ถนนสายนี้มีตะพาบ km63>>งานเลี้ยงฉลองความพ่ายแพ้

สวัสดีค่ะทุกคน
ก่อนที่ทุกคนอ่านตะพาบกันเนี่ย
จะบอกว่าตะพาบเรื่องนี้มัน base on true story
(มันก็ทุกเรื่องแหละแก)
แต่ entry นี้จะมีblogger อีกคนหนึ่ง(นอกเหนือจากโรมุเอง)
ที่เป็นตัวละครลับสุดพิเศษในเรื่องนี้

เพราะฉะนั้นจึงขอแจ้งให้ทราบกันทางนี้ล่วงหน้าก่อนน่อ
เผื่อ จขบ.คนนั้นได้อ่าน
หึ ๆ
------------------------------------------------------------------

จะบอกว่ามันถึงเวลาที่ชีวิตโรมุจะต้องเปลี่ยนแปลงอีกแล้วล่ะ
(เรื่องงานอีกเช่นเคย)
เรื่องมันมีอยู่ว่า...
ตลอดระยะเวลา 7 เดือนที่ผ่านมาเนี่ย
ที่เราทำงานเขียนบทรายการสารคดี

ปรากฎว่า เราไม่ผ่านโปร อะพี่น้อง
(ตอนนี้ไม่มีอะไรจะเสียแล้วล่ะนะ เพราะยังไงเขาก็รู้กันทั่วแล้ว)

เพราะฉะนั้น เมื่อเจอเหตุการณ์แบบนี้
ควรจะเดินถอยหลังออกมาตั้งหลักก่อนใช่มั้ยล่ะคะ
และก็ถือเป็นโอกาสอันดี(หรือเปล่า)
ก่อนที่จะได้ถือเดินออกจากที่ทำงานปัจจุบันนี้อย่างสวยงามในอาทิตย์หน้า
แล้วบังเอิญว่าช่วงนี้เป็นช่วงว่าง ๆ ไม่ติดตัดงานหรือออกกองอะไร
ก็เลยได้ไปเที่ยวเล่นดูดนตรี + หาซื้อซีดีมาฟังแบบ 2 วันติดกัน
(แก้เครียดเรื่องงานแบบไม่เกรงใจกระเป๋าตังค์ตัวเองซะงั้น)

แล้วเมื่อวานซืน(30Aug)
เราก็ได้รู้ข่าวว่ามีวงที่เราชอบโคตร ๆ มาเล่น ณ ร้านที่มี blogger ปริศนาคนหนึ่งมีส่วนพัวพันอยู่
ซึ่งตอนแรกเราก็ไม่กะว่าจะไปดูหรอก เพราะกลัวสารพัดจะกลัวตามประสาเด็กไม่ชอบเที่ยวผับ
แต่ด้วยกระแส buit จากหลายทิศทาง ทำให้เราตัดสินใจซื้อบัตรจนได้สินะ

ประเด็นจริง ๆ ก็คือ
1 ว่าง ไม่ต้องตัดงานเก่า และยังไม่ต้องทำงานใหม่เพื่อฟินนาเล่ในวันศุกร์หน้า
2 ยังนอนหอกลับดึกแค่ไหนไม่ต้องกังวล แค่บอกเมดพอว่ากลับดึก
3 เครียดกับชีวิตสารพัดเรื่อง(หลัก ๆ ก็เรื่องงาน)
แถมเพื่อนในแกงค์สมัยมหาวิทยาลัยก็มีเรื่องเครียดแล้วก็โทรมาเวิ่นเว้อกับเราแทบทุกวัน เวิ่นทีเป็นชั่วโมงเงี้ย มันเหนื่อยอะ (ขอโทษทีนะแก ขนาดเรายังรู้สึกว่าชีวิตมันยังไม่เข้าที่เลยว่ะ หึ ๆ)

เมื่อถึงเวลางานปาร์ตี้ที่ห้ามนั่ง
การที่เป็นผู้หญิงเดินเข้าผับคนเดียว จริง ๆ ก็แอบคิดว่า เฮ้ย คนจะมองว่าเราเปลี่ยวไปหรือเปล่า
ก็ตัดสินใจชวนเพื่อนที่มันเวิ่นใส่ทุกวันเนี่ยแหละ
(เจตนาประมาณว่า แกเวิ่นขนาดนี้ มาปลดปล่อยด้วยการกรี๊ดและโดดดีมั้ย)
แต่ก็นึกได้ว่า เพื่อนเรารับไม่ใช่ขาโดด ขาว้ากนี่หว่า
แล้วพอโทรไปชวน เออ มันติดงานอยู่พอดี

สรุปแล้ว ก็เดินเข้างานคนเดียว เปลี่ยว ๆ งง ๆ นี่แหละ

เมื่อเข้าไปในร้านแล้วมีวงดนตรีวงแรกซึ่งเป็น surprise ของงานกำลังเล่นอยู่
เรารู้สึกชอบวงนี้แบบสุด ๆ อะ แม้ว่าจะไม่เคยรู้จักมาก่อน และได้ดูเป็นครั้งแรกก็ตาม)
(MV ที่เห็นข้างล่างคือวงที่ว่าค่ะ)



ในขณะที่วงที่เรารู้สึกชอบแรกพบกำลังเล่นไปได้ซักพัก
คุณพี่เงามืดในประวัติศาสตร์ก็เดินมาทักทายตามประสาคนรู้จักกันทางบล็อก
(เรียกว่าป๊ะหน้าจริง ๆ กันครั้งแรกก็ได้)
พร้อมกับเทคแคร์ตามประสาโดยการเอาบัตรของเราไปแลกเครื่องดื่มตามกติกาที่ตั้งไว้
ซึ่งสำหรับเรา ไม่ใช่ของที่มีแอลกอฮอล์แน่นอน


จะบอกก่อนว่า จริง ๆ โรมุก็แอบเข้าไปดูรูปอะไรพวกนี้ของพี่เงามืดในเฟสมาก่อนเหมือนกันแหละ
อยากบอกว่า ตอนเห็นรูปนี่ก็แอบกรี๊ดเงียบ ๆ
แต่เจอตัวจริงเนี่ย กรี๊ดแรง ๆ ในใจหลายตลบแล้วมั้ง
(แค่กรี๊ดอารมณ์เหมือน ๆ กับกรี๊ดศิลปินที่ชอบเนี่ยแหละค่า..คงเกินเลยไม่ได้หรอก)

ตลอดช่วงของงานปาร์ตี้อันดุเดือดตั้งแต่วงแรกจนถึงวงเกือบสุดท้ายซึ่งวงนี้มีอักษรนำหน้าว่า L
เราก็เต้นกังนัมสไตล์ไม่รู้กี่รอบ เนื่องจากเมาน้ำส้ม (ตึ่ง !!)
ใจจริงแล้ว เราก็อยากจะดูวงที่มีชื่ออัลบั้มแรกว่า Y อีกวงเหมือนกัน
(จริง ๆ ทั้ง LและY เราเป็น FC ทั้งคู่)

แต่ก็ต้องตัดใจล่ะนะ เพราะว่าวันรุ่งขึ้นต้องทำงาน
กลับหอตี 1 ยังพอตื่นไหว แต่ถ้าตี 2 เนี่ย ท่าจะน็อคแน่


โดยรวมแล้วงานครั้งนี้ที่เราไปแบบเปลี่ยว ๆ เนี่ย มันก็ทำให้เราได้ปลดปล่อยอะไรไม่รู้ด้วยการ
โดด ตะโกน กรี๊ด โยกหัว แบบเต็มที่เลยล่ะ
(แม้ว่าตอนดูวง L เราจะอยู่ในระยะประชิดติดกับพี่มือกีตาร์หัวทอง ทำให้ต้องโยกแบบระมัดระวังไม่ให้หัวโดนกีตาร์ฟาดหัว เพราะทั้งคนเล่นกับคนดูต่างได้ที่กันทั่วหน้า)

แถมอีกอย่างหนึ่ง ก็ทำให้รู้ว่า ตอนนี้เราน่าจะเริ่มเข้าสู่วัยชราของคนที่บ้าดนตรีแล้วล่ะ
ทำไมน่ะเหรอ
ไปงานนี้ เจอแต่เด็กเรียกพี่มั่ง เรียกน้ามั่ง ตลอดเลยอะ
(แถมมีเด็กบางคนคุ้นหนัาเราจากการที่ไปตามดูวงดนตรีชื่อดังที่มีชื่อขึ้นต้นด้วยตัวเลขอีกเนอะ)

ว่าแล้ว เหมือนเราเริ่มจะชราจริง ๆ เลยเนอะ

สุดท้ายนี้อยากบอกว่า หลังจากปาร์ตี้ครั้งนี้
ถ้าบังเอิญว่างานใหม่ที่เราจะทำมันต้องไปอยู่ต่างจังหวัด
มันก็คงเป็นการทิ้งทวนแบบสุดเหวี่ยงแล้วล่ะมั้ง
แต่ถ้าใจมันอยากดูอะไรพวกนี้อีกจริง หวังว่ามันคงมีเวลาให้มาดูมั่งล่ะเนอะ จริงปะ

Create Date : 31 สิงหาคม 2555 Last Update : 31 สิงหาคม 2555 23:59:19 น. Counter : 1660 Pageviews.		14 comments
Share Tweet