Group Blog
 
All Blogs
 
l+_+l+_+l เฮี้ยวนัก รักซะให้เข็ด l+_+l+_+l - ตอนที่ 20

บทความ หรือ เรื่องราวต่อไปนี้ เขียนขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น ทั้งเรื่องราว สถานที่ ชื่อบุคคล ต่าง ๆ ล้วนเขียนขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น หากมีการพาดพิงถึงสิ่งต่าง ๆ ในทางที่เสียหายแล้วนั้น ผู้เขียน ต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วย

นอกจากนั้นผู้เขียนเอง ได้ใช้จินตนาการของผู้เขียนกลั่นกรองออกมาเป็นตัวอักษรทั้งหมดด้วยตนเอง จึงขอความกรุณาผู้อ่านทุก ๆ ท่าน อ่านด้วยความเพลิดเพลินแต่เพียงอย่างเดียวเท่านั้น

----------------------------------------------------------------------------


หมวยเล็กแต่งตัวออกไปสมัครงาน โดยใส่เสื้อเชิ้ตสีขาวแขนยาว กับกางเกงเอวต่ำสีน้ำตาลเข้ารูป ที่เพิ่งซื้อมาเมื่อวาน แต่งหน้าเล็กน้อย แบบที่วิสอนเมื่อวาน แล้วก็คว้าเอกสารออกจากบ้านไปแต่เช้า โดยไม่ทักทายใครเหมือนอย่างเคย

เป็นเวลาเดียวกับอีกด้าน
ณัฐเองก็แต่งตัวหล่อ (ทั้ง ๆ ที่เมื่อคืนไป Hang – out มาแท้ ๆ) คว้ากุญแจรถ ออกไปทำงาน

หมวยเล็กมาถึง Harmony Sound

“ถึงแล้วซินะ ได้เวลาแล้วซิ”

หมวยเล็กกำแฟ้มเอกสารแน่น เหมือนกับเป็นการเรียกกำลังใจตัวเอง แล้วเดินเข้าไป

“ขอโทษนะคะ มาสมัครงานค่ะ”

“กรอกใบสมัครที่ห้องประชุมก่อนนะคะ” ประชาสัมพันธ์นำใบสมัคร นำหมวยเล็กเดินไปที่ห้องประชุม เพื่อกรอกใบสมัคร และทำข้อสอบ

----------------------------------------------------------------------------
หลังจากนั้น 1 ชั่วโมง หมวยเล็กก็ส่งใบสมัคร และข้อสอบให้ทางประชาสัมพันธ์ เก็บไป

ประจวบเหมาะกับคน ๆ นั้นเดินออกมาพอดี

ประชาสัมพันธ์ทั้ง 2 คน ลุกขึ้นยืนสวัสดีทันที

“ตามสบาย ๆ แม๋ ๆ ไม่เห็นต้องไหว้เลยหนิ” ภากรบอกอย่างอารมณ์ดี

หมวยเล็กที่กำลังจะกลับออกไป เห็นเป็นจังหวะดี

เลยเดินชนภากร ให้ของ ๆ ทั้ง 2 ฝ่ายตกกระจายลงที่พื้น

“โครม”

“ขอโทษค่ะ ๆ” หมวยเล็กรีบพูด

แต่ในขณะที่ภากรจะพูดอะไรต่อ ลายเจ้าชู้หัวงูของผู้ชายแก่ ๆ ก็ออกมา

ก็เพราะหมวยเล็ก จงใจปลดกระดุมเสื้อเม็ดแรกของตัวเอง ตอนที่ทำของหล่น

(แล้วเพราะฉะนั้น ถ้าหมวยเล็กก้มลงเก็บของจะเห็นอะไรหล่ะ ^_^)

หมวยเล็กยิ้มที่มุมปากระหว่างที่เก็บของ

“ฮึ คิดแล้วเชียว ไอ้ตาแก่หัวงู”

“โธ่ ๆ มามะ ลุงช่วยเก็บเองจ๊ะ” ภากรรีบก้มลงไปช่วยเก็บของด้วย

(นะ ก็รู้ ๆ กันอยู่หรือป่าวหล่ะ ^-^)

หมวยเล็กรู้ทัน จึงรีบเอามือข้างที่เหลือ มาจัดเสื้ออย่างมีจริต และลุกขึ้นยืนเมื่อเก็บของเสร็จ

“หนูต้องขอโทษจริง ๆ นะคะ” หมวยเล็กไหว้อย่างนอบน้อม
“แล้วนี้มาทำอะไรจ๊ะ หนู” ภากรถามต่ออย่างกรุ้มกริ่ม
“มาเอ่อ มาสมัครงานค่ะ แต่ก็กำลังจะกลับแล้วค่ะ งั้นหนูขอตัวก่อนนะคะ” หมวยเล็กพูดจบ

แต่ในขณะที่เดินออกไปนั้น ภากรได้ทักไว้

“เดี๋ยวซิ” ในมือของภากรมีเอกสารของหมวยเล็กอยู่ “หนูชื่อปรตาเหรอ สมัครเป็นเลขาลุงซะด้วย”

หมวยเล็กหันกลับมา แล้วค้อมศีรษะลงเป็นเชิงรับคำ

“จะรีบกลับไปทำไมให้เสียเที่ยว มาสัมภาษณ์ก่อนซิ” ภากรบอก

“แต่ว่า ท่านคะ” ประชาสัมพันธ์คนนึงบอก

“นี้ ผมจ้างเลขาของผม ผมก็ต้องสัมภาษณ์เองซิ” หลังจากหันไปดุประชาสัมพันธ์แล้ว ก็หันไปส่งสายตาเจ้าชู้ใส่หมวยเล็กต่อ

หมวยเล็กก็แกล้งทำเป็นอาย แต่ก็เดินตามภากร
“ฮึ เป็นอย่างที่คิดกับวิ กับติจริง ๆ ด้วย ไอ้แก่บ้านี้ แค่เนินอกที่เสริมฟองน้ำไม่กี่เซ็น ก็โงหัวไม่ขึ้นแล้วเหรอเนี่ย “
แล้วก็ปรากฏรอยยิ้มเจ้าเล่ห์จาง ๆ ที่มุมปากของหมวยเล็ก

----------------------------------------------------------------------------
ในห้องของภากร

“ปรตา รู้มั้ยว่าคุณมาสมัครตำแหน่งอะไร” ระหว่างนั้น สายตาภากร ก็ล่อกแล่ก สอดส่ายมองเรือนร่างของหมวยเล็ก
“เลขากรรมการบริหารค่ะ” หมวยเล็กตอบพร้อมกับก้มหน้า (เหมือน ๆ จะอาย)

“ไหนคุณลองหมุนตัวซิ”

หมวยเล็กยืดตัวตรง ซึ่งทำให้เห็นเรือนร่างของหมวยเล็กชัดเจนขึ้นมาทันใด

จากนั้น หมวยเล็กค่อย ๆ หมุนตัว ซึ่งภากรก็ดูด้วยความพึงพอใจ

“โอเค งั้นคุณเริ่มงานพรุ่งนี้ได้เลย”

“เอ่อ ไม่สัมภาษณ์ความสามารถของปรตาหน่อยหรือคะ”

“เอาไว้พิสูจน์กันตอนทำงานก็ได้” ว่าแล้วภากรก็ทำหน้ากรุ้มกริ่มต่อ

“แต่ว่า....” หมวยเล็กทำเป็นบิดอาย

“เอาเถอะคุณ เชื่อผม วันนี้กลับบ้านได้ครับ แล้วอย่าลืมมาทำงานหล่ะ” ภากรบอก หร้อมยักคิ้วให้ 1 ที

“งั้น ปรตาขอตัวก่อนนะคะ”

“เอ่อ เดี๋ยว” ภากรเรียกไว้

“ไหน ๆ หนูก็ได้ทำงานกับลุงแล้ว” (ไม่ทันไรก็ม่อซะแล้ว) “งั้นยังไงชมบริษัทซักหน่อยจะดีกว่านะ”
ว่าแล้วก็หันไปโทรสั่ง

“ช่วยเรียกคุณณัฐปคัลภ์มาหาผมที่ห้องด้วย” ภากรสั่งลงไป

“เอ่อ แต่ปรตาเห็นว่า.......” ปรตาพูด

จังหวะเดียวกันนั้นเอง ที่ประตูห้องก็เปิดออก

“คุณพ่อเรียกผมมา มีอะไรหรือป่าวครับ” ณัฐเดินเข้าห้องมาถามพ่อของเค้าพอดี

“เออ แกมาก็ดีแล้ว นี้เลขาใหม่ของชั้น คุณปรตา”

ปรตายกมือไหว้ตามปกติ แต่เมื่อเงยหน้าขึ้นมา ก็พบว่า คนที่อยู่ตรงหน้าเธอ

คือคนที่เธอไปทำแสบเอาไว้เมื่อวาน

“สวัสดีครับ” ณัฐปคัลภ์กล่าวตอบ

แต่ก็ยังสังเกตหน้าตาของหมวยเล็กต่อไป

“เราเคยเจอกันมาก่อนหรือป่าวครับ” ณัฐถามขึ้นมา

“ไม่ ไม่ ไม่ค่ะ เราไม่เคยเจอกัน” ตอบเสร็จ หมวยเล็กก็ไม่ยอมสบตาณัฐอีกเลย

“ไอ้เวรนี้นี้เอง ลูกชาย Harmony sound เหรอเนี่ย โอ๊ย อย่าให้เค้าจำเราได้เล้ยยย” หมวยเล็กคิดในใจ

“เออ ณัฐ ไหน ๆ ก็ไหน ๆ แกว่างอยู่หนิ พาคุณปรตา ชม Office เราหน่อย เธอจะมาทำงานเป็นลขาชั้นพรุ่งนี้”

“คุณปรตา งานเรื่องอะไรก็ตาม ปรึกษาได้ทั้งผมแล้วก็คุณณัฐเค้าก็ได้ครับ” ภากรพูดกับทั้ง 2 คน

ณัฐ และ หมวยเล็ก ค้อมหัวให้กันตามมารยาท
แล้วทั้งคู่ ก็เดินออกจากห้องไป

----------------------------------------------------------------------------

ระหว่างเดินชม Office หมวยเล็กถึงได้สังเกตอะไรหลาย ๆ อย่าง

อย่างแรก ก็พวกสถานที่ของแผนกต่าง ๆ
อย่างต่อมา ก็คือคนที่เป็นผู้จัดการแต่ละแผนก

และอย่างสุดท้าย

“ทำไมมีแต่คนให้ความเคารพหมอนี้นะ”

แม้จะคิดในใจ แต่สีหน้าหมวยเล็กก็ปิดไม่มิด

แมัณัฐจะอยู่ข้างหน้า

แต่ก็รู้สึกถึงรังสีอะไรบางอย่าง จึงหันกลับมาดูหมวยเล็กในทันที โดยไม่ให้ตั้งต้ว

หมวยเล็กแทบปรับสีหน้าไม่ทัน

“อ้าว ก็เดินดูต่อดิ ไม่มีอะไรสักหน่อย” หมวยเล็กรีบตอบ

“วันนี้พอแค่นี้ก่อนเหอะ อีกอย่างพรุ่งนี้เธอก็ต้องมาทำงานจะได้เรียนรู้อีกมาอยู่ดี แต่ว่า.........”

“แต่ว่าอะไรอีกหล่ะ” หมวยเล็กถามแบบเคือง ๆ

ณัฐเห็นท่าทางของสาวน้อยเรียวยาว เงยมองหน้าตัวเองแบบขัดใจสุดขีด

แต่แปลก ที่ครั้งนี้ ไม่อยากต่อปากต่อคำกันด้วย

ทั้ง ๆ ที่ปกติแล้ว เรื่องแบบนี้ ใครจะไปยอม

“ไม่มีแล้วก็ได้”

หมวยเล็ก จึงได้แต่สบถออกมา ก่อนจะหันหลังกลับออกไป ล่ำลากับพี่ ๆ ที่ทำงานทุกคน ยกเว้นณัฐ



Create Date : 07 พฤษภาคม 2549
Last Update : 7 พฤษภาคม 2549 20:58:21 น. 0 comments
Counter : 278 Pageviews.

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Yutaka (Real)
Location :


[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Friends' blogs
[Add Yutaka (Real)'s blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.