แหล่งซ่องสุมสิ่งชั่วร้าย ^O^
|
||||
ดวงใจพร่างดาว - บทนำ 100%
ดวงใจพร่างดาว
โดย วินุตตา บทนำ หงส์รวมกับพยัคฆ์...มังกรกำลังโดดเดี่ยว! ข้อความสั้นๆที่ถูกส่งเข้ามาทำให้ผู้ที่อ่านมันเป็นรอบที่สามแล้วถอนใจยาวด้วยความหนักใจ ท้ายสุดจึงวางมันลงบนโต๊ะไม้ตัวใหญ่ตรงหน้าตนเอง แม้ข้อความนั้นจะไม่มีชื่อคนส่ง หากก็รับรู้ได้ว่าคนที่ส่งเข้ามาให้รับรู้จะเป็นใครไปเสียไม่ได้นอกจากคนของมังกร...คนตระกูลหม่า หม่า เส้าหยาง นายน้อยแห่งตระกูลหม่า...ทายาทอันดับหนึ่งของบัลลังก์มังกรถอนหายใจเฮือกใหญ่ด้วยความกังวลกับปัญหาใหญ่นี้! +++++++++++++ เสียงฝีเท้าที่เดินกระทบพื้นเป็นจังหวะสม่ำเสมอทำให้เส้าหยางรีบปรับสีหน้าตนเองโดยเร็ว ชายหนุ่มเก็บสีหน้าแสดงอารมณ์ของตนให้มันกลายเป็นเรียบเฉย และไม่กี่วินาทีต่อจากนั้นเขาก็ได้ยินเสียงเคาะประตูสามครั้งดังกังวานชัด เส้าหยางลอบถอนใจยาวพลางเอ่ยปากอนุญาตให้คนข้างนอกเข้ามาได้ สิ้นคำพูดของเขา ประตูไม้เนื้อหนักก็ถูกผลักเข้ามาทันทีราวกับว่าแท้จริงแล้วผู้มาใหม่ไม่ได้คิดรอคำตอบด้วยซ้ำ นายน้อยรู้ข่าวหรือยัง ข่าวอะไรครับ หม่าเส้าหยางมองผู้มาใหม่นิ่ง ดวงตายาวรีหากคมกริบราวกับจะมองทะลุไปถึงไหนๆทำให้ผู้ที่แม้ดำรงตนเป็นทั้งมือขวา เพื่อนเล่น และเพื่อนตายเพียงคนเดียวอย่าง จ้าวอู๋จิ้ง ยังต้องหลบสายตา ถ้าหมายถึงไอ้ข้อความไร้ประโยชน์ในกระดาษนี่ล่ะก็ผมว่าพี่จิ้งเสียเวลาเปล่าที่จะมาถามผมนะ เส้าหยางไสกระดาษแผ่นเล็กที่ตนเองหมุนมันไปมาอยู่ในมือตรงไปยังคนที่เขียนมาบอกเขา แม้จะรู้อยู่เต็มอกว่าข่าวการรวมตัวของพวกตระกูลชางและตระกูลเหลียงนั้นไม่ได้ไร้ประโยชน์อย่างที่ปากพูด แต่เส้าหยางก็ไม่ได้มีทีท่าจะใส่ใจหรือกระตือรือร้น นั่นทำให้อู๋จิ้งเหลือบตามองกระดาษที่ตนเองเขียนรายงานนายเพียงแวบเดียวก็ตวัดสายตาสู้กับนายน้อยแห่งต้าหลงเมื่อได้ยินคำพูดราวกับไม่ใส่ใจนั้น ผมว่านายน้อยควรใส่ใจ ยิ่งอีกไม่กี่เดือนนายเส้าหลงพ่อของนายน้อยจะเปลี่ยนมาให้นายน้อยคุมต้าหลงแล้ว การรวมตัวของเหลียงกับชางจะทำให้เราลำบาก จ้าวอู๋จิ้งเอ่ยเตือนเสียงเย็น ไม่อยากให้ทายาทเพียงคนเดียวของหม่าเส้าหลงไม่ใส่ใจในเรื่องของต้าหลง...มังกรที่ผงาดตัวอยู่บนจุดสูงสุดแห่งอำนาจมากว่าห้าสิบปีนับตั้งแต่หม่าเส้าหลงบิดาของหม่าเส้าหยางขึ้นคุมบังเหียนนี้ คนที่แต่งงานกับลีรอยด์ ชางก็เป็นเพียงน้องสาวของลี่ซิง ซึ่งถ้านับกันตามตรงลี่ซิงก็เป็นแค่ลูกบุญธรรมของตาแก่เหลียงเท่านั้น ไม่ใช่สายเลือดตรง ไม่มีสิทธิ์เป็นใหญ่ในเหลียงอยู่แล้ว ผมว่าพี่จิ้งกังวลเกินไป ถ้อยคำที่บ่งบอกว่าตนเอง รู้ มากกว่าที่ได้รับรายงานทำให้ดวงตาของจ้าวอู๋จิ้งเป็นประกาย หัวใจเต้นแรงด้วยความตื่นเต้นเมื่อพบว่าภายใต้ท่าทีไม่สนใจอะไร นายน้อยแห่งต้าหลงหาได้เพิกเฉยต่อเรื่องของตระกูลไม่ กระนั้นอู๋จิ้งก็ยังขัดขึ้น แต่ถ้าเมื่อไหร่ที่ลี่ซิงแต่งงานกับโจวอี้หลุน...คราวนั้นบัลลังก์ของต้าหลงคงสะเทือน หม่าเส้าหยางตวัดตาเรียวของตนมองหน้ามือขวาคนสนิท ริมฝีปากหยักสวยราวอิสตรีเหยียดยิ้มหยัน ผมว่าพี่อู๋คงต้องกลับไปสืบข่าวใหม่นะครับ...ว่าลี่ซิงกับโจวอี้หลุนน่ะหรือจะมีทางที่จะแต่งงานกันได้ งั้นผมว่านายน้อยคงต้องเปิดตาตัวเองมองโลกให้มันกว้างขึ้นมากกว่านี้...จากประสบการณ์ที่ผมได้เรียนรู้มาทั้งชีวิต ผมจะบอกนายน้อยไว้ว่า...ไม่มีอะไรบนโลกใบนี้ที่เป็นไปไม่ได้! เส้าหยางถึงกับเงียบเมื่อได้ยินคำพูดแนะนำกึ่งเตือนของจ้าวอู๋จิ้ง แต่...ดวงตาของนายน้อยแห่งต้าหลงกลับปรือลง ซ่อนแววตาที่มีเขาเพียงคนเดียวเท่านั้นที่รู้ว่ามันฉายประกายถึงสิ่งใดออกมา! จะไม่มีวันที่ลี่ซิงและโจวอี้หลุนได้แต่งงานกันโดยเด็ดขาด! ++++++++++++ สรุปว่าวินุตตาขอดองหัวใจเกียรติยศนะคะ แล้วมาอัพดวงใจพร่างดาวแทน 5555+ เจอกันตอนหน้าค่ะ |
การิ๋งกิ๋งกิ๋ง
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] ยินดีต้อนรับเข้าสู่บ้านหลังน้อยของธีรตี - พิรฏาค่ะ ^^ ผ่านไปผ่านมาแวะทักทายกันได้นะคะ งานเขียนทั้งหมดใน blog นี้ สงวนลิขสิทธิ์ตามกฎหมาย พระราชบัญญัติ พ.ศ.2537 ห้ามนำไปพิมพ์ เผยแพร่ หรือลอกไปกระทำการใดๆ ก็ตาม
Group Blog
All Blog |
|||
Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved. |