ดี
ประวัติหลวงปู่ขาว อนาลโย
ตอน ธรรมโอสถ
หลังจากออกพรรษาแล้ว หลวงปู่ขาวก็กราบลาพระอาจารย์ใหญ่ท่านหลวงปู่มั่น ส่วนพระอาจารย์ใหญ่ท่านหลวงปู่มั่นท่านก็ได้วิเวกออกไปทางเมืองพร้าวโดยลำพังท่านไม่ชอบให้พระติดตามไปต่างรูปต่างแยกกันไปตามอัธยาศัย เมื่อเกิดข้อข้องใจจึงค่อยไปกราบเรียนถามเพื่อให้ท่านชี้แจงแก้ไขเป็นระยะๆ ไป
ความเพียรทางใจของหลวงปู่ขาวนับวันเจริญก้าวหน้ายิ่งขึ้น สติปัญญาค่อยแตกแขนงออกไปอย่างสม่ำเสมอกลมกลืนเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันกับใจ อิริยาบทต่างๆขึ้นอยู่ด้วยความเพียรสติปัญญาเป็นเครื่องสอนในการประกอบความเพียร จิตใจรู้สึกอาจหาญชาญชัยไม่หวั่นเกรงต่ออารมณ์ที่เคยเป็นข้าศึกท่านค่อนข้างจะแน่ใจต่อทางพ้นทุกข์ไม่สงสัยแม้ยังไม่พ้นทุกข์
หลวงปู่ขาวเล่าต่อไปว่าเวลาท่านไปตามป่าเขา หากเกิดไม่สบายขึ้นมาท่านไม่ค่อยสนใจหยูกยาใดๆยิ่งไปกว่าการระงับด้วยธรรมโอสถ ซึ่งได้ผลทั้งทางร่างกายและจิตใจไปพร้อมๆกัน และยึดเป็นหลักระลึกไว้ได้นานกว่าธรรมดา ท่านเคยระงับไข้ด้วยวิธีการภาวนามาหลายครั้งจนเป็นที่มั่นใจต่อการพิจารณา เวลาไม่สบายเริ่มแต่จิตเป็นสมาธิ คือมีความสงบเย็นใจ ใจสว่างไสวเหมือนพระจันทร์วันเพ็ญ เหมือนแก้วมณีอันสดใส ไม่มีความขุ่นมัวแต่ประการใดๆทั้งหลายทั้งปวง เวลาเป็นไข้ทีไรท่านต้องตั้งหน้าสู้ตายกับการภาวนาด้วยความมั่นใจ ถ้าเป็นไข้อยู่เสมอสติปัญญายิ่งหนุนตัวดีและรวดเร็วไปกับเหตุการณ์นั้นๆ ที่เกิดในเวลาเจ็บป่วยโดยไม่ต้องถูกบังคับให้พิจารณาและไม่สนใจกับการหายเจ็บป่วยหรือความตายแต่อย่างใดเลย นอกจากจะพยายามให้รู้ความจริงของทุกขเวทนาทั้งหลายที่เกิดขึ้นและโหมเข้ามาในเวลานั้น ด้วยสติปัญญาที่เคยฝึกหัดอยู่เป็นประจำจนชำนาญ
.
.
ที่มา:คัดจากหนังสือพระคุณเจ้าหลวงปู่ขาว อนาลโย พระอรหันต์แห่งถ้ำกลองเพล หน้า ๖๔
.
ทานานํ ยทิทํ ธมฺมทานํ เอตทคฺคํ
ธรรมทานเลิศกว่าทานทั้งหลาย
.
Nirasho Bhikkhu
| Create Date : 11 ตุลาคม 2563 |
| Last Update : 11 ตุลาคม 2563 9:58:30 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 150 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [