สวัสดีครับคุณกายแก้ว มีความสุขในวันหยุดนะครับ

อืมส์ ! น่าคิดแฮะ

ประโยคสุดท้ายนี่กินใจสุดๆๆ

บางคนเขียน blog ขึ้นเพื่อระบายความในใจออกมาเป็นตัวอักษร
บางคนต้องการสรร้างพื้นที่ให้จิตใจที่บอบบางได้มาพักพิง
บางคนอยากแบ่งปันความรู้สึกดีๆ
เขาเหล่านั้นเขียน blog มาด้วยใจรักอยากเขียน

หากแต่บางคนเขียนขึ้นเพื่อตามกระแส
บางคนเขียนอะไรก็ได้ ขอเพียงคนเข้ามาอ่านเยอะๆก็พอ
ส่วนจุดยืนไม่สำคัญ

บางคนเข้าไปเยื่ยม blog ของคนอื่นโดยไม่ได้อ่านสิ่งที่เค้าต้องการสื่อด้วยซ้ำไป
เข้าไปแล้วก็กด Ctrl + v เพื่อ paste ข้อความที่ตายตัวลงไป
เพื่อหวังว่าเขาคนนั้นจะ post reply กลับมา
เพื่อให้คนเข้า blog ของตัวเองเยอะๆ

เราไม่เข้าใจว่าสิ่งนั้นไม่ตอบแทนอะไรแก่จิตใจของเราหรือ

เราต้องการแค่เพียงคนที่เข้าใจสิ่งที่เราอยากบอกก็เพียงพอแล้ว

ไม่มีสิ่งใดในโลกนี้ ไร้ค่าน่ารังเกียจถึงขนาดที่ต้องใช้คำเรียกว่า "ไร้สาระ"

I like this sentence and i agree with you ka.
Nothing is absurd if you know value of it.
Everything have velue of itself..naka.

I want to see thia lakon too.

I hope you have a nice day naka.
take care ka.

เชื่อว่าแต่ละคนแต่ละสิ่งมันก็จะมีคุณค่าต่อบางสิ่งหรือบางคนเสมอ อาจไม่สำหรับทุกคน แต่แค่บางคนก็พอ

อะจึ๋ยยย...กายแก้วเก็บกด
เอ๊ย ระบายใหญ่เลยนะคะ

บล็อกไร้สาระ ไม่ไร้สาระ วัดที่ตรงไหนกันหว่า...
คนที่มีลูก ก็เขียนเล่าเรื่องลูก
คนชอบฟังเพลง ก็เอาเพลงมาให้ฟัง
คนชอบทำอาหาร ก็เอาเมนูมาฝาก
คนไปเที่ยวมา ก็เอาเรื่องไปเที่ยวมาฝาก

คนชอบหมา ชอบแมว ก็เอาเรื่องน่ารักของมันมาเล่า
คนกลุ้มใจ อกหัก ทะเลาะกับแฟน
ก็อยากระบาย เหมือนเขียนบันทึกของตัวเองไป
คนชอบงานวรรณกรรม อยากเป็นนักเขียน
ก็เขียนเรื่องสั้น บทกวีไป
คนแจกโค้ดโน่นนี่ เรายิ่งชอบ ถือว่ามีน้ำใจเลยล่ะ

บล็อกมีสาระ จำกัดไว้ประมาณไหนหนอ..

บางทีเราก็ถามตัวเองเช่นกันว่า
เราทำบล็อกเพื่ออะไร
เราเสียเวลาแล้วคุ้มกับสิ่งที่ได้หรือไม่
....แล้วเราก็ตอบคำถามของเราเองได้
เราก็ทำต่อไป....

เราไม่ต้องคิดถึงบล็อกคนอื่นว่าเค้าทำอะไร แบบไหน
คนอื่นเค้ามีวิธีคิด ลักษณะนิสัย ความคิด รสนิยมแตกต่าง
เรายอมรับในความแตกต่างได้สบายมาก
ไม่ใช่เรื่องใหญอะไร

เรารู้จุดยืนของเรา (ที่ส้นเท้านั่นเอง)ก็พอนะ
อันนี้เป็นความคิดของเรานะคะ

โห ชอบ ปฐมพร ปฐมพรด้วย


มาเยี่ยมบล๊อคค่ะ

ขอบพระคุณเดี๊ยวเขียนเพลง ไม่มามือเปล่าดีก่า คิกคิก

ชอบสิ่งที่เขียนวันนี้จังค่ะ อธิบายเรื่องราวของสังคมบล็อกแก๊งค์ได้อย่างถึงแก่นทีเดียว มันบอกไม่ถูกอ่ะค่ะ รู้แต่ว่าโดนใจมากกกก.... ถึงมากที่สุด อ่านแล้วได้ยิ้มดังๆ

..............

ขอให้มีความสุขมากๆกับวันหยุดพักผ่อนะคะ

ชอบข้อเขียนของคุณกายแก้ววันนี้มากครับ
เขียนได้ดีจัง ช่างสังเกต ช่างเปรียบเปรย

ผมอ่านบทบรรณาธิการของนิตยสารชื่อดังฉบับหนึ่ง
ซึ่งเขียนไว้ว่า ถ้าอยากเขียนหนังสือตามใจตัวเองให้เขียนบล็อก
แต่ถ้าเขียนหนังสือเพื่อเป็นอาชีพ บางทีก็ต้องตามใจคนอ่าน

ผมไม่ได้แย้ง แต่ก็ไม่เห็นด้วยในใจ

เพราะเชื่อว่าต่อให้เขียนอ่านยากหรือใช้ภาษาเพริศแพร้วพรรณรายขนาดไหน
ถ้าคุณเขียนดี คนก็เข้ามาอ่าน

แล้วงานที่เราคิดว่า เราเขียนเอาสนุกของเรา
วันหนึ่งก็จะมีคนเห็น ชอบ และติดตาม

ผมคิดว่าถ้าเรารับผิดชอบในงานเขียนของเรา
วันหนึ่งคนอ่านก็จะเติบโตไปพร้อมๆกับเรา

ไม่มีเรื่องใดใดบนโลกใบนี้ "ไร้สาระ" เรื่องราวทุกเรื่องราวของคนทุกทุกคนล้วนมีความสำคัญกับเจ้าของเรื่องราว เฉกเช่นเราเอง ...เรื่องราวของเราทุกทุกเรื่องล้วนแต่อุดมไปด้วย "สาระ" ทั้งสิ้น

ชอบประโยคที่ว่า

"โดยได้รวบรวมเรื่องราวที่ ไร้สาระ หลายๆ ไร้สาระ มารวมกันใน Group Blog เดียว"

อ่านแล้ว ฮา.. ดี

หลายๆ ไร้สาระ อิ อิ

(คอมเม้นท์ในฐานะคนอ่านนะ)

ไม่ว่าเทคโนโลยีจะก้าวหน้าขนาดไหน "คน" ก็ยังคงเป็น "คน" เหมือนเดิม
ที่คนส่วนใหญ่จะสร้างโลกแห่งนิยายไร้สาระไว้ปลอบประโลมชีวิต
คนส่วนน้อยที่บูชาแต่สาระ โดยไม่ได้มองโลกแห่งความเป็นจริง ก็มีชีวิตในโลกของตัวเองเช่นกัน

...ถูกต้องแล้วค่ะ .....

แวะมาอ่าน ผ่านมาเยี่ยม ครับ...

ยังไม่มีโอกาสได้ดูละครเรื่องนี้ แต่ไม่เป็นไร อ่านเอาจากบล็อกนี้แหละ...

ทำในสิ่งที่อยากทำ แต่อยากให้เดือดร้อยถึงคนอื่น ผมว่ากำลังดีเลยครับ

พิมพ์ผิดอีกแล้ว แย่จัง...
*ทำในสิ่งที่อยากทำ แต่อย่าให้เดือดร้อนถึงคนอื่น ผมว่ากำลังดีเลยครับ

ไม่มีสิ่งใดในโลกนี้ ไร้ค่าน่ารังเกียจถึงขนาดที่ต้องใช้คำเรียกว่า "ไร้สาระ"

เห็นด้วยเลยครับผม

สวัสดีค่ะคุณกายแก้ว
มาบ้านนี้ต้องหยุด..เพื่ออ่านๆๆๆ
มีสาระมากมาย มีอะไรๆให้เก็บเกี่ยวเยอะค่ะ

ขอให้มีความสุขกับการเขียนบล็อกค่ะ

โดนใจมากๆ ชอบมากๆ เลยค่ะ ส่วนตัวเรานะ เขียนบล็อกไว้เพื่อต้องการสร้างพื้นที่ให้จิตใจที่บอบบาง(?)ได้มาพักพิงอย่างที่คุณร้อยวลีว่าน่ะค่ะ บางทีการระบายอะไรๆ ออกไปมันช่วยได้มากนะคะ

ความไร้สาระ..เป็นสาระให้คนได้เรียนรู้


คนเรามี..ชีวิต..3..ชีวิต

ชีวิตบนความจริงของตนเอง
ชีวิตบนความฝันของตนเอง
ชีวิตบนทางที่สังคมวาดหวัง

เล่นกัน..3..บทบาท.เชียวนะเนี้ย

วัดกันยากค่ะคำว่ามีสาระกับไร้สาระ

บางครั้งเรื่องไร้สาระสำหรับเราก็เป็นเรื่องที่มีสาระของคนอื่น

เอาเป็นว่าเขียนทุกอย่างที่เราอยากเขียนลงไปในบล็อคของเราก็พอ

และเราเองก็ต้องใช้ข้อความเดียวกับที่ไปบล็อคเพื่อนคนอื่นๆว่า

เมื่อวานได้ไปหล่อเทียนพรรษาและถวายสังฆทานที่พุทธมณฑลมา

วันนี้เลยนำบุญมาฝากค่ะ

เพราะเราอยากนำบุญมาฝากเพื่อนๆทุกท่านจริงๆ

เห็นด้วยครับ
กฏธรรมชาติจริงแท้ที่สุด

ขอบคุณมากนะคะ
ที่ไปส่งกำลังใจไว้ที่บล็อก แค่นี้ก็ปลื้มใจมากแล้วค่ะ
มีความสุขมากๆและรักษาสุขภาพด้วยนะคะ

เอาละครเวที ชายกลาง มาดัดแปลงให้เข้ากับการเขียนบลอกได้ดีมากครับ

ผมเคยดูปริศนา แต่ไม่มีโอกาสได้ไปดูชายกลางครับ

อ่านแล้ว งง ไม่ค่อยเข้าใจเท่าไร


เหมือนกับ เพลงที่ผมอัพ คืนนี้เลย

ฟังไม่รู้เรื่อง แต่ เข้าใจความหมาย

"Everythings is illuminate"

ขอบคุณค่ะ

แล้วคำว่า "ไร้สาระ" นี่มันไร้ค่าน่ารังเกียจมากเลยเหรอ

มาแปะข้อมูลซีดีไว้ตรงนี้นะ
ชื่อเพลง...
เธอหายไป
คนวันนี้+เมืองบังเงา
ร้องไห้กลางฝน
"แจม"
เมือง
จนกว่าจะเจอ
เท่ารักเธอ(ร้องโดย"ฟาน")

กีต้าร์ โซโล่..วรุต อุยสุย
เบส...ฮิเดกิ โมริ
ฮาโมนิก้า..จามิกร แสงศิริ
กลอง...อู๊ด ยานนาวา

ดีครับ
เห็นด้วย
กำลังทำอยู่เงียบๆ
ไม่บอกใคร

(อ้าว...มาบอกคุณกายแก้วซะแล้ว)

บล็อกเค้าก็ค่อนข้างไร้สาระอ่ะ

อย่ารังเกียจบล็อกเค้าน๊า

..

ฉันเขียนบล็อกตามใจตัวเองค่ะ

บางวันอาจบันทึกอะไรเล็กๆน้อยๆ บางวันมาบ่น มาอ้อนเพื่อนๆ บางวันก็มาฟังเพลงกัน

บางวันไปเที่ยวมาก็ถ่ายภาพฝีมือแย่ๆมาฝากกัน : )

แต่ไม่ได้ตามใจขนาดที่อยากเขียนอะไรก็ใส่ไม่ยั้งนะคะ

ประเภทคำหยาบ ลามก แบบนั้นก็ไม่ไหวค่ะ

เพราะคิดว่าน่าจะมีเด็กเข้ามาอ่านด้วย

แม้ว่าจะเป็นพื้นที่ส่วนตัวแต่ฉันก็ไม่ได้ตั้งให้เป็น Private

ดังนั้นจึงเคารพคนที่เข้ามาอ่านด้วยค่ะ

ขอบคุณสำหรับเพลงนะคะคุณ

ลืมบอกว่าได้บัตรฟรีแหละ