Bloggang.com : กายแก้ว : ว่าด้วยเรื่อง 'ที่ว่าง' ตอนที่สาม(ตอนจบ) 'การแต่งงาน-คาลิล ยิบราน'

ว่าด้วยเรื่อง 'ที่ว่าง' ตอนที่สาม(ตอนจบ) 'การแต่งงาน-คาลิล ยิบราน'

คลิ๊กเพื่อเข้าไปอ่าน ว่าด้วยเรื่อง 'ที่ว่าง' ตอนที่ 1 'นรสิงหาวตาร'
คลิ๊กเพื่อเข้าไปอ่าน ว่าด้วยเรื่อง 'ที่ว่าง' ตอนที่ 2 'Space'

ตอนจบของเรื่อง "ที่ว่าง" จะเล่าถึงที่มาของเพลงๆ นี้

นรเทพ มาแสง ผู้แต่งเพลงนี้เคยให้สัมภาษณ์ว่า ได้แรงบันดาลใจมาจากหนังสือเรื่อง The Prophet(ปรัชญาชีวิต)
ของ Khalil Gibran (คาลิล ยิบราน) สำนวนแปลโดย ระวี ภาวิไล

The Prophet แปลได้ว่า ศาสดาพยากรณ์

ศาสดาพยากรณ์ นั้น ตามความเชื่อก็คือ เป็นผู้นำข่าวประเสริฐมาบอกแก่มวลมนุษย์
มาบอกว่า กำลังจะมี ศาสดา องค์ใหม่ลงมาเกิด

ซึ่งในหนังสือเล่มนี้ The Prophet มีชื่อว่า อัลมุสตาฟา

อัลมุสตาฟา ไม่ได้เพียงแค่มาบอกถึงข่าวศาสดาจะมาเกิดเท่านั้น
แต่มีการนำคำสอนต่างๆ มาสอนล่วงหน้าไว้อีกด้วย
โดยจะมีชาวบ้านมาคอยตั้งคำถามมากมาย เพื่อให้ อัลมุสตาฟา ตอบ

คำถามมากมายเหล่านั้นก็มีตัวอย่างเช่น เรื่อง "ความรัก" "บุตร" "การบริจาค" "การกินและดื่ม" "การงาน"...
และที่สำคัญคือต้นเหตุที่ทำให้เกิดเพลง "ที่ว่าง" นี้ คือคำถามเกี่ยวกับการแต่งงาน

อัลมิตรา ได้ถามถึงเรื่องราวเกี่ยวกับ "การแต่งงาน

อัลมุสตาฟาได้ตอบว่า...

เธอเกิดมาด้วยกัน
และเธอก็จะอยู่ด้วยกันตลอดไป
เธอจะอยู่ด้วยกันแม้เมื่อปีกขาวของความตาย
ปัดกวาดวันคืนของเธอให้กระจัดกระจายไป

ถูกแล้วเธอจะอยู่ด้วยกัน...
แม้ในความทรงจำอันสงัดของพระเป็นเจ้า
แต่ขอให้มีช่องว่างในการอยู่ด้วยกันของเธอ
และขอให้กระแสลมแห่งสวรรค์โบกโบยไปมาระหว่างเธอ

จงรักกันและกัน แต่อย่าสร้างพันธะแห่งรัก
และขอให้ความรักนั้น เป็นเสมือนห้วงสมุทร
อันเคลื่อนไหวอยู่ระหว่างฝั่งแห่งวิญญาณของเธอทั้งสอง
จงเติมถ้วยของกันและกัน แต่อย่าดื่มจากถ้วยเดียวกัน
จงให้ขนมปังแก่กัน แต่อย่ากัดกินจากก้อนเดียวกัน
จงร้องและเริงรำด้วยกัน และจงมีความบันเทิง
แต่ขอให้แต่ละคนได้มีโอกาสอยู่โดดเดี่ยว
ดังเช่นสายพิณนั้น ต่างอยู่โดดเดี่ยว
แต่ว่าสั่นสะเทือนด้วยทำนองดนตรีเดียวกัน
จงมอบดวงใจ แต่มิใช่ต่ออีกฝ่ายหนึ่ง
เพราะหัตถ์แห่งชีวิตอมตะเท่านั้นที่จะรับดวงใจของเธอไว้ได้
และจงยืนอยู่ด้วยกัน แต่อย่าใกล้กันนัก
เพราะว่าเสาของวิหารนั้นก็ยืนอยู่ห่างกัน
และต้นโพธิ์ ต้นไทรก็ไม่อาจเติบโตใต้ร่มเงาของกันได้

เพลง::::ที่ว่าง

คำร้อง:::: นรเทพ มาแสง, อัมรินทร์ เหลืองบริบูรณ์
ทำนอง::::นรเทพ มาแสง
ร้อง::::สายชล ระดมกิจ

วันที่เวียนเปลี่ยนวันที่เลยผ่านรักคงมั่น เราไม่เคยห่างเคียงคู่ชิดใกล้ทุกเวลา
ยอมทิ้งความฝันยอมทุกๆ อย่าง ให้กันและกัน เพียงได้เคียงข้างเพียงได้ร่วมทาง โอ้..รักนิรันดร์

ก่อนเคยคิดว่ารักต้องอยู่ด้วยกันตลอด เติบโต จึงได้รู้ความจริง

หากเคียงชิดใกล้แต่เธอต้องทิ้งทุกอย่างเพื่อฉัน ประโยชน์ที่ใดหากรักทำร้ายตัวเอง
หากเดินแนบกายมีพลั้งต้องล้มลงเจ็บด้วยกัน ห่างเพียงนิดเดียวให้รักเป็นสายลมผ่านระหว่างเรา
แบ่งที่ว่างตรงกลางไว้คอยเพื่อให้เธอได้ตามหาฝัน ของเธอ

เรียนรู้รักอย่างรู้คุณค่าฝันไม่ไกล บินไปตามทางหาดวงตะวันที่เธอต้องการ
ไม่มีฉุดรั้งไม่มีดึงดันเราเข้าใจ รักที่แสนหวานรักยังไม่เปลี่ยนเคียงคู่กัน

แบ่งที่ว่างตรงกลางไว้คอยเพื่อให้เธอได้ตามหาฝัน..
วันเวลาที่เราห่างไกล ความเข้าใจจะทำให้เราใกล้กัน
กลับกลายเปลี่ยนเป็นพลัง...

ตามปกติการแต่งงานนั้น คือการ ใกล้กัน คือการอยู่ด้วยกัน
คราวนี้กลับมาได้คำตอบที่ว่า การแต่งงานคือ ให้มีช่องว่าง... ให้กระแสลมแห่งสวรรค์โบกโบย...

Create Date : 19 กรกฎาคม 2550

Last Update : 18 ธันวาคม 2552 13:20:16 น.

39 comments

Counter : 17579 Pageviews.

ช่องว่าง...ร่วมกัน
กับ
ช่องว่าง...ของกันและกัน

ช่องว่าง...เหมือนกันนะ แต่...

โดย: ร้อน ๆ หนาว ๆ IP: 124.120.170.13 วันที่: 19 กรกฎาคม 2550 เวลา:0:24:00 น.

อ่านหนังสือ ของยิบราน เหมือนใครหว่า

จำไม่ได้ว่าใคร แต่ชื่อนี้ คุ้นมาก

เพลงที่ว่างเวอร์ชั่นใครเนี่ย

ไม่ใช่เวอร์ชั่นของ ดิ อินโนเซนท์ แน่ๆ แล้วก็ไม่ใช่เวอร์ชั่น ของ พอส

นึกไม่ออกเลย ว่าเวอร์ชั่นนี้ของใคร

โดย: " คุณชายช่างฝัน "

วันที่: 19 กรกฎาคม 2550 เวลา:1:45:46 น.

ได้รับความรู้ใหม่เพิ่มอีกละครับผม

แถมได้ฟังเพลงอีกด้วยนะเนี่ย แบบนี้เรียกว่าผมใช้เวลาว่างเป็นประโยชน์จริง ๆ เลยที่แวะมานะเนี่ย

เออ คุณกายแก้ว เพลงนี้เพราะดีจังครับผม เรียกว่าของดีกี่เวอร์ชั่นก็เพราะได้มะครับแบบนี้

กราบราตรีสวัสดิ์ก่อนนะครับผม (ชะแว๊ปปป)

โดย: ดำรงเฮฮา

วันที่: 19 กรกฎาคม 2550 เวลา:2:50:29 น.

ตรงนี้ไม่เกี่ยวกับที่ว่าง ...แต่ก็ยังเกี่ยวกับความรัก

..เพราะแม้ขณะที่ความรักสวมมงกุฎให้เธอ
มันก็จะตรึงกางเขนเธอ
และขณะที่มันให้ความเติบโตแก่เธอนั้น
มันก็จะลิดรอนเธอด้วย
แม้ขณะเมื่อไต้ขึ้นไปสู่ยอดสูง
และลูบไล้กิ่งก้านอันแกว่งไกว่ในแสงอรุณ
แต่มันก็จะหยั่งลงสู่รากลึก
และเขย่าถอนตรงที่ยึดมั่นอยู่กับดินด้วย...

จากเรื่องอะไรจำไม่ได้ ของคาลิล ยิบราน

โดย: o IP: 203.148.192.120 วันที่: 19 กรกฎาคม 2550 เวลา:7:49:48 น.

เบเกอรี่มิวสิค
มีอยู่ช่วงนึงที่ คุณสุกี้ แกไปจับเอา คุณ สายชล ระดมกิจ อดีตสมาชิกวง ดิ อินโนเซ้นต์
มาทำเพลง มาร้องเพลง

โดยจะนำเพลงเก่าๆ ในค่าย แล้วก็ในอดีต มาให้ คุณ สายชล แกร้อง

เพลงนี้ก็เป็นหนึ่งในนั้น

จะได้อารมณ์เย็นๆ นึกถึง อดีตอย่างนี้แหละครับ
(เสียงแกคุ้นมากๆ)

ส่วนประโยคข้างต้นใน คห. 4 นั้น
มาจากหนังสือเล่มเดียวกันครับ "The Prophet"
โดยอัลมุสตาฟา ได้ตอบคำถามในเรื่องของ "ความรัก"

โดย: กายแก้ว

วันที่: 19 กรกฎาคม 2550 เวลา:8:44:46 น.

อ่าน แล้วอยากอ่านทั้งเล่มจังเลยค่ะ

โดย: แค่ก้อนหินที่อยากบินได้

วันที่: 19 กรกฎาคม 2550 เวลา:10:24:22 น.

มันรู้สึกเต็ม---จนไม่รู้จะเพิ่มตรงไหนดีอะค่ะ

โดย: sdfghjkl (jumpoon_t

) วันที่: 19 กรกฎาคม 2550 เวลา:13:05:50 น.

จงเติมถ้วยของกันและกัน แต่อย่าดื่มจากถ้วยเดียวกัน
จงให้ขนมปังแก่กัน แต่อย่ากัดกินจากก้อนเดียวกัน ....
.....................
เคยได้ยินค่ะ เป็นประโยคอมตะเลย
ส่วนเพลงที่ว่างก็ชอบมากค่ะ ความหมายดี
และฟังทีไรก็รู้สึกดีเสมอ
น้องสบายดีนะคะ ไม่ค่อยได้แวะมาเลย
เพราะส่วนใหญ่จะเข้าไปเยี่ยมเพื่อนๆ
โดยดูรายชื่อคนที่อัพบล็อกในแต่ละวันจากหน้าหลักค่ะ
ไม่ค่อยเห็นน้องอัพบล็อกก็เลยไม่ค่อยได้แวะมา
ยังไงก็ดูแลตัวเองมากๆและรักษาสุขภาพด้วยนะคะ

โดย: เราสองคน (ฝากเธอ

) วันที่: 19 กรกฎาคม 2550 เวลา:15:31:01 น.

เป็นหนังสือที่เราชอบอีกเล่ม 1 นะคุณ
ขอบคุณที่เขียนมาให้อ่านอีกรอบ
เพราะปีนี้ยังไม่ได้หยิบเล่มนี้มาอ่านเลยค่ะ
ขอบคุณค่ะ
ฝนตกบ่อยๆ รักษาสุขภาพเน้อ

โดย: อุ้มสี

วันที่: 19 กรกฎาคม 2550 เวลา:17:51:53 น.

แวะมาอ่าน ผ่านมาเยี่ยม ผมก็ชอบครับ "ที่ว่าง"

โดย: naigod

วันที่: 19 กรกฎาคม 2550 เวลา:19:45:31 น.

อืมส์ น่าสนใจจัง

โดย: วนิส

วันที่: 19 กรกฎาคม 2550 เวลา:23:56:23 น.

ชอบเพลงนี้มากครับ

แต่หนังสือ อ่านยากเล็กน้อย ต้องขอใช้เวลาย่อยนิดนึง...

โดย: ฟ้าดิน

วันที่: 20 กรกฎาคม 2550 เวลา:3:16:13 น.

อยู่ด้วยกันแล้ว ถ้าต้องทำตัวติดกันเป็นตังเมก็ไม่ไหวเหมือนกัน
ต้องปล่อยให้มีโลกส่วนตัวกันบ้าง

โดย: printcess of the moon

วันที่: 20 กรกฎาคม 2550 เวลา:12:47:11 น.

รักษาระยะห่างระหว่างเราไว้นะคนดี
อย่าเข้าใกล้ฉัน.. จนมองเห็นแต่สิ่งที่ไม่ดีของฉัน
อย่าไกลห่างฉัน.. จนมองไม่เห็นความปรารถนาดีของฉัน
รักษาระยะห่างระหว่างเราไว้นะคนดี
เพื่อที่ว่า..เราจะได้มีกันและกันตลอดไป

โดย: เหงาเหงา IP: 58.9.45.28 วันที่: 20 กรกฎาคม 2550 เวลา:18:07:26 น.

ให้ความรักได้อบอวลอยู่ในช่องว่าง "ระหว่างเรา" เป็นนิรันดร์

โดย: ST.Exsodus

วันที่: 20 กรกฎาคม 2550 เวลา:21:34:18 น.

" คนที่รู้จักสภาวะของความว่าง มักจะสามารถแก้ปัญหาตนเองได้ทุกครั้ง ด้วยความสม่ำเสมอ "

สำหรับคนที่รู้จักรับความว่าง แม้จะเป็นความรู้ที่ผุดขึ้นเองในใจก็จะสามารถยอมรับสิ่งต่าง ๆตามที่มันเป็นจริงได้เสมอ เขาจะสามารถชื่นชมกับทุกสิ่งได้ ไม่ว่าจะทำอะไร แม้จะเป็นสิ่งที่ยากเย็นก็จะสามารถเอาชนะได้ด้วยความสม่ำเสมอ

รหัสนัยแห่งชีวิต

โดย: mimpee IP: 124.120.132.31 วันที่: 21 กรกฎาคม 2550 เวลา:10:39:04 น.

ชอบเพลงนี้ (ผมร้องเพราะด้วยนะจะบอกให้ อิอิอิ)
ชอบคาลิล ยิบราน ซื้อมาอ่านทุกเล่มเท่าที่มีขายในประเทศไทย
ชอบความว่าง --- อยากเป็นหนึ่งเดียวกับความว่าง

ชอบอ่านบล็อกนี้ของคุณกายแก้ว

ขอบคุณครับ

โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า

) วันที่: 21 กรกฎาคม 2550 เวลา:13:03:54 น.

แวะมาเยี่ยมในวันเสาร์ค่ะ
วันนี้เป็นวันพักผ่อนหรือเปล่าคะ
ขอให้มีความสุขกับการพักผ่อนนะ

โดย: ฝากเธอ

วันที่: 21 กรกฎาคม 2550 เวลา:17:17:24 น.

บล็อกเท่จังค่ะ

โดย: เฉลียงหน้าบ้าน

วันที่: 21 กรกฎาคม 2550 เวลา:20:20:24 น.

ขอบคุณ
สำหรับความปรารถนาดีที่มีต่อคุณพ่อ
มาก ๆ เลยค่ะ

โดย: โสดในซอย

วันที่: 21 กรกฎาคม 2550 เวลา:20:57:19 น.

ดีจังได้แรงบันดาลใจมาจากหนังสือปรัชญา

การแต่งงาน คือ การให้ที่ช่องว่างให้สายลมแห่งความรักพัดผ่าน

โรแมนติกจังค่ะ

เนื้อเพลงที่แต่งก็มีความหมาย กินใจดีค่ะ

โดย: law of nature

วันที่: 22 กรกฎาคม 2550 เวลา:4:46:45 น.

ขอบคุณมากค่ะ

เคยอ่านข้อความนี้มาแล้ว ฟังเพลงนี้แล้วไม่รุ้กี่ครั้ง

แต่จะอ่านหรือฟังกี่ครั้ง ก็ทำให้ตัวเองได้ข้อคิดดีๆ เสมอค่ะ

แต่ละคนมีความเป็นตัวของตัวเอง แน่นอนว่าต้องการพื้นที่ส่วนตัว....ดังนั้นการจะผูกติดใครกับใครตลอดเวลานั้นอาจจะไม่เหมาะ ...

ขอที่ว่างนิดๆ เพื่อให้ไม่อึดอัดน่าจะมีความสุขมากกว่า

ขอบคุณมากนะคะ

โดย: Abijan

วันที่: 22 กรกฎาคม 2550 เวลา:5:17:32 น.

ไม่ได้แวะมาเยี่ยมเยียนเสียนาน
เพราะพ่อไม่สบาย

ตอนนี้พ่ออาการดีขึ้นมาก ๆ แล้ว
และจิตใจลูกก็ดีขึ้นมาก ๆ เช่นกันค่ะ

เลยถือโอกาส
แวะมาสวัสดีตอนสาย ๆ วันอาทิตย์นะคะ

สุขสันต์วันหยุดค่ะ

คลิก

โดย: โสดในซอย

วันที่: 22 กรกฎาคม 2550 เวลา:10:49:32 น.

ใคร ๆ ก็คงต้องการที่ว่างสำหรับบางเวลาของช่วงชีวิตทั้งนั้นแหละค่ะ

โดย: กระจิบหญ้าสีเรียบ

วันที่: 22 กรกฎาคม 2550 เวลา:12:06:22 น.

ขอบคุณสำหรับคำเตือนสติดีๆ นั่นนะคะ

ชีวิตของใครไม่ได้เป็นของเรา และชีวิตของเราก็ไม่ได้เป็นของใคร

โดย: ศศิกัณห์

วันที่: 22 กรกฎาคม 2550 เวลา:12:45:58 น.

สวัสดีค่ะ
รู้จักบล็อกน่าอ่านอีกบล็อก ยินดีค่ะ

โดย: นกแสงตะวัน

วันที่: 22 กรกฎาคม 2550 เวลา:13:21:33 น.

ขนาดต้นไม้ในป่าเดียวกัน ยังต้องมีช่องว่างเลยยครับ

ระยะห่างที่เหมาะสมจะทำให้ต่างเติบโตได้อย่างสมบูรณ์ และเป็นตัวตนของตัวเอง ใกล้มากก็ไม่ดี ห่างไกลมากก็ไม่ใช่

มีระยะห่างพอขยับตัวได้อิสระ แต่ไม่ห่างกันเกินความคิดถึงครับ

โดย: granun

วันที่: 22 กรกฎาคม 2550 เวลา:16:32:25 น.

แป้งหอมเห็นด้วยที่สุดเลยค่ะ ว่า การดูแลความรักคือการให้ต่างมีพื้นที่ว่างซึ่งกันและกัน ในหัวใจเราจะต้องมี
พื้นที่ส่วนตัว(ไว้สำหรับเรื่องของเราและครอบครัวเดิม)
พื้นที่ร่วมกัน(สำหรับเราสองคน)
พื้นที่ว่าง(สำหรับให้เราสองคนวิ่งเล่น นั่งเล่นเหมือนห้องรับแขก)

มีห้องส่วนกลางไว้เอ็นจอยและมีพื้นที่ส่วนตัวไว้หลบพักยามเหนื่อยล้า

โดย: floral_flory * มะได้ log in IP: 203.146.63.185 วันที่: 22 กรกฎาคม 2550 เวลา:16:36:38 น.

ไม่แน่ใจว่าตอนนี้งูอย่างเราๆท่านๆ
ได้งับลิ้นและปล่อยพิษเข้าสู่กายตนมากน้องเพียงใด

ตอนนี้ผมรู้สึกว่าเราทั้งขาดสติ
เมื่อขาดสติจึงขาดปัญญา

เมื่อขาดปัญญา จึงมีแต่ความกลัว
เมื่อมีความกลัว จึงขาดสติ

แล้วพิษก็ย้อนกลับเข้ามาทำลายตัวเอง

รึเปล่า ?

ผมไม่แน่ใจ
แต่รู้สึกแบบนี้จริงๆครับ....

คุณกายแก้วสบายดีนะครับ
คุณเองทำงานในธุรกิจด้านโรงแรม
ซึ่งผมว่าหลีกเลี่ยงผลกระทบจากตรงนี้ได้ยากนะครับ
โรงแรมที่เชียงใหม่หายใจรวยรินเต็มทน

โดย: ก.เอ๋ย ก.ก๋า (กะว่าก๋า

) วันที่: 22 กรกฎาคม 2550 เวลา:16:49:00 น.

สวัสดีค่ะ ขอโทษที่หายตัวไปนานเลยนะคะ คุณกายแก้ว ตอนนี้เราทรุดโทรมเอาการค่ะเพราะนอนไม่เป็นเวลา

โอ้..มีตั้งหลายเอนทรีที่ยังไม่ได้อ่าน

อ่านเมนท์ด้านบนของคุณกะว่าก๋า
สภาพเศรษฐกิจตอนนี้ดูจะย่ำแย่กันถ้วนทั่วนะคะ
เราเองก็กำลังเตรียมปิดร้านขายต้นไม้ของพ่อ เพราะท่าทางจะได้ไม่คุ้มค่าเช่าซะแล้ว

รู้สึกว่า ตอนนี้ต้องเตรียมตัวเตรียมใจและฝึกหัดที่จะอยู่รอดได้แบบมีแต่ตัวกับหัวใจ ไว้บ้างแล้วค่ะ

โดย: walk in dream (walkin

) วันที่: 22 กรกฎาคม 2550 เวลา:23:32:38 น.

ส่งเทปให้แล้ว จ้าาาา....เตรียมตัว หนวกหูได้

โดย: tucarryon IP: 117.47.1.253 วันที่: 23 กรกฎาคม 2550 เวลา:12:06:00 น.

เด๋ว ขอหยุดหายใจก่อน .....

ขอบคุณที่ไปอวยพรวันเกิดที่บลอกให้นะคะ ปลื้มมากๆเลย

ยังเหลืออีกหลายบ้านที่ต้องไปเคาะประตู ไปล่ะ

โดย: printcess of the moon

วันที่: 23 กรกฎาคม 2550 เวลา:14:56:26 น.

หวัดดียามดึกมากค่ะ...พรุ่งนี้เริ่มวันใหม่อย่างมีแรงใจนะคะ

โดย: floral_flory

วันที่: 24 กรกฎาคม 2550 เวลา:1:17:59 น.

แวะมาทักทายตอนเช้าๆวันอังคารค่ะ
วันที่อากาศไม่สดใสเอาซะเลย อิอิ
ทางนี้เป็นไงบ้างคะ แว่วๆว่ามีน้ำท่วมถนนเป็นจุดๆ
คงเดินทางลำบากน่าดู ช่วงนี้ฝนตกบ่อยๆ
รักษาสุขภาพด้วยนะคะ

โดย: เราสองคน (ฝากเธอ

) วันที่: 24 กรกฎาคม 2550 เวลา:10:07:36 น.

ใน msn ก็มี space ครับ อิอิ

โดย: smack

วันที่: 24 กรกฎาคม 2550 เวลา:15:19:38 น.

เข้ามาอ่านด้วยใจ เหงา เศร้า กับคำว่า "ที่ว่าง"

"จงเติมถ้วยของกันและกัน แต่อย่าดื่มจากถ้วยเดียวกัน"
"จงให้ขนมปังแก่กัน แต่อย่ากัดกินจากก้อนเดียวกัน"
"แต่ขอให้แต่ละคนได้มีโอกาสอยู่โดดเดี่ยว"
"ดังเช่นสายพิณนั้น ต่างอยู่โดดเดี่ยว"
"แต่ว่าสั่นสะเทือนด้วยทำนองดนตรีเดียวกัน"
"และจงยืนอยู่ด้วยกัน แต่อย่าใกล้กันนัก"
"เพราะว่าเสาของวิหารนั้นก็ยืนอยู่ห่างกัน"
"และต้นโพธิ์ ต้นไทรก็ไม่อาจเติบโตใต้ร่มเงาของกันได้"

แต่ถ้าหากไม่มีเธอ แล้วฉันจะยืนอยู่ได้อย่างไร
ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร

จงอยู่อย่างโดดเดี่ยว และซึมซับความอ้างว้างต่อไปเพียงลำพัง
จนวันนึง ฉันอาจจะได้พบ... หนทางที่จะยืนอยู่ได้
ด้วย "ขา" ของตัวเอง จริง ๆ

^_^

โดย: takoob IP: 58.136.62.161 วันที่: 24 กรกฎาคม 2550 เวลา:21:04:43 น.

ไม่ได้แวะมานานเหมือนกัน เข้ามาได้อ่านเรื่องดีๆ ขอบคุณนะครับ

โดย: เพลงนี้เกี่ยวกับความรัก

วันที่: 25 กรกฎาคม 2550 เวลา:23:15:00 น.

โดย: กายแก้ว

วันที่: 3 มีนาคม 2551 เวลา:11:09:05 น.

โดย: นัท IP: 66.142.143.235 วันที่: 3 มีนาคม 2551 เวลา:16:51:49 น.