เชิญรับประทาน
เชิญรับประทาน เวลาหิวกินอะไรก็อร่อย คำพูดที่ได้รับการพิสูจน์มาแล้ว
ตลอดสิบสัปดาห์ของการฝึกอันหนักหน่วง พวกเราเหล่าทหารใหม่ไม่เคยมีมื้อใดที่กินข้าวไม่อร่อย ทั้งๆ ที่อาหารในแต่ละมื้อก็คืออาหารที่แสนจะธรรมดาๆ เริ่มกันที่มื้อเช้า หลังจากออกกำลังกายจนได้เหงื่อและเหนื่อยพอประมาณ อาบน้ำจนสดชื่นแล้วท้องก็เริ่มหิว นาฬิกาบอกเวลาเจ็ดโมงเช้าเป็นสัญญาณ ข้าวสวยและกับข้าวอีกหนึ่งอย่างรออยู่ในโรงเลี้ยงให้พวกเราไปเปิบ ความหิว ความเหนื่อย ความง่วง ความผิดหวัง ไม่ทำให้ทหาร เสียวินัย คำปฏิญาณตนก่อนเริ่มอาหารทุกมื้อ หัวโต๊ะตักข้าว ท้ายโต๊ะรินน้ำ ใกล้เข้าไปอีกนิด เชิญรับประทาน คือประกาศิต ขอบคุณครับ น้อมรับโดยนอบน้อม โต๊ะละแปดนาย นั่งฝั่งละสี่ แม้จะหิวและต้องแข่งกับเวลาขนาดไหน ก็ห้ามให้มีเสียงเล็ดลอดไปถึงหูสิบเวร
ไม่ว่าเสียงนั้นจะเกิดจากอะไร พูดคุย ไอจาม ช้อนจานกระทบกัน มีเมื่อไหร่เลิก
ในโรงเลี้ยง ทหารใหม่ไม่ได้รับอนุญาตให้ดื่มน้ำระหว่างกินข้าว แก้วน้ำจะถูกยกจ่อปากเมื่อข้าวหมดจานและเลิกกินแล้วเท่านั้น การรับประทานอาหารในโรงเลี้ยงเป็นช่วงเวลาที่ต้องลุ้นระทึก หลายครั้งที่ต้องจบลงด้วยความห่อเหี่ยว กินไม่อิ่มและได้เหงื่อเป็นของหวานตบท้าย
สาเหตุมีมากมายตามใจฉัน นั่งไม่พร้อม กล่าวคำปฏิญาณไม่ดัง ช้อนจานส่งเสียง...... ดังนั้นทุกเสี้ยววินาทีจึงมีค่า เปิบให้ไว ยัดใส่ให้เร็วและพร้อมที่จะหยุดได้ทุกเวลา คิดซะว่า มื้อกลางวันกับมื้อเย็นยังรออยู่ ...ถึงมันจะไม่ต่างกับมื้อเช้านัก ก็ยังดีกว่าไม่มีกิน
Create Date : 08 มกราคม 2552 |
Last Update : 15 สิงหาคม 2556 14:24:43 น. |
|
10 comments
|
Counter : 1051 Pageviews. |
|
|
แต่เสียงไอ,จาม นี่ ลำบากจังเลยนะคะ