|
ซ่อม
เมื่อมีอะไรเสีย ถ้าไม่ทิ้งก็ต้องซ่อม ถ้าเหลือบ่ากว่าแรง ซ่อมไปก็เสียแรง อันนั้นก็ต้องทิ้ง แต่ในค่าย ไม่นิยมทิ้งของที่เสีย ทุกอย่างจะได้รับการซ่อม ด้วยความเอาใจใส่เป็นพิเศษ
เมื่อเอ่ยถึงทหาร สิ่งแรกที่ทุกคนจะนึกถึง คือระเบียบวินัย
ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหนทหารจะไม่ทิ้งระเบียบวินัย และจะต้องรักษาให้ดีที่สุด ทำให้เสียไม่ได้ โดยเฉพาะในหมู่ทหารใหม่ต้องได้รับการปลูกฝังเรื่องนี้อย่างเข้มงวด
เมื่อระเบียบวินัยเสีย จึงต้องมีการซ่อม
วิธีซ่อมมีมากมายหลายวิธี
จะใช้วิธีใดขึ้นอยู่กับใครเป็นคนซ่อม จะใช้เวลานานแค่ไหนขึ้นอยู่กับอาการที่เสียและอารมณ์ของผู้ซ่อม แต่ไม่ว่าจะวิธีไหน ใช้เวลาเท่าใด ผลลัพธ์ที่ได้แทบไม่ต่างกันนัก
สัปดาห์แรกๆ ของการฝึก วิธีการและระยะเวลาในการซ่อมยังไม่หนักหนามาก
และยังไม่ยาวนานนัก แต่เมื่อเวลาผ่านไปใช้ชีวิตในค่ายนานวัน ทั้งวิธีการและระยะเวลาก็ค่อยๆ ทวีความหนักหน่วงและยาวนานขึ้น จนหลายครั้งมีหลายคนเป็นลมล้มหมดสติระหว่างซ่อม
ตัวอย่างของการซ่อม หนึ่งท่า.... หมอบ ลุก
เบื้องต้นทหารใหม่จะได้รับคำสั่ง หาพื้นที่เฉพาะตัว อันหมายถึงที่ว่างขนาดพอเหมาะไม่ชิดติดกันจนเกินไป
เมื่อได้ที่ทางเป็นที่เรียบร้อย ก็จะมีคำสั่งตามมาทันที สั้น ห้วน ดังออกมาจากลำคอ หมอบ
สิ้นเสียงสั่ง ทุกนายที่อยู่ในท่ายืนต้องทิ้งตัวลงนอนคว่ำหน้ากับพื้นให้เร็วที่สุด ทันทีที่หน้าอกสัมผัสพื้น คำสั่งที่สองก็จะตามมา เสียงเดิม สั้น ห้วน ลุก
เสียงขาดหาย จากท่านอนคว่ำ หน้าอกแบนราบสัมผัสพื้น ทุกคนจะต้องดีดตัวลุกขึ้นยืนทันที สองท่วงท่าง่ายๆ ทำได้ไม่ยาก
หมอบ...ลุก...หมอบ...ลุก..... ดำเนินไปอย่างไม่มีกำหนดนับ เนื้อตัวเปียกปอน แขนขาอ่อนแรง แทบพยุงตัวยืนไม่ไหว ทั้งๆ ที่ผ่านไปเพียงท่าเดียว
| Create Date : 10 มกราคม 2552 |
|
6 comments |
| Last Update : 15 สิงหาคม 2556 14:35:51 น. |
| Counter : 776 Pageviews. |
|
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [
เห็นมันนิสัย(จริงๆ แล้วอยากจะใช้คำว่า...สันดา- )เสีย มานานแล้วน่ะค่ะ
เนอะๆ