Bloggang.com : weblog for you and your gang
LIFE GOES ON~
Group Blog
All blogs
~...อ่านหนังสือกันเถอะ...~
~...ใช้ชีวิต...~
"ความภักดีของคนไทยเรานั้น ไม่เคยถูกใช้ไปในทางที่ผิด" : ม.ร.ว.คึกฤทธิ์ ปราโมช
~...นก หรือ กระถางดอกไม้...~
~...หนูจะเป็นอะไรดีนะ?...~
~...คิด และ พูด...~
~...หนูเรียนไม่เก่ง...~
~...โดนตัดโทรศัพท์...~
~...คั่นเวลา : อัพเดทเรื่องราวรอบตัว...~
~...อุบัติเหตุ มันก็แค่ เหตุที่อุบัติขึ้น...~
~...กล้วยๆ...~
~...เรื่องสัพเพเหระ...~
~...เรื่องที่ดิฉันไม่รู้...~
cos I'm in su su su....sugar town.
~...ข้าพเจ้าคือจอมขี้เกียจ...~
~...ถ้าฉันโดนงูรัด คุณจะช่วยฉันมั้ย?...~
~...s u r p r i s e ! ...แกล้งๆตื่นเต้นหน่อยเห๊อะ...~
~...สุขสันต์วันบ๊ะจ่าง...~
~...วันนี้ไม่มีอะไร ...เพราะชีวิตมันไม่มีอะไร...~
~...ตอบคำถามจากblogที่แล้ว (สาระสุดๆ)...~
~...จะเล่าดีมั้ยนะ?...~
~...คิด คิด คิด (เยอะไปมั้ย?)...~
~...ตุ๊กแกกัดอ่ะ...o_O!...~
~...ร้อนตับปลิ้น!...~
~...barter trade : ไอติมแลกข้าว...และรอยยิ้ม...~
~...กลับจากทะเลแล้ว..แล้ว...แล้ว....แล้ว.....~
~...เตรียมตัวไปทะเล..เล...เล.....เล.......~
~...ตัดช่องน้อยแต่พอตัว...~
~...ดิฉันไม่ได้ใจร้ายนะคะ...จริงๆ...~
~...Like Mother, Like Daughter...~
~...เจี๊ยะ ป้า บ่อ สื่อ...~
~...เม้าธ์เรื่องรัก...ความเห็นจากเพื่อนใจร้ายของเธอ...~
~...ถ้าไม่ได้เป็นอย่างทุกวันนี้ คุณอยากเป็นอะไร?...~
~...ลั้ลลา...ลั้ลลา...~
"ทำหน้าที่แทนครับ..."
~...ลืมอะไรไปอย่างนึงนะ?...~
~...ลูกชิ้นน้ำใส ไม่ใช่แค่พริกน้ำส้ม...~
~...3 วันผ่านไป...~
~...ใช้ชีวิต...~
ในblogเก่าๆ ดิฉันเคยเอ่ยถึงเพื่อนบ้านที่ไปบวชชีอยู่พักนึง หลังจากนั้นก็กลับมาอยู่บ้าน ตอนนั้นดิฉันมองด้วยความสงสัยในใจว่าคนเราอยากสุข อยากหนีทุกข์จนต้องโกนผม โกนคิ้ว นุ่งขาวห่มขาวเลยหรือ?
ถึงตอนนี้เธอไม่ได้เป็นชีแล้วแต่ก็ยังนุ่งห่มขาวอยู่ค่ะ ผมก็ปล่อยให้ยาวขึ้นมาโดยไม่ได้ทำอะไร เช้า-เย็นจะเห็นเธอเดินผ่านหน้าบ้านไปรับ-ส่งลูกสาว ก่อนหน้านี้จะเป็นยายของเด็กที่ทำหน้าที่นี้ แต่ตอนนี้ยายอายุมากแล้วข้ามถนนลำบาก คงเป็นเพราะสาเหตุนี้ด้วยมั้งที่ทำให้เธอต้องกลับมาอยูู่บ้านเพื่อดูแลแม่และลูกสาวเอง
ดิฉันมองเห็นเธอเดินผ่านหน้าบ้านเกือบทุกวัน ยิ้มทักทายกันบ้าง แต่ด้วยนิสัยส่วนตัวที่เป็นคนไม่ค่อยพูดและพี่คนนั้นก็เป็นคนเฉยๆเหมือนกัน จึงใช้เวลานานมากกว่าที่ดิฉันจะเริ่มถามเค้าว่า...
"พี่ถือศีลกี่ข้อคะ?"
"ถือศีลแปดค่ะ"
...แล้วเราก็คุยกัน(สั้นๆ) พี่เค้าไม่ได้ไปบวชชีหนีทุกข์อย่างที่ดิฉันคิดแฮะ!
ตอนที่ไปบวชเมื่อเกือบสามปีที่แล้ว ตอนนั้นลูกสาวคนโตอยู่ชั้นป. 4 ลูกสาวคนเล็กเพิ่งจะเข้าอนุบาล มียายเป็นคนดูแลให้(ดิฉันไม่ได้ถามถึงสามีเค้า) ที่ไปบวชเพราะต้องการศึกษาพระธรรมและอยากใช้ชีวิตสงบๆ แต่พอยายของเด็กๆอายุมากขึ้นเริ่มจะดูแลเด็กสองคนไม่ค่อยไหว พี่เค้าก็เลยต้องสึกออกมาอยู่บ้าน (ชีเค้าใช้คำว่าสึกเหมือนพระหรือเปล่า?)
พี่เล่าว่าตอนที่ตัดสินใจสึกนั้นก็เสียดายเหมือนกัน แต่ความรับผิดชอบในฐานะลูกที่ต้องดูแลแม่และในฐานะแม่ที่ต้องดูแลลูกสาวสองคนก็เลยต้องออกทำหน้าที่นี้ และคิดว่าจะอยู่ที่ไหน ในสถานะไหนก็ศึกษาและปฏิบัติธรรมได้ ทุกวันนี้ก็ยังนุ่งขาวห่มขาวและถือศีลแปดอยู่
----------------------
เพื่อนคนนึงที่ไม่เคยสนใจเรื่องธรรมะมาก่อนเลย อยู่ๆวันนึงเธอก็บอกว่าในอนาคตเธอมีเป้าหมายว่าจะบวชชีตลอดชีวิต ดิฉันไม่ได้ถามเหตุผลแต่เธอบอกว่า...เพราะไม่อยากเวียนว่ายตายเกิดอีก ดิฉันถามว่าตอนนี้พ่อเธออยู่กับใคร? (...อยู่กับเมียอีกคนของพ่อ และลูกๆ) น้องชายล่ะ? (...แต่งงานมีครอบครัวแล้ว) มีน้องๆหลานๆที่ต้องดูแลมั้ย? (...ไม่มี ) ดิฉันก็เลยบอกว่าตอนนี้ก็เก็บสตางค์ไว้ให้พอกับการใช้ชีวิตแบบชี เพราะชีออกบิณฑบาตแบบพระไม่ได้ อย่างน้อยก็ต้องมีเงินไว้ซื้อหาอาหาร ซื้อของใช้จำเป็น ในเมื่อตอนที่คิดจะบวชก็ไม่ได้ทิ้งภาระไว้ บวชแล้วก็อย่าไปเป็นภาระใคร เธอบอกว่าคิดอย่างนั้นเหมือนกัน และไม่คิดว่าจะบวชเร็วๆนี้หรอก พร้อมเมื่อไหร่ก็เมื่อนั้น แต่คงอีกเป็นสิบปีแหล่ะ
----------------------
ดิฉันฟังทั้งสองเรื่องแล้วก็นับถือการตัดสินใจของเค้านะ ทั้งคนที่เดินจากวัดกลับมาอยู่บ้านและคนที่กำลังจะเดินจากบ้านไปอยู่วัด ไม่มีข้อกังขา ไม่มีข้อสงสัยและยินดีกับการเลือกใช้ชีวิตของคนทั้งคู่
ชีวิตเป็นของคุณค่ะ คุณเลือกจะทำอะไรก็ได้ ตราบใดที่มันไม่ทำให้คนรอบข้างคุณเดือดร้อน ไม่ผิดกฏหมาย ไม่ผิดศีลธรรม ทำไปเถอะ! (ดิฉันมักจะชื่นชมเป็นพิเศษกับคนที่รู้จักหาสมดุลของความชอบส่วนตัวกับภาระหน้าที่ที่ต้องทำได้)
สำหรับคนที่มีสิ่งที่ต้องรับผิดชอบมากเหลือเกิน จนไม่สามารถทำตามใจตัวเองได้ ก็จงภูมิใจว่าคุณเก่งมากที่รับมือกับภาระสาหัสแบบนั้นได้ เพราะที่ดิฉันยังใช้ชีวิตสบายๆเรื่อยๆเปื่อยๆอย่างนี้ได้ก็เพราะดิฉันไม่มีภาระอะไรมากมาย ก็ไม่รู้ว่าถ้าชีวิตมันหนักหนากว่านี้ดิฉันจะจัดการได้ดีเท่าคนอื่นๆมั้ย? (ซึ่งดิฉันตอบตัวเองได้เลยว่า...ไม่!)
ขอยกหางตัวเองหน่อยเถอะ...^^
เป็นโชคดีมากๆที่ดิฉันรู้ตัวว่าเป็นคนรับมือกับภาระหน้าที่หนักๆได้ไม่ดี ก็เลยตัดไฟเสียแต่ต้นลมด้วยการไม่เพิ่มภาระให้ตัวเอง และอีกอย่างก็คือกลัวใจตัวเองด้วย เพราะรู้นิสัยตัวเองว่าทนเท่าที่ทนได้ วันดีคืนดีรู้สึกว่าฉันไม่ทนแล้ว จะภาระหน้าที่ความรับผิดชอบอะไรก็ไม่สนทั้งนั้น ทิ้งได้หมด เพราะฉะนั้นถ้าไม่อยากให้มีคนเดือดร้อนเพราะนิสัยแบบนี้ก็เลยต้องเตือนตัวเองอยู่เสมอว่าอย่าสร้างภาระผูกพันไม่ว่าจะเรื่องไหน อยู่แบบตัวเปล่าๆ ชีวิตเปล่าๆนี่แหล่ะ
เริ่มต้นที่รู้จักลักษณะของตัวเองค่ะ แล้วจะมองหาทางเดินที่เหมาะกับตัวเองได้ง่ายขึ้น จะได้สะดุดน้อยหน่อย ลดความเสี่ยงเดินหลงทางหรือเข้ารกเข้าพงไปได้อีกนิดนึง มันอาจจะไกลกว่า อ้อมกว่า ก็...เดินชมนกชมไม้ข้างทางไปเรื่อยๆ เดี๋ยวก็ถึงเอง...เนอะ...^^
Create Date : 28 พฤศจิกายน 2551
Last Update : 1 มกราคม 2552 7:38:20 น.
19 comments
Counter : 433 Pageviews.
Share
Tweet
ครับคุณพี่
โดย: ip-jack (
ip-jack
) วันที่: 28 พฤศจิกายน 2551 เวลา:19:17:34 น.
ถูกต้อง
คนที่เก่ง คือ คนที่บวชใจอยู่ที่บ้าน สู้ปัญหาทั้งทางโลกและทางธรรม
โดย:
บ้าได้ถ้วย
วันที่: 28 พฤศจิกายน 2551 เวลา:22:32:09 น.
เห็นด้วยจริงๆค่ะ ยิ่งตอนนี้ภาระมากมาย ไปไหนไม่ได้ ก็คิดว่าทำความดีอยู่บ้าน รับผิดชอบภาระและหน้าที่ให้เต็มที่ ก็น่าจะดีที่สุดแล้วค่ะ
หนาวแล้ว รักษาสุขภาพนะคะคุณคิว
โดย:
be-oct4
วันที่: 29 พฤศจิกายน 2551 เวลา:0:09:06 น.
เห็นด้วยอีกแล้ว
เปล่าเป็นกองเชียร์นะ
โดย:
HoneyLemonSoda
วันที่: 30 พฤศจิกายน 2551 เวลา:17:05:03 น.
//www.youtube.com/watch?v=CTRpUjl-pxI&feature=related
พี่อยากเป็นนักร้องแบบนี้จังเลยค่ะ
ใช้ชีวิตเรื่อยเปื่อย แบบที่เรารับมือได้ดีกว่า...
มีรุ่นน้องหลายคนที่เอา สามี เป็นตัวตั้ง
แล้วก้อเดินตามเขาต้อยๆ ขอเงินเขาใช้
แล้ววันนึงเดินมาหาพี่ แล้วพูดว่า
โห..พี่แหม๋วยังอยู่ร้านนี้อีกเหรอ
จ้า...^^
อยู่แบบสุขสบายใจซ๊ะด้วยจ้า
ตอบอย่างภาคภูมิใจ
เราดีไซน์ชีวิตของเราเอง
ไอ้เปลือกที่เขาฉาบไว้ให้เราเห็น
กลวงโบ๋ข้างในแค่ไหน ใครรู้...
โดย:
ฟ้าคงสั่งมา
วันที่: 30 พฤศจิกายน 2551 เวลา:17:56:00 น.
นาทีนี้ อ่านบลอคนี้ แล้วเราสบายใจจัง
มีอะไรหลายเรื่อง มีความคิดอะไรหลายอย่างที่บรรยายแล้วอาจจะเยอะไป
แต่รวมลงแล้ว รู้สึกสบายใจขึ้นเยอะค่ะ :)
โดย: ฮอบบิทหลังแอ่น (
Hobbit
) วันที่: 30 พฤศจิกายน 2551 เวลา:20:37:41 น.
ชอบครับ อยู่แบบตัวเปล่าๆๆ ชีวิตเปล่าๆ ยิ่งตอนใกล้สิ้นเดือน ตัวเปล่าๆทุกทีเลย
โดย: walkerahead (
Walkerahead
) วันที่: 30 พฤศจิกายน 2551 เวลา:22:01:39 น.
ตามมาส่งให้ถึงบล็อก
โดย:
HoneyLemonSoda
วันที่: 1 ธันวาคม 2551 เวลา:0:55:42 น.
ค่ะ ทุกวันนี้ก็ใช้ชีวิตของตัวเองอย่างดีที่สุด (คิดว่านะ)
มีภาระหน้าที่อะไรก็ทำไปให้เต็มที่
มีความสุขมากๆค่ะ
โดย:
nanida
วันที่: 1 ธันวาคม 2551 เวลา:12:07:51 น.
บางวันก็ทุกข์ บางวันก็สุข สุกๆ ดิบๆ
ไปเรื่อยๆ บางวันสุขมากก็กังวลอีกว่า
สุขมากเกินไปหรือเปล่า กลัวจะทุกข์เป็นดับเบิ้ล ในวันต่อมา ออกแนววิตกจริตหนะ
โดย: meang IP: 118.172.57.233 วันที่: 1 ธันวาคม 2551 เวลา:21:17:05 น.
พี่ Q เขียนได้แง่คิดดีมากๆเลยครับ
ต่างคนต่างหน้าที่ ต่างภาระ ต่างความรับผิดชอบ ไม่ว่าใครจะเลือกทางไหน ย่อมเป็นทางเลือกที่ดีที่สุดสำหรับคนๆนั้นแล้วล่ะครับ :-)
โดย: Tony Koon IP: 58.9.223.123 วันที่: 3 ธันวาคม 2551 เวลา:0:47:44 น.
ลืมบอกไปว่าชอบ Hot Stuff Version นี้หลายๆ :-D
โดย: Tony Koon IP: 58.9.223.123 วันที่: 3 ธันวาคม 2551 เวลา:0:48:21 น.
ชอบเรื่องมี้มากมายค่ะ
"มันอาจจะไกลกว่า อ้อมกว่า
ก็...เดินชมนกชมไม้ข้างทางไปเรื่อยๆ เดี๋ยวก็ถึง"
เป็นอีกคนที่คิดแบบนี้เหมือนกันค่า
เดินให้เข้ากับจังหวะชีวิตของเรานี่ สุดยอดแล้วล่ะค่ะ ^0^
ปล. รักษาสุขภาพนะคะ อากาศเย้น เย็น ^^
โดย: aggressive red rabbit IP: 202.28.6.18 วันที่: 3 ธันวาคม 2551 เวลา:12:14:59 น.
พระอาจารย์ท่านหนึ่งบอกว่า คนทั่วไปจำนวนหนึ่งมักจะมีภาพของการปฏิบัติธรรมว่าต้องไปบวช เข้าป่า เข้าถ้ำ ปลีกวิเวก ตัดขาดจากสิ่งต่างๆ แต่แท้จริงแล้ว ธรรมะเป็นของทุกคน และเราสามารถที่จะเจริญสติได้ทุกเวลา
แวะมาทักทายครับ
โดย:
infinity
วันที่: 7 ธันวาคม 2551 เวลา:16:07:11 น.
เรา..ใช้ชีวิต
อย่าให้ชีวิตใช้เรา??
เหมือน...เราใช้เงิน...
แต่อย่าให้เงินใช้เรา...??
อย่างนั้นรึเปล่าคะคุณ
สวัสดีทุกเทศกาลค่ะ ...:)
โดย: Life's like that IP: 202.91.23.4 วันที่: 8 ธันวาคม 2551 เวลา:18:54:12 น.
เห็นคุณคิวชอบกินหนม เราเลยแวะเอาหนมมาฝาก
กินคาร์โบไฮเดรตจะได้มีแฮงทำงาน
โดย:
Hobbit
วันที่: 9 ธันวาคม 2551 เวลา:12:06:01 น.
ข้อเขียนของคุณ Q.NUH น่าอ่าน
และให้ข้อคิดดีดีเสมอ
มีความสุขมากๆนะคะ
โดย:
discipula
วันที่: 11 ธันวาคม 2551 เวลา:4:55:05 น.
แวะมาด้อมๆมองๆ หลังจากหนีไปเที่ยวมาค่ะ
เป็นการเดินชมนกชมไม้อย่างหนึ่งในชีวิต
โดย:
HoneyLemonSoda
วันที่: 12 ธันวาคม 2551 เวลา:18:56:24 น.
อ่านจนจบแต่ไม่รู้จะเมนต์อะไร
จขบ. เขียนไว้หมดแล้ว
^^
โดย:
I am just fine^^
วันที่: 13 ธันวาคม 2551 เวลา:0:36:57 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
Q.NUH
Location :
[Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 6 คน [
?
]
.
.
.
.
Friends' blogs
grappa
โซจู
note-d
นายเบียร์
random-4
Life's like that
9A
aston27
พี่หมูน้อย
Hobbit
Webmaster - BlogGang
[Add Q.NUH's blog to your web]
Links
GUGU
CLAZZIQUAI Project
moodee
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.