|
|
นิทานเรื่อง -@- คุณตาแก้มป่อง*1
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว..มีคุณตาสองคนเป็นเพื่อนรักกันอยู่บ้านติดๆ กัน คุณตาคนแรกเป็นคนอารมณ์ดี นิสัยร่าเริง...ส่วนคุณตาอีกคนเป็นคนอารมณ์ไม่ค่อยดี คือยิ้มยาก..เอาเป็นว่าเกือบจะยิ้มไม่เป็นเอาเลยทีเดียวก็ว่าได้..แต่ทั้งสองก็เป็นเพื่อนรักกัน ..คุณตาสองคนนี้นิสัยต่างกันอย่างตรงกันข้ามก็จริง..แต่ทั้งสองมีสิ่งที่เหมือนกันอยู่อย่างหนึ่ง... คือทั้งสองจะมี..โคบุ..(เนื้องอก)ป่องห้อยออกมาเหมือนกัน แต่อยู่คนละข้าง..คือคุณตาอารมณ์ดีมีข้างซ้าย..ส่วนคุณตาอารมณ์ไม่ดีมีข้างขวา...
วันหนึ่ง..คุณตาผู้อารมณ์ดีขึ้นเขาเพื่อจะไปตัดไม้..จะเอามาทำเชี้อเพลิงตั้งแต่เช้าแล้ว..แต่คุณตาคงเก็บไม้จนเพลินไปหละมั้ง..มารู้สึกตัวอีกทีก็เย็นมากแล้ว คุณตารีบรวบรวมกิ่งไม้ที่เก็บได้ทั้ง หมด..เอาแบกขึ้นไว้บนหลัง..คุณตารีบเดินแกมวิ่งลงมาตามทางลาดของเขา แล้วเพราะความ กระเทือนของการวิ่ง...ทำให้แก้มซ้ายที่มีโคบุของคุณตา..ยูรา..ยูรา..แกว่งไป แกว่งมา..ยูรา..ยูรา..เลยเชียวหละ..
แล้วพอคุณตาวิ่งมาได้หน่อย...อยู่ๆฝนก็ตกลงมาโป๊ด สึ..โป๊ด สึ..คุณตาหยุดแหงนหน้าขึ้นมองฟ้า...เห็นทีจะไม่ได้การเสียแล้ว..คุณตารีบเร่งฝีเท้าให้เร็วขึ้นไปอีก..แต่ช้าไปแล้วละคุณตา..ฝนเจ้ากรรมน่ะเปลี่ยนจากโป๊ด สึ..โป๊ด สึ..กลายเป็น..ซ่า..ซ่า..เทลงมาอย่างกะฟ้ารั่ว..คุณตาตกใจ รีบมองหาที่หลบ แล้วคุณตาก็เห็นถ้ำๆ หนึ่ง ที่ตรงข้างทาง..เห็นทีว่าต้องหยุดหลบฝนเสียแล้วหละ.......เมื่อคุณตาคิดได้ดังนั้น จึงรีบวิ่งเข้าไปหลบฝนอยู่ในถ้ำนั้น...
คุณตาเมื่อเข้ามาอยู่ในถ้ำแล้ว..ทีนี้ก็ได้แต่รอ..คุณตานั่งรอ..แล้วก็รอ..แต่ว่าฝนน่ะ..ไม่มีทีท่าว่าจะหยุดเลย คุณตาเมื่อรอนานเข้าก็เริ่มง่วงเลยนั่งสัปหงก แล้วในที่สุดคุณตาก็ม่อยหลับไปจนได้..คุณตาหลับไปนานเท่าไหร่ก็ไม่รู้.. มารู้สึกตัวอีกทีก็ต่อเมื่อมีเสียงเหมือนคนมากมาย..กำลัง... โกะโซะ..โกะโซ.. เคลื่อนไหวทำอะไรกันบางอย่างอยู่ที่หน้าถ้ำ..เสียงเหมือนกำลังสังสรรค์พูดจากัน..คุณตาจึงค่อย ๆ.. ย่องไปแอบดู..แล้วคุณตาก็ต้องเบิกตาจนโต..ด้วยความตกใจและกลัว..อย่างสุดๆ เลยหละ...
เพราะลานกว้างตรงหน้าถ้ำน่ะ...มีพวกยักษ์ตั้งหลายตน..กำลังช่วยกันก่อกองไฟอยู่.. เมื่อพวกยักษ์ก่อกองไฟกันเสร็จแล้ว ก็เดินมานั่งรวมกันรอบๆ กองไฟ..แล้วทีนี้ก็เริ่มพูด คุย ดื่มกินกันเฮฮา "..ฮีเย้..ทำยังไงดีล่ะเรา บรื๊อ.. " คุณตากลัวพวกยักษ์จะเห็นเข้ารีบเอามือปิดปากของตัวเองเอาไว้เพราะกลัวเสียงจะดังลอดออกไป..คุณตากลัวจริงๆ จนตัวสั่นไปหมดเลยหละ..โคบุของคุณตาก็..ยูรา..ยูรา..สะเทือนสั่นไหวตามไปด้วยเหมือนกัน..
แล้วงานสังสรรค์ของพวกยักษ์ก็ดำเนินไปเรื่อยๆ..เมื่อพวกยักษ์ทุกตนดื่มกินกันจนเมาได้ที่แล้ว อยู่ๆ พวกยักษ์ก็เริ่มตบมือขึ้นทำจังหวะ..เจ้ายักษ์สีแดงลุกขึ้นแล้วเริ่มตีกลองขึ้นอย่างเมามัน.. บ้อง..บ้อง.บ้อง..เจ้ายักษ์สีน้ำเงินก็ลุกขึ้นตามทันทีขยับ หยิบขลุ่ยขึ้นมาเป่า..ปี้จาระ..ปี้จาระ.. แล้วพวกยักษ์ที่เหลือทั้งหมด..ก็เริ่มลุกขึ้นขยับ..เต้นโยกไปตามทำนองของเพลง..ยักษ์ทุกตัว ขยับพุงสั่นกระเพื่อมไป..กระเพื่อมมา..ไหวขึ้นไหวลง..อย่างสนุกสนาน..
ส่วนคุณตาน่ะ..แอบมองพวกยักษ์มาตลอด..แล้วพอคุณตาเห็นพวกยักษ์ลุกขึ้นมาเต้นรำกันอย่างสนุกสนานอย่างนั้น..คุณตาก็ให้เป็นนึกขำพวกยักษ์อย่างที่สุด...คุณตานึกขำพุงที่กระเพื่อมขึ้นลงไหวขึ้นไหวลงของพวกยักษ์.. แล้วที่สำคัญนั้น เพราะคุณตาน่ะเป็นคนที่ร่าเริงเป็นนิสัยอยู่แต่เดิมอยู่แล้ว..มองไปมองมา..จากความกลัว..ก็เลยกลายเป็นความสนุกไป..คุณตานึกสนุกขึ้นมาสุดๆ..แล้วคุณตาก็เริ่มขยับ..ซ้ายทีขวาที..ขยับตามเพลงของพวกยักษ์.. ขยับหนักเข้า ..หนักเข้า..อยู่ๆ คุณตาก็เดินเต้นออกไปจากถ้ำที่หลบอยู่..นั่นเลย..ดูสิ..เห..คุณตา..นั่นมันพวกยักษ์...นะคุณตา..เห..!
พวกยักษ์เห็นคุณตาเดินเต้นออกมา..ก็ชะงัก.." อะไรละนี่..ใครกัน..เห..คนนี่..คนจริงๆ ด้วย..จ๊าก.." แต่คุณตายังคงเต้นโยกไปโยกมาไม่หยุดและไม่สนใจว่าพวกยักษ์จะโกรธหรือถลึงตาเข้าใส่หรือยังไง..แถมคุณตายังพูดชวนพวกยักษ์อีกด้วยว่า " โซเร่..โฮ้ย..โฮ้ย..เร็วๆ มาเต้นด้วยกันเถอะ..เร็วๆ...โซเร่...ปี้จาระ...ปี้จาระ..ฮ่า ๆๆๆ..โซเร่..โฮ้ย..โฮ้ย.. "
พวกยักษ์เห็นคุณตาเต้นอย่างเมามัน..แถมยังไม่กลัวพวกตน..แล้วยังชวนให้ออกมาเต้นด้วยกันเสียอีก..เลยนึกสนุกขึ้นมา..พวกยักษ์ช่วยกันตบมือทำจังหวะ..ตีกลอง..เป่าขลุ่ยกันต่อ..คุณตาก็เต้น..แล้วก็เต้น..พวกยักษ์ก็เข้ามาช่วยกันเต้น..เต้นกันอย่างสนุก สนาน..แล้วงานสังสรรค์ก็ดำเนินต่อไปอีกเรื่อย ๆ..นานเท่าไหร่ก็ไม่รู้..เพราะคุณตาน่ะสนุกมากเลยเชียวหละ....เฮ้อ...คุณตาเดี๋ยวก็เป็นลมลงไปหรอก...
แล้วคุณตากับพวกยักษ์...ก็มารู้สึกตัวเอาเมื่อมีเสียงไก่ขันดังขึ้นมา " เอก..อี้..เอ๊ก..เอก.." ลูกสมุนยักษ์ตะโกนขึ้นว่า " ย้า..เช้าแล้วพวกเรา..เช้าแล้ว..เร็วๆ เช้าแล้ว " พอพวกยักษ์ได้ยินคำว่าเช้าแล้ว ก็หยุดเต้นแล้วก็ช่วยกันเก็บข้าวของกันเป็นการใหญ่..เจ้ายักษ์ตัวสีน้ำเงินตัวหัวหน้า เก็บของไปแล้วก็หันมาจ้องมองคุณตาไปด้วย..แล้วอยู่ๆ มันก็พูดกับลูกน้องของตนขึ้นมาว่า " คืนพรุ่งนี้ ก็ให้คุณตามาเต้นกับพวกเราด้วยอีกไหม? เห็นด้วยหรือเปล่าพวกเรา..ฮ่า ๆๆ " พวกสมุนยักษ์ทุกตนหันมาพยักหน้ากันหงึก ๆ...เห็นด้วยกันทุกถ้วนหน้าเลยทีเดียวเชียว...ฮี้..คุณตา แย่แน่ๆ เลย..นี่ก็เพราะคุณตาเต้นเก่งมากเกินไปแล้วเห็นไหม?..ฮี้..
" โอ่..ส่า..เมื่อทุกคนเห็นด้วย..แล้วเพื่อป้องกันไม่ให้คุณตาแกล้งลืม..แล้วเบี้ยวไม่มา..ต้องยึดของสำคัญของคุณตาเอาไว้ดีกว่า..นะพวกเรา "..เจ้ายักษ์สีน้ำเงินพูดแล้วก็จ้องมองมาที่คุณตา..มองเขม็งเพื่อจะหาของสำคัญของคุณตา..โห..คุณตางี้..เก็บของไปเสียวสันหลังไปจนขนหัวลุกไปหมด.."ฮี้.... ของสำคัญของข้ามีอะไรบ้างหละนี่..ไม้ที่เก็บมานี่ก็สำคัญ..เสื้อชุดเก่าๆ สีซีดจนมอหมดแล้วตัวนี้ก็.. สำคัญ..นึ..โฮ่โฮ่..ที่เหลือก็ชีวิตของข้านี่ก็สำคัญ..แล้วมีอะไรอีกล่ะที่สำคัญ..หรือว่าอันสุดท้ายนี่ละ.. ฮี่.." คุณตายืนตัวสั่นไปหมดด้วยความกลัว และไม่อยากคิด...
คุณตากลัวจนตัวสั่นไปหมด..เสียวสันหลังวาบๆ..ฟันของคุณตางี้กระทบกันเสียงดังกึกๆ กึก ๆ..แล้วเจ้าโคบุ..ที่ข้างแก้มของคุณตาก็สั่นกระเพื่อมไหวตามไปด้วย..โคบุ..ของคุณตาไหว..ยูรา.ยูรา...ไหวไปไหวมา แกว่งสั่นจนเข้าไปกระทบกับสายตาของเจ้ายักษ์เข้าจนได้..เจ้ายักษ์มองสำรวจคุณตาอยู่นาน แล้วมันก็พูดขึ้นว่า " อึ้ม..ที่แท้... ของสำคัญของคุณตาคงจะเป็นก้อนเนื้อที่อยู่ข้างแก้มแน่ๆเลย..เหอๆๆ เอาโคบุข้างแก้มของคุณตานั่นแหละ..เหอ ๆๆ" แล้วเจ้ายักษ์ตัวนั้นก็ย่างสามขุมตรงเข้ามาจนชิดตัวคุณตา..แล้วมันก็เอื้อมมือออกมาตะปบโคบุข้างแก้มของคุณตา..หมับ..แล้วดึงปุ๊บ..ขาดออกจากแก้มเลยหละ..พอได้โคบุแล้วก็พากันวิ่งจากไป..แล้วมันยังหันมาสั่งเสียบอกกับคุณตาอีกว่า "ถ้าพรุ่งนี้ไม่มา..ก็ไม่ได้ของสำคัญคืนนะคุณตา..เหอ.. เหอ.."
พอพวกยักษ์หายลับเข้าไปในเขาลึกแล้ว..คุณตาก็หายตกใจพอดี..แล้วก็ค่อยๆ เอามือเอื้อมไปจับตรงโคบุข้างแก้มของตัวเอง " เย้..เย้ๆๆ..แก้มเบาเลยนิ..ฮ่า ๆๆ " คุณตาหัวเราะร่วนด้วยความดีใจ..ที่ของสำคัญของคุณตาไม่ใช่ชีวิตหรอก..ที่แท้ก็คือโคบุ..นี่เอง..คุณตาหัวเราะร่าแล้วรีบยกไม้ขึ้นแบกไว้บนหลัง ลงจากเขากลับบ้านของตนไปอย่างมีความสุขที่สุด...
------*------------------*---------------> ยังมีต่อนะคะ
| Create Date : 14 สิงหาคม 2548 |
| Last Update : 14 สิงหาคม 2548 12:09:56 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 787 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [