Bloggang.com : แมวกับพระจันทร์

My host family and her house.

5 October 2012

วันนี้เป็นวันพบโฮสต์แฟมิลี่ค่า โฮสต์ของฮันไดจะไม่ใช่โฮสต์แบบที่เราเห็นกันทั่วไป เพราะไม่มีการพาเด็กไปค้างค่ะ เป็นแค่ครอบครัวที่คอยซัพพอร์ตเรา พาไปเที่ยว พาไปชมสถานที่ต่างๆ ทำกิจกรรมร่วมกันอะไรแบบนี้เท่านั้น..

เวลานัดพบคือบ่ายสาม ที่แคมปัสซุยตะ แต่เราเรียนเสร็จตั้งแต่สิบโมงครึ่ง หลังจากกินข้าวแล้วเราเลยเดินไปห้องสมุดเพื่อ... ไปนอนหลับค่ะ Smiley

(เป็นการใช้สถานที่ได้ถูกวิธีมาก ฮ่าๆ แหมมมม ก็มันอ่านไม่ออกนี่คะ)

จากนั้นพอถึงเวลานัดเรากับอลิส(เพื่อนคนไต้หวัน)และพี่มิกกี้ก็เดินไปสถานที่นัดพบด้วยกัน แต่พี่มิกไม่ได้มาพบโฮสต์วันนี้หรอกนะ เธอพบโฮสต์ไปเรียบร้อยตั้้งแต่อาทิตย์ที่แล้วล่ะค่ะ

มีคนมาพบโฮสต์วันนี้ราวๆยี่สิบกว่าคน ก่อนพบโฮสต์เราจะได้ฟังขั้นตอนการปฏิบัติตัวกับโฮสต์แบบคร่าวๆจากผู้ดูแลโครงการ จากนั้นจะได้รับกระดาษที่พิมพ์ข้อมูลคร่าวๆของโฮสต์มาหนึ่งแผ่น และจะถูกแบ่งเป็นกลุ่มย่อย กลุ่มละ ๔-๕ คน

ตอนได้กระดาษมาเราตื่นเต้นมากค่ะ เพราะบ้านโฮสต์อยู่แถวๆหอเราเลย ชนิดที่ว่าเดินไปหาได้อะ ห่างกันประมาณ ๒๐ นาที(เดิน) แต่ถ้าปั่นจักรยานคงจะเร็วกว่านี้ละมั้ง..

โฮสต์เราชื่อนากาโมโต้ซัง อายุหกสิบปลายๆ งานอดิเรกคือ Japanese cultures in general.. Ohhhh จำได้ว่าตอนสมัครมันมีคำถามว่าจุดประสงค์ที่เข้าร่วมโครงการคืออะไรแล้วเรากรอกไปว่าอยากเรียนรู้วัฒนธรรมญี่ปุ่นค่ะ เลยได้โฮสต์ด้านวัฒนธรรมมาจริงๆด้วย ฮ่าๆ

โฮสต์เราความจริงมีลูกชายด้วยนะคะ ในกระดาษบอกว่าลูกเค้าแก่กว่าเราสิบสองปี.. อืม... Smiley

จากนั้นผู้ดูแลโครงการก็เรียกเด็กออกไปหาโฮสต์เป็นกลุ่มย่อยตามห้องค่ะ เรากับอลิสอยู่กลุ่มเดียวกันด้วยล่ะ เลยเดินไปด้วยกัน พอเข้าห้องปุ๊บ เราก็เดาได้เลยว่าใครคือโฮสต์เรา... เพราะ...

เธอใส่กิโมโนสีเขียวมาค่า สวยมากกกก คือรู้เลยว่าน่าจะใช่แน่ๆ(ดูจากงานอดิเรก ฮ่าๆ)
แต่ปัญหาเริ่มปรากฎค่ะ เพราะนากาโมโต้ซังพูดภาษาอังกฤษไม่ได้เลย ส่วนเราก็ได้ญี่ปุ่นแค่นิดหน่อย สรุปคือ..เราต้องเดาคำพูดกันค่ะ = =''

สรุปคือ โฮสต์เรามีอาชีพเป็นครูสอนใส่กิโมโนค่ะ เราเลยตกลงกันว่าวันพรุ่งนี้โฮสต์จะมารับที่หอเราตอนสิบเอ็ดโมงเพื่อไปดูคลาสสอนใส่กิโมโนค่ะ และมะรืนนี้จะพาไปดูงานแข่งกีฬาที่โรงเรียนประถมทสึกุโมได(แถวหอนี่ล่ะ)

หลังจากนัดแนะกันเสร็จ(เป็นไปอย่างไม่ค่อยราบรื่น เพราะปัญหาด้านภาษา = =') เราก็แยกย้ายกันกลับ โฮสต์ถามเราว่าจะติดรถกลับหอไหม แต่พอดีเราปั่นจักรยานมากับพี่มิกกี้เลยปฎิเสธไป (ออ.. พี่มิกกี้ยืมจักรยานแก้วมาใช้น่ะค่ะ)

จากนั้นเรากับพี่มิกกี้ก็ปั่นจักรยานกลับหอ ก่อนกลับผ่าน P-Mart เลยแวะซื้อของ ปรากฎว่าเจอโฮสต์อีกรอบค่ะ กิโมโนสีเขียวเด่นมาแต่ไกล เรากับพี่มิกกี้เลยขอถ่ายรูปกับโฮสต์กัน

(ขอตัดหน้าออกนะคะ ไม่ได้ขอมาลงค่ะ)

จากนั้นก็กลับหอ แล้ววันนี้ก็จบลงค่ะ

6 October 2012

วันนี้เรานัดกับโฮสต์ไว้ตอนสิบเอ็ดโมงที่หน้าหอ โฮสต์ตรงเวลามาก สิบเอ็ดโมงเป๊ะ รถเข้ามาจอดหน้าหอปั๊บ คนขับคือลูกศิษย์ของโฮสต์ชื่อมิโฮโกะซังค่ะ เรานั่งไปบ้านโฮสต์กัน บ้านโฮสต์ของเราเหมือนเป็นอพาร์ทเม้นค่ะ แต่ข้างในใหญ่เหมือนบ้านเลย ห้องนั่งเล่นโฮสต์เป็นห้องที่ใหญ่ที่สุด ด้านหนึ่งเป็นห้องแบบบญี่ปุ่น อีกฟากเป็นห้องทานข้าว(ไม่มีผนังกั้น) ข้างๆโซนทานข้าวมีห้องครัวกั้นเป็นห้องแบบไม่มีประตูอยู่ ตกแต่งสไตล์โมเดิร์น ยกเว้นโซนห้องญี่ปุ่นที่เป็นห้องเสื่อทาทามิโล่งๆ มีตู้เก็บขอด้านข้าง และมีกิโมโนแขวนอยู่บนผนังสามตัวค่ะ

โฮสต์ให้เราลองใส่กิโมโนด้วยล่ะ คนช่วยใส่คือมิโฮโกะซัง แต่โฮสต์เราคอยช่วยอยู่ข้างๆตลอดเวลา กิโมโนสีน่ารักมากค่ะ สีโอโรส เวลาใส่กิโมโนต้องถอดเสื้อออกก่อนแล้วใส่กิโมโนสีขาวผืนบาง（はだじゅはん）ไว้ชั้นใน จากนั้นก็เอาแถบปกคอกิโมโนมาผูกไว้อีกชั้น แล้วค่อยเอาชุดกิโมโนที่มีสีสันสวยงามใส่เป็นชั้นนอก ต้องใส่แบบซ้ายทับขวานะคะ เพราะถ้าใส่ขวาทับซ้ายจะใช้ในพิธีศพค่ะ ตรงนี้ขั้นตอนยุ่งยากมาก ต้องรีดเสื้อให้เรียบ รัดชุดให้ตึง จากนั้นก็เอาโอบิมาสวมทับต่อ ใช้ผ้าหลายชิ้นมากในการผูก โอบิของกิโมโนที่เราใส่ยาว 4.7 เมตรค่ะ ยาวมากจนเวลาพับชายตรงข้างหลังต้องมิโฮโกะซังทำคนเดียวไม่ได้ แต่พอดีมีนักเรียนอีกคนเข้ามา ก็เลยช่วยกันผูก หลังจากผ่านไปราวยี่สิบนาทีได้ การใส่กิโมโนก็เสร็จ นากาโมโต้ซังก็พาเราไปทำผมต่อค่ะ แต่พอดีเราผมสั้นเลยไม่ต้องแต่งอะไรมาก แค่เอากิ๊บติดๆไปก็เสร็จ

(รูปกิโมโนที่เราใส่ค่ะ แถบโอบิที่มิโฮโกะซังผูกให้โฮสต์บอกว่าเป็นการพับแบบโชโจ(ผีเสื้อ)ค่ะ มีหลายรูปแบบ การพับแบบดอกไม้ก็มีค่ะ)

หลังจากที่แต่งตัวให้เราและถ่ายรูปเสร็จ นักเรียนสองคนก็หันไปฝึกแต่งกิโมโนกับหุ่นต่อค่ะ ฟังคร่าวๆแบบไม่ค่อยเข้าใจเท่าไร(เพราะไม่มีใครอธิบายเป็นภาษาอังกฤษให้เค้าฟังได้เลย Smiley

) ว่าฝึกเพื่อไปแต่งให้แม่เจ้าสาวในงานแต่งงานแบบญี่ปุ่นที่จะมีช่วงปลายเดือนนี้

(เป็นกิโมโนสีดำ ที่เป็นสีสุภาพ)

จากนั้นโฮสต์ก็เลี้ยงขนมกับชาค่ะ เราเชื่อว่าโฮสต์ต้องอ่านรายละเอียดของเราที่มหาลัยส่งไปให้อย่างละเอียดแน่นอน เพราะเธอหันมาถามเราว่าทานกาแฟกับโซดาไม่ได้ใช่ไหม.. = =;
เราเขียนลงไปในใบสมัครแบบนั้นจริงๆล่ะ ชักสงสัยแล้วสิว่าโฮสต์รู้ข้อมูลอะไรของเราบ้าง หุหุ

หลังจากนั้นก็กลับบ้านค่ะ มิโฮโกะกับโฮสต์พาเรากลับไปส่งถึงหอเลย ใช้เวลาอยู่กับโฮสต์แค่สองชั่วโมงกว่าๆแต่สนุกมากค่ะ ได้เห็นการสวมกิโมโนเป็นครั้งแรกด้วย ครั้งหน้าคือวันพรุ่งนี้โฮสต์จะพาเราไปโรงเรียนประถมเพื่อดูงานกีฬา ชักอยากรู้แล้วสิว่าจะเป็นยังไง Smiley