BlogGang.com : : bondsp : ฟังนะ

ฟังนะ

ฟังนะ

เมื่อจดหมายถูกส่งออกไปยังจุดหมายตามจ่าหน้า ไม่ถึงอาทิตย์จากนั้นก็มีจดหมายตอบกลับ ชื่อที่ปรากฏอยู่หน้าซองจะเป็นผู้โชคดี
ภายในห้องอบรมตอนเย็น เมื่อทุกนายนั่งพร้อมกันเรียบร้อย สิบเวรยืนเด่นหน้ากระดาน พร้อมกับจดหมายฉบับนั้น และชื่อของเจ้าของจดหมาย
ทหารใหม่ผู้กำลังจะได้รับข่าวสารจากนอกค่ายเป็นคนแรกวิ่งออกไปหาสิบเวร และรายงานตัว “กระผมพลทหาร.....ขออนุญาตรับจดหมาย ครับ”
แต่จะให้รับจดหมายไปอ่านง่ายๆ คุณค่าของจดหมายก็จะลดน้อยถอยลงตามไปด้วย ผู้ที่กำลังจะได้เป็นเจ้าของจดหมายจึงต้องมีของมาแลก
พุ่งหลัง ร้อยยก คือสิ่งที่สิบเวรต้องการ และต้องให้
อาจจะไม่เห็นภาพ
พุ่งหลัง หนึ่งยกประกอบด้วย
เตรียม ทหารใหม่อยู่ในท่ายืนตรง ก้มตัวลงเอาฝ่ามือยันพื้น นับหนึ่ง จากนั้นเหยียดขาทั้งสองไปด้านหลังในลักษณะดีด ให้ขาทั้งสองเหยียดตึง เข่าห้ามงอ นับสอง ทำต่อเนื่องด้วยการชักเท้าทั้งสองกลับมาอยู่ในจังหวะแรกให้อยู่ติดมือทั้งสองที่สุด นับสาม และจบด้วยการกลับไปอยู่ในท่ายืนอีกครั้ง นับหนึ่ง ทั้งหมดคือหนึ่งยก ทำต่อเนื่อง หนึ่ง สอง สาม หนึ่ง....หนึ่ง สอง สาม สอง...ไปเรื่อยๆ จนครบร้อยยก
แม้จะเหงื่อไหลไคลย้อย และปวดหนึบๆ ตามแขนขาและลำตัว แต่ทันทีที่จดหมายถูกส่งถึงมือ ความเหน็ดเหนื่อยทั้งหมดก็มลายหายสิ้น ไม่ต้องออกแรงฉีกซองให้เสียเวลา ซองได้ถูกเปิดออกก่อนหน้าแล้ว เพราะจดหมายทุกฉบับที่ส่งมาที่ค่ายจะถูกตรวจอย่างละเอียดทุกตัวอักษรจากบรรดาครูฝึก ว่ากันว่าในค่ายไม่มีความลับ
เมื่อในค่ายไม่มีความลับ การจะอ่านเนื้อความในจดหมายให้เพื่อนอีกร่วมร้อยชีวิตในห้องอบรมฟังจึงไม่ใช่เรื่องแปลก ทั้งจดหมายจากพ่อแม่ พี่ ป้า น้า ลุง จะถูกถ่ายทอดด้วยน้ำเสียงดังกังวานชัดเจนของชายชาติทหาร ...โดยมีสิบเวรเป็นผู้กำกับ
ส่วนจดหมายที่อยู่ในซองสีหวานๆ ลายมือกระจุ๋มกระจิ๋ม ลงท้ายด้วยน้ำเสียงออดอ้อน เป็นจดหมายที่ทำให้ทั้งห้องอบอวลไปด้วยมวลอากาศชนิดพิเศษ ที่หาไม่เจอในวันอื่นๆ

Create Date : 17 มกราคม 2552

Last Update : 17 มกราคม 2552 9:59:34 น.

6 comments

Counter : 710 Pageviews.