เที่ยวเมิลเบิร์น - Acland st, Prahran Market., Monarch Cake shop, Sichuan House

เกิดอาการงานแอคแทค กลับมาดูบล็อคอีกที
อ้าว...ฉันเขียนไปถึงไหนแล้วเนี่ยทริปเมลเบิร์น...ลืม!
(ยังขาดอีกแยะเลยอ่ะ ทำไมเราขี้เกียจเป็นหนอนได้ขนาดนี้!!!)

เข้าเรื่องๆ ...


วันแรกพอโยนกระเป๋าเสร็จ เอ๋ก็ออกไปเดินเล่นถนนละแวกใกล้เคียงทันที
เริ่มจาก...

Acland street
ซึ่งเป็นถนนเส้นเล็กๆ น่ารักๆ
บนพื้นถนนชอบมีกระเบื้องลายที่เห็นแล้วทำให้ยิ้ม และต้องก้มหน้าลงถ่ายรูปเสมอ
มีร้านขายของดีไซน์เก๋ๆ บ้างประปราย มีร้านอาหาร+กาแฟน่านั่งบ้าง
แต่ที่ “โดดเด่น” ของถนนเส้นนี้ ต้องเป็น “ร้านเค้กโบราณ” ที่มีให้เลือกมากมายหลายร้าน
ใครไม่ชอบไม่เป็นไรแค่ไปเดินโฉบๆ เล่นๆ ก็สนุกแล้ว
เพราะเค้กที่ตั้งโชว์หน้าร้านมีมากเป็นภูเขาเลากา
จนอดนึกไม่ได้ว่า คนเค้าลุกขึ้นมาเบ้คกันตอนกี่โมงจ๊ะพี่??!




ถนนซอยด้านข้างร้าน Monarch Cake Shop



ตู้กระจกหน้าร้าน แค่ดูก็เพลินแล้ววว













ร้านที่แนะนำก็คือ Monarch และ Acland Bakery เพราะเป็นร้านเก่า
หลังจากด้อมๆ มองๆ มาพักใหญ่ เราเดินเข้าร้าน Monarch
สั่ง Monarch’s famous chocolate kugelhoupf มา 1 ชิ้น
ซึ่งเป็นเค้กฮิตติดลมบนมาแต่โบราณกาล
เจ้าบูมาแกล้มกับกาแฟ ส่วนเราแกล้มกับสปาร์คกิ้งวอเตอร์ ซึ่งเข้ากันมาก....ตรงไหน?!!
ผลที่ได้คือเค้กรสชาติธรรมดาติดหวานมาก เนื้อไม่ได้ชุ่มเนยแบบเค้กสมัยใหม่
เพราะเค้าเน้นไข่มากกว่า แต่บรรยากาศตอนกินสิสนุกกว่า
ร้านเค้าโบราณได้ใจจริงๆ





ตกแต่งหน้าร้าน


กาแฟร้าน Monarch Cake shop


ด้วยความที่เราไม่อยากกาแฟ เจ้าบูเลยสั่งสปาร์กกิ้งวอเตอร์ให้
หนาวๆ แบบนั้น...มันช่างไม่เข้ากันเล๊ยยยยย คุณบูเลยต้องรับผิดชอบไปตามระเบียบ อิๆ

ขนมขึ้นชื่อเค้า มีขายแบบทั้งก้อนใหญ่ๆ และก้อนเล็กๆ แบบนี้


ในร้าน





จากนั้นเราเดินจากถนน Acland มุ่งหน้าไป Prahran Market
ซึ่งจะต้องผ่าน Chapel St. อันเป็นถนนที่เราพบว่า เรารักมันสุดหัวใจ
หากใครคิดจะมาเมลเบิร์นเพื่อหาซื้อของวินเทจ หรือของน่ารักๆ มือสองล่ะก็
ขอให้มาที่นี่! เพราะมีร้านเหมือน oxfarm, the salvation army ที่เอาของบริจาคมาขายราคาถูก
เราไปขุดๆ ค้นๆ ได้ดอยลี่น่ารักๆ ปักมือมาเป็นกำมือ
ส่วนใครอยากได้มากกว่านั้น ขอให้แวะไป “Chapel street Bazaar” อันยิ่งใหญ่ๆๆๆ
เพราะในนั้นเค้าจัดคอนเซปต์เหมือนบาร์ซาร์ คือมีร้านเล็กๆ มากมาย
เปิดให้คนเข้ามาเช่าเป็นพื้นที่ร้านถาวร โดยมีระบบจัดการให้เสร็จสรรพ
สรุปว่า...ขอแค่คุณเอาของมาวางไว้ เดี๋ยวเราขายให้เองจ้ะพี่
ดังนั้นของแต่ละร้านเล็กๆ ในนั้นก็มีอะไรที่แตกต่างกันคนละโยชน์
เช่นมุมนึงขายกระดุม ผ้าผืนวินเทจ ด้านนึงขายพวกจักรยาน โคมไฟสังกะสี
มองไปทางโน้นเห็นอุปกรณ์ห้องแลปเก่าเอามาโมดิฟายใหม่
ส่วนทางนี้เครื่องครัวเครื่องใช้วินเทจ อย่างที่ตีไข่ด้วยมือและภาชนะเอนาเมล
เซ็ตถ้วยกาแฟน่ารักโคตรๆ ก็มีให้เลือกเยอะถมไป
ที่กองอยู่ตรงมุมนั่นคือจานกระเบื้องลายดอกที่คนเอามาสุมๆ กันไว้ เวลาดูต้องระวังให้ดี
คือพอเข้าไปแล้ว ต้องคำนวณเลยว่า เอ...ตรูจะมีกระเป๋าใส่มันกลับไปมั้ยเนี่ย
และสามารถเสียเวลาเป็นหลายๆๆ ชั่วโมงได้โดยไม่รู้ตัวเลยล่ะ ระวังตัวไว้แล้วกัน



เริ่มล่ะ ร้าน Chapel Street Plaza


ของมากมายอลังการ








หน้าร้าน



เยอะขนาดขี้เกียจถ่ายและล่ะ
ขอให้แวะเข้าไปดูเถอะ รับรองต้องเจอของโดนใจบ้างค่ะ คอนเฟิร์ม!!!



Prahran Market

เป็นตลาดที่พ่อค้าแม่ขายมาซื้อของจากที่นี่
ตัวตลาดไม่ใหญ่มาก แต่มีของครบ พ่อค้าแม่ขายใจดี
มีร้านกาแฟ Jasper มาขายเมล็ดกาแฟในตัวตลาดด้วย
ที่สำคัญมุมหนึ่งมีร้าน essentials ขายเครื่องครัว วัตถุดิบ หนังสือคุกบุ๊ค
และอื่นๆ อีกมากมาย ที่เห็นแล้วน้ำลายสอ ...
ลองเข้าไปดูนะ เผื่อเจออะไรถูกใจ
เราไปซื้อสตรอเบอรี่แล้วก็สั่ง native oyster มากิน 1 โหลในราคา 17 AUD
แบบสดๆ...อื้มมมมมมม


พื้นตลาดเป็นลายดอกไม้ น่ารักอะไรจะปานนั้นหนอ เมืองเมลเบิร์นเนี่ย




แผงขายอาหารทะเลสด
พ่อค้าละแวกนี้น่ารักมากกกกกกกกกกกกกกก


หมายถงนิสัยอ่ะนะคะ : )


oyster น้อยๆ ของเรา



Sichuan House
พวกเราเคยดูรายการของลุงBourdain ที่ไปตะลุยกินอาหารเสฉวนที่เมลเบิร์น
ชื่อร้าน ‘dainty Sichuan’ ซึ่งตอนนั้นลุงกินไปก็พร่ำชมไม่ขาดปาก
เจ้าบูเลยหมายมั่นปั้นมือว่า ถ้าได้ไปจะต้องแวะร้านอาหารเสฉวนนี้ให้ได้

แต่พอได้ไปจริง เกิดความสับสนขึ้นระหว่างร้าน Sichuan House และ Dainty Sichuan
ว่าอันไหนเป็นร้านที่เจ้าของเดิม เชฟเดิม ...ทำกันแน่
แต่หลังจากเจ้าบูอ่านรีวิวประมาณหนึ่งตัน(คือเยอะอ่ะ)
ก็คิดว่าน่าจะเป็นร้าน Sichuan House นี้นะที่เจ้าของเดิมทำ
เราเลยไปกินกัน ... พบว่าอาหารเสฉวนที่นี่อร่อยได้เรื่อง
โดยเฉพาะที่เราสั่งมาพบว่าอร่อยหมด
ไก่ผัดพริกเสฉวน (28 AUD) แฮมผัดหน่อไม้ (21) และ
Fish flavoured eggplant(18)
แต่ข้อเสียอย่างเดียวคือ ... “จานโตมาก!!!!”
กินกันเกือบตายแน่ะ กว่าจะหมด มิหนำซ้ำตอนแรกเรากะว่า
เออนะ อาหารจีนคงมันแน่ เราสั่งชาร้อนมาล้างคอดีกว่า
แต่ปรากฎว่าอาหารเผ็ดร้อนสุดๆ กินชาแล้วก็ช่วยนะ แต่ตอนดื่มอ่ะโคตรทรมาน
สุดท้ายเลยสั่งน้ำเต้าหู้ตามโต๊ะข้างๆ ทั้งหลาย ปรากฏว่าช่วยลดระดับความเผ็ดได้พอควร
กลับบ้านพร้อมพุงกลมดิก ... หมดวันแรกอย่างเป็นสุขและแซบลิ้น


หน้าร้าน


ในร้าน แบ่งเป็น 2 ชั้น ชั้นล่างพวก hot pot ชั้นบนพวกอาหารสั่ง


ขนาดจานใหญ่มากกกกกกกก


อันนี้ fish flavored eggplant
กินเกือบไม่หมดง้าาา


เครื่องดื่ม ชิชะ...ณะสั่งชาร้อนมากินกะอาหารเสฉวน
คิดผิดไปซะแล้วเธอวว์!


สุดท้ายต้องสั่งน้ำเต้าหูเย็นๆ มาดับเผ็ด ไม่งั้นมีหวังได้พ่นไฟใส่หน้าเจ้าบูแน่


ไก่ผัดพริกเสฉวน ของขึ้นชื่อเค้าล่ะ ตอนแรกเห็นจานโตๆ นึกว่าจะกินกันไม่หมด


แต่ก็หมดจนได้แฮะ ... คงเพราะไก่ทอดได้กรอบเกรียม มาชิ้นเล็กๆ กำลังดี มีกำลังใจกินจนหมด


จานนี้เบคอนผัดกับหน่อไม้ อร่อยมาก ถ้าลดเค็มน้อยกว่านี้อีกจิ๊ดนึงจะเพอร์เฟ็คต์!


เห็นได้ชัดว่าราบคาบ

Create Date : 05 กันยายน 2554		7 comments
Last Update : 5 กันยายน 2554 9:10:44 น.
Counter : 8110 Pageviews.
Share Tweet