดีที่สุดสำหรับระยะทาง25k + เขย่งอีกเกือบ3k ถึงจะไม่จบตามเวลาที่คาดหวัง แต่ก็อ้างกับตัวเองได้ว่า ถ้าไม่มีเนินเขย่งแถมมา ก็คงจบได้ตามเป้า

ผ่านเส้นชัยมาได้เข้าแถวต่อคิวรอรับการคล้องเหรียญจากท่านรองผู้บัญชาการหน่วยสงครามพิเศษทางเรือ
ขณะที่ท่านคล้องเหรียญให้ ท่านอวยพรว่า อยู่ชั้นยศ25k มา2ปีแล้ว
ปีหน้าต้องเลื่อนชั้นยศขึ้นเป็น 50kนะ
ผมได้แต่ยิ้ม เพราะไม่ยังอาจหาญขอเพิ่มชั้นยศ

รับเหรียญรางวัลเสร็จ ออกมายืนดื่มน้ำ
มองหาเพื่อนๆ ว่ามีใครรอดมาได้หรือยัง ก็มีช่างภาพสาวท่านหนึ่งสะพายกล้องพร้อมกระเป๋าใบใหญ่เข้ามาถามว่า "ถ่ายรูปให้ เอาหมั๊ย"
..ใจอยากถ่าย แต่ปากพูดไม่ออกเพราะเหนื่อยอยู่ ทำเอาเธอเก้อและเขิน
..ใจอยากถ่าย แต่ก็คิดไปอีกว่า ถ่ายแล้วจะต้องไปตามโหลดภาพอีกเหรอ
😆😅😃เพิ่งจะมานึกได้ตอนที่กลับถึงบ้านแล้ว ...ว่าเธอคือตากล้องที่เพื่อนในทีมวิ่งจัดไว้ถ่ายภาพนักวิ่งทีมจอมบึงรันเนอร์
ฝากขออภัยเธอ ณ ที่นี้ด้วยครับ

โปรดติดตามภาคจบ สำรับเบื้องหลัง การฝึก เตรียมตัว อุปกรณ์ และความพร้อม ในโพสต์หน้าครับ

Create Date : 08 เมษายน 2562

Last Update : 8 เมษายน 2562 23:29:34 น.

0 comments

Counter : 293 Pageviews.