โครงการถนนสายนี้มีตะพาบ กม. 27 (10 คำคมที่โดนตัดออกไป 4)

สวัสดีค่ะคุณผู้อ่าน ขณะนี้คุณกำลังอยู่กับป้าเมี้ยน ในรายการ จาบจ้วง…จริงจัง ทางช่องตะพาบกันอีกเช่นเคยค่ะ(เสียงแทรกจากทีมงาน) หยุดพูดก่อนเลยป้า ไม่งั้นจะเรียกว่าทวดนะ
(แล้วป้าเมี้ยนก็ยอมทำตามคำสั่งทีมงานแต่โดยดี)
สวัสดีค่ะคุณผู้อ่าน/ฟัง/ชม ขณะนี้คุณกำลังอยู่กับ Chela เจ้าเดิม ในรายการ จาบจ้วง...จริงจัง ทางช่องตะพาบอีกครั้งนึงค่ะ วันนี้เราจะมาคุยกันเรื่องหนังสือ และก็ได้เชิญแขกรับเชิญ 2 คนมาอยู่ตรงนี้เรียบร้อยแล้ว แขกรับเชิญคนแรก คือ ทวด เอ๊ย ป้าเมี้ยน ดีกรีอดีตแชมป์ประกวดร้องเพลงสุนทราภรณ์แถมเคยได้ไปอัดเสียงให้กับวงดังกล่าวอีกแน่ะ ประสบการณ์ในการอ่านหนังสือยาวนานมาก....ก...ก ประเภทหนังสือที่ชอบไม่ระบุ เพราะป้าอ่านตะบันดะตั้งแต่ถุงกล้วยแขกยันพจนานุกรม (ทำไปได้)
ส่วนแขกรับเชิญคนที่สอง คือ อาจารย์สว่าง เป็นอาจารย์หนุ่มไฟแรง อนาคตไกล หัวใส สังเกตได้จากหน้าผากที่มีที่ว่างอีกเพียบ ประเภทของหนังสือที่ชอบส่วนใหญ่จะเป็นพวกวิชาการ นิยายยุคเก่าแบบไม่เกี่ยงภาษา รวมถึงหนังสือแบบที่หายาก..ก...ก สุด ๆ

สวัสดีค่ะป้าเมี้ยน สวัสดีค่ะอาจารย์สว่าง วันนี้เราจะมาคุยกันเรื่องหนังสือกันนะ ให้ป้าและอาจารย์เล่าเลยดีกว่า หลังจากที่เป่ายิ้งฉุบกันแล้ว ปรากฏว่าอาจารย์สว่างได้พูดก่อน ทั้ง 2 คนอย่าลืมทำตามกติกาด้วยค่ะ
อ.สว่าง-สำหรับผมหรอ ไม่มีหนังสือที่ชอบหรอก มีแต่คำในหนังสือที่ชอบน่ะ
ป้า(แทรก)-ติสท์เหลือเกินนะพ่อหนุ่ม
อ.สว่าง-ขอเลือกมา 3 ประโยคจาก 4 ประโยคในหนังสือที่ผมชอบนะ เพราะมันมีเล่มนึงเป็นหนังสือที่น้อยคนนักจะมีโอกาสได้อ่าน ก็เลยไม่อยากเล่าเพื่ออวดตัวเองว่าเหนือกว่าคนอื่นน่ะ
ป้า(แทรก)-แหวะ
C – ป้าคะ คำเตือนของทีมงานครั้งแรกออกมาแล้ว จะเงียบดี ๆ หรือต้องโดนตัดเทปที่ป้าพูดทั้งหมดออก
ป้า – เงียบ เพราะงอนพิธีกร
อ. – ฮ่า ๆ ๆ ไม่มีใครกวนแล้ว ทีนี้ขอร่ายยาวเลยนะ ของผมมี 3 เล่ม 3 แนวเลยล่ะ เริ่มกันที่เล่มแรก เป็นของแทนไท ประเสริฐกุล ที่ชื่อว่า Mimic เลียนแบบทำไม กับประโยคนี้ “ดูดอกไม้ ดูแมลง แล้วแว้งดูตัว” ผมคิดว่าประโยคนี้มันก็อารมณ์แบบคำพูดที่ว่า “ดูหนังดูละครแล้วย้อนดูตัว” นั่นแหละ เพียงแต่ผมไม่ชอบดูละคร จะมีอะไรมั้ย ผมไม่เหมือนป้านี่ วัน ๆ เอาแต่ดูละครแล้วเพ้อถึงพระเอกสิท่า
C- โอ่ย นี่ก็มาอีกคนนะคะจาน ได้ทีเป็นกัด มาฟังของป้าเมี้ยนบ้างนะ ก่อนที่จะตัดไปหาอาจารย์สว่างอีกที
ป้า- ตายแล้ว หาว่าป้าเพ้อฝันได้ไงเนี่ย “ป้าก็มีคำพูดจากหนังสือที่ชอบนะ ป้าไม่บอกหรอกว่ามีกี่เล่ม แต่เล่มแรกนี่มาจาก อิฐ ของพี่ “นิ้วกลม” กับคำพูดที่ว่า หลายครั้งหลายหนที่ไอ้หนูจอมซนมักถูกตวาดไล่ให้กลับไปอยู่ในโลกของอดีต มีหน้าที่เล่นไปวัน ๆ ใครเขาจะไปเชื่อว่าความคิดแผลง ๆ มันจะทำได้จริง” แต่ขอโทษเหอะ ป้าก็เลยทำตัวเด็กกว่าอายุจริงตั้งแต่เรียนจบแล้วอะ เพราะป้าเชื่อว่าอย่างน้อยถ้าเป็นเด็ก ป้าจะกระชุ่มกระชวย เตะปี๊บได้ไกลเป็นกิโล เหอ เหอ เหอ

---

อ.-คราวนี้ผมขอ 2 เล่มเลยนะ เล่มแรกเป็นงานอมตะคลาสสิคที่เขาเอามาทำเป็นละครมาหลายต่อหลายรอบแล้ว เป็นงานของ มรว. คึกฤทธิ์ ปราโมช ซึ่งก็คือ สี่แผ่นดิน ซึ่งประโยคที่ผมชอบก็คือ “เสด็จจะเสด็จหรือไม่เสด็จ ถ้าเสด็จจะเสด็จ เสด็จก็จะฝากทูลเสด็จว่าจะเสด็จไปด้วย” สาเหตุที่ชอบนี่ไม่มีอะไรหรอก แค่คำว่าเสด็จมันเยอะดี แถมคำเดียวเป็นทั้ง noun หรือ verb ได้ด้วยล่ะ คำนี้ออกเป็นข้อสอบเอ็นยันแอดมิดมาหลายปีอยู่นะ ส่วนอีกเล่มนึงผมขอให้ของนิ้วกลม กับ เนปาลประมาณสะดือ ประโยคที่ว่า “เพื่อนกันไม่มีพระเอก พระรอง ไม่มีใครเป็นฮีโร่” สำหรับเหตุผล ไม่มีหรอก แค่มันดูเท่ดีเหมือนโฆษณาเครื่องดื่มผสมแอลกอฮอล์ตอนหลัง 4 ทุ่มน่ะ คำนี้ผมไม่มีทางอินกับมันได้หรอก หุ ๆ
ป้า-จะอินได้ไงล่ะยะ วัน ๆ จมแต่กองหนังสือ เคยออกไปเที่ยวข้างนอกมั่งปะเนี่ย อาการแบบนี้แค่เดินไปคุยกับลูกสาวร้านชำหน้าปากซอยก็คงไม่รู้จักล่ะมั้ง
C- ทวดคะ พูดเข้าประเด็นหน่อย นี่เปิดให้พูดเต็มที่แล้วนะ
ป้า-เห็นแก่หลานก็ได้ หนังสืออีก 2 เล่มที่ป้าจะพูดเนี่ย เล่มแรกเป็นหนังสือสอนภาษาเยอรมันแบบง่าย ๆ สนุก ๆ ชื่อว่า ภาษา มัน มัน โดยอาจารย์ฉงน ที่ป้าซื้อมาอ่านมาเพียงเพราะว่าอยากจีบหนุ่มเยอรมันข้างป้าให้ติดอะ แต่ผลสุดท้ายหนุ่มเยอรมันคนนั้นเป็นเหลนเขยของป้าซะงั้นน่ะ คำนี้ คือ หา อี ย็อท จริง ๆ แล้ว 3 คำนี้มันก็แค่เป็นการท่องตัวอักษรเยอรมันที่เป็นตัว h i j ง่าย ๆ ล่ะ ที่ป้าชอบไม่มีอะไรเลย แค่ท่องตัวอักษรแล้วรู้สึกสะใจดี 555 เล่มสุดท้ายของป้าเป็นของ ฐิตวินน์ คำเจริญ หรือพี่แดนของน้อง ๆ แฟนหนังสืออีกหลายคน เจ้าของหนังสือ แดนศิวิไลซ์ กับประโยคที่ว่า “เพลงไทยกำลังดิ่งเหว” อยู่ในตอนที่ชื่อว่า เด็กโง่ จะบอกว่าที่ป้าชอบประโยคนี้เพราะป้าก็คิดงี้แหละว่าเพลงไทยมันกำลังดิ่งเหว แล้วนี่ก็รู้สึกว่ามันจะดิ่งกว่าสมัยที่หนังสือเล่มนี้ออกใหม่ ๆ ด้วยนะ พวกคุณไม่เชื่อหรอว่าวงการเพลงตอนนี้มันกำลังดิ่งเหว ถ้าไม่ดิ่งเหวจริง เขาจะมาเล่นคัฟเวอร์กระจุยกระจาย ขนาดเพลงที่เพิ่งออกปีที่แล้วมาคัฟเวอร์ทำใหม่ปีนี้ (นี่ป้าพูดถึงเพลงเจ็บที่ไร้ร่องรอยอยู่น่ะ) ป้าเข้าใจอยู่ว่าทำคัฟเวอร์ออกมาจะมีความเสี่ยงในการขายไม่ได้น้อยกว่าทำใหม่ทั้งดู้น ขนาดสมัยป้าเป็นศิลปินฝึกหัด พวกนี้ก็หลายเนื้อทำนองซ้ำเหมือนกันแหละ แล้วอีกอย่าง ถ้าเพลงไทยไม่ดิ่งจริง ทำไมมีแนวซ้ำ ๆ เหมือน ๆ กันออกมาเพียบเลยอะ ป้าไม่รู้จะบ่นอะไรกับเรื่องนี้แล้วอะ เพราะบ่นไปยาวแน่ เก็บไว้บ่นนอกรอบดีกว่า
C-ขอบคุณแขกรับเชิญทั้งสองมาก (กัดฟันซะแน่นเชียว)ค่ะ งวดนี้อิฉันชักแน่ใจแล้วสิว่าแขกรับเชิญของเราจะมาสัมภาษณ์หรือเล่นโต้วาทีกันแน่ ปล่อยให้ 2 คนนั้นโต้วาทีกันแบบสงบ ๆ ดีกว่า สำหรับวันนี้ ลาไปก่อบ พบกันใหม่คราวหน้า สวัสดีค่ะ

--------------------------------------

ตะพาบรุ่นจาบจ้วงจริงจังมาแล้วค่า
ก่อนอื่นขอขอบคุณทุกคำอวยพรที่ส่งกันเข้ามาตอนวันเกิดของอิฉันนะคะ
ขอให้ทุกคนได้สิ่งดี ๆ กลับไปนะ

จะบอกว่าช่วงนี้ romu อารมณ์ไม่ค่อยเสถียรอะ
ปวดหัวกับชีวิตตัวเองในเรื่องที่มันเกี่ยวกับเรื่องงานน่ะ
ทำเอาซึม นอนน้อยไป กินอะไรก็ไม่อร่อยนี่สิ

ตะพาบงวดนี้ก็เลยออกแนวแรง ๆ จิกกัดอะไรก็ไม่รู้นิดนึงนะ
ไม่รู้นะ ช่วงนี้ romu อยากเหวี่ยงใส่ชาวบ้านชาวช่องมากกว่านั่งซึมแบบเงียบ ๆ เหมือนช่วงอาทิตย์ก่อนอะ
แต่ในเมื่อจะเหวี่ยงอะไรข้างนอกไม่ได้ ก็ต้องมาลงกับตัวละครในบล็อกนี่แหละ

วันนี้โม้แค่นี้ดีกว่า เริ่มจะรู้สึกว่าโม้มากกว่าอาทิตย์ก่อน ๆ เกินไปแล้วมั้ง

Create Date : 04 มีนาคม 2554 Last Update : 4 มีนาคม 2554 8:29:54 น. Counter : 1359 Pageviews.		8 comments
Share Tweet