จักรวาลมืดๆ ในจักรวาลเฝ้ามองหาใครไม่เห็น หรือทางช้างเผือกมีเพียงกลุ่มควันอันสับสน บนฟากฟ้า ดารามากมายวกวน แต่ไม่มีดาวดวงใดฉายแสงมาเพื่อฉัน รู้ว่าต่ำต้อยจึงเฝ้าคอยว่าสักวัน บ้า หลับตาพาไป ถึงดาววิปลาสอันแสนไกลไม่มีใครเห็น บ้า หลับตาร้องไห้ อยู่กับความเหงาอยู่กับความมืดเฝ้ารอคอย ใครในความมืดอาจมีชีวิตเหมือนฉัน ให้แสงจากแววตา สะท้อนหากันและกัน แม้เป็นเพียงคนแปลกหน้า เราก็ต่างมีความฝัน อาจไม่ยิ่งใหญ่ อาจไม่เหมือนใคร ถึงจะต่ำต้อยก็เฝ้าคอยว่าสักวัน บ้า หลับตาพาไป ถึงดาววิปลาสอันแสนไกลไม่มีใครเห็น บ้า หลับตาร้องไห้ อยู่กับความเหงาอยู่กับความมืดเฝ้ารอคอย ใคร เหมือนเรา เฝ้ารอ ใคร ใคร โอ้ใคร อือ ใคร ใคร ในสังคม หาความจริงใจไม่เจอ หรือฉันละเมอ หรือฉันเพ้อจนสับสน ความรู้สึก เบื่อหน่ายมากมายเหลือทน ไม่อยากลืมตา ไม่อยากเห็นคนมากมาย หลับตา ร้องหาใครสักคน เป็นเพื่อนตาย โลกอินเตอร์เนต ผมมองมันเหมือนกับ “จักรวาล” ที่มืดๆ ที่ผมรู้สึกว่ามัน มืดๆ นั้น ก็เพราะว่า ข้อมูลข่าวสารที่เราเห็นผ่าน อินเตอร์เนต ความน่าเชื่อถือของข้อมูล ค่อนข้างน้อย วิจารณญาณของเราต้องมากขึ้นเป็นเงาตามตัว การพบปะกับผู้คนในนี้ก็เช่นกัน เมื่อ “จักรวาล” มันมืดๆ เราอาจเห็นแค่ “ดวงตา” ที่สะท้อนซึ่งกันและกัน แม้เป็นเพียงคนแปลกหน้า เราก็ต่างมีความฝัน อาจไม่ยิ่งใหญ่ อาจไม่เหมือนใคร เอาแสงแห่ง “ความจริงใจ” ส่องดู ก็จะได้พบ “เพื่อนตาย” เมื่อตอนผมเข้าไปที่เวป “พันทิพดอทคอม” ใหม่ๆ ผมประทับใจในหน้า HOME เมื่อเอา “เม้าส์” ของเราไปใกล้ๆ คำว่า LIVE CHAT จะมีประโยคดีๆ โผล่มาให้เห็น ว่า “มิตรภาพ ความจริงใจ ...อย่าร้องขอ จงเป็นผู้ให้” ใครช่างคิดประโยคได้ซึ้งจริงๆ   Create Date : 23 พฤศจิกายน 2549 13 comments Last Update : 18 ธันวาคม 2552 12:20:27 น. Counter : 848 Pageviews. Share Tweet

ในเมื่อมี ดี กับ ไม่ดี ตัวตนก็มีทั้ง สว่าง และ มืดมิด บางคนเปิดแต่ด้านสว่างให้เราได้มองเห็น แต่บางครั้งก็ช่างน้อยนิด เมื่อเทียบกับด้านมืดมิด ที่เค้าปิดไว้   โดย: ร้อน ๆ หนาว ๆ IP: 58.8.100.115 24 พฤศจิกายน 2549 10:04:25 น.

ประเด็นน่าสนใจค่ะ ขอบคุยด้วยนะคะ สำหรับเรา เรามองว่า ในอินเตอร์เน็ท คือห้องสมุดของสามโลก ... ห้องสมุดที่อยู่ข้างนอกนี่ ก็ไม่สามารถบรรจุอะไรได้มากมายเท่านี้เลย นรก หรือ สวรรค์ ก็อยู่ในนี้... ไม่ว่าแต่ละคนจะพบเจอกับอะไร...มันอยู่ที่ความต่าง ในเป้าหมายของคนที่เข้ามา... สำหรับเรา...การเรียนรู้ ในสิ่งที่ไม่รู้ ในด้านวิชาการ หรือองค์ความรู้ต่างๆ (ในด้านที่เราสนใจ) เป็นสิ่งที่เราเบิกบานเมื่อเข้ามาในโลกสี่เหลี่ยม เท็จๆ จริงๆ จริงๆ เท็จๆ อาจมีบ้าง แต่ก็สนุกที่จะได้ครุ่นคิด และค้นหาอ่านความคิดมุมมองมากมาย การแยกแยะ ในเรื่องมิตรภาพ ไม่มีความคาดหวัง ว่าสิ่งใดจริงแท้ หรือเทียมแท้ แต่เราเชื่อในสิ่งที่บอก เรามองแค่เรื่องตรงหน้า ส่วนเราก็คุยแต่เรื่องตรงหน้า เปิดเผยมุมมองความเป็นตัวตน หลายครั้งที่มองเห็นผู้คนประสบชะตากรรม แปลก-แตกต่างกันออกไป ทำให้เกิดความสงสัยว่า เป็นเพราะผู้คนมักจะคาดหวังกับบางสิ่งที่อยู่เบื้องหลังเส้นยายใยแก้วอีกฝากฝั่งหนึ่งรึเปล่า?.. มันน่าฉงนจริงๆ ค่ะ ส่วนเราหากพบเจอสิ่งที่ดี ก็จะเก็บจำ หากเป็นสิ่งที่ไม่ดี.. นั่นคือบทเรียน ... เจ้าบ้าน เป็นคนใจดีจริงๆ ค่ะ นับถือนะคะ สวัสดีค่ะ   โดย: นกฮูกตาเหร่ 25 พฤศจิกายน 2549 11:45:44 น.

... ใครในความมืดอาจมีชีวิตเหมือนฉัน ให้แสงจากแววตา สะท้อนหากันและกัน แม้เป็นเพียงคนแปลกหน้า เราก็ต่างมีความฝัน ... แม้ในสังคม หาความจริงใจไม่เจอ หรือฉันละเมอ หรือฉันเพ้อจนสับสน ความรู้สึก เบื่อหน่ายมากมายเหลือทน ไม่อยากลืมตา ไม่อยากเห็นคนมากมาย หลับตา ร้องหาใครสักคน เป็นเพื่อนตาย   โดย: printcess of the moon 27 พฤศจิกายน 2549 16:03:07 น.

มีผู้คนดีอยู่ในดวงดาว มากมายครับ เจ้าของบล็อกนี้และเพื่อนๆทุกคนก็น่าจะเข้าข่าย   โดย: ขามเรียง (ขามเรียง ) 29 พฤศจิกายน 2549 16:22:54 น.

“มิตรภาพ ความจริงใจ ...อย่าร้องขอ จงเป็นผู้ให้” นั่นสินะคะ ชอบเหมือนกัน ประโยคนี้น่ะ ใครกันช่างคิด   โดย: someone like me 6 ธันวาคม 2549 5:44:43 น.

guykaew   โดย: กายแก้ว 27 ธันวาคม 2549 12:15:38 น.

สวัสดีและขอบคุณทุกๆ comments และทุกๆ คนที่ผ่านเข้ามานะครับ ใครที่หลงทาง หาทางออกไม่เจอ คลิ๊กเพื่อ ไปหน้าล่าสุด นะครับ ต้องการติดต่อ เจ้าของ blog นี้ e-mail ไปที่ guykaew@gmail.com ***จากใจ กายแก้ว's blogger***   โดย: กายแก้ว 18 กรกฎาคม 2550 22:52:46 น.

ใครมีข่าวสารของพราย ปฐมพร ปฐมพร รบกวนแจ้งข่าวสารให้หน่อย spurat99@hotmail.com , sunnga@thaimail.com , suparats@genco.co.th   โดย: liberty IP: 58.137.97.242 22 กันยายน 2550 10:33:10 น.

รู้สึกว่า จักรวาล เริ่มสว่างขึ้นเพราะแสงดาวฤกษ์ หรือใจเราเองที่เคยมืด   โดย: กายแก้ว 4 ตุลาคม 2550 12:10:54 น.

ในจักรวาลเฝ้ามองหาใครไม่เห็น หรือทางช้างเผือกมีเพียงกลุ่มควันอันสับสน บนฟากฟ้า ดารามากมายวกวน แต่ไม่มีดาวดวงใดฉายแสงมาเพื่อฉัน ................ ฟ้าก็ฟ้าเดียวกัน แต่จันทร์ดูคล้ายลำเอียง ส่งแสงลงมาเพียงเสี้ยว ฉันคนเดียวมีหมอกเมฆบัง ไม่เคยเห็นจันทร์ที่เค้าชม ไม่เคยสมใจซักครั้ง.. .................... ใจที่เจ็บป่วย มันเหมือนกับเรามีความพิการบางส่วน เราไม่สามารถสัมผัสสิ่งที่คนอื่นได้รับ ทั้งแสงดาว ทั้งแสงจันทร์ ทั้ง ๆที่มันก็มีอยู่ตรงนั้น คนมากมาย เราไม่เห็น เพลงมากมาย เราไม่ได้ยิน สิ่งที่เรารับได้ ..บางครั้งเราเรียกมันว่าสิ่งที่เราได้รับ สิ่งที่เรารับได้.. บางครั้งมันเป็นแค่ความมืด เหงา ถ้าคุณป่วย มันคืออาการชั่วคราว แต่ถ้าคุณพิการและต้องอยู่กับมัน ก็คงจะต้องเรียนรู้ ที่จะรักในสิ่งนั้น แค่รักให้มากขึ้นในทุกสิ่ง เราคิดอย่างนั้นนะ.....................   โดย: ออย IP: 203.148.192.120 19 ตุลาคม 2550 16:52:06 น.

ความสดใสในความมืดอาจงดงามถ้ามีคนมองเห็น   โดย: ทัศนะ IP: 61.19.67.165 15 กุมภาพันธ์ 2551 10:08:22 น.

ฃอบ พราย ขอบคุณครับ   โดย: เก่ง IP: 58.137.65.76 28 กุมภาพันธ์ 2551 21:07:58 น.

ขอบคุณเช่นกันครับ ที่มาเยี่ยมเยียน   โดย: กายแก้ว 1 มีนาคม 2551 19:56:02 น.