มรกตนาคสวาท : แมวๆ พิคเจอร์

ขอได้รับความขอบคุณจากแมวๆ พิคเจอร์เช่นเคยค่ะ
<<
มีนาคม 2548
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728293031 
 
4 มีนาคม 2548
 
 
...เมื่อพระจันทร์เสวยมาฆฤกษ์ เพ็ญเดือนสาม -- มาฆบูชา...

วันมาฆบูชา






ข้าพเจ้าดั้นด้นไปขึ้นเขาไหว้พระที่เขาวงพระจันทร์ จังหวัดลพบุรีมาค่ะ



เหนื่อยสุดใจขาดดิ้นเป็นอย่างไร เพิ่งรู้ซึ้งก็ในบ่ายวันนั้น

บันไดก็แค่ ๓,๗๙๐ ขั้นเอง

เริ่มเดินขึ้นตั้งแต่บ่ายสอง ขึ้นไปถึงยอดเขาราวๆ บ่ายสี่โมงสี่สิบห้า




ขึ้นไปถึงยอดเขาแล้วยังต้องเดินลงบันไดและขึ้นบันได ไปเสี่ยงทายอธิษฐานยกช้างต่อที่ผานางฟ้า

เอิ๊กกกกกกกก แต่เราก็ยกช้างขึ้นนะ

ขึ้นไปถึงยอดเขาแล้วยังมีดอกไม้สวยๆ ให้ถ่ายรูปด้วย ดีจัง





เพื่อนๆ ในกลุ่มที่ขึ้นไปด้วยกัน ชวนไปกินข้าวต้มเจที่ทางวัดเตรียมไว้ให้
อืมมม ช่างเป็นข้าวต้มที่อร่อยที่สุดในโลก ณ ขณะนั้นจริงๆ เลย

กินเสร็จ เตรียมตัวเดินลงจากเขา เอิ๊กกกกกกกกกกก




ระหว่างนั่งพักทำใจเตรียมเดินลง
คิดอยู่คนเดียวว่า

อืมมมมม พระธรรมคำสั่งสอนของพระศาสนานี่แหละหนอ คือจุดมุ่งหมายของมนุษย์เรา

หากไม่มีจุดมุ่งหมายจะบรรลุธรรมตามคำสอนนี้แล้ว คนคงไม่ดั้นด้นจะขึ้นมาก่อสร้างวัดหรือสถาปนาสถานปฏิบัติธรรมเช่นนี้หรอกเนาะ




ใจสงบอยู่ชั่วครู่ ก็ได้เวลาเดินลงจากยอดเขาแล้วค่ะ
จากที่หันหลังให้ดวงตะวันมาตลอดสองสามชั่วโมง

ตอนนี้ได้เวลา หันหน้าเข้าสู้แสงตะวันยามสายัณห์กันเสียที

สู้ๆ สิน่า เรา

มนุษย์ทุกคนก็ต้องเผชิญความยากลำบากทั้งนั้นแหละ
ขึ้นอยู่กับว่า จะผ่านมันไปได้หรือเปล่า เท่านั้นเอง




เดินลงมาข้างล่าง ตะวันคล้อยต่ำลงทุกขณะ
ความร้อนรุ่มของแสงตะวันลดลงเรื่อยๆ
ลมพัดเอาความหนาวเย็นมาเป็นระยะๆ
ในอารมณ์ตอนนั้น กลับสัมผัสได้ถึงความสงบ เยือกเย็น

สดชื่นอย่างที่ไม่ค่อยได้สัมผัสกับอารมณ์เช่นนี้มากนัก




ธรรมชาติช่างยิ่งใหญ่ยิ่งนักหนอ
มนุษย์ตัวเล็กๆ อย่างเรา สัมผัส "ความจริง" ของธรรมชาติกันได้แค่ไหนกันเชียว




ที่สุดตะวันก็ลับตาไป มองไปที่เชิงเขา เห็นบ้านเรือนผู้คนอยู่เลือนลาง
หรือความเป็นจริง ธรรมชาตินั่นแหละ ที่ชัดเจน
แต่มนุษย์ด้วยกันต่างหาก ที่มีแต่สิ่งปิดบังอำพรางกัน



ลงมาถึงเชิงเขา ราวๆ หนึ่งทุ่มตรง
นึกในใจ เวลาลง มักจะเร็วกว่าเวลาขึ้นเสมอเลยเนาะ
เหมือนจะบอกเราเป็นนัยๆ ว่า กว่าจะขึ้นถึงจุดที่สูงที่สุดของชีวิตได้เนี่ย ยากเย็นแสนเข็ญ
แต่พอประมาทพลาดพลั้งนิดเดียวแล้วตกลงมาเนี่ย มันช่างรวดเร็วเสียเหลือเกิน


ลงมาเบื้องล่าง มองขึ้นไปเบื้องบน ในยามที่พระจันทร์ส่องแสง
ได้มีโอกาสเห็นความน่าสนใจของความสว่างของธรรมชาติ กับความสว่างของสิ่งที่มนุษย์สร้างขึ้น เพื่อเทียบเคียงธรรมชาติ อยู่เคียงกัน

ใครจะคิดอย่างไรไม่รู้
แต่ข้าพเจ้ากลับรู้สึกว่า อะไรบางอย่าง ที่เป็นสัจธรรม
บางทีมนุษย์เราเองอาจไม่มีวันสัมผัสได้ หรือเข้าถึงได้อย่างแท้จริง

ข้าพเจ้าเป็นคนหนึ่งในจำนวนนั้น ที่ยังคงต้องแสวงหาความรู้อีกมาก
กว่าจะเป็นมนุษย์โดยสมบูรณ์



ขอปิดท้ายอารมณ์สงบๆ กับมาฆบูชา ด้วยพระจันทร์สีหมากสุก ที่ขึ้นเมื่อหัวค่ำวันนั้น ดวงนี้ก็แล้วกันนะคะ




ขอความสงบสันติสุข จงมีในหัวใจของทุกๆ คนเทอญ

เพี้ยงๆๆๆ

แม่มดอวยพร





Create Date : 04 มีนาคม 2548
Last Update : 4 มีนาคม 2548 15:48:49 น. 6 comments
Counter : 3358 Pageviews.
Share

 

รูปสวยมากเลยค่ะ
มิอาจไม่นับถือ

=)


โดย: ฮัน (hunjang ) วันที่: 4 มีนาคม 2548 เวลา:17:20:15 น.  

 
ชอบรูปที่อยู่บนรูปพระจันทร์สีหมากจังค่ะ

มันก็จริงนะคะ

เวลาคนเราหวังสูงๆ ต้องเหนื่อย
แต่พอพลาดนี่จบกัน

สัจธรรมดีเนอะ


โดย: rommunee วันที่: 4 มีนาคม 2548 เวลา:19:15:55 น.  

 
ถ่ายด้วยกล้องรุ่นไหนทำไมภาพออกมาสวยจัง


โดย: kithty IP: 61.90.107.50 วันที่: 14 มีนาคม 2548 เวลา:13:25:47 น.  

 
ถ่ายรูปได้สวยมาก


โดย: มาฆบูชา IP: 118.172.228.207 วันที่: 5 มิถุนายน 2552 เวลา:11:03:01 น.  

 
อยากไปจัง อยากขึ้นไปสกครั้งนึง จะหาโอกาสไปหั้ยได้


โดย: toey IP: 202.28.78.174 วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:2:17:39 น.  

 
555+
ไปมาเเล้ว


โดย: พี IP: 180.183.227.150 วันที่: 22 พฤษภาคม 2554 เวลา:12:37:22 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 
 

มรกตนาคสวาท
Location :
เชียงใหม่ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ให้ทิปเจ้าของ Blog [?]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 8 คน [?]

มายาแห่งมาหยา

ยินดีต้อนรับ...

สู่

บล็อกคนชอบถ่ายรูปฝีมือธรรมดาๆ
หน้าตาไม่ดี นิสัยไม่ดี
งานเยอะ ไม่มีเวลาพูดเล่นกับใคร
ไม่ประสงค์จะสนิทสนมกับคนแปลกหน้า




ผีเสื้อ
ชรัส เฟื่องอารมณ์



.....ผีเสื้อตัวน้อยน้อย
บินล่องลอยกลางพนาไพร
โผผินร่อนบินระเริงใจ
คลุกเคล้าดอกไม้ใจชื่นบาน



แสงแดดยามสายสาย
งามพร่างพรายต้องสายธาร
ฉาบทองเมื่อมองแสนตระการ
ผีเสื้อสุขสราญนะเจ้าเอย



***...ท้องฟ้าสีอำพัน
ผีเสื้อสุขสันต์มากเหลือ
เจ้าไม่คิดไม่ต้องหวัง
ดอกไม้ยังกูลเกื้อ
แสงแดดจุนเจือชีวี...



...อยากจะเป็นผีเสื้อตัวน้อย
บินล่องลอยเสรี
สีสันดุจอัญมณี
สุขใดหรือจะมีเช่นผีเสื้อ



***...ท้องฟ้าสีอำพัน
ผีเสื้อสุขสันต์มากเหลือ
เจ้าไม่คิดไม่ต้องหวัง
ดอกไม้ยังกูลเกื้อ
แสงแดดจุนเจือชีวี...



...อยากจะเป็นผีเสื้อตัวน้อย
บินล่องลอยเสรี
สีสันดุจอัญมณี
สุขใดหรือจะมีเช่นผีเสื้อ

... สุขใดหรือจะมีเช่นผีเสื้อ...




เพลงผีเสื้อ




งานที่มีการเขียนลงบน WEB SITE แล้วส่งผ่านอินเตอร์เนตนั้นถือว่าเป็น สิ่งเขียนซึ่งเป็นประเภทหนึ่งของงานวรรณกรรม ดังนั้นย่อมได้รับความคุ้มครองตามพ.ร.บ.ลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 (มาตรา 15) หากผู้ใดต้องการทำซ้ำหรือดัดแปลงงานดังกล่าวต้องได้รับอนุญาตจากเจ้าของลิขสิทธิ์ก่อน มิฉะนั้นจะเป็นการละเมิดลิขสิทธิ์ (มาตรา 27) การดัดแปลงงานจากอินเตอร์เนตเป็นภาษาไทย จึงต้องขออนุญาตจากเจ้าของลิขสิทธิ์ อย่างไรก็ตาม การคุ้มครองลิขสิทธิ์เป็นการคุ้มครองอัตโนมัติ เจ้าของลิขสิทธิ์หรือผู้สร้างสรรค์ไม่จำเป็นต้องจดทะเบียนเพื่อให้ได้มาซึ่งสิทธิตามกฎหมายลิขสิทธิ์

ที่มาของข้อความ:เว็บไซต์กรมทรัพย์สินทางปัญญา






New Comments
[Add มรกตนาคสวาท's blog to your web]

 
pantip.com pantipmarket.com pantown.com
pantip.com pantipmarket.com pantown.com