ไม่หวนคำนึง แค่นึกถึง
กลิ่นหอมละมุน ลอยมาแต่ไกลจากต้นโมก..
ความหอมนั้นทำให้หวนนึกถึงอะไรบางอย่าง..
กลิ่นหอมนี้ เมื่อกาลก่อนทำให้คิดถึงใครบางคน
คนบางคน ที่จากไปแล้ว..
กลิ่นนี้ใช่ไหมหนอ กลิ่นตัวเจ้า..
พี่ยังคงเฝ้าถวิลคิดถึงหา..
เมื่อนงนุชจากไปไม่บอกลา..
กาลเวลาก็ผันเปลี่ยนคนเปลี่ยนไป..
แสงตะวันลาลับแล้วจากฝากฟ้า..ความร้อนที่เคยมีมาทั้งวันเริ่มเบาบางลงไปแล้ว..เหลือเพียงแค่ ใครคนหนึ่ง..นั่งเขียนบรรยายความรู้สึก จากหัวใจไปสู่หน้าจอคอมพิวเตอร์ เสียงพิมพ์ดัง ต๊อกๆแต๊กๆ ข้างๆมีแมวเหมียวตัวไม่น้อย นอนอยู่...
จะบอกว่าไม่ลืม..ย่อมเป็นไปไม่ได้..
จะบอกว่ารักไหม...บอกเลยว่าไม่เหลือแล้ว..
เพียงแต่...ยังมีคำว่า ความผูกพัน..
ที่มันยังคงย้ำเสมอ เมื่อได้กลิ่นหอมของต้นโมก..และความทรงจำเก่าๆก็กับมา..
ความทรงจำเก่าๆกลับมา แต่ไม่ต้องการให้เธอกลับมา..
เพราะว่าฉันชินแล้ว ที่จะอยู่แบบนี้ ฉันชินเสียแล้วกับการที่อยู่ลำพัง
แล้วใจของฉัน มันตายไปแล้วสำหรับเธอ...มันตายไปนานแล้ว...เธอที่เคยรัก..
ไม่หวนคำนึง แค่นึกถึง ไม่ได้ซึ้ง..ตรึงใจมากมายนัก แค่คนเคยเจอคนรู้จัก....อย่าพึ่งไปนับว่าฉันคิดถึงเธอ..
Create Date : 28 เมษายน 2555 |
Last Update : 28 เมษายน 2555 19:08:49 น. |
|
14 comments
|
Counter : 1326 Pageviews. |
|
|
|
>