Group Blog
 
All blogs
 
ไม่มี . . . อีกแล้ว





พ่อกับแม่ของฉัน คนที่พร้อมจะให้อภัยและให้โอกาสฉันทุกครั้งที่ฉันทำผิด
พ่อกับแม่ของฉัน คนที่พร้อมจะเข้าใจและสนับสนุนในทุกสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับฉัน
พ่อกับแม่ของฉัน คนรักฉันโดยหวัง เพียงแค่ ให้ฉันมีชีวิตอยู่รอดบนโลกใบนี้

ฉันเป็นเพียงเด็กคนหนึ่งที่อยู่ในท้องแม่เกินกำหนด
ฉันเป็นเพียงเด็กคนหนึ่งที่เกือบจะคร่าชีวิตของแม่ไปพร้อมๆ กับชีวิตของตัวเอง



แต่ไม่เคยมีซักครั้งที่แม่จะเกลียดชังฉัน
และไม่เคยมีซักครั้งที่แม่จะพูดกับฉันด้วยถ้อยคำรุนแรง

แม่ยังคงประคับประคองชีวิตของฉันอย่างดีจนทุกวันนี้
แม่ยังคงมอบความรักโดยไม่หวังอะไรตอบแทนจากฉันจนทุกวันนี้




ในโลกกลมๆ ใบนี้  ที่มักจะหมุนให้ฉันได้เจอกับคนมากมาย
แล้วคนมากมายเหล่านั้น . . . มีใครที่สามารถมอบความรักแบบนี้ให้ฉันได้บ้าง

ฉันคนหนึ่งที่ขอยอมรับว่าไม่สามารถมอบสิ่งที่ยิ่งใหญ่แบบนี้ให้ใครได้
และในความคิดของฉัน  คงไม่มีใครที่สามารถมอบสิ่งยิ่งใหญ่เหล่านี้ให้ฉันได้อีก




:D
สิ่งที่ทำให้ฉันยังยิ้มได้ในสถานการณ์ที่เจ็บปวดแบบนี้
คือความคิดของฉันเอง  เพราะฉันสามารถค้นพบสิ่งเหล่านี้ก่อนที่จะสายเกินไป
ฉันค้นพบในเวลาที่พ่อกับแม่ของฉันยังสามารถรับรู้ถึงความรักของฉันได้

บางคนอาจไม่เข้าใจ  บางคนอาจว่าร้ายฉัน
ฉันอาจทำผิด  ฉันอาจเป็นคนที่แย่ในสายตาใครหลายๆ คน
แต่ฉันยังคงบริสุทธิ์ในสายตาของพ่อกับแม่ของฉัน
แค่นี้ก็เพียงพอ . . .




พี่ชายคนหนึ่งของฉัน  สอนเรื่องราวต่างๆ มากมายให้กับฉัน
ให้ฉันสามารถเรียนรู้ความเลวร้ายของโลกแห่งความจริงได้อย่างดี
ให้ฉันสามารถเรียนรู้ความรู้สึกและจิตใจของคนได้อย่างดี
ให้ฉันสามารถเรียนรู้ว่าควรจะยืนหยัดด้วยตัวเอง
ให้ฉันสามารถเรียนรู้ว่าคนส่วนใหญ่ก็หวังผลตอบแทนจากการกระทำของตัวเอง
ให้ฉันสามารถเรียนรู้ว่าไม่มีสิ่งใดในโลกกว้างใบนี้ที่ได้มาฟรีๆ

ฉันอาจสับสน  ฉันอาจใช้อารมณ์
ณ เวลานี้ ฉันควรลุกขึ้นและยืนด้วยสองเท้าของตัวเอง
อะไรที่ทำด้วยตัวเองไม่ได้  ก็ต้องหัดให้เป็น  ทำให้ได้ด้วยตัวเอง
เพราะคนที่คอยช่วยเหลือเรา  เค้าไม่สามารถอยู่และทำให้เราได้ตลอดเวลา
เพราะคนที่คอยช่วยเหลือเรา  เค้าไม่สามารถอดทนกับเราได้ตลอดไป

พระเจ้าสร้างขาทั้ง 2 ข้างให้ฉัน  เพื่อให้ฉันยืนหยัดอยู่บนโลกใบนี้ด้วยความสมดุล
ฉันควรจะใช้สิ่งนี้ให้คุ้มค่าที่สุด  ฉันมีพร้อม . . . แล้วจะยืมขาของคนอื่นทำไมอีก




คนเรามักจะร้องไห้ให้กับคนที่เราแคร์ที่สุด
แล้ววันนี้ฉันร้องไห้ทำไม ?
คิดได้แล้ว  ก็ลุกขึ้นและเดินต่อเถอะนะ  อย่าทำร้ายตัวเองด้วยคำพูดของคนอื่น
แคร์ตัวเอง  ดูแลตัวเองซะบ้าง  . . . ณ เวลานี้ ฉันยังคงเป็นกำลังใจเทอนะ
แวววรรณไฟท์ติ้ง  ฉันจะอยู่ข้างเทอตลอดไป!




ขอบคุณพี่ชายของฉันที่ทำให้ฉันได้เข้าใจในหลายๆ เรื่องราว
ขอบคุณพี่ชายของฉันที่คอยช่วยเหลือฉันจนวินาทีสุดท้ายที่ฉันต้องการ
ขอบคุณพี่ชายของฉันที่อดทนกับฉันจนกระทั่งวินาทีสุดท้ายที่พี่สามารถทำได้
และขอโทษที่ฉันไม่สามารถตอบแทนพี่ได้สักครั้ง
ถ้าความเป็นพี่น้องของเราจะจบลงวันนี้ . . . ก็ขอให้พี่พบแต่สิ่งดีๆ
คำอธิษฐานเพื่อพี่  คงเป็นสิ่งเดียวที่ฉันสามารถทำได้ ณ เวลาที่เหลือนี้







Create Date : 24 พฤษภาคม 2553
Last Update : 9 มิถุนายน 2553 21:15:08 น. 0 comments
Counter : 341 Pageviews.

น้ำชา สีเบจ
Location :


[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




언제나 더 많은 걸 해주고 싶은 내 맘
Friends' blogs
[Add น้ำชา สีเบจ's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.