Human standard(6)
6.แต่สุดท้ายผมก็เจอ แต่ไม่ใช่เจอคนช่วย 60,000บาท แต่เจอคนอายุ 68ซึ่งมีศักดิ์เป็นป้าแท้ๆของผม ให้ครั้งละ 50 บาทครั้งละ 100 เพื่อ....ให้ผมหางานทาง internet ให้ผมพึ่งพาตัวเองก่อน ก่อนที่จะขอให้ผู้อื่นช่วย ผมเชื่อป้าครับ ลองหางานดูโดยมุ่งเป้าไปที่อาชีพพ่อครัวรายได้อาจไม่เยอะนัก แต่ก็ไม่น้อยเพราะเทียบรายได้กับเมื่อก่อนก็สักครึ่งหนึ่งของเมื่อสองสามเดือนก่อนน่าจะทำให้อะไรหลายๆอย่างดีขึ้น แต่ความเป็นจริงในโลกนี้มันไม่ง่ายอย่างนั้น หลังจากสมัครพ่อครัว แต่สิ่งที่ได้ทำคือเด็กเสิร์ฟเพราะเจ้าของร้านบอกไม่มีประสบการณ์ ต้องเรียนรู้งานจากล่างสุดสักพัก แต่ผมไม่ถอยวันนี้ต้องทำ อะไรก็ต้องทำ จะเหลือเงินเท่าไรผมก็ทำ 20 ธันวาคมเริ่มงานวันแรก ห้าโมงเย็นถึงเที่ยงคืน(วันแรกเจ้าของคิดพาร์ทไทม์ให้ โดยให้เพียง 150บาท) ทั้งเสิร์ฟอาหาร เสิร์ฟน้ำ เก็บจาน เก็บแก้ว รับออเดอร์ เก็บเงินเก็บร้าน หลังเลิกงาน ผมปวดหลังปวดขา ปวดไปทั้งตัว จากคนมีศักดิ์ศรีจากราชการ(แต่เงินเดือนไม่เคยพอใช้) จากคนมีเงินเดือนสี่ห้าหมื่นต่อเดือนจากเอกชน(แต่ไร้หัวโขนไร้อำนาจ) จนวันนี้เหลือเดือนละเก้าพัน ผมก็จะทำ จะสู้ต่อไปและหวังว่ามันจะดีขึ้น ถึงแม้หนี้นอกระบบ 60,000 บาทยังไม่ได้แก้ไข ผมก็จะก้มหน้าสู้และทำต่อไป และถ้าผมย้อนเวลากลับไปได้ผมคงย้อนกลับไปปี พ.ศ.2549 ในวันที่บรรจุราชการครั้งแรกแล้วทางอำเภอมีใบเล็กๆ คล้าย ส.ค.ส.ด้านหลังเป็นพระบรมฉายาลักษณ์ให้ราชการใหม่เขียนว่า"จะเป็นข้าราชการแบบใดถวายในหลวง" ผมเขียนลงไปว่า"จะเป็นข้าราชการที่ดี และทำเพื่อประชาชน" แต่ผมจะย้อนเวลาไปเขียนใหม่และบอกตัวผมในปีนั้นและย้ำให้ปฎิบัติว่า"จงปฎิบัติตามหลักเศรษฐกิจพอเพียงของในหลวงอย่างเคร่งคัด ทำให้เป็นนิสัยทำให้เป็นพื้นฐานของการดำเนินชีวิตของแต่ละวันเพื่อไม่ให้ตัวเองและคนรอบข้างในอนาคตต้องเจอเรื่องเลวร้ายและเป็นหนี้มากมายไร้ทางทางออกเฉกเช่นในปัจจุบัน"
| Create Date : 27 พฤศจิกายน 2559 |
| Last Update : 27 พฤศจิกายน 2559 22:16:34 น. |
|
1 comments
|
| Counter : 290 Pageviews. |
|
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
