คิดถึง... ฉันคิดถึงเพื่อนเก่าฉันคนหนึ่ง ฉันไม่รู้ว่าเธอไปอยู่ที่ไหน...ไม่รู้ว่าจะติดต่อเธอได้ยังไง หลายๆเรื่องที่เคยอยากเคลียร์ ฉันก็ดันลืมมันไปหมดแล้ว ฉันไม่รู้ ว่าใครผิด ใครถูก และไม่รู้ คำว่า ขอโทษ มันจะทำให้ทุกอย่างดีขึ้นมาได้ไหม ตอนนี้ฉันรู้แค่ ฉันเป็นห่วงเธอ โดยเฉพาะในวันที่ฉันมีความสุขดีแบบนี้...ฉันยิ่งคิดถึงเธอ ฉันอยากให้เธอมาอยู่ข้างๆ หัวเราะและยิ้ม ไปกับฉัน ฉันคิดถึงเธอจริงๆนะ ยัยเอ๋อ....   Create Date : 30 ธันวาคม 2556     Last Update : 30 ธันวาคม 2556 13:02:04 น. Counter : 640 Pageviews.   0 comment Share Tweet

จบๆไป ก่อนอื่น ก็จะออกตัวไว้ก่อน ส่วนคนอ่านจะเข้าใจตามที่บอก หรือเข้าใจไปมากกว่านี้ ก็สุดแล้วแต่ความคิดส่วนบุคคลก็แล้วกัน เขียนบล็อคไว้ ไม่ได้ต้องการประจานใคร แค่จะชี้แจงเหตุผลส่วนตัว ความคิดส่วนตัว....ส่วนความคิดของคนอื่น ก็ไม่ขอยุ่งเกี่ยวอีกต่อไป ถึง...เธอ.... ไม่ได้มาเขียนด้วยอารมณ์รุนแรง หรือไม่พอใจอะไร ณ เวลานี้ ไร้ความรู้สึกทุกอย่างแล้วล่ะ...กับเพื่อนคนหนึ่ง...เพื่อนที่เราคิดว่า เป็นเพื่อนรัก เพื่อนที่ไว้ใจ เพื่อนที่รู้จักเราดีที่สุด แต่จริงๆ เธอก็ไม่ได้รู้จักฉันดีพอ....และฉันก็ไม่อาจจะรู้จักเธอให้ดีพอได้ เคยเคืองกัน เธอเคยน้อยใจฉัน กี่ครั้งไม่รู้ต่อกี่ครั้ง....แม้แต่ในบล็อคที่นี้ ฉันก็ยังใช้มันเคลียร์เรื่องพวกนี้มาแล้ว....แต่มันก็ยังไม่อาจทำให้เรารู้จักตัวตนของกันและกันได้ ตอนนี้ก็จะขอใช้บล็อคนี้ เคลียร์เป็นเรื่องๆ ไป ฉันเคลียร์ของฉัน เข้าใจของฉันแบบนี้ ส่วนเธอจะเคลียร์ไหม จะเข้าใจแบบไหน....ก็....เป็นเรื่องของเธอนะ ** ฉันบอกว่าฉันเป็นคน พูดๆ บ่นๆ แล้วก็จบ ก็ลืม.......มักง่าย พูดห้วนไม่หวาน อยากพูดก็พูด ไม่มีเรื่องพูดก็เงียบ...............เคยบอกไปหมดแล้ว เธอก็เคยบอกว่าเข้าใจ....ทั้งๆที่ไม่เคยจะเข้าใจ และก็ไม่เคยจะรับได้ แต่ตอนนี้ แค่คำพูดธรรมดา เธอก็มองว่า ฉันด่า แค่คำบ่น ก็ว่าฉันต่อว่า พอมีเรื่องให้ว่าจริงๆ ก็ว่าฉันตะคอก เรื่องนี้ ฉันขออธิบายเป็นครั้งสุดท้ายละนะ เรื่องอะไรก็แล้วแต่ ถ้าเห็นว่าไม่ถูก ไม่ดี จะผิดพลาดแค่เล็กๆน้อยๆ ฉันก็บ่น เพราะฉันมันขี้บ่นว่ะ แต่บ่น แล้วก็จบ ถ้าที่ฉันบ่นมันไม่ถูกคนที่ถูกบ่นก็ฉะกลับมาได้เลย เคลียร์กันต่อหน้าไปเลย ไม่ถนัดเก็บไปนินทาลับหลัง....แบบนั้นเขาไม่เรียกเพื่อนกันหรอก เออ ถ้าเป็นเจ้านาย เป็นผู้ใหญ่ เป็นใครไม่รู้ ที่เราไม่มีสิทธิ์เถียง ก็ว่าไปอย่าง ค่อยเก็บปากเก็บคำไว้ไปรอบ่นลับหลัง แต่นี้ เพราะเห็นเป็นเพื่อนสนิท ทั้งๆที่แค่พูดๆ บ่นๆ ไม่เคยมีความคิดว่าจะด่า จะตะคอก จะดูถูกอะไร กลับถูกมองแต่แง่ร้าย แค่คำพูดธรรมดา ก็ยังอุตส่าห์เก็บไปนั่งฟูมฟาย ว่าเรา ด่า เราตะคอก งั้นเอาเป็นว่า เรื่องนี้ขอจบด้วยคำว่า ขอโทษ ที่ทำให้คิดให้รู้สึกแบบนั้น ฉันโคตรมารร้ายเองแหละ ด่าเธออยู่ได้ทั้งวัน และต่อจากนี้ไป จะไม่พูดทักท้วงอะไรอีกต่อไปแล้ว...จะคุยเท่าที่จำเป็น และจะระมัดระวังทุกคำพูด ให้เป็นแค่บทสนทนา ส่วนใครจะทำผิดทำถูก ก็ไม่ขอออกความเห็นใดๆ ทั้งสิ้น คำพูดมันจะได้ไม่ต้องกลายเป็นคำจิกด่าสำหรับเธออีกต่อไป **ไม่รู้ทำไม เธอถึงได้ฝังหัวนัก ว่าฉันเอาเธอไปเล่านินทาให้ชาวบ้าน ประชาชีในที่ทำงานฟัง...คนในที่ทำงานฉันทุกคนเลย......ขนาดนั้นเลยนะ เหอๆ ฉันจะไปเล่าอะไร ยังคิดไม่ออกเลยด้วยซ้ำ ว่าจะไปมีเรื่องอะไรให้เล่านักหนา แค่มีคนในที่ทำงานฉัน เข้าร้านมา แล้วมองเธอ ทักเธอว่า อ๋อคนนี้เหรอเพื่อนของไอ้หมวย.....แค่นั้น แค่เธอไม่รู้จัก แล้วเขามาทักเธอ....ไม่ได้แปลว่าเขารู้ประวัติ รู้วีรกรรมเธอ นะ เขารู้จักเธอ เพราะฉันชวนทุกคนมาร้านซึ่งฉันแนะนำว่า เป็นร้านที่ฉันกับเพื่อนสนิทเปิดด้วยกัน ช่วยกันกับเพื่อนดูแล....บางคนเขาก็ถามว่ามาทำงาน แล้วใครดูร้าน ฉันก็ตอบว่า เพื่อนฉัน พอมีใครที่รู้จักฉันเข้าร้านมาเจอเธอเฝ้าร้านอยู่ เขาก็แค่ร้องอ๋อ...คนนี้เองเหรอ เรื่องพี่แป้น เรื่องติง เรื่องสัก ก็ไม่เคยเล่าเรื่องเอ๋อๆ เรื่องสมองเบลออะไรออกมาก่อนทั้งสิ้น มันเริ่มจาก การสังเกตของพวกนั้นเอง แล้วเขาก็มาคุยกับฉันก่อน อยู่ดีๆ ก็ถามขึ้นมาเอง ว่าทำไมเพื่อนเธอตอบคำถามช้า ทำไมคิดนาน ฉันก็บอกไปว่า เราเรียกกันว่า เอ๋อ ฉันก็เป็นยัยเอ๋อ เธอก็เป็นยัยเอ๋อ แล้วก็หัวเราะเป็นเรื่องตลกจบไป พอฉันเอามาเล่าให้เธอฟัง ว่าพี่/น้อง/เพื่อน ทักมาแบบนี้ เธอก็ว่าฉัน ว่าเอาเรื่องเธอไปนินทา ทุกคนก็เลยจ้องเธอ เชคว่าเธอเป็นเอ๋อจริงรึเปล่า ก็ตอบไปแล้ว ว่าไม่เคยพูดถึงเรื่องไม่ดีออกมา ถ้าจะผิด ก็ผิดที่ฉันมองเรื่องที่คนอื่นเขาทักเธอมา ว่าเป็นเรื่องแซวกันเล่น ฉันมันคิดน้อยเอง ไม่โวยวายแทนเธอ แถมยังเอามาเล่าให้เธอฟังอีก ผิดเอง ขอโทษนะ ต่อจากนี้ไป จะไม่พูดถึงเธออีก อธิบายได้แค่นี้แหละนะ ถ้ายังจะฝังใจว่าเอาเธอไปนินทาให้คนทั้งโลกฟัง ก็แล้วแต่.....ไม่ขอยุ่งกับความคิดส่วนบุคคลอีกแล้ว **เรื่องฉันด่าเธอกลางวงเพื่อน ด่าประจานให้เพื่อนๆฟัง ทั้งๆที่เธอไม่รู้จัก และก็คงไม่อยากจะรู้จัก แต่ฉันเจือกเอง ดันไปอยากให้เธอรู้จักเพื่อนๆ น้องๆ ของฉัน โดยไม่ถามความสมัครใจของเธอ ฉันมันผิดเองที่ไม่ละเอียดอ่อน ไม่แนะนำดีๆ อย่างเป็นทางการ ดันเป็นพวกคิดน้อย ทำไรห้าวๆ ลวกๆ มักง่าย พอเห็นว่า เธอไม่ใช่คนแถวนี้ มาอยู่ที่นี่ไม่รู้จักใคร อยากให้รู้จักไอ้พวกนี้ไวๆ อยากให้สนิทเร็วๆ อยากโชว์ความเป็นกันเอง ก็เลยหยิบเรื่องฮาๆ เรื่องโก๊ะๆ ออกมาแซวเล่น กลับกลายเป็นการด่าประจานเธอ....นี่ก็ไม่รู้ว่า ไอ้พวกที่ฉันแซวให้เธอฟังด้วย มันจะคิดว่าฉันด่าประจานมันด้วยไหม เอาเป็นว่า ขอโทษมากๆ ไม่ได้ด่าประจาน คนที่นี่แซวกันบ่อย อำกันแรง แต่ไม่มีใครคิดอะไรหรอกนะ หัวเราะบ้าง งอนสะบัดบ้าง สุดท้าย ด้วยความเป็นเพื่อน ทุกอย่างก็จบ ก็ลืมมันไป จำเอาไป ก็ไม่รู้จะเอาไปใช้ประโยชน์อะไร....มีก็แต่ การที่เธอหลบไปนั่งในซอกในหลืบคนเดียวคนเดียวนั่นแหละ ที่จะทำให้ทุกคนเขาจำ ว่าไม่อยากมา เพราะเกรงใจจะทำให้เธออึดอัด....ฉันเองก็จะขอจบเรื่องนี้ ด้วยการไม่แซวเธอ ไม่ว่าเธอ ให้เพื่อนๆ คนไหนฟังอีก คนไหนที่ไม่รู้จักก็จะแนะนำชื่อให้ ให้รู้จักกันไว้ แค่นั้นก็พอละกัน **เรื่องที่ว่า ฉันอวดติงว่าฉลาด แล้วเธอโง่....ก็ไม่รู้ทำไมคิดได้ไกลซะขนาดนั้น ฉันยอมรับว่าหัวเสีย ที่บิลร้านมาแล้วเธอไม่ท้วงถึงความผิดปกติ พอบิลมาอีกรอบเธอก็ตอบคำถามฉันไม่เคลียร์ ฉันแค่บอกให้เธอ เอาให้ติงช่วยดู อยู่ร้านด้วยกัน แต่เธอกลับมองว่า ฉันด่าเธอโง่ ให้เอาไปให้ติงดู เพราะติงฉลาด.....อะโห.....สุดยอดจินตนาการเลยล่ะพี่น้องเอ้ย วันที่เธอจ่ายเงินบิลร้าน ที่ฉันบ่นไม่พอใจ ก่อนที่ฉันจะเข้าร้านมาบ่นเธอน่ะ ฉันเดือดปุดๆ ใส่ติงที่บึ่งรถมารับฉัน ก่อนแล้วด้วยซ้ำ พอเจอหน้าฉันก็ถามเลย เจ๊นั่นมาเก็บตังรึยัง ติงบอก เก็บละ ฉันถามต่อว่า ได้ท้วงเรื่องบิลไหม มันบอก ไม่รู้ดิ หลับ จากนั้นฉันก็ฉอดๆๆๆๆบ่นมันยกชุด ถามไอ้ติงดูไป ว่าโดนโวยเยอะแค่ไหนที่เอาแต่นอนไม่ยอมลุกมาดูบิล แต่ไม่รู้มันจะจำได้ไหมนะ เพราะมันก็เถียงๆๆๆ สะบัดหน้าใส่กันไปที ไม่กี่นาทีก็หายกัน...จบๆไป มันแก้ไขอะไรไม่ได้แล้ว จะว่าฉันเข้าข้างน้อง ยังไงก็ตามใจเถอะ ทุกวันนี้ มันก็ไม่ใช่จะยอมขึ้นมาหา ต้องโทรไปตื้อแล้วตื้ออีก ขอให้มาช่วย ตังมันก็ไม่ได้ ไปไหนก็ไม่ได้ไป รถมันก็ขับให้ แฟนมันก็ไม่ได้เจอ เที่ยวก็ไม่ได้เที่ยว...เอามันมาขังไว้กับเรา ให้ช่วยงานนั่นนี่....แค่ให้ช่วยอยู่ร้าน แล้วมันนอน ก็คิดติดลบกับมัน.....ถามว่ามันมีสิทธิ์ที่จะไม่มาช่วยเลยได้ไหม ไม่มาเหลียวแลเลยได้ไหม....มันจะคิดว่า กุไม่ยุ่งหรอก ไม่ใช่เรื่องของกุ ได้ไหม.........แต่มันก็ยังมา ยังมาอยู่เป็นเพื่อน มาชวนคุย มาช่วยงานเล็กๆ น้อยๆ บ้าง........ก่อนจะติดลบคนอื่น ก็คิดถึงน้ำใจคนอื่นบ้างนะ **เรื่องฉันไล่เธอกลับบ้าน เพราะแฟนจะมาหา ...... โอ๊ย กุรู้แล้วกุจะบ้า ทำอย่างกะเป็นครั้งแรกที่ไอเฒ่ามันจะมาหางั้นแหละ อยู่นี่มา 2 ปี อยู่ด้วยกันกะติงกะไอเฒ่า ก็ไม่เห็นจะต้องไล่ใครกลับเลย ที่บอกให้เธอกลับบ้านเนี่ยนะ เพราะตอนแรก ฉันเห็นว่ามันเป็นช่วงสงกรานต์ พ่อแม่เธอต้องอยากให้เธอกลับไปรวมญาติ อันนี้ฉันก็คิดเอาเอง เพราะเห็นใครๆ ก็อยากให้ลูกกลับบ้านกันทั้งนั้นแหละ ฉันก็กลัวพ่อแม่เธอจะไม่พอใจ ถ้าเธอไม่กลับ เดี๋ยวเขาจะว่าให้ ว่าฉันใช้งานเธอหนักจนไม่ได้โงหัวไปไหน พอเธอยืนยันไม่กลับ ก็ตามใจเธอ อีกวันสองวันมา เธอก็บอกว่า ตาเธอป่วย ฉันก็เลยไล่เธอกลับอีกรอบ ฉันก็ยิ่งไม่สบายใจ ไหนจะเป็นวันสงกรานต์ ไหนจะตาป่วย....แล้วเธอก็ยังไม่กลับบ้านอีก ทางบ้านเธอคงแช่งฉันกันหมดแล้ว ฉันถึงได้ถามย้ำให้เธอกลับบ้าน แต่มันกลับเป็นว่า.........ฉันไล่เธอกลับเพราะแฟนจะมาหา เฮ้อ...กุเครียด...ก็น่าจะรู้อยู่แก่ใจนะ ว่าอาทิตย์นั้น ฉันงอนแฟน ไม่รับโทรศัพท์มันเลย ฉันจะไปตรัสรู้ได้ไง ว่าใครจะไป ใครจะมา ที่สำคัญ วันที่เธอกลับบ้าน แฟนฉันก็ไม่ได้มาหาด้วย ตัวฉันเอง ก็ไปทำงานตั้งแต่เช้าถึงค่ำ ไม่ได้มาเปิดร้านด้วยซ้ำ แล้วที่เธอจะกลับมา ฉันก็อารมณ์เสียน่ะ ไม่ใช่เพราะไม่อยากให้กลับนะ อยากให้มาดูร้านน่ะ อยากแน่....แต่เธอกลับบ้านเช้าวันนี้ แล้วกลับมาร้านเช้าอีกวัน....ทำอย่างกะมันของใกล้ ตัวเธอเองได้อยู่กับครอบครัว กี่ชั่วโมง แล้วจะรีบปัดก้นวิ่งกลับมาทำงานทำไม....จะกลับบ้านไปเที่ยวหาพ่อหาแม่ ดูแลแม่ ดูแลหลาน สองวัน สามวัน ฉันก็ไม่คิดว่าเธอกินแรงหรอกนะ ไม่เคยมีความคิด ว่าตัวเองต้องทำงานงกๆ อยู่คนเดียวหรอกนะ **เรื่องขายเสื้อผ้า....ไม่ได้พูดแดกดัน แต่พูดความจริง ว่าไม่มีงบ แล้วร้านข้างๆ ก็เปิดขายอยู่แล้ว เสื้อผ้าน่ะ อยากขายจะตาย ไม่งั้นจะขอให้ไปซื้อเหมาไม้แขวนมาเหรอ....แต่หัดมองสถานการณ์บ้างเถอะ....ตอนแรกบอกไม่ขายเสื้อผ้าแล้ว ก็จริงอยู่ แล้วที่เปลี่ยนใจมาขาย ก็เพราะว่า ราวเสื้อผ้ามือสองที่แอบขายแถวหลังร้านมันขายดี เธอเองก็มาบอกว่า เจ๊ร้านข้างๆ จะไม่อยู่ จะเปิดร้านอีกทีหลังสงกรานต์โน่น ฉันก็เลยจะแอบขายเสื้อผ้าช่วงนี้ เอางบที่ไปตกลงซื้อสร้อยไว้ เอาไปซื้อเสื้อผ้า ออร์เดอร์สร้อยที่สั่งไป ก็เบี้ยวเขาไม่เอาหน้าตาเฉย ก็ยอมเสียเครดิตไป.... ไม่ใช่ว่าพูดกลับไปกลับมา ฉันก็ไม่รู้ว่าเธอตามไม่ทันเรื่องอะไร เพราะทุกอย่างที่พูดที่ทำ ก็คุยกันตั้งแต่อยู่ในร้านแล้ว แค่อยากให้ร้านขายของดี ได้กำไร เสื้อผ้ามือสองที่เอามาขายก็ของฉันขนมา ขายได้ก็ยกเงินให้ร้านหมด มีอะไรไม่ดี ไม่ถูกใจเธออีก ว่าฉันหนี ว่าฉันเมิน ฉันขึ้นไปเลือกเสื้อผ้ากับติงสองคน.....ฉันว่าฉันยังจำวันนั้นได้นะ....กลับจากร้านเข้าบ้าน แล้วฉันก็เหนื่อย ร้อน ล้า มาก ฉันไปทำงานประจำ เสร็จก็ไปร้านต่อ ตื่น 6 โมงเช้าไปทำงาน กลับจากร้านก็ 4 ทุ่มเกือบ 5 ทุ่ม มันเพลีย...ฉันพุ่งไปอาบน้ำคนแรก อาบเสร็จก็เอาโน้ตบุคตัวเองขึ้นห้อง ว่าจะเปิดเนตดูสักหน่อยแล้วหลับเลย ไม่ได้มีอยู่ในหัวเลยนะ เรื่องเมินเธอน่ะ....แล้วฉันจะไปเมินเธอเรื่องอะไรวะ ขึ้นห้องไป ก็เปิดเวบดู ก็เวบโปรดๆ ของฉันทั้งนั้น ช้อปปิ้งเนี่ย ฉันเปิดดูเสื้อ แล้วติงก็เข้ามาพอดี มันก็มาดี๊ด๊าขอดูด้วย ขอซื้อชุดทำงาน แล้วก็กลายเป็นกดสั่ง แบบว่า สถานการณ์มันบานปลายไง จากที่แค่ตั้งใจจะดูเล่นว่ามีแบบเสื้อผ้าใหม่ๆ มาไหม ก็กลายเป็นเลือกๆ ซื้อซะเลย สรุปก็คือ เวลาฉันเหนื่อย ฉันก็ชอบเงียบ มันเป็นนิสัย อยากอยู่เงียบๆ นิ่งๆ จนกว่าจะได้พัก หรือไม่ก็ไปเจอของเล่น ของชอบ ของถูกใจ ถึงจะร่าเริงขึ้นมาเอง....ไม่ใช่ว่าจะโกรธ จะเคืองอะไรเธอ ขอเถอะ ความคิดแบบเนี๊ยะ เบื่อออออออจะเคลียร์แล้ว มันหลายรอบแล้ว ยังไม่จบ พรุ่งนี้จะมาอัพต่อ   Create Date : 19 เมษายน 2553     Last Update : 30 ธันวาคม 2556 12:52:14 น. Counter : 220 Pageviews.   0 comment Share Tweet

HBD แฮปปี้ เบิด เดย์ ทู มี ทู้ มี แหม จริงๆ วันเกิด ก็เมื่อวานแล้วแหละ แต่เพิ่งมีโอกาสได้มาอัพบล็อค วางแผนไว้ จะไปกินเลี้ยงซะดิบดี หัวหน้าก็ชวนไปนั่งร้านเหล้าซะด้วย ยัยหมูน้อยก็ชวนไปกินหมูทะ แต่ทุกแผน ก็โดนระงับหมดเลย เพราะ อาหารเป็นพิษ ตั้งแต่คืนวันศุกร์ ท้องร่วงไม่หาย ยาวไปจนถึงวันจันทร์ วันนี้ก็เลยต้องลางาน นอนกินข้าวต้มอยู่บ้านซะงั้น เย็นๆ มา ก็หายดีละ ได้พักได้กินยา จนซ่าได้ปกติ อิอิ จริงๆ แล้ว คืนวันศุกร์ ที่ท้องเสีย ก็ไม่ได้รู้ตัวเลย ว่าอาหารเป็นพิษ คิดว่าตัวเอง กินกาแฟเซเว่นเข้าไป ก็เลยท้องเสีย เป็นเรื่องปกติ นั่งดูการ์ตูนไปซักพัก ก็เลย กินเบียร์ไปแก้วหนึ่ง สบายใจ ฮ่าๆๆๆ จากนั้น ก็......ไม่ต้องพูดถึง โดนยัยหมูน้อยด่า "อีบ้า อาหารเป็นพิษ ยังเจือกนั่งกินเบียร์สบายอารมณ์อีก" เอิ๊กๆๆๆ พรุ่งนี้กะจะไปกินหมูกระทะ แล้วก็เดินถนนคนเดิน + ไปรับเค้กที่จองไว้ ไม่เป็นไร ถือซะว่า HBD ย้อนหลังให้ตัวเองก็แล้วกัน ^^" {{Thanks เพื่อนเอ๋อ}}   Create Date : 28 ธันวาคม 2552     Last Update : 28 ธันวาคม 2552 22:22:30 น. Counter : 249 Pageviews.   3 comment Share Tweet

กลับมาจากทะเลแว้ววว (ต่อ) ไปดำน้ำ เช้าอีกวัน โดนเขย่าเรียกตั้งแต่ ตี 5 = =" ไม่ใช่เข็ดหลาบ ไม่ได้กินข้าวเช้าพร้อมคนอื่นหรอกนะ แต่เจ๊ดาว เรียกให้ตื่น ให้ลุกไปรอดูดวงอาทิตย์ขึ้นกัน ก็สลึมสลือ ไปล้างหน้าคนสุดท้ายเลย (นอนก็นอนก่อนเขานะ) ออกไปเดินเล่น จนถึง 7 โมง ไม่เห็นดวงอาทิตย์ขึ้น = =" เมฆมันลับไปซะหมด สรุปแล้ว ก็ได้แต่วิ่งเล่น จับปูกัน ถ่ายคลิปจับปูลมได้ แต่ดูไม่รู้เรื่อง = =" เช้านี้ไอเพื่อนมันถือกล้องตัวใหญ่ๆ มาด้วย ไม่รู้ไปฉกของใครมา หรือใครไปจ้างมันไว้ แต่มันเล่นตามถ่ายรูปตู ตั้งแต่กลับเข้ารีสอร์ท ไปตักข้าวต้ม ไปชงโอวัลติน ไปขโมยซองน้ำตาล กินปาท่องโก๋ของตัวเองและของคนอื่น =[]= ถ่ายอยู่ได้สารพัดท่า ซะทุกฝีก้าว..จนอึดอัดไปหมด (ทำชั่วไม่ถนัดเลยอะ) ทนไม่ไหว ต้องเดินไปด่า วงแตกเลย สมหน้า 8โมงก็ออกเดินทาง ไปเกาะทะลุ เพื่อจะไปดำน้ำ ระหว่างที่ไป ใช้เวลาสักพักเหมือนกัน นึกว่าใกล้ๆ ไม่กี่สิบนาทีน่าจะถึง ที่ไหนได้ นานเหมือนกันแฮะ เจ๊ๆ เขาบ่นเมาเรือกัน แต่ฉันนี่...อีกแล้ว......แดดแรงๆ ลมเย็นๆ เป็น....หลับ = =" คราวนี้โดนเรียก แมวเซา ถี่ยิบเลย ไอเพื่อน :: "เชื่อเขาเลย แบบนี้ยังจะหลับได้อีก แกนี่มันเป็นอะไรที่ สุดยอด นั่งข้างน้ำอีก กลัวตายเป็นไหมน่ะ" โหดร้ายเนาะ พูดจา น่าถีบ Y___Y พอถึงที่หมาย...ก็หายง่วงเป็นปลิดทิ้งเลย เป็นอะไรที่ ตื่นตาตื่นใจมาก เจ๊หยาบอก "เอ๊า ไวๆๆ ถ่ายรูปกะรู" เกาะทะลุ สวยมากๆๆๆ น้ำทะเลเป็นสีฟ้าครามออกเขียวๆน้ำเงินๆ เห็นแล้วปลื้มมมม ปลาเยอะแยะเต็มไปหมด รุมกินขนมกันอย่างกะปลาเลี้ยง เป็นปลาเสือ ตัวประมาณฝ่ามือนี่แหละ สวยดี เขาให้ดำน้ำดูปลา กับ ปะการัง เจ๊หยาโดดตูมลงคนแรกเลย คนอื่นๆ ก็ทยอมลงตาม ไอเราก็ยืนหน้าซีดอยู่บนเรือ ไม่ใช่อะไรหรอก . . กลัวปลา มันเยอะเกินป๊ายยย Y___Y ดูสิ รอบตัวเลย สยองมากๆ ก็มีแต่คนแซว ว่า ไอหมวยกลัวปลาๆๆ แง...ผิดตรงไหน ดูจำนวนมันซะก่อน นู๋ไม่ไหวนะค๊า แต่สุดท้ายก็ต้องลง ว่ายน้ำไปด้วย ร้องกรี๊ดๆ ไปด้วย ปลามันตอดขาด้วยอะ ก็เลยร้องงอแง ฮือๆๆ น้ำใสมากจริงๆ ไม่ต้องใส่หน้ากากสน็อคเกิ้นเลย แค่ก้มมอง ไม่ต้องดำลงไปในน้ำ ก็เห็นหมดแล้ว น้ำไม่ลึกด้วย เห็นปลา ปลิงทะเล ปะการัง โขดหิน สวยมากๆๆ น้ำใส นิ่งด้วย จริงๆ นั่งบนเรือมองก็เห็นหมด แต่อยากเล่นน้ำ ก็เลยลงสักหน่อย กลายเป็น เอาแต่ว่ายน้ำหนีปลา Y___Y เล่นที่นี่เรียบร้อย ก็ไปต่อกันที่เกาะสิงห์อีกที่ ไม่ได้ถ่ายรูป เพราะที่นี่ปลาน้อย ก็เลยดีด๊า รีบลงไปเล่น น้ำลึกกว่าที่แรก น้ำเชี่ยวด้วย ว่ายเท่าไหร่ ก็โดนพัดออกไปเรื่อยๆ คราวนี้ได้ใส่สน๊อคเกิ้นดำดูปากะรัง น้ำขุ่นไปหน่อย แต่ก็พอมองเห็นอยู่ กลับขึ้นเรือ แบบสิ้นสภาพมาก เหนื่อยสุดๆ เกือบปีนขึ้นบันไดเรือไม่ได้ อ่อนแรง ออกจากรีสอร์ท ก็ไปซื้อของฝาก มีแต่คนแซว ว่า ฉันซื้อแต่ขนม กินแต่ขนม ซื้อของฝากแบบเต็มร้อย แอบแกะกินเองสัก 50 แฮะๆๆ ดีนะ ที่รักโทรมาบอก ห้ามแกะลูกชิดอบ ฮ่าๆๆ บ่ายๆ เดินทางกลับ ตอนนั่งบนรถทัวร์ รื้อๆ กระเป๋า ค้นมือถือจะเอามาฟังเพลง ดันไปเจอกับ ยาขวดเล็กๆ ขวดนึงเข้า ก็ไล่ถามคนที่นอนในห้องด้วยกัน ว่าของใคร เจ๊ๆ ก็บอกว่า ไม่ใช่ของเจ๊สักคน เย้ย...ของใครก็ไม่รู้ มาอยู่ในกระเป๋าได้ไง ถามใครก็ไม่มีเจ้าของ...แถมยังโดนแซวว่า โดนยาเสน่ห์เข้าซะแล้ว สยอง ก็เลยรีบเขี่ยทิ้ง =[]= สงสัยมีคนเอามาใส่กระเป๋าผิด ช่วงดำน้ำรึเปล่าก็ไม่รู้ เพราะต้องวางกระเป๋าไว้บนเรือนินา แต่ของใครก็ไม่รู้แหละ...ทิ้งไปแล้ว ขอโต๊ดนะก๊าบบบ โดนแซวจนผวาอะ ช่วงขากลับก็หลับบนรถทัวร์ต่อ กว่าจะถึงบ้านพัก ก็สายๆ ของอีกวัน ปวดเมื่อยตัวไปหมด กลับมาถึงก็โยนผ้าลงเครื่อง เรียบร้อย ก็ หลับ ตื่นเย็นๆ พรุ่งนี้เดินทางกลับเชียงใหม่ ^^   Create Date : 11 ตุลาคม 2552     Last Update : 11 ตุลาคม 2552 23:50:39 น. Counter : 313 Pageviews.   1 comment Share Tweet

กลับมาจากทะเลแว้ววว~ แน่ะ..จนได้ อิอิ ตอนแรกว่าจะอัพอีกที สิ้นเดือนเลย กะว่ารอกลับจากเชียงใหม่ก่อน แต่เปลี่ยนใจละ ต้องอัพเรื่องไปเที่ยวทะเลไว้ก่อน เดี๋ยวจะลืมไปซะหมด 555 ความจำยิ่งสั้นๆ อยู่ เริ่มต้นด้วยการเดินทางที่ยาวนานมากกกกก จากเกือบเหนือสุด ลงไปประจวบ แวะนู่นแวะนี่ ไปค่ำเอาที่ นครปฐม ตั้งแต่ ตี 4 จนถึง 3 ทุ่ม ไม่น่าเชื่อ...ฉันหลับตลอดการเดินทาง = =" ตื่นเป็นพักๆ ตอนแวะกินข้าวนั่นแหละ ฮ่าๆ แวะตลาดน้ำดอนชัย แต่ไม่ค่อยตื่นเต้นเท่าไหร่ เดินดูของนิดหน่อย ซื้อสับปะรดมากิน แล้วก็ขึ้นไปนอนบนรถต่อ แวะไหว้พระที่เจดีย์นครปฐม ุถูกใจที่นี่มากกกกก ได้ไหว้พระ ต่อด้วยมหกรรมกินอาหารทะเล ฮ่าๆๆ ร้านอาหารช่วงหัวค่ำ ช่างอลังการจริงๆ กินจนพุงปลิ้น สุขสุดๆๆ 3 ทุ่มกว่า ก็ถึงที่พัก แถวๆ วัดไร่ขิง ที่ลานทุ่งหน้าวัดเห็นมีงานด้วย เพื่อนๆ พี่ๆ บนทัวร์ก็ชวนกันไปเที่ยว แต่ฉัน! อาบน้ำ หลับเรียบร้อย =[]= (หลับได้อีก) ตื่น 7 โมงเช้า ไม่ทันกินข้าวกับเขาอีกแน่ะ เพราะคนอื่นตื่นเช้ากว่า กินกันหมดแล้วทุกคน สรุป ฉันตื่นสายที่สุด อดข้าวไปตามระเบียบ เดินทางไปดูงานที่โรงเรียนประจำนายร้่อย ผอ. ที่นั่นน่าร๊ากกก ชอบชมว่าสาวเหนืองามแต้ๆ ก็เลยปลื้มมมมม กันเป็นแถว ฮ่าๆๆๆ 11โมง ก็เดินทางต่อ คราวนี้ไปทะเล ประจวบ อำเภอสะพานน้อย (จำถูกป่าวไม่รู้--หลับตลอดการเดินทางอีกละ) ถึงก็เย็นๆ เริ่มมีคนแซวว่าเป็น "แมวเซา" อยู่เรื่อยๆ แต่ไม่สนโลกหรอก ก็มันอยากนอนงะ พักที่รีสอร์ท ต้นสน หรือใบสน ไรสักอย่าง (อีกละ Y__Y) เดินย่ำทรายแถวหาดเล่น ถ่ายรูปไม่ค่อยได้ แสงหมดแล้ว ใช้กล้องมือถือถ่ายซะด้วย ก็เลยได้แต่ไปเกาะแกะกล้องชาวบ้านเขา อิอิ น้ำใสมากกกกก คนน้อย ทะเลโล่งงง มีเรือประมง เริ่มออกเรือไปดักปลาช่วงกลางคืนด้วยเพียบเลย นี่เจ๊ดาว พรีเซนต์เตอร์ เจ๊บอกถ่ายรูปเจ๊เยอะๆนะ เจ๊เพิ่งเคยมาทะเล ทะเลประจวบ ไม่ค่อยมีแสงงะ ถ่ายช่วงเย็นละ นี่หมาทะเล ส่วนนี่ผีหมวยทะเล =[]= น้ำใสจริงๆ จ๊ะ เจ๊ดาวจับปูเสฉวนอวด ยืนอยู่ในน้ำ น้ำใสกิ๊งเลย...เห็นตินดำๆ ของข่อยโด้ย ฮ่าๆๆๆ ทะเล๊ ทะเล *************************************************** วันนี้ไม่ค่อยมีไรมาก เพราะเดินทางมาถึงทะเลก็เย็นมากแล้ว ค่ำๆ ก็กินเลี้ยงกัน เปิดห้องคาราโอเกะ ร้องเพลงกันมันมาก โดนพี่ๆ แกล้งแซวกันซะ = =" นั่งกินอาหารทะเลสดๆ อร่อยมากๆๆ ปลาหมึกหวานนนนน กุ้งหวานนน อู๊ยยยย นึกถึงแล้ว น้ำลายไหล กินๆไป สักพัก ไอคุณเพื่อนก็มานั่งข้างหลัง สะกิดๆ คุณเพื่อน :: "หมวยๆ พี่ๆโต๊ะนั้นบอกว่า ถ้าทำให้หมวยขึ้นไปร้องเพลงบนเวทีได้ เขาจะเลี้ยงเบียร์ลังนึงอะ" ฉัน :: "แล้วไง ไม่กินเบียร์ด้วยซะหน่อย" เจ๊ดาว :: "เบียร์ลัง สปายลัง ถ้าโอเค เดี๋ยวจัดให้" ฉัน :: "เฮ้ย!" (เดี๋ยวก๊อนนนน) คุณเพื่อน :: "โอเคค๊าบ" เวงมาก ไอคุณเพื่อนมันดีด๊าไปต่อรองกับพี่ๆ พวกนั้นเรียบร้อย ไม่นาน พิธีกรบนเวทีก็ประกาศเชิญฉันไปร้องเพลง อะ โหยยยย เซ็งเป็ดมาก เจ๊ดาวกะเจ๊หยา ก็ลากฉันขึ้นเวที พี่ๆ โต๊ะนั้นก็โฮ่กัน โชคดี เจ๊ๆ สองคนช่วยกันร้องให้ ไอเราก็อ้อมๆแอ้มๆ ไปกับเขา แล้วแบบว่า อยากวิ่งไปถีบ พี่ๆ เพื่อนๆ โต๊ะข้างหน้านั่นมากมาย เล่นแกล้งกันซะ.....เขินโคตรๆ แต่ละคนนะ...งัดมือถือออกมาถ่ายคลิป แสสสสสสสส โห่แซวเอา แซวเอา จบเพลง เจ๊ดาวก็เลยประกาศใส่ไมค์ว่า "ตามที่ตกลง อย่าลืมเบียร์กับสปายด้วยนะ" เจ๊หยากะเจ๊ดาวพากันหัวเราะคิกๆ บอกว่า สมน้ำหน้า อยากบ้าไอ้หมวยดีนัก หมวยฟีเวอร์กันอยู่ได้ ไม่รู้อะไรซะแล้ว เดี๋ยวโดนๆ ได้เรื่องเลย...ไม่กี่อึดใจ สปายมาเป็นลัง ส่วนเบียร์ไอคุณเพื่อนเอาไปฟาดเรียบ กินสปายกัน 3 คน เจ๊หยา เจ๊ดาว กะไอหมวย ไม่รู้กินเข้าไปได้ไง ฮ่าๆๆ โคตรอิ่มเลย กลับห้องเที่ยงคืน อาบน้ำ หลับ ก่อนจะหลับ ได้ยินเสียงเจ๊หยาบ่น ว่า "นอนในรถทั้งวันทั้งคืน ไม่รู้คืนนี้จะหลับลงรึเปล่า" แล้วก็ได้ยินเสียงเจ๊ดาวตามมา "ถามเคล็บลับ หลับทุกสถานการณ์ที่ไอหมวยสิ" อิอิ...แล้วฉันก็หลับ คร่อกกกกกกกก 5555 เดี๋ยวอัพเรื่องไปดำน้ำต่อ   Create Date : 11 ตุลาคม 2552     Last Update : 11 ตุลาคม 2552 22:06:47 น. Counter : 576 Pageviews.   2 comment Share Tweet