Job ขำ ขำ
กำลังขับรถกลับจากตลาดสะพานใหม่น้องสนิทโทรหาอาเจ้ฯ มันบอกว่า หนูมีเรื่องรบกวนให้เจ้ฯ ช่วยหนูซักเรื่องได้ไม๊ฟังน้องมันเล่าจบ...แล้วก็ขำว่ะ อะไรกันนี่...น้องมันบอกว่ามีคุณแม่คนนึง...เค้าติดต่อมันให้ไปติวให้ลูกชายเค้าหน่อยลูกชายเค้าเปอร์ ตอนนี้อยู่ปี 5 แล้วเหลืออีกแค่ 3 วิชาจะเรียนจบทีนี้...วิชาสุดท้ายมันกลัวที่สุดเลยเพราะคำนวณเยอะแยะไปหมด...มันไม่เข้าใจอยากหาติวเตอร์ติวให้หน่อยน้องสนิท...มันต้องไปช่วยอาจารย์เป็นวิทยากรที่พะเยาใจมันอยากช่วยเด็กคนนี้มากแต่ตัวมันอ่ะ...ไม่สามารถ มันก็เลยโทรมาอ้อนอาเจ้ฯ ให้ช่วยมันต่ออีกทีจะได้ไม๊ฟังมันแล้วก็ขำ...โห่...นี่กู..ต้องมาหากินกับการเป็นติวเตอร์เด็กนักศึกษาเลยเหรอวะ น้องมันก็อ้อนสุดฤทธิ์....น่านะ...พี่นะ.....นะ...นะอาเจ้ฯ กำลังจะไปเชียงใหม่อยู่แล้วมันเป็นการไปเชียงใหม่เพื่อใช้ตั๋วเครื่องบินเฉยๆ เรื่องของเรื่อง...คือว่า อาเจ้ฯ ซื้อตั๋วแอร์เอเชียไว้ตั้งแต่เมื่อ 7 เดือนที่แล้วซื้อในราคาที่ถูกมาก.....ถ้าเราไปบินก็ทิ้งไปไม่ต้องเสียดายแต่ทีนี้...ว่างอยู่...ก็นั่งเครื่องกลับไปเดินเล่นกินขนมแถวหน้ามช.ดีก่า...ไปวันที่ 3 กลับวันที่ 6ส่วนอีเด็กนั่น...สอบวันที่ 7 อะไรมันจะดวงดีขนาดนี้วะเด็กคนนี้เพราะถ้าไม่มีตั๋วเครื่องบินเซ็ทนี้อยู่....อาเจ้ฯ ก็ไม่กลับเชียงใหม่ในตอนนี้หรอกเด็กนี่โทรมาหา...อาสาบริการสุดฤทธิ์เดี๋ยวผมไปรับที่สนามบินครับ...ฮั่นแน่...เสร็จโจร ก่อนเด็กชายนี่จะโทรมาคุณแม่ของเค้าโทรมาก่อน.....น้ำเสียงเมืองมากกกกกกกกกกก อาเจ้ฯ ก็บอกคุณแม่ไปว่า....ขออาเจ้ฯ คุยกับน้องเค้าก่อนเพราะต้องดูเบสิคของน้องเค้า.....ว่ามีความเข้าใจมาระดับไหนจะได้ซ่อมให้ถูก แล้วก็ได้บอกคุณแม่ไปอีกว่าอาเจ้ฯ ไม่ได้จะเน้นให้มีชั่วโมงสอนมากๆ จะได้...ได้เงินเยอะๆจะติวให้เค้าแค่เข้าใจก็พอ....จะได้ไม่เปลืองเงินแม่น้อง...แอบอึ้งไปนิดนึงเหมือนกันแม่น้องคงจะงงเนาะ....มีด้วยเหรอวะ...ติวเตอร์ที่ไม่อยากได้ตังค์มี๊......สิคะ จริงๆ อาเจ้ฯ ไม่อยากสอนหรอกแต่น้องสนิทมันพูดซะน่าสงสาร....เลยทำให้มันก็ได้อีกอย่างหนึ่งคุณแม่กำลังอยากได้ของเล่นราคาแพงก็เครื่องทำวอฟเฟิลไงคะรายได้จากการติวครั้งนี้อาเจ้ฯ จะได้เอาไปซื้อเครื่องทำวอฟเฟิลให้แม่ไว้เล่นแก้เซ็ง