ครั้งนี้เป็นครั้งที่เท่าไหร่แล้วไม่รู้ที่ผมได้มาเที่ยวบางปู จำความได้ว่าตอนเด็กๆเคยมาเที่ยวที่นี่ตั้งแต่"สะพานสุขตา"ยังเป็นสะพานไม้เก่าๆที่มีรถยนต์ขึ้นไปจอดเต็มไปหมด รวมถึง"ศาลาสุขใจ"ที่ตอนนั้นยังเป็นศาลาไม้หลังใหญ่ตั้งอยู่ที่ปลายสะพาน เป็นที่ๆคนทั่วไปมานั่งทานอาหารทะเลรวมถึงมาเต้นลีลาศในทุกๆวันหยุดสุดสัปดาห์กันอีกด้วย
หลายปีผ่านไปจนทุกวันนี้หน้าตาสะพานสุขตา ศาลาสุขใจกลายเป็นแบบนี้ไปเรียบร้อยแล้ว
เหตุผลหลักที่ทำให้ผมมาเยี่ยมที่นี่อีกครั้งไม่ใช่ใครที่ไหน เจ้าตัวดานล่างนี้นั่นเองครับ "นกนางนวล"
ที่จริงนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ผมตั้งใจมาถ่ายรูปนกนางนวลที่บางปูครับ ครั้งนี้เป็นครั้งที่ 2 แล้วที่ตั้งใจมาเก็บภาพ
ช่วงนี้นกยังเยอะเหมือนเดิมฮะ ผมว่าบางตัวก็คงเลิกอพยพไปแล้วมั้ง อยู่ที่นี่อาหารการกินดีจะตายไป
แน่นอนว่าการถ่ายนกที่บินอยู่เป็นเรื่องน่าปวดหัวมากๆครับ ครั้งแรกที่มาถ่ายรูปที่นี่ยังจับจังหวะไม่ได้นี่เล่นเอาหัวหมุนไปเหมือนกัน
แต่พอเริ่มจับจังหวะการถ่ายภาพผสมกับเทคนิคการถ่ายเล็กน้อยก็เริ่มสนุกไปกับมันฮะ
ถึงมันจะชัดบ้าง เบลอไปบ้าง แต่ก็สนุกกับการถ่ายภาพมากทีเดียว
ช่วงเวลาที่ผมไปก็เป็นช่วงสี่โมงกว่าๆได้แล้วครับ แนะนำให้มาเวลานี้เพราะว่าแดดเริ่มอ่อนแล้ว คนส่วนใหญ่ก็จะเริ่มทยอยมากันช่วงเวลานี้ บางคนก็มาให้อาหารนกกันฮะ
นกที่นี่มีความสามารถพิเศษฮะ เราจะนั่งโยน นอนโยน ตีลังกาโยนอาหารไปยังไงนกที่นี่ก็สามารถบินมาโฉบอาหารเข้าปากได้สบายๆ
ส่วนอาหารที่ให้ก็สามารถซื้อได้ที่กลางสะพานเนี่ยล่ะครับ จะมีเจ้าหน้าที่เปิดขายให้อยู่ ซึ่งอาหารก็จะเป็นกากหมูทอดกรอบฮะ
หลายคนเคยถามผมว่าถ่ายภาพนกยากมั๊ย ?? บอกเลยฮะว่ายาก 5555
สำหรับผมไม่มีกฎเกณฑ์ตายตัวในการถ่าย
รู้แค่ว่าถ่ายนกที่กำลังบินก็เปิด Al SERVO เวลาแพนกล้องตามจะได้โฟกัสนกที่กำลังเคลื่อนไหวได้ ชัดบ้างหลุดบ้างสลับกันไป
สำหรับผมสปีดชัตเตอร์เป็นอีกหนึ่งเรื่องที่ต้องให้ความสำคัญ ครั้งแรกที่มาถ่ายครึ่งชั่วโมงแรกจับนกนิ่งๆแทบไม่ได้เลย ปีกขยับหัวเบลออะไรไม่รู้
ถ่ายนกเกาะนิ่งๆมันก็โอเคอยู่หรอก
จนต้องมานั่งนึกว่าทำยังไงถึงจะถ่ายให้นกในภาพหยุดนิ่งได้ พาลนึกไปถึงครั้งแรกที่มีกล้องถ่ายรูปใหม่ๆ ทริปแรกที่ออกงานคือการถ่ายภาพฝูงบินทันเดอร์เบิร์ดที่ดอนเมือง คราวนั้นทำเครื่องบินหยุดได้เพราะใช้สปีดชัตเตอร์สูงๆ 1/1500 1/2000 ก็เลยลองมาใช้กับนกบ้าง เออ..โง่อยู่ตั้งนาน 5555
ผมเองเป็นคนถนัดการถ่ายรีวิวโรงแรมฮะ การมาออกทริปถ่ายภาพแบบนี้ทีต้องขุดเอาความรู้เก่าๆเท่าหางอึ่งมาใช้ทีนึง
ระหว่างที่ถ่ายๆไปก็หันซ้ายหันขวา ก็เห็นว่าที่นี่เป็นอีกที่ๆมีนักถ่ายภาพมารวมตัวกันพอสมควร
บ้างก็มากันเป็นคู่ พร้อมอาวุธคู่ใจ ขอบคุณนายแบบนางแบบจำเป็นในภาพด้วยฮะที่ให้แอบถ่ายแบบรู้ตัว ถึงจะไม่ได้รู้จักกันเป็นทางการแต่วันนั้นผมได้ภาพช็อตสวยๆจากสองคนนี้หลายใบเหมือนกัน
ความประทับใจไม่จำเป็นจะต้องเก็บด้วยกล้อง DSLR เท่านั้น กล้องมือถือกล้องกิ๊กก๊อกผมก็เห็นหลายๆคนเอาออกมาถ่าย บันทึก แชร์ความทรงจำพิเศษๆแบบนี้
สำหรับผม ความสุขคือการได้กดชัตเตอร์แล้วได้ภาพที่ตัวเองพอใจ
เมื่อกลับมานั่งมองภาพของตัวเองมันก็ทำให้มีความสุขทุกๆครั้ง
วันที่ไปผมโชคดีที่ท้องฟ้าเคลียร์พอสมควร เลยได้ภาพถูกใจมาเยอะ
บรรยากาศช่วงเย็นๆตอนพระอาทิตย์กำลังจะลับขอบฟ้าเป็นช่วงที่โรแมนติคมากๆ
แดดอ่อนๆ ลมพัดเบาๆ เสียงนกนางนวลร้อง ทุกอย่างดูลงตัว
ช่วงเย็นๆดูเหมือนนกจะบินมาใกล้ๆสะพานเยอะขึ้นฮะ คงเพราะคนเยอะขึ้นคนให้อาหารเลยเยอะขึ้น
ผมไม่แปลกใจเลยที่ทำไมช่วงเย็นๆที่นี่เป็นอีกที่ๆคนละแวกใกล้เคียงขี่รถมาเดินเล่นออกกำลังกาย หรือหนุ่มจูงมือสาวมาดูนกกันที่นี่
ผมเองก็พาคนรู้ใจไปนะครับ แต่ตอนแรกก็บอกสวยดี ไปๆมาๆพอนกเริ่มเยอะเข้าเริ่มบอกน่ากลัว ผมเลยให้เข้าไปกินไอติมรอที่ศาลาสุขใจก่อนที่จะโดนทิ้งนกบอมบ์ใส่
ตะวันเริ่มคล้อยลงต่ำ
ผู้คนเริ่มมากมายขึ้นเรื่อยๆ
ผมเองก็เริ่มไม่มีอะไรจะบรรยาย 55555
อีกใบที่รู้สึกชอบเป็นพิเศษ "อิสระ"
สนุกกับการปรับ White Balance
แดดล่มลมตก
บางปูยังคงเป็นสถานที่ท่องเที่ยวและพักผ่อนของคนทั่วไป
มาถึงภาพสุดท้ายฮะ "สถานตากอากาศบางปู" เป็นที่เที่ยวยอดฮิตมาตั้งแต่สมัยปู่ย่าตายาย ก่อนที่คนไทยจะรู้จักบางแสน พัทยา หัวหินซะอีก เสน่ห์ของบางปูคือวิวป่าชายเลนที่มีนกนางนวลบินไปมาอยู่รอบๆ อากาศดี บรรยากาศโรแมนติค อย่าแปลกใจที่ทุกวันนี้ยังเห็นคนแถวๆนี้ขับรถมอเตอร์ไซค์พาแฟนจูงมือลูกหลานมาเที่ยวที่นี่กันอยู่
ผมเองถ้ามีโอกาสก็คงกลับไปถ่ายภาพที่นี่อีก สำหรับคนที่อยากไปเที่ยวที่นี่ แนะนำนิดนึงฮะสิ่งที่ขาดไม่ได้ที่มาเที่ยวที่นี่นอกจากกล้องถ่ายรูปแล้วก็คือร่ม หมวก ผ้าโพกหัวครับ ถ้าไม่อยากเจอแจ็คพ็อตควรนำติดตัวมาด้วยเพราะนกที่นี่ปล่อยของเสียไม่เป็นที่ครับ เดี๋ยวจะหาว่าไม่เตือน
ฝากติดตามแฟนเพจผมได้ที่
https://www.facebook.com/travelholicbigboy นะครับ
ตามมาเที่ยวชมด้วย ภาพสวย Likeครับ