Group Blog
|
สะใภ้คุณแม่
**************************************************************
ผลงานลำดับที่ 7 ปี 55 ลำดับที่ 43 'สะใภ้คุณแม่' เป็นงานเขียนแนวรัก โรแมนติก ปนขำๆ โดยมีความตั้งใจที่จะชูคุณแม่สามีเป็นตัวละครเอก เรื่องราวที่เกิดขึ้น กลายเป็นปัญหาขัดแย้งผสมดราม่าบางๆ และเน้นแนวขำๆ สบายๆ ก็ล้วนเกิดจากฝีมือของตัวละครตัวนี้เสียมากกว่า แต่ถึงอย่างนั้น ก็ต้องเน้นคุณสมบัติพระเอกให้ดูน่าชื่นใจบ้าง ต้องย้ำว่า 'บ้าง' เพราะก็เป็นตัวแทนของคนธรรมดาคนหนึ่ง ที่หนีไม่พ้นอารมณ์รัก โลภ โกรธ หลง และบางวูบ ก็อ่อนแอจนพ่ายแพ้แก่แรงกดดัน จนถูกชักจูงให้ทำเรื่องไม่ดีไม่งามบ้าง ซึ่งคุณสมบัติในที่นี้ ก็หมายถึงความกตัญญูที่เขามีต่อคุณแม่สุดที่รักของเขานั่นเอง ขอเพียงให้ท่านออกปากสั่งความ จะดื้อรั้นหัวแข็งสักแค่ไหน สุดท้ายก็ต้องยอม จึงนับได้ว่าการยอมในส่วนนี้ มีผลมาจากความรักและกตัญญูเป็นเหตุหลัก ส่วนความรักก็ตามมาทีหลัง และดูว่าจะเป็นเรื่องที่รองลงไป มีไม่มีก็ได้ แต่คนเขียนอยากให้มี ก็ต้องหาเรื่องให้มี พอมีแล้วก็รักกันจริงรักกันจัง จากที่เคยคุยๆ ว่าถึงเวลาก็ค่อยแยกย้ายกันไป กลายเป็นว่าถึงเวลาแยกย้ายจริงๆ ก็ต้องหาทางยับยั้งไม่ให้นาทีนั้นมาถึง มีความสุขกับการเขียนเรื่องนี้อีกเรื่อง เพราะเนื้อหาค่อนไปทางเบาสบาย คิดว่าคนอ่านก็ต้องชอบด้วย เพราะอ่านแล้วก็มีแต่อารมณ์เพลินมากกว่าขมวดคิ้ว หรือแม้แต่ตอนจบก็เถอะ ตัวร้ายก็ไม่ได้ตายอนาถโชกเลือดแต่ประการใด ตรงกันข้าม กลับจากไปโดยทิ้งความขัดแย้งขำๆ ไว้ ให้คนอ่านสมน้ำหน้าไป แต่ก็หัวเราะไปด้วย ส่งเรื่องนี้ให้สำนักพิมพ์พลอยชมพูพิจารณา เพราะพิจารณาเองก่อนแล้วว่าน่าจะเข้าแนวที่ตรงกับสำนักพิมพ์ต้องการ ซึ่งก็ต้องการตามที่หวังไว้ด้วยรอยยิ้มล่ะ จากนั้น ก็รอเวลาไปเรื่อย จนได้มาเป็นปกเป็นเล่มอย่างที่เห็นในวันนี้ ขอบคุณกองบรรณาธิการและทีมงานทุกฝ่ายของสำนักพิมพ์พลอยชมพู ที่ปลุกปล้ำ 'สะใภ้คุณแม่' จนได้เล่มได้ปกสวยๆ รอวางแผงกันต่อไป ขอบคุณผู้อ่านทุกเว็บที่เป็นกำลังใจด้วยการอ่าน ให้คำแนะนำ แสดงความเห็น อย่างเป็นประโยชน์ในการพัฒนางานเรื่องต่อไป ขอบคุณนักอ่านทั่วไปที่สนับสนุนผลงานทุกเรื่องเรื่อยมา ขอบคุณลูกสาวและขอบคุณตัวเอง บรรทัดนี้ต้องมี.. วิวาห์ซ่อนเล่ห์
 วิวาห์ซ่อนเล่ห์ ผู้แต่ง รพิรำไพ สำนักพิมพ์ พลอยชมพู 'ช่อละมุน' ผู้อาภัพ ต้องยอมสลัดคราบสาวกะโปโลมาสวมบทไฮโซ เพื่อก้าวเข้าสู่ตระกูล 'ปัทม์สุริยง' ในฐานะเมียรับจ้างสิบห้าวัน ให้นายจ้างจอมเจ้าเล่ห์และเจ้าอารมณ์อย่าง 'ใบปัทม์' ชายผู้พร้อมจะกลายเป็นพระเพลิงแผดเผาหัวใจรักของเธอ ให้หลอมเป็นดวงเดียวกับเขาไปตลอดกาล เพิ่มเติม : //www.ploypink.com/webboard/show.php?Category=talk&No=1387 Free TextEditor ผลงานลำดับ 8 ปี 53 ลำดับที่ 24 เขียนเรื่องนี้ พร้อมกับ 'สาบพราย' แต่ปรากฏว่า เรื่องนี้จบก่อน สาบพรายไม่รีบร้อน เพราะต้องส่งลงแข่งแรลลี่ เลยเขียนเรื่อยๆ จึงแบ่งว่า สาบพรายเขียนที่บ้าน เรื่องนี้ก็ไว้เวลาพักหรือว่างในที่ทำงาน ก็สบายไปว่า ทั้งสองเรื่องขนานกันไปแบบไม่มีเรื่องไหนเหลื่อมล้ำห่างบท ต้นฉบับเดิมใช้ชื่อว่า 'ช่อละมุนกะโปโล' เพราะนางเอกหน้าอ่อนกว่าวัยมาก ใครเห็นก็มักจะนึกว่ายังเป็นสาวรุ่นไม่เกินมัธยม แต่เจ้าตัวจบอนุปริญญาแล้ว ตอนเขียน บังเอิญไปเห็นผู้หญิงโดนกระชากกระเป๋ากลางถนน รถข้างหลังมาเบรกเอี๊ยด จึงคิดว่า ถ้าจะให้นางเอกเดินไปกลางถนน ให้รถชน หวังฆ่าตัวตาย จะมีลักษณะใกล้เคียงกับเหตุการณ์ที่เห็นหรือเปล่า กลับถึงที่ทำงาน เห็นว่าเป็นคาบว่าง จึงเริ่มต้นเขียน โดยให้บทแรกเปิดตัวที่นางเอก 'ช่อละมุน' เดินไปกลางถนนให้รถชน หวังฆ่าตัวตาย แต่ให้มีพลเมืองดี หรือในที่นี้ ก็น่าจะเข้าข่าย 'กามเทพ' โดยไม่รู้ตัว ปรี่มาช่วยเหลือ เรื่องราวก็จะเริ่มต้นดำเนินไปตามประสาคนเขียนที่ไม่เคยมีทิศมีทาง กระทั่ง 'จบ' ชอบชื่อ 'ช่อละมุน' เพราะฟังแล้วนุ่มๆ ในหัวใจ นางเอกก็มีอุปนิสัยใจคอสอดคล้องกับชื่อ ไม่อย่างนั้น ก็คงสะกดหัวใจพระเอกไว้ไม่ได้ ทั้งที่ในหัวใจตัวเอง ก็มีสาวอื่นครองอยู่แล้ว เนื้อเรื่องอ่านสบาย ไม่ซับซ้อน เน้นความใกล้ชิด กระทั่งผูกพันจนกลายเป็น 'ความรัก' แต่งแต้มอุปสรรคเล็กๆ น้อยๆ ไม่ถึงกับดุเดือดดราม่า แค่ว่า พอให้พระนางเกิดอาการใจหายโหยหากันและกันบ้าง ความรักที่เกิดจะได้ชัดเจนยิ่งขึ้น เขียนเรื่องนี้สบายใจ เพราะไม่ต้องสรรหาอุปสรรคมากเกินไป ด้วยว่าตั้งใจเน้นความรักกุ๊กกิ๊ก คล้าย 'สีฟ้าลาพักร้อน' ไปเบาๆ เรื่อยๆ แต่ก็จบแบบอุ่นๆ เขียนจบก็ส่งสำนักพิมพ์พลอยชมพูดังเคย พอได้รับคำตอบว่า 'ผ่าน' ก็ยิ้มแต้ ทีนี้ บันไดขั้นที่ยี่สิบสี่ก็มาเยือน เลื่อนสูงไปอีกหนึ่งขั้น มีกำลังใจขึ้นมาอีก ขอบคุณกองบรรณาธิการ และทีมงานทุกฝ่ายของสำนักพิมพ์พลอยชมพู ขอบคุณเพื่อนนักอ่านทั่วทุกซอกทุกมุมที่อ่านเป็นกำลังใจ ขอบคุณนักอ่านทั่วทุกภาค ที่เป็นกำลังใจติดตามผลงานอย่างสม่ำเสมอ ขอบคุณลูกสาวและตัวเอง ที่ไม่เคยหยุดเขียน และจะเขียนต่อไป Free TextEditor ดวงใจพยศ
 ผู้แต่ง : รพิรำไพ ISBN : 978-616-90046-2-2 จำนวนหน้า : 320 หน้า ขนาด : 145x210x19 mm เนื้อใน : กระดาษถนอมสายตา 75 แกรม วางจำหน่าย : ธันวาคม 2552 ************************** ไม่รู้เพราะเคราะห์ซ้ำกรรมซัดหรือสวรรค์ลิขิต 'เธอ' จึงต้องตกเป็นเหยื่อเสน่หาโดยไม่เจตนาของ 'เขา' ถูกลากเข้าสู่วังวนแห่งการแก้แค้น หลบหนี ไล่ล่า ระหกระเหินกลางป่า ทว่า...บนเส้นทางที่โรยด้วยแรงเกลียดชัง กลับก่อเกิดความรักขึ้นในหัวใจผูกพันของเขาและเธอ //www.ploypink.com/bookdetail.php?book=17
Free TextEditor เรื่องนี้ เป็นผลงานลำดับที่ 10 ปี 52 ตอนเขียนเรื่องนี้ แหม สมบุกสมบันเอาการ เพราะเขียนควบกับ "แว่วเสียงรัก ระฆังวงเดือน" กับ "สาบพราย" โดยเฉพาะ "สาบพราย" ต้องลงแข่งแรลลี่ มีกำหนดเวลาตายตัวด้วย ก็ตั้งใจว่าลุย อยากให้จบพร้อมกันสามเรื่องรวด ไม่แบ่งเขียนด้วย เขียนทุกวัน จบบทเรื่องนี้ ไปต่อบทเรื่องโน้น ตอนนั้น มีมึนเล็กน้อย ปะปนกับวิจัยชั้นเรียนและข้อสอบทั้งกลางภาคปลายภาค แถมเทอมนั้น สวรรค์แกล้งยังไงก็ไม่รู้ ได้สอนตั้งห้าวิชา เป็นวิชาใหม่เสียสามด้วย ต้องบอกตัวเองว่า "เธอเก่งแล้ว ที่ผ่านมันไปได้" แล้วตอนที่เขียนนะ ไม่ได้คิดสักนิดว่า "นายโจร" จะต้องตาต้องใจคนอ่าน ใจกลับไปมุ่งที่ "คุณอ๋า" จาก "แว่วเสียงรัก ระฆังวงเดือน" กับ "สาบพราย" เสียมากกว่า ได้นำไปลงไว้ที่เว็บษาริน ห้องมาสเตอร์พีชของเว็บฟอร์ไรเตอร์ เว็บพันทิป ต้นฉบับเดิม ใช้ชื่อว่า "ตั้งใจรัก จึงต้องลักพาหัวใจ" ตั้งใจส่ง "นายโจร" มาเด่นอยู่คนเดียว แต่ทำไปทำมา กลายเป็น "ปานรัศมี" แย่งเด่นไปเสียฉิบ ด้วยอารมณ์ร้ายแบบสุดฤทธิ์สุดเดช ไม่หวั่นไม่เกรงหน้าอินทร์หน้าพรหม แม้ตัวจะตกอยู่ในอันตราย เหมือนที่นายโจรกล่าวไว้อย่างเข้าใจที่สุดว่า "ปานรัศมีไม่กลัวตาย แต่กลัวเจ็บ" จำได้ว่า "ปานรัศมี" โดนคนอ่านทุกเว็บ ทั้งรำคาญทั้งตำหนิ ด้วยนิสัยบ้าระห่ำไม่ดูเวล่ำเวลา กรี๊ดได้ทุกสถานการณ์ นักอ่านบางท่าน ถึงกับบอกคนเขียนกันตรงๆ ว่า "ไม่ขออ่านต่อ เพราะเบื่อปานรัศมีเต็มที" คนเขียนปลื้มใจมาก สร้างตัวละครจนคนอ่านเกลียดเต็มเปา ทั้งที่เป็นนางเอกเสียด้วยซ้ำ แต่ยังไงก็นะ.. สุดท้าย "นายโจร" ก็เด่นสมใจคนเขียน เพราะเวลาคนอ่านถามถึง มักจะขึ้นต้นว่า "เมื่อไหร่จะลงนายโจร" แทนที่จะถามว่า "เมื่อไหร่จะลงตั้งใจรักฯ " ถามกันอย่างนี้ จนเกือบจะนึกว่า งานเรื่องนี้ มีชื่อเรื่องว่า "นายโจร" ไปเสียแล้ว ต้องสารภาพว่า ระหว่างที่เขียน ยังนึกชื่อจริงนายโจรไม่ออกเลย เพิ่งจะไปนึกออกตอนปลายเรื่อง เอาล่ะ.. อย่าว่าอย่างนั้นอย่างนี้เลย ให้พี่แกชื่อ "บุษร์น้ำทอง" นี่แหละ เหมาะสุด.. พอคิดชื่อจริงนายโจรได้ ก็เห็นแววจบมาแต่ไกล โล่งอกไปเลย.. เขียนจบปุ๊บ ก็ส่งสำนักพิมพ์พลอยชมพู โดยไม่ลังเล คุณบ.ก.พิ้งค์+พลอย ก็ใช้เวลาพิจารณากันไป เวลาผ่านไป บันไดขั้นที่สิบหก ก็หย่อนลงมาให้ย่ำอย่างปลาบปลื้ม ในที่สุด ขอบคุณคุณบ.ก.พิงค์+พลอย และทีมงานทุกฝ่ายของสำนักพิมพ์พลอยชมพู ขอบคุณคนอ่านทุกเว็บ ทั้งอ่าน ทั้งฝากคำวิจารณ์ คนเขียนได้กำลังใจมากโข ขอบคุณตัวเองด้วย ที่ผ่านความอิรุงตุงนัง ช่วงเวลานั้นมาได้.. Free TextEditor หัวใจประดับทอง
 ผู้แต่ง : รพิรำไพ จำนวนหน้า : 320 หน้า สำนักพิมพ์ : พลอยชมพู วางจำหนาย : มิถุนายน 2552 เมื่อเพื่อนรักถูกจับคลุมถุงชนโดยไม่เต็มใจ 'ก่ำทอง' จึงจำต้องช่วยสวมบทบาทเป็น 'คู่หมายกำมะลอ' เกลี้ยกล่อมให้พ่อเลี้ยง 'ประดับคำ' ยอมล้มเลิกการแต่งงานให้ได้ภายในสิบวัน วางเดิมพันด้วยหัวใจเจ้ากรรมที่ดันเผลอยกให้พ่อเลี้ยงหนุ่มมาดขรึมโดยไม่รู้ตัว ************************************
คนเมาแหวขึ้นมาอีก มิหนำซ้ำร่างสูงยังเคลื่อนพรวดขึ้นมาบนโซฟา
จึงลองก้มหน้าลงไปเรียกใกล้ๆ แต่คำพูดกลับถูกดูดกลืนหายเข้าไปในจุมพิตที่คนเมาฉกฉวยอย่างบ้าคลั่ง เพิ่มเติม : //www.ploypink.com/bookdetail.php?book=12 Free TextEditor หัวใจประดับทอง เป็นผลงานลำดับที่ 6 ปี 52 เรื่องนี้ ก็เป็นผลงานที่ได้มาจากโครงการแรลลี่แข่งเขียนของคุณฟิลิปดาอีกเช่นเคย ใช้เวลาเขียนสามเดือนตามกติกา นับเป็นเรื่องที่แปลกออกไปสำหรับผู้เขียน เพราะนางเอกพูดมาก ไม่ใช่แนวที่เคยเขียน อยากเขียนให้เป็นลักษณะครื้นเครง ก็ยิ่งไม่เคยเขียนเหมือนกัน จึงทำการบ้านด้วยการมองหามุมตลกของตัวเองเป็นหลัก กับหันไปมองลูกสาวในวัยเริ่มหัดพูด ดูเหมือนว่า ตอนนั้น พูดเก่งจัง สามารถนำเรื่องหนึ่งไปบรรจบกับเรื่องหนึ่ง และอีกเรื่องเรื่อยไปไม่จบไม่สิ้น ก็คิดว่า "ก่ำทอง" ตัวละครนำเรื่อง น่าจะช่างพูดอย่างนั้น เพิ่มนิสัยมองโลกในแง่รื่นรมย์อีกสักนิด ก็ดูว่าจะเป็นเสน่ห์ของเธอ แม้ในเรื่อง เธอจะไม่จุดเด่นมากมายในเรื่องหน้าตา หรือความสามารถอื่น แต่คุณสมบัติช่างพูดช่างคุย อัธยาศัยดี จิตใจดี เธอมองทุกเรื่องราวที่เกิดขึ้นในโลกกลมๆ ของโคลัมบัส ในมุมที่ดีเสียทั้งหมด ก็นับได้ว่าเป็นเสน่ห์ของตัวละครนางเอก ที่คนอ่านน่าจะประทับใจ และจำเธอได้ หลังจากคิดหาเสน่ห์ของก่ำทองจนเจอแล้ว ก็เริ่มเขียนโดยนำเรื่องจากเธอเป็นต้นไป ส่วนมุกอื่นๆ ก็ค่อยไหลมาเองอย่างอธิบายไม่ได้ เวลาเขียนมันก็ดีอย่างนี้นะ เรื่องราวบรรทัดหนึ่ง จะโยงอีกบรรทัดหนึ่งมาให้เอง เรื่องนี้ได้รับกำลังใจจากเพื่อนร่วมแข่งขัน เพื่อนนักอ่านในเว็บ นอกเว็บ เยอะนะ มีกำลังใจดี ก็เขียนไปยิ้มไปได้จนจบ แล้วก็ส่งสำนักพิมพ์พลอยชมพู ดีใจมาก ตอนได้รับคำตอบว่า "ผ่าน" และไม่เปลี่ยนชื่อเรื่อง ประทับใจว่า ผลงานเรื่องนี้ เป็นลำดับที่ 12 ของตัวเอง และบังเอิญว่า ตรงกับลำดับที่ 12 ของสำนักพิมพ์ด้วยเช่นกัน นี่ไง บันไดขั้นที่สิบสอง ที่แสนสบายใจ ขอบคุณ โครงการแรลลี่แข่งเขียนให้จบภายในสามเดือน ของคุณฟิลิปดา ขอบคุณเพื่อนร่วมแข่งขัน เพื่อนนักอ่านทุกเว็บ ขอบคุณคุณบ.ก.พิ้งค์+พลอย ที่ยื่นบันไดมาให้ย่างอีกขั้น ขอบคุณคนอ่านทั่วประเทศ Free TextEditor เงาพิศวาส
 เงาพิศวาส ผู้แต่ง : รพิรำไพ จำนวนหน้า : 336 หน้า วางจำหน่าย : มีนาคม 2551 ราคา : 229 บาท ลดเหลือ 206 บาท คำโปรยปกหน้า สาวงามกำพร้าจากลอนดอนพลัดเข้าสู่วังวนพิศวาสของชายหนุ่มผู้มีปมรักในอดีต กระตุ้นจิตริษยาร้ายในเงามืดให้อุบัติขึ้นอีกครา คำโปรยปกหลัง ปมรักในอดีตของแดชนก คือที่มาแห่งความลับซับซ้อน มันซ่อนตัวเงียบกริบอยู่ในม่านหมอกแห่งริษยาซึ่งพิมพ์มิได้มีเจตนาล่วงล้ำรับรู้ แต่ความปรารถนาแรงกล้าต่อการกลับคืนสู่ผืนมาตุภูมิ คือสิ่งผลักดันให้เธอพลัดเข้าสู่วังวนพิศวาสของชายหนุ่ม "ได้ยินแว่วๆ ว่าคุณนิดกำลังพบรักใหม่หรือคะ" พิมพ์หน้าแห้งขึ้นมาทันทีเมื่อเฟื่องฟ้าโพล่งถามแดชนกออกไปอย่างนั้น "ไปฟังใครมาครับ" พิมพ์ระลึกถึงสำนวนไทยที่เคยรู้จักอย่าง.. ขว้างงูไม่พ้นคอ ทันทีที่งูตัวโตซัดตาขวับมา "อย่าไปต่อว่าคุณพิมพ์เลยค่ะ ทีนี้บอกได้หรือยังว่าเป็นสาวสวยที่ไหน" "เธอเป็นสาวบ้าๆ บอๆ ส่งตรงมาจากลอนดอนครับคุณเฟื่อง ไม่ค่อยสันทัดภาษาไทย เธอมักพูดจาเรื่อยเปื่อย โดยที่บางประโยคนั้น เธอไม่เข้าใจแจ่มแจ้งด้วยซ้ำ" "เธอสวยไหมคะ" เฟื่องฟ้ายังเฝ้าถามประสาซื่อ "ไม่มีผู้หญิงคนไหนในโลกสวยเท่าคุณแต้วของผมอีกแล้วครับคุณเฟื่อง" ชัดเจนเต็มสองหูของพิมพ์.. หญิงสาวกลืนน้ำลาย รู้สึกเจ็บนิดๆ ตรงหัวใจกับคำว่า.. ไม่มีผู้หญิงคนไหนในโลกสวยในสายตาเขาอีกแล้ว สามารถอ่านเรื่องย่อได้ตามลิงค์นี้นะคะ //www.ploypink.com/bookdetail.php?book=5 Free TextEditor งานเขียนเรื่องนี้ มีชื่อต้นฉบับเดิมสองชื่อ เพราะเขียนไว้สองแนว แนวแรก ฉายตัวละครพระเอก ที่เน้นย้ำความรัก ความทรงจำ ของตัวเอง จนแม้ว่า นึกรักตัวละครนางเอกแล้ว ก็ไม่ค่อยเผยท่าทีนัก ใช้ชื่อเรื่องว่า "รักซ่อนเงา" คิดว่ามันคงเครียด ที่คุณพระเอก หรือคุณนิด ในเรื่องนี้ ออกแนวยิ้มไม่เป็น แข็งกระด้าง ไม่ค่อยสุภาพกับใคร พอเขียนจบก็เลยเก็บเข้ากรุ ผ่านไปสักพัก ก็คล้ายจะค้างคาใจ เหมือนงานเสร็จแล้ว แต่ไม่สวย จึงอยากรื้อ ก็เลยเขียนใหม่อีก ตั้งใจให้คุณนิดน่ารัก น่าสงสาร น่าหยิก น่าจีบ ทั้งที่เขาเองก็สงบเสงี่ยม สันโดษ และทิ้งชีวิตกับหัวใจไว้ในอดีตเช่นเดียวกับแนวแรก แต่เปลี่ยนมาฉายตัวละครนางเอก หรือคุณพิมพ์ ซึ่งเป็นสาวธรรมดามาก แต่ช่างเจรจา มองโลกในแง่ดี พูดไทยได้ คลั่งไคล้สำนวน สุภาษิต แต่ไม่แตกฉาน กลายเป็นว่า ได้เรื่องใหม่เพิ่มเข้ามา แต่มีโครงเรื่องคล้ายคลึงกับ "รักซ่อนเงา" ไปเสียฉิบ เพราะทั้งเนื้อหา ทั้งเหตุการณ์ ต้องเปลี่ยนใหม่เกลี้ยง หาเค้าเรื่อง "รักซ่อนเงา" ไม่เจอเลย ตอนตัดสินใจเขียนเรื่องนี้ เข้าจังหวะแข่งขันแรลลี่ในเว็บคุณฟิลิปดาพอดี ก็เลยเริ่มเขียน ถ้าจำไม่ผิด ก็เพิ่มเวลาเป็นสามเดือนหรือเปล่าก็ไม่แน่ใจนัก แต่ก็ออกตัวจากเส้นเริ่มต้นไปแล้ว จึงตั้งใจแข่งขันกันไป อยากให้จบแบบสวยๆ ด้วย แล้วก็ตั้งชื่อเรื่องใหม่ เป็น "สายสวาทที่ไม่ได้เลือก" แนวที่สองนี่ เข้าท่ามาก เพราะคุณพิมพ์ สามารถทำให้คุณนิดรักได้แบบสนิทใจทีเดียว เนื้อหาแลเบาสบาย โรแมนติกกว่า หัวเราะได้บ้าง เพราะสำนวน สุภาษิต เพี้ยนๆ ของคุณพิมพ์ มีเพื่อนให้กำลังใจมากขึ้นจากในเว็บของคุณฟิลิปดา ประทับใจเหมือนเดิม เขียนจบ ก็ส่งไปยังสำนักพิมพ์พลอยชมพูอีก เกิดความคาดหวังเล็กน้อย เพราะยังไงเนื้อหาก็ยังเครียดอยู่ แต่ที่เกิดความหวัง เพราะมองไปยัง ความสดใส น่ารักน่าหยิก ของคุณพิมพ์ ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลใดก็ตาม บันไดขั้นที่สี่ ก็มีมาให้ปลื้มจนได้ ขอบคุณคุณฟิลิปดา และเพื่อนทุกคนที่ให้กำลังใจ ตลอดการแข่งขันแรลลี่ ขอบคุณคุณพิ้งค์ คุณพลอย เช่นเดิม ขอบคุณคนอ่าน ทุกคน.. Free TextEditor
|
รัชนีกานต์
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?] |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||
![aINBJB.jpg [250x360px] ฝากรูป](http://image.ohozaa.com/i/86d/aINBJB.jpg)
ผู้แต่ง :
