<<
มีนาคม 2555
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728293031
 
15 มีนาคม 2555
 

พาลีสอนน้อง

ในบรรดาโขนเรื่องรามเกียรติ์ที่เราได้ชมมา
มีอยู่ชุดนึงที่อาจารย์เสรี หวังในธรรม สร้างสรรค์ขึ้น
และเราชอบมากเป็นพิเศษ คือ ชุด "พาลีสอนน้อง"

การแสดงชุดนี้ อาจารย์เสรี หวังในธรรม ปรับปรุงบทละคร เรื่อง รามเกียรติ์
พระราชนิพนธ์ในพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลก (รัชกาลที่ 1)
จัดแสดงครั้งแรก ณ โรงละครแห่งชาติ เมื่อพ.ศ. 2517
โดยมีครูมนตรี ตราโมช เป็นผู้บรรจุเพลง





การแสดงโขนชุดนี้ ยกความสำคัญให้แก่ "พาลี"
ตัวละครที่ตายซะตั้งแต่เล่มแรก เพื่อให้เรื่องดำเนินต่อไปได้
ก็พาลีนั้นได้รับพรจากพระอิศวร ...รบกับใครก็จะดึงกำลังจากฝ่ายตรงข้ามมาได้กึ้งหนึ่ง
แบบนี้รบกับใครก็ชนะตลอด ...แล้วหนุมานจะได้เป็นทหารเอกรึ
ก็เลยทำให้พาลี ต้องรับสัตย์ แล้วเสียคำสัตย์ ...และตายเพื่อถือความสัตย์นั้น

ก่อนตาย...พาลีก็เรียกน้องชาย-สุครีพ- มาสอนการวางตัวเป็น "ข้าราชการ" ที่ดี
และสั่งความ ฝากฝังให้ดูแลหลานชาย
บทพระราชนิพนธ์ในตอนนี้ มีความไพเราะและเป็นสิ่งที่หน่วยงานหลายแห่ง
ยึดถือเป็นแนวทางปฏิบัติในการทำงานร่วมกันด้วย
ลองอ่านดู ....


บทพระราชนิพนธ์


๐ ครั้นเสร็จซึ่งลาพระสี่กร..................วานรเศร้าโทมนัสสา
จึ่งสั่งสุครีพอนุชา ............................พี่จะลาสิ้นชีพชนมาน
เจ้าจะอยู่เป็นข้าพระทรงจักร................จงพิทักษ์รักษากันอาหลาน
หมั่นเฝ้าเช้าเย็นเป็นนิจกาล.................อย่าเกียจคร้านแต่ตามอำเภอใจ
สิ่งใดพระองค์จะตรัสถาม ..................อย่าเบาความเพ็ดทูลแต่โดยได้
อย่าแต่งตัวโอ่อวดพระทรงชัย ............ที่ในพระโรงรัตนา
หมอบเฝ้าอย่าก้มอย่าเงยหงาย ...........อย่าเตร่ตร่ายเหลือบแลซ้ายขวา
พระที่นั่งบัลลังก์อลงการ์....................อย่าฝ่าฝืนขึ้นนั่งอิงองค์
อันฝูงพระสนมนางใน .......................อย่าผูกจิตพิสมัยใหลหลง
จงภักดีต่อใต้บาทบงสุ์ ......................อย่าทะนงว่าทรงพระเมตตา
แขกเมืองอย่าบอกความลับ................อย่าสนิทคำนับคบหา
อันรางวัลให้ปันเสนา ........................อย่ามีใจฉันทาทัดทาน
แม้นกริ้วโกรธลงโทษผู้ใด .................อย่าใส่ใจยุยงจงผลาญ
อย่าโลภลักราชทรัพย์ศฤงคาร.............พระบรรหารสิ่งใดจงจำความ
อาสาเจ้าตนจนตัวตาย ......................จึ่งนับว่าเป็นชายชาญสนาม
เจ้าจงจำคำทำตาม...........................ก็จะจำเริญความสวัสดี
สอนน้องสิ้นเสียงสิ้นสั่ง ....................สิ้นกำลังสิ้นฤทธิ์กระบี่ศรี
วางศรให้ปักอินทรีย์ ........................สิ้นชีวีไปเกิดในวิมาน ฯ


ฯ ๑๘ คำ ฯ โอด



ครั้นพอมานำเป็นบทโขนใช้ในการแสดงจริง ก็ต้องมีการบรรจุเพลงร้อง
เติมบทเจรจาเข้าไป เพื่อเติมเต็มและเพิ่มอรรถรสให้กับผู้ชมการแสดง
ซึ่งในการทำบทครูเสรีปรับคำจากบทพระราชนิพนธ์เพียงเล็กน้อยเท่านั้น




ดูจากบทโขนฉากและบทโขนหน้าจอ ที่ตีพิมพ์เป็น "หนังสือที่ระลึกงานศพ"
ก็ใช้บนในช่วงสอนสั่งนี้เหมือนกัน


บทร้องการแสดงโขน


-ร้องเพลงแขกลพบุรี-


๐ ครั้นเสร็จซึ่งลาพระสี่กร...................วานรเศร้าโทมนัสสา
ร้องสั่งสุครีพอนุชา............................พี่จะลาสิ้นชีพชนมาน
เจ้าจะอยู่เป็นข้าพระทรงจักร................จงพิทักษ์รักษากันอาหลาน
หมั่นเฝ้าเช้าเย็นเป็นนิจกาล..................อย่าเกียจคร้านแต่ตามอำเภอใจ
สิ่งใดพระองค์ทรงตรัสถาม..................อย่าเบาความเพ็ดทูลแต่โดยได้
อย่าแต่งกายหมายอวดพระทรงชัย........ที่ในพระโรงรัตนา
หมอบเฝ้าอย่าก้มอย่าเงยหน้า...............อย่าเตร่ตรายเหลือบแลซ้ายขวา
พระที่นั่งบัลลังก์อลงการ์.....................อย่าฝ่าฝืนขึ้นนั่งอิงองค์
อันฝูงพระสนมนางใน.........................อย่าผูกจิตพิสมัยใหลหลง
ภักดีต่อใต้บาทบงสุ์...........................อย่าทะนงว่าทรงพระเมตตา
แขกเมืองอย่าบอกความลับ.................อย่าสนิทคำนับคบหา
อันรางวัลให้ปันเสนา..........................อย่ามีใจอิจฉาทัดทาน
แม้กริ้วโกรธลงโทษผู้ใด.....................อย่าใส่ใจยุยงจงผลาญ
อย่าโลภลักราชทรัพย์ศฤงคาร..............พระบรรหารสิ่งใดจงจำความ
อาสาเจ้าตนจนตัวตาย........................จึ่งนับเป็นชายชาญสนาม
เจ้าจงจำคำทำตาม.............................ก็จะจำเริญความสวัสดี

บทเจรจา


พระน้องรักร่วมชีวีพี่ขอลา อย่าวิโยคโศกโศกาอาลัยพี่ จงปกป้องครองพลกระบี่ให้มีธรรม เอาสามัคคีตั้งนำเป็นธงชัย หนึ่งองคตยังเยาว์วัยหมั่นสอนสั่ง อย่าวางใจให้โอหังกำแหงเหิม รู้ศึกษาปัญญาเพิ่มเสริมนิสัย รู้จักเด็กรู้จักผู้ใหญ่ไม่ไขว่หน้า หนึ่งนักสิทธิ์วิทยาคณาจารย์ จงเคารพนบสักการเป็นมงคล อย่ารุกรานให้ร้อนรนประทุษโทษ ถึงแสนโกรธรู้ระงับดับด้วยปัญญา พี่ฝากด้วยช่วยเลี้ยงนัดดาไว้ให้จงดี

-ร้องเพลงบรเทศ-


๐ สอนน้องสิ้นเสียงสิ้นสั่ง...................สิ้นกำลังสิ้นฤทธิ์กระบี่ศรี
วางศรปักลงตรงอินทรีย์.....................สิ้นชีวีไปเกิดในวิมาน ฯ


-ปี่พาทย์ทำเพลงรัวดึกดำบรรพ์-



ที่เราหยิบยกบทประพันธ์ช่วงนี้มาเขียนถึง
ก็เพราะเราชอบ "คำสอนสั่ง" ช่วงนี้มาก
และเมื่อประกอบกับเสียงร้องของครูแจ้ง คล้ายสีทอง
และเสียงพากย์เจรจาของครูประสาท ทองอร่าม
มันให้ความรู้สึกสะทกสะท้อนใจเป็นอย่างมาก
แม้ว่าการแสดงชุดนี้ (ตามคลิปที่หยิบมาแปะ) เราจะไม่ได้ดูสดก็ตามที
แต่ก็ยังพอรำลึกถึงความเศร้าสะเที้อนใจ เมื่อครั้งที่เคยได้ชมได้บ้างนะ





เสียงร้องและเสียงพากย์เจรจาที่เจือเสียงเครือสะอื้นนี้
อาจเป็นเพราะผู้ร้องและผู้พากย์เจรจา ระลึกถึงผู้ทำบทละครที่ล่วงลับ ก็เป็นได้
เมื่อมาประกอบกับท่ารำการแสดงแล้ว ...มันก้เลยทำให้คลิปนี้เศร้าหนักขึ้นไปอีก

เอาล่ะ...เศร้าไปแล้ว ...จบห้วนๆ แบบนี้เลยละกัน




ปล. บทพระราชนิพนธ์และบทร้อง เรา copy-paste มาจาก
Note ของ Kroekbol Subhasereebhap เพื่อน FB
แบบว่า ...ขี้เกียจพิมพ์เองอ่ะนะ



Create Date : 15 มีนาคม 2555
Last Update : 15 มีนาคม 2555 22:14:56 น. 10 comments
Counter : 12070 Pageviews.  
 
 
 
 
ดูแล้วค่ะ...เศร้าจริงๆด้วย
 
 

โดย: น้องแมวดอย วันที่: 15 มีนาคม 2555 เวลา:22:06:57 น.  

 
 
 

การแสดงแบบนี้ คงมีที่บ้านเราแห่งเดียวในโลกนะคะ

เอามาจากไหนก็ดี...ถือว่าแบ่งปันกันดูชม ไม่เ็ป็นไรค่ะ ทำแบบนั้นบ่อยเหมือนกัน ก๊อบปี้ วาง



 
 

โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ วันที่: 16 มีนาคม 2555 เวลา:16:26:45 น.  

 
 
 
สวัสดีครับคุณนัทธ์

มาชมบทพาลีสอนน้องครับ ดีมากเลย และดีมากกว่าที่มีคุณนัทธ์คอยช่วยเก็บรักษาให้แพร่หลายออกไปด้วยครับ
 
 

โดย: find me pr วันที่: 16 มีนาคม 2555 เวลา:21:18:27 น.  

 
 
 
เป็นการแสดงของไทยที่สวยงามมากๆค่ะ
 
 

โดย: ผมยาวตัวเล็ก วันที่: 17 มีนาคม 2555 เวลา:0:02:31 น.  

 
 
 
ถ้าเป็นสมัยประถมก็จะชอบอ่านหนังสือเรียนภาษาไทยที่มีเรื่องของรามเกียรติ์

เคยดูการแสดงโขนสดไม่กี่ครั้ง แต่เวลาได้ดูก็จะรู้สึกขนลุก แล้วก็ภูมิใจในเอกลักษณ์ความเป็นไทยเหล่านี้มากๆ เสียดายที่เยาวชนรุ่นหลัง (หรือแม้แต่รุ่นเดียวกัน) น้อยคนนักที่จะชอบและสนใจการแสดงเหล่านี้
 
 

โดย: bow_bt วันที่: 17 มีนาคม 2555 เวลา:9:48:53 น.  

 
 
 



More Take Care Comments

----------------------------------
คุณนัทธ์สบายดีนะคะ อากาศร้อนมากเลยช่วงนี้
 
 

โดย: เกศสุริยง วันที่: 19 มีนาคม 2555 เวลา:11:31:16 น.  

 
 
 

สวัสดีวันสีเหลืองค่ะคุณนัทธ์


 
 

โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ วันที่: 19 มีนาคม 2555 เวลา:17:18:08 น.  

 
 
 
First, I would like to thank the internet to make this world smaller and people getting closer. I hope this will increase compassion among us and reduce hatred and killing.

Secondly, I must thank you, Kuhn Natt, for your YouTube Channel and Bloggang page. Because of them, people around the world and I have a chance to see the highly valuable videos.

I am 60+ year old Thai native and a foreigner of Thailand. I have been living in the USA for 35+years.
I used to watch a lot of Thai classical dances during childhood and adolescent. I never thought that I would have another opportunity to do it again.

During the past year, I am able to access the high speed internet and subsequently get to know your YouTube Channel. I had downloaded and watched available videos. I think other Thai people who live outside the country and foreigners who are interested in Thai classical dances do the same.

I am curious to know how you are able to obtain these videos. You film them yourself or get them from someone else or both. You also seem to be knowledgeable about every aspect of dances including histories, story lines, performers, etc. Thank you again for your kindness.
 
 

โดย: Foreigner IP: 166.248.134.116 วันที่: 14 มิถุนายน 2555 เวลา:20:17:00 น.  

 
 
 
ข้อความจาก "Foreigner" ข้างบนนี้ ทำให้เรารู้สึกว่า สิ่งที่ทำอยู่นี้บรรลุตามวัตถุประสงค์ในที่เรานำประสบการณ์จากส่ิงที่ได้ชมมาเขียนบันทึกไว้ ณ Blog นี้

ก่อนอื่นขอเรียนว่า clip ที่ upload ขึ้น YouTube ไว้นั้น ไม่ได้ถ่ายหรือมีส่วนเกี่ยวข้องในการถ่ายทำแต่ประการใด
เราเป็นแต่เพียงผู้รับชมมาโดยตลอด และได้ซื้อแผ่นบันทึกการแสดงเอาไว้
ได้นำมาแปลงไฟล์ ตัดต่อ ...เพราะต้องการหัดใช้โปรแกรมเท่านั้น

ที่นี่พอเขียน blog ก็อยากมีภาพหรือ clip ประกอบบ้างเพื่อให้ blog ของเรามีความสมบูรณ์ขึ้น
ทำไปทำมา เรามี clip ทำและ upload ไว้เยอะกว่า blog ที่เขียนถึงซะอีกนะ

สำหรับความรู้เกี่ยวกับเรื่องการแสดงและเรื่องที่นำมาแสดงนั้น
ก็เป็นเรื่องที่เราสนใจอ่านและชมมาตลอดตั้งแต่วัยเยาว์
เรียกได้ว่า เกาะเวทีละครกรมศิลป์มาแต่เล็กแต่น้อย ก็เลยซึมซับมา
พอเรียนวรรรณคดี ก็เลยสนุกที่จะอ่านต่อยอดเรื่องเหล่านั้น

ไม่ได้รู้สึก รู้จริง หรือรู้แจ้งแต่ประการใด
เพี่ยงแต่อ่านมาก ชมมาก ก็เลยเหมือนรู้มากไปเอง

ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมชมที่ blog นี้รวมถึงติดตาม clip การแสดงค่ะ
 
 

โดย: นัทธ์ วันที่: 14 มิถุนายน 2555 เวลา:23:10:36 น.  

 
 
 
Now, I understand! Thank you so much for the information.
 
 

โดย: Foreigner IP: 166.248.135.175 วันที่: 16 มิถุนายน 2555 เวลา:1:07:28 น.  

Name
Opinion
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก

นัทธ์
 
Location :
กรุงเทพ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 39 คน [?]





รักที่จะอ่าน รักที่จะเขียน
เปิดพื้นที่ไว้ สำหรับแปะเรื่องราว
มีสาระบ้าง ไม่มีสาระบ้าง ณ ที่นี้



สงวนลิขสิทธิ์
ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์
พ.ศ.2539

ห้ามผู้ใดละเมิด
โดยนำภาพถ่ายและ/หรือข้อความต่างๆ
ไม่ว่าจะเป็นส่วนใดส่วนหนึ่ง
หรือทั้งหมดใน Blog แห่งนี้ไปใช้
และ/หรือเผยแพร่โดยมิได้รับอนุญาต
เป็นลายลักษณ์อักษร

New Comments
[Add นัทธ์'s blog to your web]

MY VIP Friend

 
pantip.com pantipmarket.com pantown.com