มีคนถามทั้งหน้าบล็อกและหลังบ้านเป็นประจำว่าดูแลเรื่องอาหารการกินอย่างไร ก็คิดจะทำบล็อกเรื่องนี้นานแล้ว แต่ก็ไม่ได้ทำสักที เพราะเราเองเป็นตัวอย่างที่ไม่ดีเอามากในเรื่องนี้ เลยไม่รู้จะเอาอะไรมาเล่าสู่กันฟังก่อนป่วยก็ดูแลเรื่องอาหารการกินพอสมควร โดยเน้นกินอาหารให้ครบหมู่ กินอาหารที่มีประโยชน์ สะอาด และเป็นคนไม่กินเหล้า ไม่สูบบุหรี่ ไม่เที่ยวกลางคืน ไม่นอนดึก กินของที่ไม่มีประโยชน์อยู่อย่างหนึ่งคือกาแฟ วันละ ๑ แก้ว ชงเข้มข้นปานกลาง หลังจากป่วยก็คิดว่าควรจะดูแล ระวังเรื่องอาหารให้มากกว่าเดิม ก็ลองศึกษาข้อมูลดูว่าควรจะทำอย่างไรช่วงนั้นอาหารชีวิจิตกำลังมาใหม่มาแรง เราก็เชื่อว่าดี มีประโยชน์ มีคุณค่า คิดอยากกินเหมือนกัน แต่ดูแล้วมันยุ่งยากและท่าทางจะไม่อร่อย เลยเลิกนึกถึงตัวเลือกนี้ จากการหาข้อมูลหลาย ๆ แห่ง ก็มีข้อแนะนำที่เหมือนและแตกต่างกันไป แต่หลัก ๆ คือควรงดอาหารปรุงแต่ง หรืออาหารแปรรูป บางตำราบอกให้งดเนื้อด้วย แต่เรามีข้อเสียคือ เป็นคนที่กินตามใจปาก ขอกินให้อร่อยไว้ก่อน ถ้าจะให้งดก็ดูกดดันตัวเองไปหน่อย เลยขอแค่ลดอาหารบางอย่างเช่น- อาหารปรุงแต่ง (อาหารแปรรูป) ของหมักดอง ก่อนป่วยจะชอบกินอาหารพวกนี้มาก หมูยอ ไส้กรอกรมควัน แหนมชีวภาพ ลูกชิ้นเนื้อ ตอนนี้ลดได้เยอะเลยค่ะ- เนื้อ (แรก ๆ ไม่เคยลดเลย เพิ่งมาลดได้ตอนหลังค่ะ ไม่ดี ๆ ๆ ๆ ) - อาหารปิ้งย่างจนไหม้เกรียม เมื่อก่อนชอบกินหมูกระทะมาก ชอบแบบเกรียมนิด ๆ เดี๋ยวนี้ถ้ากินก็กินแบบย่าง ๒ ๓ ชิ้น แล้วใช้วิธีต้มในน้ำซุปเอา- ถ้าเป็นไปได้ก็ทำอาหารกินเอง ถึงจะอร่อยน้อยกว่ากินที่ร้าน แต่ก็สะอาดและปลอดภัยกว่า แต่ก็กินข้าวนอกบ้านบ้าง ถ้ากินข้าวนอกบ้าน จะเลี่ยงอาหารประเภททอดหรือผัด เพราะแน่นอนว่าเขาใช้น้ำมันทอดซ้ำ แต่ถ้าอยากกินจริง ๆ ก็กินพอให้หายอยาก และถ้าไปตลาดก็จะไม่เลี่ยงกระทะทอด ๆ ของแม่ค้า ไม่อยากสูดกลิ่นไอน้ำมันทอดเข้าปอด นอกเรื่องนิดนึงเรื่องแม่ค้าของทอด ๆ เพราะมีกระทู้ในห้องก้นครัวหลายครั้ง หลายสถานที่แล้ว ที่มีคนไปเจอแม่ค้าเวลาเติมน้ำมันลงกระทะ น้ำมันแบบเป็นถุง แม่ค้าขี้เกียจแกะยางรัดปากถุง แต่ใช้วิธีจุ่มมุมถุงลงในกระทะเพื่อให้ถุงละลายและน้ำมันไหลลงกระทะ อ่านแล้วสยองค่ะ แค่น้ำมันทอดซ้ำก็อันตรายแล้วยังจะต้องให้กินพลาสติคอีก นอกจากอาหารแล้ว ก็ต้องพักผ่อนให้เพียงพอ ออกกำลังกายตามความเหมาะสม ที่สำคัญคือต้องไม่เครียดตอนนี้นึกได้แค่นี้ เชิญทุกท่านร่วมแบ่งปันการดูแลเรื่องอาหารการกินของตัวเองค่ะ เผื่อจะได้เป็นแนวทางให้เพื่อนร่วมชะตากรรมค่ะ