//youtu.be/N3B1JfZ8VR0

จะให้ทำเช่นไร
ในเมื่อใจยังไม่ลืมภาพเธอ
หลับตาครั้งใดยังคงเจอ
ภาพเธอในใจ

เฝ้าคิดถึงเธอ
ไม่รู้ว่าจะเจอเมื่อไหร่
เป็นคำถามที่ค้างคาใจ
ว่าเมื่อไหร่จะได้เจอ

เธอคงไม่รู้จะทำอย่างไรก็ไม่รู้
ว่ามีฉันนั้นคอยห่วงใย
แต่จะยากเย็นเพียงไร
จะอีกนานซักเท่าไร
อยากให้เธอรู้และให้เธอเข้าใจ

เธอคือลมหายใจ เธอคือทุกอย่าง
จะรักเธอไม่มีวันจาง ไปจากใจ
ก็เพราะเธอคือมหายใจ เธอคือทุกอย่าง
จะรักเธอไม่มีวันจาง ไปจากใจ
ก็เพราะเธอคือลมหายใจ เธอคือทุกสิ่ง
จะให้ทิ้งอะไรก็ยอมทุกอย่าง
จากนี้ ใจฉันจะมีแต่เธอ

ก็เพราะวันและคืน
ทำให้ต้องฝืนใจตัวเองเรื่อยมา
เจอะเธอครั้งใดไม่เคยล้า
จะบอกความในใจ

เฝ้าคิดถึงเธอ
ไม่รู้ว่าจะเจอเมื่อไหร่
เป็นคำถามที่ค้างคาใจ
ว่าเมื่อไหร่จะได้เจอ

เธอคงไม่รู้จะทำอย่างไรก็ไม่รู้
ว่ามีฉันนั้นคอยห่วงใย
แต่จะยากเย็นเพียงไร
จะอีกนานซักเท่าไร
อยากให้เธอรู้และให้เธอเข้าใจ

เธอคือลมหายใจ เธอคือทุกอย่าง
จะรักเธอไม่มีวันจาง ไปจากใจ
ก็เพราะเธอคือมหายใจ เธอคือทุกอย่าง
จะรักเธอไม่มีวันจาง ไปจากใจ
ก็เพราะเธอคือลมหายใจ เธอคือทุกสิ่ง
จะให้ทิ้งอะไรก็ยอมทุกอย่าง
จากนี้ ใจฉันจะมีแต่เธอ

___________________________________________________________________________________

ร้องเพลงกันค่ะ   ......

ถึงเวลาที่ต้องหาคำตอบให้ตัวเองก่อน  ในชั่วโมงต้องมนต์  คำถามที่ ลอยมา  ถามตัวเองว่า  ตอนนี้  รอ อะไร

นั่นดิคะ  รอ อะไร  หาให้เจอซิ ว่าตัวเอง รอ อะไร  สิ่งที่รออยู่จะเป็นจริงได้รึป่าว ซึ่งคำตอบในใจเวลานี้  บอกไม่ถูก ไม่มีความแน่นอนกับอะไรทั้งนั้น

ในแต่ละวันมา  เรื่องราวมากมายที่ผ่านเข้ามา โอกาส ที่ตัวเองไขว่คว้าไว้ไม่ทัน เสียดายจริง ๆ โอกาสดี ๆ นาน ๆ ทีจะผ่านมาหาเรา  แต่เชื่อไหม ทำไมต้องมาในตอนที่ไม่พร้อมทู๊กกกกกกก ที  ซึ่งมันมักจะเกิดขึ้นซ้ำ ๆ แบบนี้เสมอ

ความเป็นไปได้ มาพร้อมกับคำว่า มันไม่ใช่  มันไม่ใช่แบบนี้นะ  มันไม่ถูก  ความสับสนมักพุ่งมาสู่หัวใจ  ความคิดอย่างรวดเร็ว  งง มากๆ  ทั้ง งง ทั้ง สับสน  กว่าที่จะกลับมาตั้งสติได้ 

แล้วส่วนคำว่าไม่ใช่ นั้น มีแต่คนมองว่า มันใช่ ใช่เพราะมันเป็นไปไม่ได้หรอก  ก็ถ้ามันเป็นแบบนั้น  แล้วเรา รอ อะไร

แม้จะใช่  แล้วเป็นไปไม่ได้ จะให้ทำยังไงต่อไปดีละ  เก็บความรู้สึกไว้แบบนี้แหละ  คนที่รอ  มักไม่ฟังเหตุผลว่า รอ อะไร แล้ว รอ ไปแล้ว จะได้สมหวัง ก็ยังไม่รู้เลย

แต่ก็กลัวว่า ถ้าหากเราไม่รู้จักที่จะรอ แล้วเกิดว่าเราตัดใจไป  แต่ลึก ๆ จิดใจ รอ จน มีอีกหลายอย่างผ่านเข้ามามากมาย เราก็มีความสุขดี  ไม่เดือดร้อนอะไร แต่ความทุกข์มันไม่จางไป  มันยังติดๆ ในใจอยู่ 

อยากรักแบบนี้  อยากสมหวังเหมือนคนที่เค้าสมหวังกัน อยากทำให้ดีที่สุด  ยังคงคิดถึง  แต่ใครจะไปมารู้เท่าตัวเราเอง  ผู้คนที่ผ่านเข้ามามากมาย เขาเหล่านั้นก็มีความหวังดี  เราเองก็ดีกับทุกคน  แต่ไม่ใช่คนที่อยากจะไปอยู่ด้วย

คนที่เราเลือก ก็ไม่เลือกเรา  แต่เราก็ไม่เคยสร้างเงื่อนไขอะไรต่อกัน  ไม่แม้แต่จะต้องคอยไมปติดตาม ต้องรู้ว่าเป็นยังไง ขอวัดกันที่ใจ  เรายอมรับกันและกัน เรายอมรับเรื่องที่มันผ่านไป แล้วกำลังทำวันนี้ให้ดีที่สุด  ให้เป็นอีกวันที่ผ่านมาแล้วผ่านไปจากชีวิต  เราไม่ทำไรให้มันรู้สึกต้องเจ็บปวดอีก   เหมือนดูโตขึ้นเลย แต่บางทีความรู้สึกที่จะรักษาให้เรายังคงดี ๆ ต่อกัน แม้เราจะหายไป ไม่รู้วันข้างหน้าเราจะสามารถปรับตัวเข้ากันเหมือนเดิมได้ไหม ต่างคนต่างที่มา  มาได้เจอกันแล้ว เราเคยคบกัน  ก็อยากให้ไม่ต้องจากกันไป อยากอยู่ด้วยนานนาน อยากให้เราปฎิบัติต่อกันด้วยความเอาใจใส่ พูดกันบ่อย ๆ เราก็ทำได้แค่คนที่เคยผ่านมาคบ มารู้จัก ผูกพันธ์ เราต้องบอกตัวเองว่า เรารักกันไม่ได้  มันเป็นไปไม่ได้ ทั้ง ๆ ที่ ไม่อยากฟังเลย คำพูดแบบนี้  ฟังจนเบื่อ เราก็ทำให้เป็นไปได้ ไม่ได้รึไง