วีรกรรมประถมปลาย กับโรงเรียนใกล้บ้าน ภาคแรก
จากป.สาม เราก็เริ่มไต่เต้าขึ้นมาเป็นป.สี่ อันนี้เป็นจุดเปลี่ยนของชีวิตเราอีกขั้นนึงก็ว่าได้เลยนะ เราได้ย้ายโรงเรียน โดยตอนแรกเราไม่รู้เหตุผลที่แท้จริงว่าทำไมต้องย้าย เราไม่ค่อยอยากย้ายเท่าไหร่ เพราะว่าไม่อยากเปลี่ยนสภาพแวดล้อม แต่เพราะว่ามีคนขู่ ซึ่งก็คือพี่สาวเราเอง บอกว่าครูประจำชั้นเราโหดแล้วก็ดุสุดๆ ไม่มีเด็กคนไหนอยากอยู่ห้องนี้หรอก เพราะฉะนั้นเราก็เลยคิดแบบเด็กๆ ว่าย้ายหนีดีกว่า จริงๆ ก็คือว่า ผู้ปกครองของเราอยากให้เรียนใกล้บ้านมากกว่า ก็เลยเป็นจุดเริ่มต้นของเราในโรงเรียนใหม่ใกล้บ้านตั้งแต่นั้น เป็นต้นมา
เราย้ายโรงเรียนตอนป.สี่ จากอนุบาลมาเป็นสาธิต ตอนแรกที่มา เราก็ได้เรียนที่อาคารนาฏศิลป์ เค้าให้เรียนชั่วคราวก่อน เพราะว่าอาคารใหม่ แบบว่าจริงๆ คืออาคารเก่าน่ะนะ เป็นหอพักเก่า เค้าเอามาปรับปรุง เราชอบอาคารนี้มากๆ เพราะว่าด้านหลังเป็นหนองนกเป็ด (หนองน้ำขนาดใหญ่ มีดอกบัวบานสะพรั่ง แล้วก็นกเป็ดน้ำ เต็มไปหมด) บรรยากาศโรแมนติกสุดๆ แต่น่าเสียดายตอนนั้นไม่รู้ว่าโรแมนติกเป็นยังไง เฮ้อ น่าสงสารจัง เอาเป็นว่า พวกเราชอบเดินไปเก็บดอกบัวในน้ำ ตอนที่น้ำแห้งน่ะ ดินมันก็แข็ง แต่อย่าเหยียบพลาดเชียว เพราะจะได้โคลนกลับบ้านไปเป็นของแถมนะสิ ถามได้ สนุกมากๆ หลังจากเก็บดอกบัว พวกเราก็จะมาเล่นกันที่ใช้ต้นไทร แบบว่าต้นใหญ่มากๆ รากไทรเยอะสุดๆ แบบว่าผูกรากไทรนั่งเล่น แบบว่าไม่ได้มีความยำเกรงกันเลยเนี่ยะ คิดแล้วยังเสียวไม่หาย
ตอนป.สี่นี้ เรามีเพื่อนในห้องเยอะมากๆ แล้วก็ปีนี้เองเป็นปีที่เราเป็นไข้เลือดออก วีรกรรมนี้โด่งดังมาก เริ่มที่เรามีไข้สูงมาก เค้าก็พาเราไปนอนห้องพยาบาลของสถาบัน แต่ไข้เราสูงเกิน เค้าไม่กล้าให้ยาแก้ไข้ กลัวช็อก เค้าเลยเรียกให้แม่มารับเรา ...ตอนเย็นก็ไปหาหมอ แต่หมอบอกว่าเป็นไข้ธรรมดา หาหลายรอบก็ว่าอย่างงั้น จนสุดท้ายไปหาหมออีกคน เค้าบอกเป็นไข้เลือดออก พอนอนโรงพยาบาลก็ให้นอนห้องพิเศษ พี่สาวเราชอบมาโรงพยาบาล เพราะว่ามีขนมให้กินเยอะแยะ ตอนนั้นเรากินอะไรไม่ได้ นอกจากน้ำสไปรท์ เพราะหมอกลัวว่าเลือดออกในกระเพาะแล้วจะไม่รู้ เราต้องเจาะเลือดทุกๆ หกชั่วโมง นิ้วพรุนไปหมดเลย นิ้วชี้ข้างละประมาณสี่ห้ารูได้ นิ้วอื่นๆ อีกเพียบ นอนโรงพยาบาลได้อาทิตย์นึงก็ได้กลับบ้าน กลับไปเรียนก็ต้องพยายามตามเพื่อนให้ทัน แต่ไม่ต้องกลัวนะ ระดับเซียนอย่างเราเนี่ยะ ไม่พลาดอยู่แล้ว
ตอนเรียนชั้นนี้ ความทรงจำมันมั่วๆ ไปหมด จำไม่ค่อยได้ ว่าชั้นไหนเป็นชั้นไหน ถ้ามันจะมั่วๆ สลับไปมามั่งก็คงไม่ว่ากันหรอกนะ เพื่อนในห้องของเราตอนนี้นี้ก็เหลือแค่ ยี่สิบเอ็ดคน เริ่มจาก
จันตรารัตน์ (ต่าย (ขาว) เทพบุตรหน้าหยก สาวๆ ติดกันตรึม
ลิขิต ( โต้ง ย้ายไปเรียนป.หกที่ขอนแก่น แล้วจำเราไม่ได้หลังจากเจอกันที่เอยูเอขอนแก่น)
ปกรณ์ (กอล์ฟ) เปลี่ยนไป หลังจากเรียนจบ มีความสามารถด้านเย็บปักถักร้อย รู้สึกว่าจะเรียนทางด้านคหกรรม
รวมพล (หนุ่ม) จำไม่ได้ว่าเรียนจบป.หกที่นี่รึเปล่า เพราะว่าพ่อเค้าเสียช่วงประถม แม่เลยย้ายไปต่างประเทศ หนุ่มกับน้องสาวเลยย้ายถิ่นฐานไปจากเมืองไทย
สันติชัย (ต่ายดำ) เรียนเก่ง ตั้งตัวเองเป็นคิงโพธิ์ดำ หนึ่งในสมาชิกของแกงค์สี่คิงส์
ฐิตวัฒน์ (เอิร์ท) ชื่อเล่นเค้าเท่เกินไป เราก็เลยเรียกใหม่ซะเสียหายว่า อื๊ดเอิ๊ด...น่ารัก เป็นลูกอาจารย์สมพูน สอนวิทยาศาสตร์เราตอนประถม เป็นครูที่ให้พวกเราได้ทำแชมพูแล้วก็น้ำยาซักผ้า หนุกสุดๆ
ภูมินทร์ (ปลาย) ที่บ้านเรียกอย่างงั้น แต่มาโรงเรียน เพื่อนๆ เรียนกว่าเหี่ยว เพราะว่าแห้งแล้วก็ขี้โรคมากๆ ตอนนี้ไม่รู้ว่าเป็นไงบ้างแล้ว
ธัญญเทพ (เจมส์บอนด์) แก้มยุ้ย ขาว ใส่แว่น น่ารัก เป็นคู่แข่งกับเราเลยในการส่งเลขที่หนึ่ง ชอบใช้ปากกาน้ำเงินด้ามเดียว แล้วก็ไม่เคยใช้ไม้บรรทัดสำหรับขีดเส้นคั่นหน้า ครูแทบร้องไห้เวลาเห็นเค้าทำงานส่ง
ปวีณ (อั๋น) พูดภาษาอังกฤษเป็นไฟ เพราะไปอยู่อเมริกาตอนพ่อแม่เรียนเอก กลับมาก็ยังฝึกฝนเลยไม่ลืม ร้องเพลงมัตติกาได้เพราะมาก แล้วรู้สึกว่าจะเป็นเพลงเอกของเค้าเลย
จักรกฤษณ์ (อ๊อฟ) เรายังจำได้เลย แม่อ๊อฟสอนภาษาอังกฤษ สอนมันมั่ก ท่าประจำของเธอคือ "จรเข้ทำตาซื่อบื้อ..." อะไรเอ่ย พระคุณของแม่ แน่แท้จริงเชียว เลี้ยวลดคดเคี้ยว ต้องเจียวไข่กิน (อ๊อฟ...นายแน่มาก)
พลฤทธิ์ (บาส) เป็นเพื่อนที่น่ารักมาก มีน้ำใจ (สร้างวีรกรรมสมัยประถมกันไว้เยอะ...) ยิ่งนานวันยิ่งรู้สึกถึงความน่าประทับใจ ตอนนี้เป็นซามูไรพ่อลูกอ่อนไปแล้วครับผม
ภูวนัย (อาร์ท) ย้ายมาเรียนตอนป.หก เห็นจะได้ เลยไม่ค่อยได้มีวีรกรรมกับพวกเราเท่าไหร่นัก
สุประภา (หญิง) ตอนนั้นจัดฟัน ใส่ฟันเหล็ก แล้วยังดันคางอีก เพื่อนๆ เลยเรียกว่าเหยิน ตอนนี้สวย แต่งงานแล้ว กับพี่โต้น อยู่ที่อเมริกา
กันยารัตน์ (ติ๊กต๊อก) ตอนเด็กๆ เคยฉีดยาให้จู๋จี๋ อยากเป็นหมอสัตว์ แต่ตอนนี้เป็นคุณครูไปแล้วจ้า
รอยบุญ (เอิง) เป็นซี้ของเราหลังจากเรียนม.ต้น แต่ตอนประถมไม่ค่อยยุ่งเกี่ยวกัน เราไม่ถูกกับเด็กเรียบร้อยน่ะ แต่คนดีมักจะอยู่ในโลกได้ไม่นาน เอิงเสียตอนที่เรียนอยู่ปีหนึ่ง
รงรอง (กุ๊กไก่) เพื่อนๆ จะชอบแกล้ง เพราะเธอจะตัวเล็ก ผอม แล้วก็ชอบทำตัวน่าแกล้ง
นิรัติศยา (อุ้ม) หนึ่งในซี้เก่าเราตอนเรียนประถมเลยแหละ วิ่งเร็วที่สุดในกลุ่ม ร่วมสร้างวีรกรรมต่างๆ ด้วยกันมากมาย
อรุณวตี (โอ๋) เพื่อนเรียนกันว่า โอ๋อรุณเรียบร้อย ไม่ค่อยพูด ได้ข่าวจากแม่เราว่าแต่งงานไปแล้ว
วรยา (อุ้ย) เรียบร้อย เป็นผู้ใหญ่ ใจเย็น แต่ก็มีโหมดตบะแตกเหมือนกัน ตอนนั้นรู้สึกจะทะเลาะต่ายดำ ก็เรื่องแบบเด็กๆ น่ะแหละ ล้อชื่อบุพการี
รุ่งทิวา (มุก) เป็นลูกเจ้าของลานสเก็ตสมัยนั้น ตอนนี้ไม่รู้ไปอยู่ไหนแล้ว เป็นคนเรียบร้อย
นิลเองจ้า อันนี้คงไม่ต้องบรรยายอะไรมากนะ เพราะว่าเหนือคำบรรยาย
สุชีลา (จู๋จี๋) หนึ่งในซี้เรา ย้ายไปเรียนกรุงเทพตอนม.ต้น แล้วก็หายไปจากวงการตอนม.ปลาย ขาดการติดต่อกันโดยสิ้นเชิง อุ้มซึ่งเป็นหนึ่งในซี้ก็ไม่รู้เรื่อง
หมดแล้วล่ะ นี่คือรายชื่อเพื่อนๆ ทั้งหมดที่เรียนร่วมกันมากับเราจนจบป.หก ตอนต่อไปเรามาเข้าสู่วีรกรรมที่เราได้เคยทำดีกว่า ... เหอๆๆ ไปกันเลย อย่าช้า
ปล. ลป (ลืมไป อิอิ) หลังจากที่โพสต์ข้อความนี้ไป ก็ได้รับการตอบรับเป็นอย่างดี จากผู้อ่าน... ตลอดจนผู้ที่ถูกพาดพิง... ทำให้เราได้ข้อมูลเพิ่มเติมของเพื่อนๆ สมาชิก ซึ่งจะได้นำมาอัพเดทกันต่อไป ... เมื่อไม่กี่วันก่อน เราได้รับข้อความจากชายหนุ่ม ซึ่งคาดว่าน่าจะเป็นหนุ่มรวมพล ถ้าได้ความว่ายังไงก็จะมาแจ้งกันอีกที... ตื่นเต้นอ่ะ จะได้รู้เรื่องราวความเป็นไปของเพื่อนเก่า...
Create Date : 24 ตุลาคม 2548 |
Last Update : 23 เมษายน 2554 13:18:02 น. |
|
14 comments
|
Counter : 853 Pageviews. |
|
|
|
โดย: บี IP: 124.157.146.100 วันที่: 10 เมษายน 2550 เวลา:19:29:23 น. |
|
|
|
โดย: อุ้ม IP: 202.28.35.1 วันที่: 26 กันยายน 2550 เวลา:17:57:30 น. |
|
|
|
โดย: I_am_Nin วันที่: 10 ตุลาคม 2550 เวลา:20:47:46 น. |
|
|
|
โดย: ติ๋งหลิง IP: 58.147.38.34 วันที่: 15 พฤษภาคม 2551 เวลา:1:13:50 น. |
|
|
|
โดย: ปวีณ IP: 58.8.117.215 วันที่: 2 ตุลาคม 2551 เวลา:2:19:22 น. |
|
|
|
โดย: ปวีณ IP: 58.8.117.215 วันที่: 2 ตุลาคม 2551 เวลา:2:25:11 น. |
|
|
|
โดย: อุ้ม IP: 58.147.85.3 วันที่: 9 มกราคม 2552 เวลา:14:51:55 น. |
|
|
|
โดย: อุ้ม IP: 202.28.35.3 วันที่: 9 มกราคม 2552 เวลา:14:54:34 น. |
|
|
|
โดย: อุ้ม IP: 58.147.85.3 วันที่: 9 มกราคม 2552 เวลา:15:46:55 น. |
|
|
|
โดย: อุ้ม IP: 202.28.35.3 วันที่: 9 มกราคม 2552 เวลา:15:52:50 น. |
|
|
|
โดย: อ๊อฟ จักรกฤษณ์ IP: 58.8.83.21 วันที่: 19 พฤษภาคม 2552 เวลา:21:21:53 น. |
|
|
|
โดย: กุ๊ก IP: 58.8.107.140 วันที่: 15 มิถุนายน 2552 เวลา:21:39:08 น. |
|
|
|
โดย: ปวีณ IP: 58.8.236.23 วันที่: 13 กรกฎาคม 2552 เวลา:21:10:54 น. |
|
|
|
โดย: จู๋จี๋ IP: 192.168.10.247, 113.53.64.254 วันที่: 5 ตุลาคม 2552 เวลา:15:16:25 น. |
|
|
|
| |
|
|
Location :
กาญจนบุรี Thailand
[Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
สวัสดีค่ะ ท่านผู้มีอุปการะคุณทุกท่าน... ทางเว็บของเรามีความยินดีเป็นอย่างยิ่ง ที่จะต้อนรับทุกท่านเข้าสู่บล็อกแห่งนี้...
โดยส่วนตัวแล้วเป็นคนที่มีอุปนิสัยสนุกสนานร่าเริง รักการอ่านทุกประเภท ชอบท่องเที่ยว (ไม่รักสัตว์ ไม่รักเด็ก เพราะไม่คิดจะเป็นนางงาม อิอิ)... ส่วนใหญ่ก็ไปเที่ยวตามแต่กำลังทรัพย์ ชอบเที่ยวไปยังแหล่งท่องเที่ยวธรรมชาติต่างๆ ปัจจุบันตอนนี้มีความสนใจและความชอบเพิ่มขึ้น ตามวงปีที่ได้เรียนรู้โลกที่เพิ่มมากขึ้น อาทิ ซีรีส์ วาไรตี้ และนักร้องเกาหลี (เข้าสู่วงการเมื่อประมาณ 4-5 ปีที่แล้ว และบัดนี้ก็ยังไม่ได้ออกมา ...ก็อย่างที่เค้าบอก ว่าวงการนี้เข้าง่าย แต่ออกยาก)
... หน้าที่การงานตอนนี้ ก็หลบเลี่ยงจากความวุ่นวายของเมืองกรุงฯ มาทำงานอยู่ในจังหวัดใกล้ๆ ที่ขับรถ 2-3 ชั่วโมงก็มาถึงแล้ว (อยู่ที่ว่าจะมาเส้นไหน ขับรถเร็วมั้ย และติดไฟแดงเยอะรึเปล่า) มีสโลแกนของจังหวัดว่า 'แคว้นโบราณ ด่านเจดีย์ มณีเมืองกาญจน์' หลังจากที่เรียนจบมานานจากเกาะอันไกลโพ้น
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|