ไม่ค่อยถูกกับโรงพยาบาล เพราะไม่ค่อยได้ไปบ่อยๆแต่จริงๆ ชอบนะ ชอบนอนโรงพยาบาลมากกว่าโรงแรมอีกฮ่าๆๆ แอบจิตนิดหน่อย,,ไม่ใช่ไม่สบาย พาน้องไปบริจาคเลือดที่กาชาดมาอย่าถามว่าทำไมไม่บริจาคเอง ก็อยากอยู่ . . .แต่กลัวเลือด ฮ่าๆ { น้ำหนักไม่ถึงเกณฑ์ด้วยเหอะ }ขับไปส่ง แล้วนั่งรออยู่บนรถกับ ไอพอตคู่ใจดูโน่นดูนี่ . . .หน้าร้านส้มตำเจ้าประจำจอดอยู่อย่างนั้น ยังไม่ได้ไปซื้อ ก็ดูคลิปในไอพอตอยู่อ่ะโทรถามม๊า ม๊าบอกว่าไม่ต้องเผื่อโทรถามน้องต้น เห็นว่ามันยังงอลอยู่หรอกนะกดโทรศัพท์กริ๊กๆๆ เสียงรอสายดังอยู่แป๊บนึง "ฮัลโหล ต้น!" แล้วปลายสายก็ตอบกลับมา "อือ"แต่มันไม่ใช่เสียงน้องต้นอ่ะ มองหน้าจอโทรศัพท์อีกครั้งคราวนี้ถึงกับหัวเราะแล้วต้องรีบบอกปลายสายว่า "ขอโทดแกเค้าโทรผิด"หน้าแตกซะงั้น เพราะชื่อเดียวกัน แต่คนละคนn.ton กับ ton ก็เมมต่างกันแล้ว ยังอุตส่าห์โทรผิดได้อีกน่าเขกกะโหลกตัวเองจริงๆตกเย็นเพื่อนถามว่า "แกลองเช็คเบอร์ไง๊?"ถามมาได้ ใครจะยอมเสีย ๒บาท เพื่อแค่นี้เล่า ไม่ใช่ฉันแน่ๆ(แสดงความงกออกมาอย่างชัดเจนมาก คิคิ)สรุป ก็ซื้อส้มตำมา กินนิดเดียว ไม่รู้ว่าอิ่มมั้ยเพราะมัวแต่ตะลึงกับเกรดอยู่ อจ.ตี๋ โทรมาตอนรถถึงบ้านพอดี คำถามแรกของอจ. ไม่เกี่ยวกับฉันเลยซักนิดคุยไปพร้อมกับเสียงแบร็คกราวน์ที่ดังสั่น ฟ๊า ว ว ว วว ว ว ว กึกๆๆ รถบรรทุกวิ่งผ่านซะงั้้นจะเดินหลบไปคุยในบ้าน ก็กลัวสัญญาณจะดับยืนคุยอยู่หน้าถนนเนี่ยแหละ อย่างน้อยๆ ก็รู้เรื่องบ้างแล้วในที่สุด B+ ก็วิ่งฉิวมาก่อนใคร~ยังไงดีหล่ะกับเกรดที่ได้ หลายความรู้สึกเกิ๊นตั้งความหวังไว้มากเหมือนกัน แต่ทำตัวเอง ไม่ตั้งใจเรียน ไม่อ่านหนังสือได้ B+ มาก็บุญท่วมหัวแล้ว คิคิเพราะเรื่องนี้ ก็เลยไดุ้คุยกับทราย ซัน บุษ นิดหน่อยแล้วก็หลับยาวยันเย็น สะสมความง่วงมา ๒วันนอนเช้าตื่นเช้า มันหมดแรงจริงๆแต่ก็ได้ทำโน่นนี่ มากกว่าการอยู่หน้าคอมระหว่างทาง ก็คิดว่า การเดินบนถนนก็ทำให้เราโล่งใจได้เพราะไม่มีอะไรให้คิดหรือหนักใจ เดินปะทะลมบ้าง ก็ดี
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
เทอมหน้าเอา A หมดเลย ^^
เห้อพูดถึงเกรดแล้วนึกถึงตัวเองแล้วแอบเศร้า
ไหนใครบอกว่าวิชานี้Aชัวร์ Y^Y อ.ก็บอกว่าAแน่ๆ
แล้วไหง ไม่เจอมดงะ ซิกๆ
ชอบนอนโรงพยาบาลเหมือนกัน เพราะช่วงเวลานั้นเหมือนได้พักผ่อนจริงจัง
มีคนดูแลด้วย^^ มีแต่คนเอาใจ ตามใจ ฮาๆ