#1 ฟังเสียงหัวใจและตรวจ Pap Smear (Week 18)
|  | | |
หลังจากที่นัดครั้งแรกผ่านไปแบบตะกุกตะกัก หมอก็ไม่ได้เจอแถมต้องนั่งรอนานสองชั่วโมง ได้ทำเพียงแค่เจาะเลือดและนำปัสสาวะไปตรวจ อิ๊บเลยรอคอยวันนัดครั้งนี้มากเป็นพิเศษเพราะอย่างน้อยก็หวังว่าจะได้เจอหมอ และถ้าจะให้ดีก็อยากให้อัลตร้าซาวน์ด้วย  นัดวันนี้ที่เวลา 10.20 อิ๊บก็อาบน้ำปะแป้งเสร็จตั้งแต่เก้าโมงเช้า ส่วนทิมมีภารกิจตอนเช้าเกือบมารับอิ๊บไม่ทัน เห็นบอกว่าขับรีบมากจนไม่เห็นไฟแดงที่หน้าซอยบ้าน หวังว่าคงจะไม่มีใบสั่งตามมาในวันพรุ่งนี้นะ  ดีที่ว่าโรงพยาบาลอยู่ในค่าย ขับรถไปประมาณสิบนาทีก็ถึง คราวนี้อิ๊บไปถูกแผนกค่ะ ไม่ไปนั่งเก้อเหมือนคราวที่แล้วชัวร์ป้าบ  ไปถึงก้จัดแจงกดคิว นั่งตดยังไม่ทันหายเหม็นก็มีคนมาเรียก
ตอนแรกอิ๊บคิดว่าเราจะได้เจอกับหมอ แบบระบบพยบาลที่เมืองไทยซะอีก แต่ที่ไหนได้วันนี้อิ๊บพบกับ Midwife ค่ะ ปุจฉาา Midwife คืออะไร? วิสัจฉนา Midwife คือพยาบาลชั้นสูงที่มีทักษะและความเชี่ยวชาญในการทำคลอดค่ะ อย่างคุณ Midwife ที่ดูแลอิ๊บนั้นเธอคร่ำหวอดในวงการนี้มาร่วม 30 ปี อิ๊บเลยคิดเอาเองว่าคงไม่น่าห่วงเท่าไหร่  และเนื่องจากคนทำประวัติเค้าไม่อัพเดทประวัติอิ๊บให้ วันนี้ก็เลยต้องกรอกกันล้านเจ็ดสิบเอ็ดแสนแผ่น และตอบคำถามเกี่ยวกับสุขภาพอีกมากมาย วัคซีนส่วนมากที่ฉีดก็ฉีดสมัยเด็กๆ จำก็ไม่ค่อยจะได้ บางอย่างก้ไม่รู้ว่าฉีดหรือเปล่า แอร๊ย  แต่เอาเป็นว่าผลเลือดและผลปัสสาวะอิ๊บทุกอย่างปกติดีค่ะ ไม่มีเชื้อโรคร้ายๆ หรือเป็นพาหะอะไรแต่อย่างใด
และแล้วคุณ Midwife ก็งแจ้งกำหนดการว่าวันนี้เราจะทำการตรวจ Pap Smear หรืแตรวจหาเชื้อเซลล์มะเร็งปากมดลูก และจะฟังหัวใจเบบี๋กัน ส่วนอัลตร้าซาวน์จะเป็นอาทิตย์หน้านะจ้ะ  ตอนนั้นแอบเซ็ง แต่เอาวะ อย่างน้อยก็ได้ยินเสียงหัวใจ  มาถึงเรื่องการตรวจ Pap อิ๊บเคยอ่านมาบ้างว่าที่อเมริกานี่ตรวจกันอย่างต่ำปีละครั้ง เพราะเค้าถือว่าจำเป็น ส่วนเมืองไทยคนที่ไปตรวจค่อนข้างน้อย และเมื่อดูจากอัตราการป่วยโรคมะเร็วของหญิงไทยแล้วจะพบว่ามะเร็งเต้านมและมะเร็งปากมดลูกจะสูสีกันมาเลยทีเดียว จริงๆอิ๊บเป็นคนกลัวการเอาสิ่งแปลกปลอมเข้าไปในร่างกายเรานะคะ เคยตรวจภายในครั้งเนิงเมื่อปีที่แล้วกลังจากขูดมดลูกเสร็จ ตอนนั้นแอบคิดว่าจะไปตรวจภายในแล้ว ไม่ชอบเลย อายด้วย  แต่มาคราวนี้คิดไปคิดมาก็เพื่อสุขภาพเราเอง แล้วอีกอย่างถ้าเกิดเรามีเชื้อมะเร็งจะได้รู้ทันท่วงที เพราะอิ๊บก็ไม่ได้ตัวคนเดียว มีตัวน้อยๆที่กำลังจะเกิดมาให้เราต้องดูแล เอาวะกลั้นใจตรวจ
ก่อนไปตรวจก็ชั่งน้ำหนัก วัดความดัน น้ำหนักขึ้นอีกแล้ว ตอนนี้อิ๊บหนัก 140 ปอนด์ หรือประมาณ 63 โลแล้วค่าาา จากที่เมื่อก่อนหนักแค่ 115 ปอนด์หรือ 53 โลเองหง่ะ กินก็ปกตินะคะ ไม่รู้ว่าไปเอามาจากไหน แต่เอาเตอะ ไว้คิดลดตอนที่น้องออกมาแล้วกัน คุณ Midwife บอกอีกว่าเด๋วคราวหน้าจะต้องคุยกับนักโภชนาการหน่อยแล้วว่าเรากินอะไรบ้างในวันๆเนิง เอิ่ม...นู๋กินปกติค่ะ ไม่เจริญอาหารเหมือนตอนปกติด้วยซ้ำ ยังงงว่ามาจากไหนเป็นสิบๆโลๆ จากนั้นก็ไปห้องตรวจค่ะ เค้าอนุญาติในคุณสามีเข้ามาด้วยนะเออ อิ๊บแอบรู้สึกแปลกๆ แหะๆ คุณ Midwife ก็บอกให้อิ๊บเปลื้องส่วนล่าง แล้วใส่ผ้าถุงพร้อมขึ้นขาหยั่งค่ะ ตอนนั้นเริ่มกลัวแล้ว หน้าซีดเลย  วิธีการตรวจก็คือเค้าจะนำอุปกรณ์เฉพาะทางสอดเข้าไปและนำเยื่อที่ผิวปากมดลูกของเราไปย้อมสีเพื่อตรวจหาเซลล์มะเร็งต่อไปค่ะ ซึ่งปกติการตรวจจะต้นทุนสูง แต่ว่าเค้าก็นิยมส่งตรวจทีละมากๆ ทำให้ต้นทุนลดลงมา แต่เราก็ต้องรอผลประมาณ 2-3 เดือนค่ะ จริงๆมันก็ไม่เจ็บนะคะ แต่มันรู้สึกแปลกๆมากกว่า ผลข้างเคียงก็ไม่มีอะไรนะคะ แต่อาจมีเลือดออกมานิดหน่อยเวลาเราปัสสาวะในวันต่อมา เค้าบอกว่าเป็นการขับของเสีบอัตโนมัติของร่างกายเราค่ะ ไม่มีอันตรายใดๆค่ะ
พอนุ่งผ้านุ่งผ่อนเรียบร้อย ก็ได้เวลาฟังเสียงหัวใจน้องแล้ว คุณ Midwife ถามอิ๊บว่ามีอาการอะไรบ้างมั้ย รู้สึกว่าน้องดิ้นบ้างมั้ย อิ๊บก็บอกไปว่า ไม่เลย คือเอาจริงๆไม่รู้ว่าน้องดิ้นเนี่ยจะรู้สึกยังไง ตอนนี้รู้สึกแค่ว่าเสียดๆท้องบางที แล้วก็ถ้าลุกเร็วๆจะเจ็บแปล๊บๆ คุณ Midwife บอกว่าไอ่อาการที่อิ๊บเสียดท้องนี่อาจเป็นเพราะน้องขยับก็ได้ แต่ด้วยความที่ท้องแรก เราก็อาจไม่รู้ว่าจริงๆมันคือน้องขยับ แต่เดือนหน้าก็อาจรู้สึกได้ชัดเจนมากขึ้น คุณพ่อก็อาจรู้สึกได้ด้วย จากนั้นคุณ Midwife ก็เอาเจลมาทาและเอาเครื่องมือมาแนบๆตรงท้องค่ะ เสียงแรกที่ได้ยินคือ เสียงท้องอิ๊บร้องค่ะ  แหะๆ สักพักก็ได้ยินเสียงหัวใจเต้นแล้ว เต้นแรงและเร็วด้วย แม้ว่าวันนี้เราจะได้เจอหน้ากันแต่แอบได้ยินเสียงหัวใจนู๋เต้น แค่นี้ก็ดีใจแล้วค่ะ อาทิตย์หน้าจะได้เจอหน้ากันสักที แม่รอมานานแล้วนะ ก่อนจากกันวันนี้อิ๊บแอบเอารูปพุงตัวเองมาโชว์ อันนี้เป็นรุปล่าสุดค่ะ ตอนนี้ 18 สัปดาห์แล้ว ใจไม่แข็งห้ามดูนะก๊ะ อิอิ 
ด้านหน้าค่ะ
ด้านข้างค่ะ
|
| |  | |
template-//somjaidean.bloggang.com
| Create Date : 31 มกราคม 2555 |
| Last Update : 31 มกราคม 2555 3:55:49 น. |
|
18 comments
|
| Counter : 967 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: เก่ง (keng_toshi  ) วันที่: 31 มกราคม 2555 เวลา:9:19:33 น. |
|
|
|
| โดย: หมุยจุ๋ย วันที่: 31 มกราคม 2555 เวลา:9:52:04 น. |
|
|
|
| โดย: ppth วันที่: 31 มกราคม 2555 เวลา:9:55:01 น. |
|
|
|
| โดย: fahtsuki วันที่: 31 มกราคม 2555 เวลา:20:26:37 น. |
|
|
|
| โดย: anigia วันที่: 31 มกราคม 2555 เวลา:22:44:12 น. |
|
|
|
| โดย: diamondsky วันที่: 31 มกราคม 2555 เวลา:22:46:08 น. |
|
|
|
| โดย: ALDI วันที่: 1 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:4:37:28 น. |
|
|
|
| โดย: ทนายอ้วน วันที่: 1 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:10:56:34 น. |
|
|
|
| โดย: piGipo วันที่: 1 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:17:12:13 น. |
|
|
|
| โดย: โสมรัศมี วันที่: 1 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:19:53:37 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
Location :
Texas United States
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
 | |  | | สวัสดีค่ะ ชื่ออิ๊บค่ะ เป็นคนธรรมดาที่จับผลัดจับผลูมาอยู่ต่างบ้าน ต่างเมือง ชอบเขียน ชอบอ่าน ชอบกิน ชอบเที่ยว ชอบแต่งหน้า ชอบทำขนม ชอบดูหนัง ชอบดูละคร ชอบหมา ชอบสีม่วง ชอบสวนสนุก ชอบนอน ชอบเจอเพื่อนใหม่ และตอนนี้กำลังจะเป็นคุณแม่มือใหม่ เลยสนใจเรื่องเด็กเป็นพิเศษ แวะเข้ามาคุยกันนะคะ | |  | |  |
|
|
|
| |
|
|
|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
| 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
| 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
| 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
| 29 | 30 | 31 | |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| | |
นัดวันนี้ที่เวลา 10.20 อิ๊บก็อาบน้ำปะแป้งเสร็จตั้งแต่เก้าโมงเช้า ส่วนทิมมีภารกิจตอนเช้าเกือบมารับอิ๊บไม่ทัน เห็นบอกว่าขับรีบมากจนไม่เห็นไฟแดงที่หน้าซอยบ้าน หวังว่าคงจะไม่มีใบสั่งตามมาในวันพรุ่งนี้นะ 
ดีที่ว่าโรงพยาบาลอยู่ในค่าย ขับรถไปประมาณสิบนาทีก็ถึง คราวนี้อิ๊บไปถูกแผนกค่ะ ไม่ไปนั่งเก้อเหมือนคราวที่แล้วชัวร์ป้าบ 
ไปถึงก้จัดแจงกดคิว นั่งตดยังไม่ทันหายเหม็นก็มีคนมาเรียก
และเนื่องจากคนทำประวัติเค้าไม่อัพเดทประวัติอิ๊บให้ วันนี้ก็เลยต้องกรอกกันล้านเจ็ดสิบเอ็ดแสนแผ่น และตอบคำถามเกี่ยวกับสุขภาพอีกมากมาย วัคซีนส่วนมากที่ฉีดก็ฉีดสมัยเด็กๆ จำก็ไม่ค่อยจะได้ บางอย่างก้ไม่รู้ว่าฉีดหรือเปล่า แอร๊ย 
แต่เอาเป็นว่าผลเลือดและผลปัสสาวะอิ๊บทุกอย่างปกติดีค่ะ ไม่มีเชื้อโรคร้ายๆ หรือเป็นพาหะอะไรแต่อย่างใด 
ตอนนั้นแอบเซ็ง แต่เอาวะ อย่างน้อยก็ได้ยินเสียงหัวใจ 
มาถึงเรื่องการตรวจ Pap อิ๊บเคยอ่านมาบ้างว่าที่อเมริกานี่ตรวจกันอย่างต่ำปีละครั้ง เพราะเค้าถือว่าจำเป็น ส่วนเมืองไทยคนที่ไปตรวจค่อนข้างน้อย และเมื่อดูจากอัตราการป่วยโรคมะเร็วของหญิงไทยแล้วจะพบว่ามะเร็งเต้านมและมะเร็งปากมดลูกจะสูสีกันมาเลยทีเดียว จริงๆอิ๊บเป็นคนกลัวการเอาสิ่งแปลกปลอมเข้าไปในร่างกายเรานะคะ เคยตรวจภายในครั้งเนิงเมื่อปีที่แล้วกลังจากขูดมดลูกเสร็จ ตอนนั้นแอบคิดว่าจะไปตรวจภายในแล้ว ไม่ชอบเลย อายด้วย 
แต่มาคราวนี้คิดไปคิดมาก็เพื่อสุขภาพเราเอง แล้วอีกอย่างถ้าเกิดเรามีเชื้อมะเร็งจะได้รู้ทันท่วงที เพราะอิ๊บก็ไม่ได้ตัวคนเดียว มีตัวน้อยๆที่กำลังจะเกิดมาให้เราต้องดูแล เอาวะกลั้นใจตรวจ 
วิธีการตรวจก็คือเค้าจะนำอุปกรณ์เฉพาะทางสอดเข้าไปและนำเยื่อที่ผิวปากมดลูกของเราไปย้อมสีเพื่อตรวจหาเซลล์มะเร็งต่อไปค่ะ ซึ่งปกติการตรวจจะต้นทุนสูง แต่ว่าเค้าก็นิยมส่งตรวจทีละมากๆ ทำให้ต้นทุนลดลงมา แต่เราก็ต้องรอผลประมาณ 2-3 เดือนค่ะ จริงๆมันก็ไม่เจ็บนะคะ แต่มันรู้สึกแปลกๆมากกว่า ผลข้างเคียงก็ไม่มีอะไรนะคะ แต่อาจมีเลือดออกมานิดหน่อยเวลาเราปัสสาวะในวันต่อมา เค้าบอกว่าเป็นการขับของเสีบอัตโนมัติของร่างกายเราค่ะ ไม่มีอันตรายใดๆค่ะ 
แหะๆ สักพักก็ได้ยินเสียงหัวใจเต้นแล้ว เต้นแรงและเร็วด้วย แม้ว่าวันนี้เราจะได้เจอหน้ากันแต่แอบได้ยินเสียงหัวใจนู๋เต้น แค่นี้ก็ดีใจแล้วค่ะ อาทิตย์หน้าจะได้เจอหน้ากันสักที แม่รอมานานแล้วนะ 
แต่ดีใจด้วยนะจะทีผลตรวจ เลือดต่างๆออกมาปกติทุกอย่าง
สามีพี่กลับมาแล้วจ้าน้องอิ๊บ เดียวจะส่งไปให้นะ