BlogGang.com : : ChadChad : NavyFrog Trail Challenges 2019. ปี2 The Reverse

NavyFrog Trail Challenges 2019. ปี2 The Reverse

วิ่งเพราะอยากวิ่ง เล่าเพราะอยากเล่า เมื่อขุมนรกเปิดต้อนรับเหล่านักวิ่งผู้กล้า
เมื่อวิ่งก็เอามาเป็นเรื่องเล่า ... เล่าอารมณ์ ความรู้สึกบรรยากาศการวิ่ง
NavyFrog Trail Challenges 2019... The Reverse.

ที่ต้องเล่าการวิ่งของงานนี้เพราะว่า
... NavyFrog Trail จัดขึ้นครั้งแรกเมื่อปีที่แล้ว (2018) และเป็นสนามเทรลแรกในชีวิตการวิ่งของผม
... NavyFrog Trail 2019 จัดต่อเนื่องเป็นปีที่2 อารมณ์ของภาคแรกและภาคที่2มันมีความแตกต่างกันแม้จะเป็นสนามเดิมแต่อรรถรสมันเปลี่ยน

การวิ่งเทรล (Trail) คือการวิ่งตามเส้นทางธรรมชาติ ตามสภาพจริงของภูมิประเทศโดยผู้จัดการแข่งขันเป็นผู้กำหนดเส้นทางวิ่งและอาจจะมีปรับปรุงเส้นทางวิ่งบ้างในบางจุดเพื่อเพิ่ม เปลี่ยนระดับความยาก ง่ายของอุปสรรค

NavyFrog Trail จัดโดยหน่วยบัญชาการรบพิเศษทางเรือ หรือหน่วยซีล(Seal) หรือที่เราเรียกมนุษย์กบ
สนามแข่งขันก็เป็นส่วนหนึ่งของสนามฝึกมนุษย์กบของกองทัพเรือไทย

ท้าวความเดิม....
ปีที่แล้ว(2018) NavyFrog Trail จัดขึ้นเป็นครั้งแรก แม่บ้านผมใจกล้า ท้าให้ผมลงแข่ง ผมรับคำท้าและจัดให้ครับ สมัครลงแข่งระยะ25km แต่ในชีวิตการวิ่งเคยวิ่งแต่บนถนน วิ่งเทรลเป็นอย่างไรยังไม่เคยลอง ลองของครั้งแรกก็งานสุดหินของประเทศเลยก็ว่าได้ ปล่อยตัวบนหาดทราย ให้วิ่งขึ้นเขา ลงเขา ขึ้นเขา เข้าป่า ขึ้นเขา ลงเขา วนๆ ซ้ำๆ แบบนี้9ครั้ง ปล่อยตัวเวลา06:00น ตัดตัว(cut off) 13:00
มีเวลาให้เพียง7ชั่วโมง ถ้าเข้าเส้นชัยไม่ทัน13:00เขาตัดสิทธิไม่นับผลการแข่งขันให้ แต่ต้องกลับมา ...ผมใช้เวลาไป 6:51:58 เข้าก่อนตัดตัว8นาที
อารมณ์ ความู้สึกของวันนั้นคือ นี่คือวันที่ร่างกายเจ็บปวดที่สุด ตะคริวขึ้นขาทั้ง2ข้างขณะป่ายปีนเขามีสองมือเหนี่ยวโหนลำไผ่พยุงตัวไว้ ครั้งแล้วครั้งเล่า กว่าจะลงจากเขามาได้มันแสนสาหัส ระบมไปทั้งร่าง ก้าวขาแทบไม่ไหว แต่ใจมันคิดถึงคนที่ผมที่เส้นชัย ก่อนวิ่งผมสัญญากับเธอไว้ว่าผมจะเข้าเส้นชัยให้ได้ ...พลังขามันไม่ไหว พลังใจมันยังดี เสียงของพี่ๆทหารบอกว่า เลี้ยวซ้ายอีกแค่200เมตรลงหาดก็เข้าเส้นชัยแล้ว ผมมีเวลาประมาณ20นาทีสุดท้ายที่เหลือ ผมทรุดตัวลงนั่งที่หน้าแท่นอนุเสาวรีย์พระเจ้าตากกราบลงกับพื้น เสร็จแล้วนั่งกดตะคริวที่กินขาทั้ง2ข้าง ขอพรจากพระเจ้าตากให้ตะคริวกินขาผมเป็นครั้งสุดท้าย เสียงกำลังใจจากพี่ทหารกรอกหูอยู่ข้างๆว่า พี่อดทนกัดฟันอีกนิดนะ จะจบอยู่แล้ว
ผมรวบรวมกำลังที่หลงเหลืออยู่วิ่งหย๋องๆลงชายหาด กัดฟันก้าวขาต่อไป 200เมตรสุดท้ายผมใช้เวลาไป12นาที
เสียงของคนรอตะโกนเรียก ส่งเสียงเชียร์ ยกโทรศัพท์ขึ้นถ่ายรุปหน้าเส้นชัย ทำให้ผมยิ้มออก แต่แรงก้าวไม่มี
จบได้ด้วยเวลา 6ชั่วโมง 51นาที 58วินาที ...ความเหนื่อยหายเป็นปลิดทิ้ง เมื่อท่านผู้บัญชาการหน่วยรบพิเศษทางเรือ (วีรบุรุษถ้ำหลวง) เป็นผู้คล้องเหรียญผู้พิชิตให้นักวิ่งที่วิ่งจบทุกคน

ความรู้สึกในตอนนั้น เวลานั้น บอกว่า
พอแล้ว ไม่เอาอีกแล้ว แค่นี้ก็สาหัสมากแล้ว

ปล..นี่คือภาพบางส่วนในภาค1
โปรดติดตามภาคต่อ2 ในโพสต์ถัดไปนะครับ

Create Date : 08 เมษายน 2562

Last Update : 8 เมษายน 2562 13:44:18 น.

0 comments

Counter : 601 Pageviews.